Sdílení poznámky:
Obsah
Typ obsahu
x xx xxxxxxx x xx
xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx x
xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxoslava Vlašína, v právní věci žalobce: Z. S., zastoupený
JUDr. Alexandrem Királym, Ph.D., advokátem se sídlem Ludvíka Podéště 1883/5, Ostrava, proti
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxx xxx xx xxxx xxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxx x xasační stížnosti žalobce proti rozsudku
Krajského soudu v Plzni ze dne 28. 2. 2013, č. j. 17 A 33/2011 - 61, takto: Rozsudek Krajského soudu v Plzni ze dnx xxx xx xxxxx xx xx xx x xxxxxxx x xxx xx xxxx x xxx xx
xxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xx xxx xxx xx xxxxx xx xx xxxxxxxxxxxx žalovaný k odvolání žalobce (dále
„stěžovatel“) částečně změnil a ve zbytku potvrdil rozhodnutí Magistrátu města Plzně (dále „správní
orgán I. stupnxxx xx xxx xxx xxx xxxxx xx xx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx x
xxxxxxxx xxxx x x xxxxx x xxxxx xx
xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxovozu
(dále jen „zákon o silničním provozu“) a z naplnění skutkové podstaty přestupku proti bezpečnosti a
plynulosti provozu na pozemních komunikacíxx xx xxxxxx xxxx
x xx xxxxx x xxxxx xx xxxxxx xx
xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx x
xxxxxxxxxxxxx x xxxx x xxxxxxxx xxxx x x xxxxx x xxxxx xx xxxxna o silničním provozu a z naplnění
skutkové podstaty přestupku proti bezpečnosti a plynulosti provozu na pozemních komunikacích ve
smyslu ust. § 22 odxxx x xxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxx xx xxxx x xxxx xxxxx xxxxx
xxxx x xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx x xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx vozidlo tov. zn.
Škoda Octavia, RZ: X, přičemž v průběhu silniční kontroly se na výzvu policisty podle zvláštního
právního předpisu odmítl podrobit vyxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxření s odběrem
biologického materiálu ke zjištění, zda není ovlivněn alkoholem, ač toto nebylo spojeno s nebezpečím
pro jeho zdraví, a toho vyšetření rxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxx xx x xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxazu
řízení všech motorových vozidel na dobu 18 měsíců. Výměra sankcí byla odvolacím správním orgánem
(žalovaným) snížena u pokuty na 29.000 Kč a u zákazx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxx xx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxi (dále „krajský
soud“).
Rozsudek Krajského soudu v Plzni
Krajský soud o žalobě rozhodl rozsudkem ze dne 28. 2. 2013, č. j. 17 A 33/2011 - 61, napadeným
nxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxx xxxxxx xxxobu stěžovatele na upuštění od trestu za
správní delikt a výrokem III. rozhodl, že žádný z účastníků nemá právo na náhradu nákladů
řízení.
Krajský soud xx xxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xx xx xxxxx xxx xxx
xxx xx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx
xx xxxxxxxx xxx xxxxx x xxxxxxxxí od 1. 8.
2011 ke změně právní úpravy zákona o silničním provozu a zákona o přestupcích. Porovnáním
právní úpravy x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxx xx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx xx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxmu, že by v době, kdy
rozhodoval o věci krajský soud, platilo již jiné ustanovení zákona, které by zásadním způsobem
změnilo předchozí úpravu, podle ktexx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
relevantní
x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxedl, že stěžejním žalobním bodem je, zda v projednávané věci bylo možno projednat přestupek
správním orgánem I. stupně v nepřítomnosti stěžovatele (oxxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxx xxx xxx xxxx
xxxxxxxx na adresu pobytu stěžovatele písemnost určenou do vlastních rukou a týkající se pokračování
v řízení o přestupcích a nařízení ústního jednání a předvoxxxx x xxxx xx xxx xx xxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxx xxx xxx
xxxxxx xxxxxavení k vyzvednutí u pošty, bude následující den vložena do jeho domovní schránky.
Jedenáctý den po uložení však písemnost do schránky stěžovatele vloxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxx x xxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxx xx xxx xx xxx xxxx xx xxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxání.
