Sdílení poznámky:
Obsah
Typ obsahu
x xx xxxxxxxx x xx
xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx Vlašína a soudců
Mgr. Radovana Havelce a Mgr. Petry Weissové v právní věci žalobců: a) K. K., b) T. P., c) K. B.
J., d) M. B., všichni zastoupeni Janem Kalvodxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxx xx xxxt. Mgr. Vojtěchem Novotným, advokátem se sídlem Karlovo náměstí 671/24,
Praha 1, 2. Policie České republiky, Policejní prezidium České republiky, Útxxx xxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xx xx xxxx xxxxxxy před nezákonným zásahem žalovaných, o
kasační stížnosti žalobců proti rozsudku Městského soudu v Praze ze dne 16. 3. 2017, č. j. 6 A
82/2016 – 104,
takxxx
xx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xx xxx xxx xx xxxxx xx xx x x xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxx xxx xxx x xxxx
xxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxgistrátu hlavního města Prahy ze dne 21. 3. 2016,
č. j. MHMP-472195/2016/O4/Ma se odmítá.
III.
Žaloba na ochranu před nezákonným zásahem spočívajxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xx xxx xxx xx xxxxx xx xx xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx x xx xxx xxx xx xxxxx
xx xx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xlavního města Prahy se odmítá.
IV.
Kasační stížnost proti výroku IV. rozsudku Městského soudu v Praze 16. 3. 2017,
č. j. 6 A 82/2016 – 104, se zamítá.
xx
xxxxxxx x xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxx xxxx xxxxxxx xxsační stížností napadli žalobci v záhlaví uvedený rozsudek, jímž
Městský soud v Praze zamítl jejich žalobu na ochranu před nezákonným zásahem žalovanxxxx
xxxxx xxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx
xxx xxx xx xxxx xx xxxx xx xxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx žalovaného ze dne
21. 3. 2016, č. j. MHMP-472195/2016/O4/Ma, dvou opatření obecné povahy 1. žalovaného
(ze dne 17. 3. 2016, č. j. MHMP-457342/2016/ O4/xxx x xx xxx xxx xx xxxxx
xx xx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxx
xxx xxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxd z následujícího skutkového stavu. Dne
19. 2. 2016 bylo na Hradčanské náměstí v Praze ohlášeno příslušnému správnímu úřadu
shromáždění na dobu od 28. 3x xxxx xx xxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx
xx xxx xxx xx xxxx x xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxí
bylo uzavřeno dopravními značkami a policie jeho účastníkům neumožnila vstup na náměstí.
Tento skutkový stav je mezi stranami nesporný. Ze správníhx xxxxx xxx xxxxxxxx xx xxx
xxx xx xxxx xxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxx xxx xx xxxx xx xxx xx xxxx
x xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xx žalovaného bylo uzavření celého prostoru Hradčanského náměstí. V návaznosti na to vydal
1. žalovaný dne 21. 3. 2016 rozhodnutí, kterým podle § 24 zákonx xx xxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxo prostoru Hradčanského náměstí). Následně dne 17. 3. 2016 a dne
21. 3. 2016 vydal 1. žalovaný dvě opatření obecné povahy, jimiž stanovil přechodnou úprxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx
xxx xxxxx xxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxd k závěru, že v případě tvrzeného
porušení základních práv a svobod lze připustit k věcnému přezkumu žalobu na ochranu
před nezákonným zásahem i když je xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxx xx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
věci žalovanému k dalšímu řízení. Žalobci totiž v projednávaném případě nebyli účastníky
příslušného správního řízení, proto se podle názoru soudu nxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxx
xxx K meritu věci městský soud uvedl, že výkon shromažďovacího práva žalobců byl místně
omezen podle zákona o pozemních komunikacích, a to s ohledem na bezpxxxxxx xxxxx x xxxxxxx
xxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxx
x xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxd jinými právními normami téže právní síly. Pokud
jde o ústavně právní rovinu, Listina základních práv a svobod umožňuje výkon shromažďovacího
práva xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx xxx xx xxxxx xx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxorcionality, na jehož základě
dospěl k názoru, že předmětný zásah byl přiměřený jeho účelu. Závěrem městský soud zdůraznil,
že Česká republika nese poxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxení k ní
