Sdílení poznámky:
Obsah
Typ obsahu
xxxxx
xxxxxxx
xxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxorského kolektivu komentáře,
odborný garant druhého svazku
prof. JUDr.
Jaroslav
Fenyk,
Ph.D., DSc.
- místopředseda Ústavního soudu, vedoucx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx
xxxxx
xxxxx
x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxního svazku
PaedDr. et Mgr.
Jaroslava
Auerová
- vedoucí střediska Probační a mediační služby Třebíč
JUDr.
Pavla
Augustinová
- soudkyně Vxxxxxxx xxxxx x xxxxx
xxxxx
xxxxx
xxxxxxxxx
xxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx
xxxxx
xxxxx
xxxdík
- soudce Městského soudu v Praze
doc. JUDr.
Jiří
Herczeg,
Ph.D.
- advokát, katedra trestního práva Právnické fakulty Univerzity Karlovy v xxxxx
xxxx
xxx
xxxxxx
x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx
xxxxx
xxxxx
xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxx
xxxxš
Kaiser
- advokát
xxxxx xxxx
xxxx
xxxxx
xxxxx
x xxxxxxx
xxxx xxxxx
xxx
xxxxxxx
xxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxerzity v Plzni
JUDr.
Ivo
Kouřil
- soudce Nejvyššího soudu České republiky
JUDr.
Vladimír
Král
- soudce Vrchního soudu v Praze
Mgr. et Mgxx
xxxx
xxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxx
xxx
xxxxx
xxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxtního zastupitelství
Mgr.
Jan
Provazník
- katedra trestního práva Právnické fakulty Masarykovy univerzity v Brně
JUDr.
Alexander
Sotolxx
x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx
xxxx xxxx
xxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxx
xxxxx
xxxx
xxxxx
x xx xxxxxtek nejvyššího státního zástupce
Mgr.
Lenka
Trešlová
- oddělení trestněprávní legislativy Ministerstva spravedlnosti
Mgr.
Radek
Visixxxxx
xxxxx
x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxx
xxxxx
xxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxx
xxxxx
xxxx
xxxxxxxxx
xxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxního zastupitelství
Mgr.
Marcel
Žán
- soudce Krajského soudu v Plzni
JUDr.
Zbyněk
Žďárský
- zástupce ředitele odboru trestního řízení Nejvyšxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx
xxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxx
xxxxxÁ USTANOVENÍ
Účel zákona
JUDr. Mgr.
Jiří
Kmec,
Ph.D.
- advokát
Právní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 1
1.
Ustanovení § 1 xx xxxxx xxxxxx xxx xxx xx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxní
účely trestního řízení (odst. 1) a definuje základní vztah nezúčastněného občana
k trestnímu řízení (odst. 2). Pro účely výkladu jednotlivých ustaxxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxx xxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxx § 8d odst. 1, § 77a odst. 1, § 88 odst.
9, § 202 odst. 2). Na dvou místech se trestní řád dovolává i účelu trestního stíhání
(§ 71 odst. 1, § xx xxxxx xxx xxx xxxx xxx xx xxx xx xxx x xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxx x xxxxxx
x xxxxx x
xx
x xxxxx xxxx x x xxxxx x xx xxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxx (trestního řádu), tak účel
trestního řízení. Primárním účelem trestního řízení je, aby trestné činy byly náležitě
zjištěny a jejich pachatelé podle zxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxx xxxxx xxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxzení naplněn. Zákonodárce nepodává definici toho, co se myslí "náležitým"
zjištěním trestného činu, dané adjektivum by v každém případě bylo vhodné cxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxxx xxx
xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxoběhlo v souladu se
zákonem, podobně jako následné spravedlivé potrestání pachatele takového činu.
3.
V druhé větě § 1 odst. 1 jsou vymezeny sekunxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx pohrůžku
trestní sankcí stanovenou trestním zákoníkem za trestné činy v něm vyjmenované. Skutečnost,
že tresty předvídané trestním zákoníkem jsox xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxího práva (v souladu se zásadou subsidiarity trestní represe)
zpětně posiluje autoritu zákona, který byl porušen, a přispívá tak k upevňování zákonnoxxxx
xx
xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx x xxxxx xxxxxxxx xx mělo též předcházet a zamezovat
trestné činnosti. Tento úkol může trestní řízení naplnit zejména tehdy, stane-li
se trestná činnost předmětem trestnxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xx xxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xkryta. V této souvislosti je významná též povinnost soudu
zaměřit se při projednávání věci také na objasnění příčin, které vedly k trestné
činnosti nebx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx x xx xxxxx x xxxxx xx x x xxx xxxxx xxx
xx
x xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxx x xxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxnů
v duchu důsledného zachovávání zákonů a pravidel občanského soužití i čestného plnění
povinností ke státu a společnosti. Dikce zákona v této části sxxx xxx x xxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxhoto účelu mohou sloužit veškeré nástroje,
díky kterým se nezúčastněný občan může dostat do styku s trestním řízením, zejména
veřejnost řízení před soxxxx xxxx x x xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx x x xxxxx xx x x x x xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxení (viz § 8a-8d) ad.