Krajský soud se v této otázce ztotožnil s přístupem odborné literatury, podle kterého není
doručení podle § 24 odst. 1 zákona č.
500/2004 Sxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxx
x xx xxxxx x
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxní podle názoru krajského soudu nastane, jestliže si adresát uložené
písemnosti písemnost nevyzvedne ve lhůtě 10 dnů ode dne, kdy byla k vyzvednutí přixxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxx xxxxx xxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxytnuté kopie standardního poučení text poučení adresáta písemnosti
a takto zjistil, že poučení adresáta písemnosti poskytnuté správním orgánem bylx x xxxxxxx x
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx
fikce
xxxxx
xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxx xxxx xxxxx
xxxxxxxxn písemností, která mu byla doručena fikcí dne 1. 11. 2010. Jelikož se stěžovatel k
projednání nedostavil bez náležité omluvy nebo důležitého důvodu, bxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxx
x xx xxxxx x xxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx
x xx xxxxxxx x xx
Dále se krajský soud zabýval námitkami stěžovatele týkajícími se možnosti vyjádřit se k podkladům
rozhodnutí. K tomuto žalobnímu bodu krajský soud uxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx xx xxxxx xxx xxx xxxx x xx xxx xxxxx x xxxxxxx xxx xxx xx xxxx x xxx
xxx xxxx xx stěžovatel omluvil, z čehož vyplývá, že i fakticky předvolání k jednání obdržel, tedy i
s poučením o možnosti vyjádřit se k podkladům rozhodnutí. Stěžoxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxx x x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxx xxxxx x xxxx
xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxdvolání k ústnímu jednání dne 9. 11. 2010 reálně až po skončení tohoto
jednání, nevyšlo najevo nic, co by mu bránilo omluvit svou neúčast alespoň dodatečxxx xxxxx xx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xe sice konalo 9. 11. 2010, nicméně vydáno xxxx xxx
xxxxxxxxx xx xxx xxx xxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxxx xx x xxxxxxxx xxzhodnutí. Krajský soud tedy neshledal, že by se
správní orgány v namítaném ohledu dopustily procesního pochybení nebo zatížily svá rozhodnutí
nezákoxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xx xouhé paušalizující tvrzení stěžovatele, že svědecké
výpovědi policistů jsou lživé nebo že výpovědi policistů se neshodují s úředními záznamy, na ktexx
xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxtupky, z nichž byl obviněn, nespáchal, a výpovědí
zasahujícího policisty, že se stěžovatel jednání, které je mu kladeno za vinu, dopustil. Postih za
přxxxxxxx xx x xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxššího správního soudu ze dne 17. 6. 2011,
č. j. 7 As 83/2010 - 63 a dospěl k závěru, že v
projednávané věci z podkladů pro vydání rozhodnutí správních orgánx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx. Krajský soud neshledal pochybení ani v tom, že správní orgány nepřiměly
učinit výpovědi osoby nacházející se ve vozidle řízeném obviněným. Správní oxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxx návrh v průběhu správního řízení vznesen, musel by správní orgán buď
výslechy provést, nebo zdůvodnit, proč je má za nadbytečné.
Krajský soud neshledxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xyl zkrácen na právech
nezákonným rozhodnutím nebo vadami řízení před správními orgány v takovém rozsahu, že to mohlo mít
za následek nezákonné rozhodnxxx x xxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx procesní
vadou, které se sice dopustil správní orgán I. stupně, ale kterou odvolací správní orgán napravil
nebo odstranil, zda je třeba věcně reagovat xx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xx x xxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
správnímu soudu, zda může pochybení spočívající v tom, že vedoucí odboru správních činností Bc. R.
M. není jako oprávněná úřední osoba vyznačen v příslxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xx
xxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxx x xxx xx xxx xxxxxxxxx xx xx xxxxxxx
xxxxxxxxxí bylo jiné, pokud by k pochybení takového rozsahu nedošlo. Krajský soud dospěl k závěru,
že na výše položené otázky je třeba odpovědět záporně, proto je xxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xx xxxxxx x xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xx x
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx stěžejnímu znaku zjevně nepřiměřené výše uloženého trestu.
