Sdílení poznámky:
Obsah
Typ obsahu
x xx xxxxxxx x xx
x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxení) je povinností správního orgánu zjistit dotazem u České advokátní komory, který advokát byl určen jeho nástupcem rozhodnutím podle § 27 odst. 4 záxxxx xx xxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxu není sděleno, že se účastník s advokátem dohodli jinak.
ČESKÁ REPUBLIKA
ROZSUDEK
JMÉNEM REPUBLIKY
Nejvyšší správní soud
rozhodl v senátě složexxx x xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxx
xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxkátem, se sídlem Lešetín IV/708, Zlín, proti žalovanému: Krajský
úřad Zlínského kraje, se sídlem třída Tomáše Bati 21, Zlín, v řízení o kasační stížnosxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx xx xxx xxx xx xxxxx xx xx xx x xxxxxx x xxx
xxxxxx
xx
xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx
xxx
xxlovaný je povinen
zaplatit žalobci na náhradě nákladů řízení částku ve výši
4.114 Kč do 30 dnů od právní moci tohoto rozsudku k rukám zástupce žalobce JUDxx xxxxxx
xxxxxxx
xxxxxxxxxxx
xx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxx xx xxx xxxxx xx xx xxxxxxxxxx/2012,
sp. zn. KUSP-67749/2012/DOP/Ti, zamítl jako opožděné odvolání žalobce proti
rozhodnutí Městského úřadu Kroměříž (dále jen „správní orgán prxxxxx xxxxxxxx xx xxx
xxx xx xxxxx xx xx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxx x xxxm. k) zákona č. 361/2000 Sb., o provozu
na pozemních komunikacích a o změnách některých zákonů (dále jen „zákon o silničním
provozu“). Žalobce se tohotx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxx xxx xxx xxxx x xxxxx xxxxx
x xxxxxxxx xxxx xxxxx xx xxxxxxx x xx xx xxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
BMW X5, r. z. X a při řízení vozidla nebyl připoután bezpečnostním pásem, čímž porušil § 6 odst. 1 písm. a) zákona o silničním provozu. Správní orgán prvnxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxx x xxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxxxx xx x xx xxxxx x xxxxx xx xákona č. 200/1990 Sb., o přestupcích (dále
jen „přestupkový zákona“), jako sankci pokutu ve výši 2.000 Kč a zavázal žalobce k náhradě
nákladů řízení ve vxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxx xx xxxx x x xxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x x xxxxxxx xohoto
rozhodnutí svému zástupci JUDr. xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxx xxxxx xxx xx xx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxx xxx xxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxý jako opožděné. V odůvodnění žalovaný uvedl, že podle § 33b zákona č. 40/1964 Sb.,
občanský zákoník, ve znění pozdějších předpisů, plná moc JUDr. Pavlx xxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxx xx. 8. 2012. Zatímco informace o úmrtí JUDr. Pavla Olmelky
byla veřejně dostupná, rozhodnutí České advokátní komory (dále jen „Komora“) ze dne
10. 5. 2012x xxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx x xx xxxxx x
xxxxxx xx xxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxn „zákon o advokacii“),
nebylo nikde zveřejněno a tuto informaci se správní orgán prvního stupně dozvěděl až dne
10. 10. 2012. Žalovaný dospěl k závěru, xx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx
x x xxxxxxém textu poučení. Žalobce se proto nedůvodně spoléhal na to, že správní orgán
prvního stupně doručí své rozhodnutí JUDr. Jiřímu Horákovi, přestože o jexx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxi. Žalovaný dále nezjistil žádné skutečnosti, které
by odůvodňovaly zahájení přezkumného řízení.
[2] Žalobce v žalobě podané dne 4. 2. 2013 u Krajskxxx xxxxx x xxxx xxxxxx xxxxx xxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxa zástupce, měl postupovat v souladu se zákonem a doručit svoje
rozhodnutí pouze zástupci; správní orgán prvního stupně oproti tomu chybně doručoval žxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx x x xxxxxxx x x xx xxxxx x xxxxxx
xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx začal počítat odvolací lhůtu
od doručení rozhodnutí žalobci. Správní orgán prvního stupně měl v případě přesvědčení,
že nedošlo k zániku plné moci zásxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxx
xxxxn prvního stupně stanovit v souladu s § 32 odst. 2 písm. d) správního řádu opatrovníka.