7.
Trestní řád tedy musí upravovat postup orgánů činných v trestním řízení tak, aby
byly naplňovány i tyto sekundární účely trxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xízení. Nelze přitom říci, že by naplňování sekundárních účelů muselo
vždy ustoupit naplňování primárního účelu. Snaha o zjištění trestného činu a idexxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxu, i když tím přijdou o možnost
identifikovat jeho pachatele). Bezprostřední naplnění primárního účelu v případě
již zjištěné trestné činnosti může bxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx podle § 159b).
xxxxxxxxx
8.
Naplňování primárního účelu či některého ze sekundárních účelů trestního řízení může
také narážet na omezení pro postup orgánů čxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xtátní moc jim svěřenou mohou vykonávat jen v případech,
v mezích a způsoby, které stanoví zákon (srov. čl. 2 odst. 3 Ústavy), resp. uplatňovat
jen v přípaxxxx x x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxx xxx x xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxovat
práva a svobody zaručené Listinou základních práv a svobod a mezinárodními smlouvami,
jimiž je Česká republika vázána (viz § 2 odst. 4). Další omezxxx xxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x x xxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxx xx xx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx literatuře i judikatuře soudů (viz např.
Pl. ÚS 4/94), spravedlivý ("fair") proces sám o sobě není účelem trestního řízení.
Povinnost respektovat požxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx x xxx xx xx xx xxxxxxx x xxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx
x xxst. 2
9.
Trestní řád zakotvuje určité povinnosti občanů, jejichž plněním mohou přispět k dosažení
účelu trestního řízení. Takovou povinností je nxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx
xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxx x xx xxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxx x 97), povinnost ihned vyhovět výzvě policejního orgánu
dostavit se k podání vysvětlení v řízení o zločinu (§ xxx xxxxx xx xxx xxxx xxxxxxxxxx
xx x xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx trestního řízení, a to nad rámec
svých povinností zakotvených v trestním řádu. Toto právo však není zcela bezbřehé,
neboť se nepochybně nesmí dostat do xxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxxx xx x x xxxxx x
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx v trestním řízení.
11.
Jednotlivec také v zásadě nemá žádné subjektivní právo na zahájení trestního řízení
proti jinému; součástí pozitivních poxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxx
xxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx
xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxje, a jeho pachatele adekvátním způsobem potrestat.
Související předpisy:
Judikatura:
Trestní oznámexx xxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx x xxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxi
občanů při prosazování veřejného zájmu na potlačování kriminality (§ 1 odst. 2).
Z této pomoci fyzických a právnických osob orgánům veřejné moci k nálxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxx x xx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx x xxxxx xx xxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxckých a právnických osob k zahajování
trestního řízení proti jinému. -
Jednou z povinností státu podle čl. 2 Úmluvy je vytvořit účinnx x xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx
xxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxvala, zásahy do práva na život by byly beztrestné,
a tudíž by ochrana garantovaná tímto právem byla pouze teoretická a iluzorní, nikoli
praktická a efekxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xx xxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxh
Úmluva vyžaduje po státu provedení účinného vyšetřování státními orgány. -
Princip subsidiarity trestní represe a použití trestxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxx x xxxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxo vyloučeno
vyvození trestní odpovědnosti pachatele v případech společensky škodlivých činů.
Při splnění všech podmínek a předpokladů stanovených xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx
x xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxm sankce. Byl-li spáchán trestný čin, jehož
skutková podstata byla beze zbytku ve všech znacích naplněna, nemůže stát rezignovat
na svou roli při ochraxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxvětví, jimiž lze zajistit náhradu škody, která byla trestným činem způsobena. V
případě vzniku škody není trestní řízení primárně pojato jako pouhá saxxxxxx xxxx
xxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxx xxx
xx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxí § 1 odst. 1 tr. řádu
především to, aby trestné činy byly náležitě zjištěny a jejich pachatelé podle zákona
spravedlivě potrestáni. -
xxxxxx xxxxx
xx xxxxxx x x xxxxx x xxx xxxx xx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxx xxrmulovaný "...
aby trestné činy byly náležitě zjištěny a jejich pachatelé podle zákona spravedlivě
potrestáni". -
Literatura:
xxxxx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xx x xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxího řízení
JUDr. Mgr.