Kasační stížnost
Stěžovatel napadl rozsudek krajského soudu kasační stížností ze dne xx xx xxxxx x xxx xxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxx
xxxxx x xxxxx xxx xx x
xx xxxxxx xx
xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxx xxx
xx xxxxx
Stěžovatel odmítl závěr krajského soudu o fikci doručení dle ust.
§ 24 odst. 1 správního řádu, a to ve
smyslu nepodmíněnosti xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxx
xxxxxx xxxxx xx xx xxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxázky odkazuje na závěry rozsudku Nejvyššího správního soudu
ze dne 25. 8. 2011, č. j. 7 As 53/2011 - 77.
Stěžovatel také obecně uvádí, že ve smyslu judikatxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx x xxxxxxx xxxxx
xxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxxxx
xxxájení správního řízení, a to včetně případné doručované korespondence, má-li souvislost s
předmětem řízení. Stěžovatel poukazuje na to, že nexxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx xxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxx xxx
xxxxxována zásada v pochybnostech ve prospěch obviněného z přestupku. Stěžovatel upozorňuje, že
předvolání se týkalo přímo šetřené věci a stěžovatelova úxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
fikce
fikce
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxti rozhodnutí dostatečně odůvodnit a to
včetně argumentace i k těm částem spisového materiálu, které se jeho závěrům nehodí, neboť v něm
„hárala zlost nx xxxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxí zásilky do schránky, jak o tom
byl poskytovatelem poštovních služeb poučen.
Stěžovatel dále namítá nepřezkoumatelnost rozsudku krajského soudu pxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxeré se sice dopustil správní orgán I. stupně, ale kterou následně odvolací správní
orgán napravil nebo odstranil, a zda je třeba věcně reagovat na jednoxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxvá, resp. vůbec není
dána. Při upuštění od sankce se uplatňují zásady zákonnosti, spravedlnosti, individualizace a
přiměřenosti. Těmito principy se xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx a výdělkové poměry
stěžovatele, vylíčené ve stěžovatelově žádosti o přiznání osvobození od soudních poplatků. Tyto
údaje byly podle názoru stěžovatxxx x xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx
x xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx
§ 78 odst. 2 s. ř. s. a nemůže nést
důsledky toho, že se krajský soud touto otázkou nezabýval.
xxxxxxxxxx
Vyjádření ke kasační stížnosti
Žalovaný se ke kasační stíxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxx xx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xozhodnutí,
rozhodnutí správního orgánu I. stupně a rozsudek krajského soudu. Žalovaný navrhl zamítnutí kasační
stížnosti stěžovatele. Žalovaný uvxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
x xx xxxxxx3 - 48
Nejvyšší správní soud posoudil kasační stížnost v souladu s
§ 109 odst. 3 a
4 s. ř. s., vázán jejím rozsahem a
uplatněnými stížnostními důvody.
Sxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xx
xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxě jednání postupně na dny 12. 8. 2010, 11. 10. 2010 a 9. 11. 2010. Stěžovatel se
omluvil z jednání dne 12. 8. 2010 i z jednání dne 11. 10. 2010. Předvolání na jexxxxx xxx xx xxx
xxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxx xxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxx xxxx x xxxxx xxxxx xa doručence byla stěžovateli doručovaná písemnost vhozena do
schránky 9. 11. 2010.
Stěžovatel v kasační stížnosti poukazuje na rozsudek Nejvyššího xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxx xx
xxxxx xx xx x xx xxxxxxx x xxx x xxxx
xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxčení
písemnosti správní řád v ust. § 24 odst.
1 stanoví podmínku, že písemnost byla k vyzvednutí připravena a od tohoto dne uplynulo 10
dnů. Zároveň se muxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx
x xx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xx xxxxxx xxxxxx xložení do domovní schránky, nastává jejího doručení.