[5] Proti rozsudku městského soudu podali všichni žalobci (dále jen
„stěžovatelé“
) společnou
kasační stížnost z důvodů uvedených v § 103 odxxx x xxxxx xxx xx x xx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxx xx xxx
xx
xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxul pravidlo, že pravomocí lze užít
jen v rámci působnosti. Žalovaní totiž dle názoru stěžovatelů fakticky využili pravomoci
stanovené
„jinými normamxx
x xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xákonem
(kupříkladu zákaz shromáždění či změnu jeho místa); v části 39. – 45. napadeného rozsudku
se tak městský soud míjel s meritem argumentace stěžovxxxxxx xxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxvací činnost správních orgánů. Městskému soudu také vytýkali, že rezignoval
na unesení důkazního břemene, když bez dalšího akceptoval rozporná tvrzxxx xxxxxxxxxxx
xxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xx xxxyly
uvedeny. Kromě toho 1. žalovaný žádosti vyhověl bez jakéhokoli správního uvážení z hlediska
bezpečnostních důvodů. Žalovaní také upřeli stěžovaxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxx x xxxxxxxxxx xxxě stěžovatelé namítali, že se městský soud nevypořádal s jejich
podstatnými tvrzeními a argumenty. Jednak šlo o tvrzení, že všichni žalovaní vykonávaxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx
xxxxxx
x xxxxxxxx
xx xxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxx xxxon neskýtá; dále o tvrzení, že postupem,
který žalovaní zvolili, nemohlo dojít k řádnému správnímu uvážení, a posledně o tvrzení,
že žalovaní ani v rámcx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxm stěžovatelé navrhli, aby Nejvyšší správní soud napadený rozsudek zrušil
a (pokud neshledá důvod k tomu, aby sám rozhodl) věc vrátil městskému soudu k xxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xx x xx xx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxx xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxení o žalobě. Podle jeho názoru 2. žalovaná v rámci
své pravomoci posoudila možná bezpečnostní rizika a v návaznosti na to podala žádost
silničnímu spráxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxe zásahu
do základních práv a svobod. Městský soud se dle názoru 1. žalovaného zaobíral všemi
skutečnostmi, tvrzeními a důkazy. Závěrem 1. žalovaný navxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xx x xx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xx
xxxx xxxxxxxx xx x xx xxxxxxx xtížnosti uvedl, že žádným způsobem nesměšuje působnost
a pravomoc. V průběhu řízení o žalobě byl postup 1. žalovaného podrobně popsán, a probíhal
v souxxxx xx xxxxxxx x xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxodnotila jako nejvhodnější.
Žalovaný č. 3 dále odkázal na svá vyjádření uplatněná v řízení o žalobě. Dodal také, že nebylo
možno vydat rozhodnutí o zákaxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx
x xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxnky konání shromáždění přinesla až novela shromažďovacího zákona účinná
od 1. 11. 2016. Závěrem 3. žalovaný navrhl, aby Nejvyšší správní soud kasační xxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx x x xxxxxx xvedených
v kasační stížnosti předně však posuzoval, zda napadené rozhodnutí netrpí vadami,
k nimž by musel přihlédnout z úřední povinnosti [§ 109 odstx x x x xx xx xxxx xxxxxx xxxxxx
x xxxxxxx xx xx xxxxx xxxxxx xxx xxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxx
x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx Kasační stížnost proti výroku IV. napadeného rozsudku
pak vyhodnotil jako nedůvodnou.
a) Námitka nepřezkoumatelnosti napadeného rozsudku
[14x xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxx xxxxx x xxxxx xx xx xx xxxx xxxxx xx xxxxx x xxxx xxxxí povahou tak závažnou,
že by ji musel zohlednit x xxxxxx xxxxxxxxxx x xxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxx x xxxx
xxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxtelné,
může se soud zabývat dalšími stížnostními námitkami (viz rozsudek Nejvyššího správního soudu
ze dne 8. 3. 2005, č. j. 3 As 6/2004 - 105, publ. pod čx xxxxxxxx xxx xxxxx
xxxx xxxxxx xxx xxxxxx xx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxx xe bez potíží seznatelné, z jakých důvodů soud žalobu
zamítl a jaké skutečnosti považoval za rozhodné. O přezkoumatelnosti napadeného rozsudku
svědčí xxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xx xx xx17, č. j. 3 As 95/2016 – 64).
[16] Stěžovatelé městskému soudu vytýkají, že se v rozsudku nevypořádal s jejich tvrzeními.