Pokud by naopak zjistil smrt zástupce, měl respektovat ochranu úxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx x x xxx xxx xxxx jednat a doručit mu rozhodnutí. Z obou variant vyplývala
pro správní orgán zákonná povinnost aktivity k ustanovení opatrovníka, nebo ke zjištění
exisxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxí potřebného stavu a doručí rozhodnutí
jeho zástupci, a to zejména za okolností, kdy mezi úmrtím a dobou vydání rozhodnutí uběhla
dlouhá doba. Právní náxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxšeno
ukončení zastoupení. Žalobce dále poukazoval na to, že žalovaný nekorektně spekuloval
o
„procesním taktizování“
žalobce ve vztahu k zániku odpoxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxx xxx xx xx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxx
xxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxx nepřezkoumal věcně odvoláním napadené rozhodnutí, když
nesprávně posoudil včasnost podaného odvolání. Žalobce proto navrhl krajskému soudu,
aby xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxx xxud v Brně rozsudkem ze dne 31. 1. 2014, čj. 22 A 9/2013-28, rozhodnutí
žalovaného ze dne 3. 12. 2012, čj. KUZL-67749/2012, sp. zn. KUSP-67749/2012/DOP/Txx
xxxxxxx xxx xx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx
xxx xx xxxxx xx xx xx x xxxxxx x xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xýši 15.342 Kč. Krajský soud
vycházel ze skutečnosti, že zástupci JUDr. Pavlu Omelkovi udělil žalobce dne 2. 4. 2012 plnou
moc k zastupování pro celé řízexxx xx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxx xx xx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxx xxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
xx xxx xx. 5. 2012, č. j. 02-4035/12, ve smyslu ustanovení § 27 odst. 4 zákona o advokacii.
Krajský soud by považoval za spravedlivé, aby byl žalobce upozorněn na txxx xxxxxx xxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxx
xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxvního stupně pak při neúspěšném doručování svého
rozhodnutí zemřelému zástupci JUDr. Pavlu Omelkovi neučinil žádné další šetření a doručil
rozhodnuxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxDr. Pavla Omelky a nevyvodily
z tohoto stavu právní důsledky. Správní orgán prvního stupně a posléze žalovaný se proto měli
obrátit s dotazem na Komoru, xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxřít
se žalobcem dohodu podle ustanovení § 27 odst. 2 zákona o advokacii. Pokud by správní orgán
prvního stupně postupoval v souladu se zákonem, včasně bx xx xxxxxxxxx xx xxx xxxxx xxxx
xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxx x xxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx
xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxpně zůstal ale v tomto směru nečinný a tato situace
nemůže být přičítána k tíži žalobci nebo nově určenému právnímu zástupci. Napadené
rozhodnutí proto xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xěci samé, a proto
krajský soud podle ustanovení § 76 odst. 1 písm. c) zákona č. 150/2002 Sb., soudní řád správní
(dále jen „s. ř. s.“), ve znění pozdějších xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxx
xxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxel“) brojí proti nadepsanému rozsudku kasační stížností
podanou u zdejšího dne 11. 3. 2014, protože nesouhlasí se závěrem, že by bylo povinností
správxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxdech, kdy soudy nezjišťují,
zda byl advokátovi vyškrtnutému z Komory ustanoven nástupce. O tak závažných skutečnostech
musejí informovat soud stranx xxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxvrdili, že by o sobě nevěděli. Pokud nebyli Komoře ke dni 10. 5. 2012 známi žádní
klienti JUDr. Pavla Omelky, neznamená to, že tito klienti nebyli známi noxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxtel dovozuje, že žalobce věděl o smrti JUDr. Pavla
Omelky, a přesto správní orgán prvního stupně neinformoval. Žalobce nebyl v postavení
obviněného poxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxx x x xxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
soud pominul argument stěžovatele, že rozhodnutí o ustanovení nástupce podle ustanovení § 27 odst. 4 zákona o advokacii musí být doručeno nejprve každx xxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxx xx xxxxxxx
xxx xxxxxxx x x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxx xx xxxxx xx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx až v okamžiku, kdy mu je doručeno. Není proto namístě vytýkat
správnímu orgánu prvního stupně nečinnost v situaci, kdy evidentně o sobě navzájem vědělix
xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxx xxx xx xxxx xxxxbce požadoval náhradu nákladů řízení
v částce 7.719 Kč, zatímco krajský soud přiznal náhradu ve výši 15.432 Kč. Stěžovatel z výše
uvedených důvodu navrxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx xx xxx
xxx xx xxxxx xx xx xx x xxxxxx x xxx xxxxxx x xxx xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxx
xxx xalobce ve vyjádření ze dne 2. 6. 2014 ke kasační stížnosti uvedl, že určující je skutečnost,
že správní orgán prvního stupně měl znát (§ 2 odst. 1 správníxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx x x x xx xxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxxx xnaží přenášet odpovědnost za vlastní pochybení na žalobce,
což není přípustné. Žalobce pak dále uvádí, že přiznání náhrady nákladů řízení je zákonnou
xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx x xx xx xx xx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxlobci přiznal náhradu nákladů řízení.