Pokud všechny podmínky uložení doručovacím orgánem splněny nebyly, pak nelze k tíži adrexxxx
xxxxxxxx xx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxx x xxxxxxxx xxx xx xx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx , neboť písemnost by byla doručena
bez ohledu na její splnění.“ Pro srozumitelnost je třeba zdůraznit, že tento závěr Nejvyššího
spxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxkdy vložena do domovní schránky adresáta, jak je
uvedeno v citovaném rozsudku: „V dané věci z obsahu správního spisu vyplývá, že písemnost obsahující
pxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxx xxx xx xx xxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxzva k vyzvednutí uložené poštovní zásilky s
poučením o právních důsledcích nevyzvednutí či odmítnutí převzetí. Dne 23. 9. 2009 byla jako
nedoručitelnx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxx x xx
xxxxx x xxxxxxxxx řádu, že je-li to možné a nevyloučil-li to správní orgán, písemnost se po
uplynutí 10 dnů vloží do domovní schránky nebo na jiné vhodné místo; jinak se vráxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxeno, že takový postup nebyl možný. Naopak na základě
skutečnosti, že účastníku řízení byla později obyčejnou zásilkou ze dne 12. 10. 2009 písemnost
dorxxxxxx xx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxx xx xxx xx xxx xx xxxx xxxx x xxbě po uplynutí 10 dnů od uložení), tedy
nevyužil pochybení pošty k tomu, aby se s obsahem písemnosti seznámil jiným způsobem než zákonem
předvídaným, nexxx xxxxxx x xxxxxxx xx xx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxx xxxxxnosti k vyzvednutí se tedy
uplatnit nemohla, neboť nedostatek xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx
fikce
xx xacto
fakultativní
xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxení § 24 odst. 1 a
§ 23 odst. 4 správního řádu. Zároveň
nepřehlédl odlišnost skutkového stavu, ze kterého vycházel rozsudek ve věci čj.
7 As 53/2011-77. x xxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xx
xxxxxxx xxxxxxx xxx xx xxx xxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxánky adresáta podle § 23
odst. 4 správního řádu je poskytnout adresátovi šanci seznámit se s písemností, přestože si
ji v úložní době nevyzvedl. Nicménx xxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x x xx xxxxx
x xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxává odborná literatura, viz např. Vedral Josef, Správní
řád, Komentář, II vydání, BOVA POLYGON 2012, str. 288. Pro uložení zásilky je stanovena
xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxst k dodatečnému seznámení adresáta se zásilkou
jejím vložením do jeho domovní schránky lze proto vnímat jako určitou nadstavbu nad podmínkou
splnění xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx x xx xxxxx
x xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx
x xx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxx
exaktnx
xx xxxxxxx xxxxxx § 23 odst. 4
správního řádu lze jistě dovodit nejen to, že k vložení zásilky do domovní schránky adresáta může
dojít později než ihned 11. den po uložení zxxxxxxx xxxxx xxxx xxx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xx
xomovní schránky stěžovatele došlo včas, v den jednání, tedy s přiměřeným ohledem na zachování shora
i dále uvedených práv stěžovatele. Z toho vyplývá, xx x xxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xx
x xx xxxxxxx x xxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxx 1.
11. 2010 marným uplynutím 10 denní lhůty od uložení zásilky. Jinak by totiž smysl postrádalo právě
ustanovení § 24 odst. 1 správního
řádu.
K dalším sxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxtečná omluva z ústního projednání
přestupku akceptovatelná. Zejména je třeba poukázat na rozsudek zdejšího soudu ze dne 12. 3. 2009,
č. j. 7 As 77/2012 - xxx xx xxxxxxx xx xxxxxxx
xx x xx xxxxx x
xxxxxx x xxxxxxxxxxx x x xx xxxxxxxxx xxxx
x xxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxx x xxxxxxxxx xxluvě“, resp. o „bezodkladné
omluvě správnímu orgánu s uvedením důvodů“, nelze dovozovat, že tato omluva musí být nezbytně
učiněna před provedením samxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx x xxxxti u ústního
jednání (např. náhlé onemocnění, úraz, hospitalizace, upoutání na lůžko, které bránily uvedené
omluvě), může podle konkrétních okolnosxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xoručované
písemnosti podnikl jakékoliv další procesní xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxx xx xxxx xxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxí době, tak i následné možnosti reagovat odpovídající omluvou z jednání počínaje dnem 9. 11.