K tomu je třeba říci, že dle konxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxpořádat
se s jejím obsahem a smyslem (srov. rozsudky ze dne ze dne 3. 4. 2014, č. j. 7 As 126/2013 – 19
či ze dne 28. 5. 2009, č. j. 9 Afs 70/2008 - 130). Rozsah poxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxx xxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx Zároveň tento závazek nemůže být chápán tak, že vyžaduje za všech okolností podrobnou odpověď
na každý jednotlivý argument účastníka“
(viz rozsudex xx xxx xxx xx xxxxx xx xx x xxx xxxxxxx x xxxxx
xxxxxxxxx xxx xxx xx xxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxení, což může v některých případech konzumovat i vypořádání některých dílčích
a souvisejících námitek (k tomu viz rozsudek ze dne 24. 4. 2014, č. j. 7 Afs xxxxxxx x xxxx
xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx žalovaných. Soud se sice výslovně nevyjádřil
k některým otázkám, avšak tato skutečnost nepředstavuje pochybení, neboť se řádně a podrobně
vypořádal x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxpěl k závěru, že je žaloba
nedůvodná. Pokud jde o konkrétní otázku zneužití pravomocí žalovanými, soud podrobně
popsal, jak žalovaní v projednávané věxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xx xxxx xxxxxx
x xxxxxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxx
x xxxxx xprávní uvážení 1. žalovaného). K účastenství stěžovatelů ve správním řízení se pak
městský soud vyjádřil v tom směru, že tato otázka není předmětem řízxxx x xxxxxx xx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxx
xxxxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xx xámitka nepřezkoumatelnosti napadeného rozsudku
městského soudu [§ 103 odst. 1 písm. d) s. ř. s.] není důvodná.
b) Přípustnost žaloby
[18] Následnx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxího okruhu
podmínek řízení se správním soudnictví, které je soud povinen zkoumat z úřední povinnosti.
Až po ověření předpokladu přípustnosti žaloby sx xxxx xxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx x xx x xxxxx xx xx xxx
x
xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx žalovaného. Současně podali také „žalobu
proti nezákonnému zásahu dle ust. § 82 s. ř. s.“
, přičemž jako nezákonný zásah označili obě výše
uvedená opatxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xx xx xxx xeboť byli postupem správního
orgánu zkráceni na právech, která jim příslušejí, takovým způsobem, že to mohlo mít za následek
nezákonné rozhodnutí. Texxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xx x xx xxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxx xělo být
účastenství přiznáno podle obecné úpravy obsažené v § 27 odst. 2 správního řádu. Městský soud
dospěl k závěru, že zde není prostor pro odmítnutí žxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxxxnný zásah žalobou podle ust. § 82 a násl. s. ř. s. S takovýmto závěrem
(resp. procesním postupem) městského soudu však nelze v žádném případě souhlasit.
xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxx xvrdili, že jsou aktivně legitimování podle § 65 odst. 2 s. ř. s. Nejvyššího
správního soudu přitom již v minulosti dovodila, že účastenstvx x xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx
xx xxx xx xxx xxxxx xx xx 7 A 56/2002 - 54, publ. pod č. 162/2004 Sb. NSS,
Judikatura
„podle § 65 odst. 2 s. ř. s.
je oprávněn podat žalobu i ten, s nímž správní orgán nejednal jako s účastníkem, xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx x xxx xxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxího orgánu byl zkrácen na právech, která mu příslušejí, takovým způsobem, že to mohlo mít za následek
nezákonné rozhodnutí. Skutečnost, zda někdo byl xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
x xxxxxx xxxxx xxxxx x xxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx
xxxxxxxx xx xx xxx xxx dne, kdy se o vydání rozhodnutí a řešení otázky, jež byla předmětem rozhodování,
dozvěděla, nejpozději však do 1 roku ode dne, kdy bylo rozhodnutí oznáxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxky uvedené v § 27 odst. 1.“
Účastenství se totiž nezakládá usnesením podle
§ 28 odst. 1 správního řádu, ale je dáno naplněním podmínek účastenství stanoxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxx
xxxx xxxxxxxx xx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxy pro případ, že by skutečně byl
opomenutým účastníkem řízení, neboť mohl podat odvolání i za situace, kdy mu nebylo
rozhodnutí 1. žalovaného o povolení xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx
xx xxx xx xx xxxxx xx xx x xx xxxxxxxx x xxxxx
xxxx xxxx xxxx xx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxti rozhodnutí 1. žalovaného odmítl
z důvodu uvedeného v § 46 odst. 1 písm. d) s. ř. s. Nejvyšší správní soud proto napadený
rozsudek v části výroku I. zrušxx x x xxxxxxx x x xxx xxxxx x xx xx xx xxxxxx x xxxx xxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxxxi
orgány.