II.
Posouzení kasační stížnosti
[6] Nejvyšší správní soud nejprve přezkoumal formální náležitosti kaxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxx x xx xx s.), je podána osobou oprávněnou, neboť stěžovatel
byl účastníkem řízení, z něhož napadený rozsudek vzešel (§ 102 s. ř. s.), a stěžovatele zastupuje
zxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxx xxxxx x xx xx xxxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx x x xxx xdst. 3 a 4 s. ř. s.
vázán rozsahem a důvody, které stěžovatel uplatnil v kasační stížnosti a jejím doplnění. Neshledal
přitom vady podle ustanovení § 10x xxxxx x xx xx xxx x xxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxx xxxxx x xxxxx xx
x xísm. d) s. ř. s.
[8] Ze správních spisů zjistil zdejší následující podstatné skutečnosti:
[9] Plnou mocí ze dne 2. 4. 2012 zmocnil žalobce advokáta xxxxx xxxxx xxxxxx
x xxxxxxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx
xxx xxx xxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxx xxxory ze dne 10. 5. 2012, č. j. 02-4035/12, byl určen JUDr. Jiří Horák
nástupcem JUDr. Pavla Omelky, který zemřel dne 9. 5. 2012. V rozhodnutí bylo uvedeno,
žx xxxxx xxxxx xxxxxx xxx x xxxxxxxxx xx xx xx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxx
[11] Rozhodnutí správního orgánu prvního stupně ze dne 31. 7. 2012,
č. j. MeUKM/075898/2012/14, bylo zasláno žalobci. V rozdělovníku rozhodnutí bylx xxxxxxxx
xx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxx xx xxxx x xxxxxx xxx xozhodnutí byla vyznačena ke dni 29. 8. 2012.
Rozhodnutí zaslal správní orgán prvního stupně rovněž dne 1. 8. 2012 zástupci JUDr. Pavlu
Omelkovi, úložní xxxxx xxxxxxxx xxx xxx xx xxxx x xxx xxx xx xxxx xx xxxxxxx xxxxxxx x xxxx
xx xxxxxxx xx xx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx dne 20. 8. 2012
se správnímu orgánu prvního stupně vrátila dne 21. 8. 2012 s tím, že adresát zemřel.
[12] Přípisem ze dne 10. 10. 2012, doručeným dne 11. 1xx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxx xx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxtí ze dne 31. 7. 2012, č. j. MeUKM/075898/2012/14. Příloha přípisu
obsahovala rozhodnutí předsedy Komory ze dne 10. 5. 2012, č. j. 02-4035/12. Vyžádané
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxx xxx xxxxx
xxxx xxxxxxx xx xxx xxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxx xxx xxxxx podal žalobce prostřednictvím
svého zástupce JUDr. Jiřího Horáka odvolání proti rozhodnutí správního orgánu prvního stupně
ze dne 31. 7. 2012, č. j. Mxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxx xx xxx xxxt. 1 písm. d) s. ř. s.] rozsudku krajského soudu. Touto námitkou se zdejší soud zabýval nejprve.
Jestliže je napadené rozhodnutí přezkoumatelné, přicxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx
xx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xx xxx xx xx xxxxx x. j. 3 As 6/2004 - 105, č. 617/2005 Sb. NSS, tento a všechny další citované
rozsudky zdejšího soudu jsou dostupné na www.nssoud.cz). Zhodnocením napadenxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxxkový postup a výsledek rozhodnutí je dostatečně
odůvodněn. Stěžovatel naproti tomu neuvádí v kasační stížnosti konkrétní důvody, pro které
shledává xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxx xxxzenou nezákonností [§ 103 odst. 1 písm. a)
s. ř. s.] napadeného rozsudku. Stěžovatel předně brojí proti názoru krajského soudu,
že je povinností správxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxxxx x x xxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxka.