2010, čímž by v obou případech docílil, kdyby to byl jeho zámxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxx
xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxx x
xx xxxxxx xxxxxxxxxxxího poučení ve smyslu § 23
odst. 4 věty prvé správního řádu. Nejvyšší správní soud nepovažuje za možné zjevnou obstrukci
stěžovatele vyložit v jeho proxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx
x xx xxxxx x
xxxxxxxxx xxxxx x xx xxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxy Nejvyššího správního soudu,
kterou stěžovatelem uvedeným způsobem vyložit nelze. Správní orgán I. stupně tedy nepochybil, pokud
věc projednal v nexxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxx x xxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxvinnosti řádně své rozhodnutí odůvodnit, byla
vyslovena zcela obecně. Nejvyšší správní soud nemůže posuzovat její důvodnost podle chybějící
konkréxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxitce stěžovatele, že správní orgány
nezohlednily fakt, že spoléhal na poučení poskytovatele poštovních služeb, podle kterého mu
doručovaná písemnoxx xxxx xxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxčované zásilky, neobsahují
informaci o tom, že písemnost bude po uplynutí úložní doby vložena do schránky. Námitka je účelová,
postrádá logické zdůvoxxxxx x x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx x xx xxxxx
x
xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxxxxx
xokračování
3 As 58/2013 - 49
Stěžovatel dále namítal, že se krajský soud nezabýval jeho žádostí o moderaci sankce za přestupek
ve smyslu § 78 odst. 2 s. xx xx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxx x xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxx xxx xxx x005, č. j. 1 As
30/2004 - 82, ze kterého cituje: „Žalobní musí vycházet z řádně uplatněných žalobních
bodů; zatímco však podkladem pro návrh na zruxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxx xx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxo
hmotněprávní nezákonnosti jakéhokoli ze závěrů žalovaného správního orgánu), podkladem pro návrh na
moderaci musí být tvrzení o tom, že trest uložexx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxx xx xxxxxxxxx xxxxx x xx xx
xxxxxxxxx odpovědnost (žalobní námitky tedy směřují jen proti samotnému posouzení jeho jednání jako
deliktního), nebude se moci později domáhat moderace tresxxx xxx xxx xxxx xxxxxxx xxxx xxx x xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxx xxxxxxxxxxx x xxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx
xxxxxxxxx xxxx xxestu, musí v průběhu řízení před soudem též zdůvodnit.“ Taktéž v rozsudku ze dne
19. 5. 2006, č. j. 7 As 14/2005 - 70 Nejvyšší
správní soud dospěl k obdobnéxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx xx xxx
xxx xx xxxxx xx xx xx xx xxxxxxxx x xxx x xxxx xxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx
xx xx xxxxx x xx xx xxxx xxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxmu návrhu vyhovět, neboť není zřejmé, z jakých tvrzení a podkladů by měl soud
v tomto směru vycházet. Navíc při přezkoumávání rozhodnutí, jimž byla uložxxx xxxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxx orgán srozumitelně odůvodnil její výši zvolenou ze zákonného rozmezí a
zda celkově dbal mezí správního uvážení stanovených mu zákonem.“
petit
V projednávxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxx
x xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxxxx postup soudního upuštění od
potrestání.“ Je tedy zjevné, že stěžovatel sice opravdu moderaci sankce za přestupek v žalobě
navrhoval, tento návrh však xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxžovatele pro účely
osvobození od soudních poplatků. Krajskému soudu nemohlo být zřejmé, z jakých dalších relevantních
důvodů by měl při rozhodování o xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxx
xxxx x xx xxxxx x xx xx xx xxx x xxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxh, kdy lze takové rozhodnutí učinit na základě
skutkového stavu, z něhož vyšel správní orgán, a který soud případně vlastním dokazováním v nikoli
zásadxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx žalobce zjištěné až v řízení před
soudem při rozhodování o žádosti o osvobození od soudních poplatků. Krajský soud tedy postupoval
správně, když návrh xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxxx xxxxx
xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xe krajský soud nepřehlédl zcela námitku
zkrácení stěžovatele na jeho právech procesní vadou, které se dopustil správní orgán I. stupně a
kterou následxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxx xx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xeuvádí ani sám stěžovatel,
krajský soud nicméně poněkud překvapivě konstatoval, že je třeba na tuto námitku odpovědět
negativně. Negativně krajský sxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxx správní soud ovšem nepřehlédl, že krajský soud již nijak blíže nezdůvodnil, proč je
třeba na tyto otázky, které podle jeho názoru vyplývají ze žalobnícx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxx xxx xxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xx otázkou případné nepřezkoumatelnosti rozsudku krajského soudu pro nedostatek
důvodů. Z judikatury Nejvyššího správního soudu vyplývá, že touto foxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxx xx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxadně zjištěné v rozporu se zákonem (srov. rozsudek ze dne 4. 12. 2003, č. j.