Jiří
Kmec,
Ph.D.
- advokát
Právní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 2
1.
Ustanovení § 2 definuje v 15 odstavcíxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xx xxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxá v odst. 11 se týká jen řízení před soudy).
2.
Účelem daného ustanovení je formulovat základní xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxanoveních trestního řádu nebo mohou sloužit jako vodítko
při výkladu "jednoduchých" norem trestního práva procesního. Některá ustanovení jsou
ostxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxx
xxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxeme hovořit o zásadách
trestního řízení či některé jeho části (např. odst. 9).
xxxxxxxxx
3.
Interpretační funkce zásad trestního řízení může být poněkud proxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxx xxxx xxxxxx xx xxxx x x x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxx x rozporu, či jinak řečeno kdy samotný trestní
řád připouští určité výjimky z této zásady. Vzhledem k tomu, že zásady trestního
řízení obsažené v § 2 jsox x xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xx xx xx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxlikovat s odůvodněním, že protiřečí striktně formulované zásadě obsažené
v § 2. Bylo by nicméně nepochybně žádoucí, pokud by v těchto případech byly taxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxem norem obsažených v zákonu
nadřazených normách práva ústavního či mezinárodního, nelze na druhou stranu ignorovat
jejich vyšší právní sílu; ta ovšex xxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxx x x xx
x xxxxx x
xx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xx xx xxxxxxxxxx xbecné zásady
zákonnosti výkonu státní moci uvedené v čl. 2 odst. 3 Ústavy ("Státní moc slouží
všem občanům a lze ji uplatňovat jen v případech, v mezích a xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx x x xxx x xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxxxx xxx x xxxxxxxxx x
x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxxxxxx xxxxý zákon stanoví."); zároveň navazuje
na ustanovení čl. 8 odst. 2 věta první Listiny ("Nikdo nesmí být stíhán nebo zbaven
svobody jinak než z důvodů a způxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xx xxxx xx xxx xxx xxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxx xx xx xožné jen způsobem, který stanoví trestní řád.
5.
Podmínka stíhání jen ze zákonných důvodů odkazuje především k § 160 odst. 1, podle
něhož policejní xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxx x xxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxx čin, a
je-li dostatečně odůvodněn závěr, že jej spáchala určitá osoba, pokud zde nejsou
důvody pro odložení nebo jiné vyřízení věci podle § 159a xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxo, které definují, co je trestným činem, a také normy
ústavního práva, které mohou omezovat použitelnost norem trestního práva z hlediska
časového ( xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx x x xxxxxxxx xxxxxxo (trestným
nemůže být výkon lidských práv a základních svobod).
nuxxxx xxxxxx xxxx xxxx
xxxxxx xxxxxx xxxx xxxx
6.
Podmínka stíhání jen způsobem, který stanoví zákon, potom odkazuje k celé řadě xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xe způsobu vedení trestního stíhání
jde trestní řád nad rámec požadavků Úmluvy, která takový obecný požadavek neobsahuje
(s výjimkou požadavku na soux xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxx x xxxxx x xxxxxx xxxx,
když je odsouzení založeno na důkazu získaném v rozporu s vnitrostátním právem, ale
zajímá se o to, zdali trestní řízení jako celek, zejména s ohledem nx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxx x xxxxxx právu nicméně neplatí, že by striktně
jakákoli nezákonnost v postupu orgánů činných v trestním řízení měla automaticky
za následek například nepoužixxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxx x x xx xxxxx xx xxx
xxxxxxxxxx
x xxxxx x
xx
xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxxxí, že dokud pravomocným odsuzujícím
rozsudkem soudu není vina vyslovena, nelze na toho, proti němuž se vede trestní řízení,
hledět, jako by byl vinen. V xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
x xxx xx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx
xx xxxxxxxho, pokud pravomocným odsuzujícím rozsudkem soudu nebyla jeho vina vyslovena.").
xxxxxxxxx
8.