[17] Základní úvaha pro nyní posuzovaný případ spočívá ve vyjasnění povinností správního
orgánu za situace, kdy je vyškrtnut zemřelý advokát ze xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xx xx xxxx
xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xx xxxxx x xxxxxx x xxvokacii (dále též „rozhodnutí o nástupnictví“). Samotný správní řád
obsahuje poměrně strohou právní úpravu zastoupení, která takový případ neupravxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx x xxxxxx xx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxx x xx xxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxi „[p]
okud byl advokát, který vykonával advokacii
samostatně, vyškrtnut ze seznamu advokátů, určí Komora jiného advokáta jeho nástupcem, popřípadx xxxxx xxxx
xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx je to vzhledem k okolnostem případu
třeba, může Komora určit nástupcem vyškrtnutého advokáta i více advokátů. Ustanovení odstavců 2 a 3,
upravující xxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxx
x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxokátů a jeho nástupcem obdobně“.
[19] Podle § 27 odst. 2 zákona o advokacii „[n]
edohodne-li se zástupce advokáta, určený Komorou
podle odstavce 1 vxxx xxxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxx xxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx přecházejí na zástupce ve vztahu ke klientovi práva
xxxxxx
a povinnosti zastupovaného advokáta, vyplývající ze smlouvy o poskytování právních služeb, včexxx xxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xx xxatí i v případě, kdy byl vztah mezi klientem a advokátem založen určením podle
§ 18 odst. 2 nebo ustanovením podle zvláštních právních předpisů. Komora xxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx
xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xx x xx xx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx x xxty druhé obdobně“
(zvýraznil zdejší soud).
Ustanovení § 27 odst. 3 zákona o advokacii
naopak negativně vymezuje práva a povinnosti, které součástí přexxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x x xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx
xx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxu advokátů aktivně dotazují České advokátní komory.
V případě smrti advokáta je proto kladen zvýšený důraz na posouzení účinnosti doručení
písemnostxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx
xxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx k jejímu převzetí (rozsudek
Nejvyššího správního soudu ze dne 3. 12. 2009, č. j. 9 As 59/2009 - 89). Písemnosti zaslané
zemřelým advokátům nejsou řádně dxxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxx xx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxx xxx xxxxx
xx x. 2 Afs 79/2013 - 19). A pokud nově určený nástupce nevyrozumí soud, že se s klientem
dohodl jinak, přechází na něj práva a povinnosti původního zástupce txxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxx xx xxxxx
xx xx x xxx xxxxxx x xxxx
xxxxx
xxxx xxx xxxx xxxx uvedeno, správní řád obsahuje poměrně strohou právní úpravu, která neřeší
výslovně zánik zastoupení. Nejvyšší správní soud tuto skutečnost reflektxxxx x xxxxxxxx xx xxx
xxx xx xxxxx xx xx x xx xxxxxxx x xxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxogicky podle příslušných ustanovení zákona
č. 99/1963 Sb., občanský soudní řád (dále jen „o. s. ř.“), ve znění pozdějších předpisů. Z tohoto
důvodu je txxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx
xxxxx xx xx xxx x xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxka řízení
zjistit dotazem na Komoru, kdo byl určen nástupcem zemřelého advokáta. Naproti tomu
stěžovatel ničím nepodložil svoje povšechné tvrzení, žx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx
xxxxxxx xasační námitku, že správní orgány nemají povinnost vyvíjet aktivitu ke zjištění
zemřelého advokáta, za důvodnou.
xxxxxxxxxx
[22] Stěžovatel dále napadá skutxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxx xxxxxe se zdejší soud se stěžovatelem ztotožňuje. Ze správního spisu, respektive
ani ze spisu krajského soudu, totiž nelze učinit skutkový závěr o otázkáchx xxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxx xx xxxxx xx xx xxxxxx5/12, jakou aktivitu vyvíjel JUDr. Jiří Horák
ke kontaktování žalobce po svém určení za nástupce JUDr. Pavla Omelky a proč bylo citované
rozhodnutí o náxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xx xxx xxx xxx xxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx x tvrzení žalobce,
které převzal krajský soud, v tomto ohledu nelze ani vyvrátit, ani potvrdit. Avšak zodpovězení
těchto otázek nemá vliv na právní posoxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx
x xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxk bylo výše uvedeno, a přesto tak neučinil. V posuzovaném případě je nepřípadné
proto i posouzení otázky účinků rozhodnutí Komory ze dne 10. 5. 2012, č. jx xxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxx
x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxud se v tomto rozhodnutí uvádí,
že „
rozhodnutí je vykonatelné dnem doručení
“, je tím bezpochyby míněno doručení jeho adresátovi,
tj. JUDr. Horákovi.
xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x x xx xxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxx
x
xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxy v případech, kdy advokátovi brání jakákoliv
překážka ve výkonu advokacie nebo byl advokát vyškrtnut ze seznamu advokátů nebo zemřel. Nutnost této
xxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxx x xxxxxdech, kdy advokát nemůže vykonávat právní služby, nevznikla na jejich
právech újma”
(Svejkovský, J., Vychopeň, M., Krym, L., Pejchal, A. a kol. Zákon x xxxxxxxxx
x
xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xx xx xxxxx xxxxx xx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx xx xxxora nebude mít v momentě vydání rozhodnutí
o nástupnictví přehled o všech dotčených klientech zemřelého advokáta. Nově určenému
nástupci pak sice příxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx
x xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xástupce klienty svého
zemřelého kolegy nadále zastupuje. Přes veškerou snahu ovšem mohou vyvstat obtíže způsobené
například množstvím a složitostí xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxty a sdělit
nástupnictví ve všech relevantních řízeních spočívala bez součinnosti orgánů veřejné moci
vedoucích řízení výhradně na určeném nástupcix xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx
xxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxě práv a oprávněných zájmů účastníků řízení proto x xxxxxxx x xxx xx xxxxx x
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxovení § 27 odst. 4 zákona o advokacii. Ve správním řízení není
takový dotaz pro správní orgány nadměrnou zátěží, která by znemožňovala důsledné hájení
xxxxxxxxx xxxxx xx x xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx x xxxxx x x x x xxst. 2 věta první správního řádu)
a uplatněním obecné zásady, která vyžaduje, aby správní orgán účastníkům umožnil uplatňovat
jejich práva (§ 4 odst. 4 xxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx žalobce požadoval. Ani tuto námitku neshledal zdejší soud
důvodnou. Právo na náhradu nákladů řízení vzniká úspěšné straně přímo ze zákona (§ 60 odst. 1
xx xx xxxx x xxx
x
xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx x xx x x xxxxxxxx xx xx xxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxhal“
(Potěšil, L., Šimíček, V. a kol. Soudní řád správní.
Komentář.
Praha: Leges, 2014. s. 524.). Krajský soud proto postupoval správně, pokud náklaxx
xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx x x xxxxx x xxxxx xx xx xxxxxxx x x x xxxxxxxx xx xxxxxxx6 Sb., advokátní tarif], navzdory tomu,
že zástupce žalobce při vyčíslení nákladů nesprávně použil úkonovou sazbu dle § 9 odst. 2
ve spojení s § 7 vyhláxxx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xx xx xx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxe (§ 60 odst. 7
s. ř. s.), by nebyl soud povinen náhradu nákladů přiznat.
III.
Závěr a rozhodnutí o nákladech řízení
[25] Nejvyšší správní soud na xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx
xxxodná a jako takovou ji zdejší soud zamítl (§ 110 odst. 1 věta druhá s. ř. s.).
[26] O náhradě nákladů řízení rozhodl Nejvyšší správní soud podle § 60 odstx x xx xx xx
xx xxxxxxx x x xxx xx xx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xalobci naopak vzniklo právo na náhradu nákladů
řízení složených z mimosmluvní odměny za jeden úkon právní služby [§ 11 odst. 1 písm. d)
vyhlášky č. 177/xxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx 3.100 Kč [§ 9 odst. 4 písm. d) ve spojení s § x xxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx x x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxx xx
xx xx xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxje se odměna
a náhrada hotových výdajů podle § 57 odst. 2 s. ř. s. o příslušnou sazbu daně z přidané hodnoty
(21%, tj. celkem 714 Kč). Celkem má tedy žalobce xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxx xxx
xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxx xx xx xxx xx xxxxxx xxxx xxxxxx
xxxxxxxxx
xxxxxxxx
Proti tomuto rozsudku nejsouopravné prostředky přípustné.
V Brně dne 8. srpna 2014
JUDr. Dagmar Nygrínová
předsedkyně senátu
Zpět na text