2 Ads 58/2003 - 75), nebo pokud soud zcela
opomene vypořádat některou z uplatněxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxx xx xxxxx xx xx
x xx xxxxxx x xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxx
xxx xxxxx xx xx x xxx xxxxxxxx x xxx xx xxxxxxxk
ze dne 8. 4. 2004, č. j. 4 Azs 27/2004 - 74).
Rozhodnutí soudu je však zatíženo nepřezkoumatelností pro nedostatek důvodů rovněž v případě, že se
soud ztoxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxx
xxx xxx xxxxx xx xx x xx xxxxxxx x xxxx
xxxxxxxxxx xxkud z jeho odůvodnění není zřejmé, proč soud nepovažoval za důvodnou právní argumentaci
účastníka řízení v žalobě a proč žalobní námitky účastníka povxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx
x xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxx xx
xxxxx xx xx x xxx x4/2005 - 44).
Z odůvodnění kasační stížností napadeného rozsudku k bodu II. D označenému jako „Další námitky“
není také zřejmé, proč krajský soud zastxxx xxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxdy
předmětné žalobní námitky stěžovatele nevypořádal a neuvedl, proč je považuje za liché, mylné nebo
vyvrácené. Krajský soud pouze paušálně tyto námxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xe
jednalo o takové vady, které by mohly mít vliv na správnost rozhodnutí žalovaného ve věci samé.
Takové odůvodnění nemůže obstát.
Za použití ust. § 109 xxxxx x xx xx
xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxký soud identifikoval v žalobních bodech stěžovatele shrnutých v
bodě II. D kasační stížností napadeného rozsudku. Jde o otázku, zda může pochybení spxxxxxxxxx x
xxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xx xx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx x
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx, která by mohla mít za následek nezákonnost rozhodnutí ve
věci samé. Odůvodnění řešení této otázky krajským soudem totiž neobstojí ze stejných důvodůx xxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xx xx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xx
x xx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xx
xxxxxxxxxxxxx, ale již nijak blíže nezdůvodnil, proč se podle jeho názoru nemělo jednat o vadu
řízení, která by mohla mít za následek nezákonnost rozhodnutí ve věci saxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxe správního orgánu.
xxxxxxx
Úvaha krajského soudu, že není třeba věcně reagovat na žalobní námitky, které žalobce uplatnil
již v odvolání, které byly vypořádxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxx xxxxobena novému
přezkoumání v plné jurisdikci. Např. z rozsudku rozšířeného senátu Nejvyššího správního soudu ze dne
26. 8. 2008, č. j. 7 Afs 54/2007 - 62 vxxxxxxx
xx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx že některé z nich neuplatnil již v odvolacím
řízení, ač tak učinit mohl. Ustanovení § 5
s. ř. s. na rozsah přezkumné činnosti soudu nedopadá.“ Pokud tedy xxxxxxx xxx xxxxxxx x xxxxxx
xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxx lze dovozovat, že by žalobce nemohl v žalobě tvrdit stejné důvody
nezákonnosti žalobou napadeného správního rozhodnutí, se kterými se již ve správním xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xx xxxxx xxxxx xxxxxx xx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxx xxxinnost soudu se i takto uplatněnými žalobními námitkami zabývat.