ii. Žaloba na ochranu před nezákonným zásahem
1. Opatření obecné povahy
xxxx xxxxx xxx x xxxxxxxxx xxxxření obecné povahy, stěžovatelé byli oprávněni podat
ke správnímu soudu návrh na jejich zrušení podle § 101a s. ř. s. Přípustnost návrhu na zrušení
opaxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xx xxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xpatření. Neobstojí tak tvrzení městského soudu, že stěžovatelé neměli jiný
prostředek ochrany před soudem, jelikož nebyli účastníky „správního“ říxxxxx x xxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxodali (jak by bylo v souladu
s § 101a odst. 1 větou druhou s. ř. s.), nýbrž výslovně a jednoznačně označili opatření obecné
povahy za nezákonný zásah ve smyxxx x xx x xxxxx xx xx xx
xxxx x xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xx x xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxx xxx xxxxxxx x xxxxxx
xxxxx x xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxdem podle § 37 odst. 5 s. ř. s., neboť stěžovatelé
podali žalobu formálně bezvadnou (tzn. v souladu s § 84 odst. 3 s. ř. s. ve spojení
s § 37 odst. 3 s. ř. s.), kdxx x xx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxx xx xxxxxx x xxxx x xx xx xx xxx
xxxx xxx xx xxxxxxxx xxxx xxx xxxx xxxxxx xx xxtahu
k opatřením obecné povahy formulována, ji tedy nebylo v žádném případě možné považovat
za návrh na zrušení opatření obecné povahy a činit následně xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx na ochranu před nezákonným zásahem proti předmětným opatřením obecné povahy.
Z výše uvedeného vyplývá, že tak, jak byla žaloba podána, nebyla ve vztahx x xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxx xx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xásahem odmítl z důvodu uvedeného
v § 46 odst. 1 písm. d) s. ř. s. Nejvyšší správní soud proto napadený rozsudek zrušil též v částech
výroků II. a III. a v souxxxx x x xxx xxxxx x xx xx xx xxxxxx x x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx x
„[d]onucxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx xx xxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx x xx xxxx. 1 s. ř. s.
Aktivní legitimace se v tomto případě zakládá pouhým tvrzením. Posouzení toho, zda může být
úkon správního orgánu (v projednávaném případě xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx
xxx xxx xxxxx xx xx x xps 6/2007 - 247, publ. pod č. 1773/2009 Sb. NSS).
[29] Nejvyšší správní soud tedy konstatuje, že žaloba na ochranu před nezákonným zásahem
ve formě, v jxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxt kasačních námitek.
[30] Nejvyšší správní soud dále považuje za potřebné zdůraznit, že stěžovatelé uvedli v kasační
stížnosti důvody podle § 103 odxxx x xxxxx xxx xx x xx xx xx xx x xxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxx
x xxx xxxxx x xxxxx xx xx xx xx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxx xx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxo zásahu. Nesprávná kvalifikace stížnostních důvodů však není na překážku
jejímu věcnému projednání. Stačí, aby stěžovatelé důvody tvrdili. Jejich xxxxxxxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx x x xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxpř. rozsudek Nejvyššího správního soudu ze dne 19. 7. 2006,
č. j. 1 Afs 66/2005 - 60).
xxxx xxxxx xxxxx
c) Námitky z důvodu uvedeného v § 103 odst. 1 písm. a) s. ř. s.
[31] xx xxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx x x xxxxxxxx xx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxd správním soudem ochrana
před nezákonným zásahem, který je následkem (či se jinak dotýká) takového správního aktu.
Podle této zásady vyvolává správnx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xx xx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxhodnutí může soud poskytnout výhradně v řízení o žalobě proti rozhodnutí správního orgánu,
v němž je nadán pravomocí napadené rozhodnutí zrušit (viz nxxxx xxxxxxxx xxx xx xxx
xxx xxx xxxxx xx xx x xxx xxxxxxxx x xx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxx xx xxxxx
xxx xxx x xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xx xxxxxx x opatřením obecné povahy, proti jejichž účinkům
může soud poskytnout ochranu pouze v řízení podle § 101a a násl., s. ř. s.
xxxxxxxxx
[32] Nejvyšší správní soud sx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxní postup 1. žalovaného, jenž předcházel jejich vydání (kasační námitky uvedené
v odst. [7] tohoto rozsudku). Zbývající námitky uplatněné v kasační sxxxxxxxx xxxx xxxxx xxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxx xvést, že vzhledem k rozsahu přípustnosti zásahové žaloby
mohl Nejvyšší správní soud posoudit tyto námitky pouze ve vztahu k faktickému zásahu
žalovanx xx x xx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxými. Ustanovení § 11 písm. c) zákona o policii stanoví,
že Policie ČR postupuje tak, aby případný zásah do práv a svobod osob nepřekročil míru
nezbytnou x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx x xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xx xxxx x xxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxxým úkonem.
Pokud existuje aktuálně dostupný prostředek či postup, který zasahuje do práv a svobod osob
méně a současně lze pomocí něho dosáhnout účelu sxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxx xxxxx xxxxxliky. Komentář, 2. vydání, C. H. Beck, Praha 2014)]. V případě, že dojde
k překročení zákonem stanovené přiměřenosti zásahu do práv, je jednou z možnostx xxxxxx
xx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx x xx xx xx xx
xxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxm jakých prostředků lze dosáhnout dostatečné ochrany těchto osob a současně co
nejmenšího zásahu do práv a svobod ostatních osob. Z tohoto hlediska Nejxxxxx xxxxxxx xxxx
xx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxx k samotnému faktickému postupu 2. žalované v tomto směru
nic nenamítali.
[35] Ode dne účinnosti předmětných opatření obecné povahy a ode dne právní mxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxnna podle nich postupovat i dne 29. 3. 2016
(tj. v den uzavírky). Pokud tedy 2. žalovaná při faktickém zásahu na místě uzavírky tyto správní
akty respektoxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxx x xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xráv. Nejvyšší správní
soud tedy uzavírá, že námitka zneužití pravomoci 2. žalovanou není důvodná.
[36] V intencích výše uvedeného pak nezbývá Nejvyxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxx správnosti
správních aktů zde totiž vůbec nebyl vytvořen prostor k tomu, aby xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxx xxx xx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xy bylo na místě pouze v případě, že by správní soudy
posuzovaly zákonnost výše uvedených správních aktů (tzn. v řízení o žalobě proti rozhodnutí
ve smyslx x xx x xxxxx xx xx xx xx x xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx
x xxxx x xxxxx xx xx xxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxonnost samotného
faktického zásahu 2. žalované na základě zásahové žaloby podle § 82 a násl. s. ř. s.
xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx
xxxxxxxxx xozbývají zbylé stížnostní námitky smyslu. S ohledem na zásadu presumpce
IV. Závěr a náklady řízení o kasační stížnosti
xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx x xxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxx xxxxx x xxx xdst. 1, , s. ř. s. jako
nedůvodnou zamítl.
in fine
[38] O náhradě nákladů řízení Nejvyšší správní soud rozhodl podle § 60 odst. 1 věty první
a § 60 odst. 3 sx xx xx xx xxxxxxx x x xxx xx xx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx x xxxxx xxxxxx xxx xxx x xxxx
xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxx xxxxx xxávo na náhradu nákladů
řízení. Pokud jde o výrok IV. napadeného rozsudku, stěžovatelé nebyli v řízení o kasační stížnosti
úspěšní, proto nemají právo nx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx,
jelikož jim podle obsahu spisu v řízení o kasační stížnosti žádné náklady přesahující rámec jejich
běžné administrativní činnosti nevznikly.
Poučxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxx x x x x x x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xx xxxxx x xx xx xxx
x xxxx xxx xx xxxxxx xxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx
Zpět na text
Související dokumenty
Předpisy ČR
13/1997 Sb.: §24 odst.2,
150/2002 Sb.: §46 odst.1 písm.d),
150/2002 Sb.: §65 odst.2,
150/2002 Sb.: §68 písm.a),
150/2002 Sb.: §82,
150/2002 Sb.: §101a,
500/2004 Sb.: §27 odst.2,
500/2004 Sb.: §84 odst.1,
273/2008 Sb.: §11 písm.c),
273/2008 Sb.: §49 odst.1 písm.b),
Judikatura
JUD30255CZ 7 A 56/2002 - 54,
JUD30710CZ 3 As 6/2004 - 105,
JUD30813CZ 2 Aps 3/2004 - 42,
JUD43621CZ 1 Afs 66/2005 - 60,
JUD146396CZ 8 Aps 6/2007 - 247,
JUD151793CZ 9 Afs 70/2008 - 130,
JUD226608CZ 1 Aps 7/2012 - 50,
JUD251290CZ 7 As 126/2013 - 19,
JUD252549CZ 7 Afs 85/2013 - 33,
JUD306158CZ 9 As 222/2014 - 147,
JUD316690CZ 8 Azs 144/2015 - 30,
JUD346360CZ 6 A 82/2016 - 104,
JUD346667CZ 3 As 95/2016 - 64,