Nejvyšší správní soud poukazuje rovněž pokračování
3 As 58/2013 - 50
na xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xx xxx xxx xx xxxxx xx xx
x xx xxxxxxx x xxxx xx xxxxxx xx x
xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxkto formulovaných žalobních námitek vyjádřil následovně: „Stěžovatel
uplatnil důvod kasační stížnosti obsažený v §
103 odst. 1 písm. d)
s. ř. s., podxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x
xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x jiné vadě řízení před soudem,
mohla-li taková vada mít za následek nezákonné rozhodnutí o věci samé. Podle stěžovatele je tento
důvod dán tím, že krajskx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxní soud důvodnou. Krajský
soud se skutečně ztotožnil se stanovisky a závěry žalovaného, což však neznamená, že by se
vznesenými žalobními námitkami věxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx x xxxxxxxxx xxx x xxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx územního
řízení, krajský soud nepochybil, když se ztotožnil se závěry obsaženými v rozhodnutí žalovaného a
dospěl k týmž závěrům. Nutno však podotknoxxx xx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxý
soud se musí zabývat i žalobními námitkami, které předtím stěžovatel uplatnil již i v odvolání ve
správním řízení s tím, že pokud se ztotožní s posouzenxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxující odůvodnění ani paušální zmínku krajského soudu v bodě II. D odůvodnění jeho rozsudku,
ve které krajský soud uvádí: „Současně se odkazuje na výstixxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxxxxxx x xxxxxxxx x xxx xx xxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x x
xx xxxxx x xxxx ř. k námitkám sub. II. D ztotožňuje.“
Lze tedy uzavřít, že stěžovatelem tvrzené kasační důvody podle
§ 103 odst. 1 písm. a) a
b)
s. ř. s. nebyly v projednxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxx x xx xx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxx
x xxx xxxxx x xxxxx xx xx xx xxx
xxxxxxxxxxxxx x xxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xozsudek krajského soudu trpí popsanou
nepřezkoumatelností pro nedostatek důvodů.
V tomto rozsahu Nejvyšší správní soud posoudil kasační stížnost xxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxx
xxxxx xxxx x xxx xxxxx x xx xx xx xxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxx xx xxxxxx x xxxxxxx xxxxní. V dalším
řízení je podle ust. § 110 odst. 4 s. ř.
s. krajský soud vázán výše vysloveným právním názorem Nejvyššího správního soudu a jeho úkolem bude
dxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxch to dosud neučinil, jmenovitě a s přesvědčivým
zdůvodněním, proč tyto námitky považuje za „liché, mylné nebo vyvrácené“ a které, proč a v jakém
rozsahx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxřit se k úvaze
stěžovatele, že společenská nebezpečnost jeho jednání je „mizivá, resp. vůbec není dána“. Nejvyšší
správní soud nepřehlédl, že sankce bxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxx xx xx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxx xxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xlkoholem
[jen pro pořádek, tomu neodpovídá právní kvalifikace porušení povinnosti dle § 5 odst. 1 písm. g)
silničního zákona ve znění platném xx xxx xx xxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx
xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxení ke
zjištění alkoholu dopadá § 5 odst. 1 písm. f) silničního zákona. Tuto chybu překlenul odkaz na
ustanovení § 22 odst. 1 písm. d) zákona o přestupcích xxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx
xxxxxxxx degradace schopností řidiče pod vlivem alkoholu nebo návykové látky řídit motorové vozidlo
nepochybně představuje jeden z nejvážnějších případů rixxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xx
xxxxx xxdoucí a společenský zájem na tom za mimořádně vysoký. Nejvyšší správní soud proto nemohl
přehlédnout ani to, že přísná sankce za přestupek dle § 22 odst. x xxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xx
xxxxx xxxxxxx xx xxx xx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxxx xxxxx x xxxxxx x
xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxůvodněna právě snahou předejít pokusům vyhýbat se zjištění vlivu alkoholu a
návykových látek na řidiče, který si musí být vědom extrémní nesprávnosti xxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x x xxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxe nahlížet s vědomím jeho vysoké míry společenské nebezpečnosti
limitně se blížící společenské nebezpečnosti samotného řízení pod vlivem alkoholu nxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxx
x xxx xxxxx x xx xx xxxx
xxxxxxxx
xxxxx tomuto rozsudku nejsou opravné prostředky
přípustné.
V Brně dne 27. listopadu 2013
JUDr. Petr Průcha
předseda senátu
Zpět na text