Zásada neviny se uplatňuje ve čtyřech základnícx xxxxxxxxx
presumpce
x
xxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxx
x
x xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx x);
xx xxxxx
xxx xeo
x
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
x
xxxxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxu trestního řízení omezovat jen v míře striktně nezbytné.
9.
Obviněnému je nezbytné vinu prokázat, jinak řečeno obviněný není povinen prokazoxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xx xx xx xxxxxxx xxxxx xx xx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxx nebo že by neprokázal svoji
verzi událostí. Nelze po něm požadovat, aby aktivně spolupracoval s orgány činnými
v trestním řízení, aby vypovídal k tomu, xx xx xx xxxxxxx xx xxxxx xxxx xxx xx xxxxxxx
xxxxxx xxxx xx x xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx aby z mlčení obviněného byly vyvozovány závěry v jeho neprospěch.
Podle jeho názoru, i když by bylo v rozporu s právem mlčet, pokud by bylo odsouzení
zaloxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxx xx xxxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxx xxxení obviněného
v situacích, které jasně volají po vysvětlení z jeho strany, bylo bráno v potaz při
hodnocení přesvědčivosti důkazů obžaloby (ESLP John xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxxx x xxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxtňování jeho práv a orgány činné v trestním řízení
jsou povinny mu to umožnit (§ 2 odst. 13).
xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx
10.
Zásada neviny dále vyžaduje, aby to byly oxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxně významné skutkové okolnosti je třeba uzavřít,
že tato okolnost neexistuje. V důkazním řízení je třeba dosáhnout nejvyššího možného
stupně jistoty xx xxxxxx xx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx,
je proto nezbytné se spokojit se standardem prokázání stavu věci, o němž nejsou důvodné
pochybnosti (§ 2 odst. 5).
presumpce
11.
Dokud není pravomocně odsouxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxpř. v řízení o vazbě je důvodnost vazby dovozována z toho, že se obviněný "dopustil"
závažného trestného činu, namísto toho, aby se hovořilo pouze o "důvxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx
xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxx xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxpř. orgány rozhodující o odškodnění
za vazbu odmítnou odškodnění přiznat s tím, že byl obvinění zproštěn jen z důvodu
nedostatku důkazů, nikoli proto, xx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx x xxx xxxxx xxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxxx xx xx xx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx x xxxxxhu trestního
řízení jen v míře striktně nezbytné k dosažení účelu trestního řízení. Pokud je přece
jen třeba některé tyto prostředky využít, je nutné, axx xx xxx xxxxx x xxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxx xxx
xxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxx xxxx omezení trvat jen nezbytně nutnou dobu a musí být
nahrazeno jiným, méně omezujícím opatřením, pokud bude takové opatření dostatečné
k naplnění účelu txxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xx xx
xx xxxx
x xxxxx x
xxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxuje jako zásada legality. Tu je třeba odlišovat od obecné zásady zákonnosti
trestního řízení zakotvené v odst. 1. Opakem zásady legality je zásada oporxxxxxxx
xxx xx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx
xxx
xxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxadě, pokud zákon nebo vyhlášená
mezinárodní smlouva, kterou je Česká republika vázána, nestanoví jinak. Zákon přitom
předvídá dva typy výjimek ze zásxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx x xx x xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxx x xx - nepřípustnost trestního stíhání ad.). Druhým typem jsou případy, kdy
se uplatní zásada oportunity (viz např. § 159a odst. 3 - odloženx xxxxx
x xxx xxxxx x x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxžení trestního stíhání (§ 159b
a násl.). V mezinárodních smlouvách nalezneme omezení zásady legality např. v čl.
21 Evropské úmluvy o předávání trestxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxx xxxx x
xxx x xxxxx x xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxx xxxxx (sdělení č. 85/2009 Sb. m. s.).
fakultativní
xxxxxxxxxxxx
K odst. 4
15.
Odstavec 4 je ne zcela sourodým spojením v podstatě čtyř samostatných zásad: a) zásady
oficiality (větx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxx
xxxx xxxxx xxxxxx x xx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxx
xxxxda oficiality stanoví, že - až na výjimky stanovené v trestním řádu - postupují
orgány činné v trestním řízení z úřední povinnosti (), tedy bex xxxxx xxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx x xx xxxxxxxx xxxx xxchatele i na základě vlastních
poznatků a nemůže vyčkávat na podnět ze strany poškozeného či jiných osob (srov.
§ 158 odst. 1). Hlavními výjimkami ze zásxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx x x xxxxx xx x xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxx xx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxstředku. Na základě podnětu orgány činné v trestním řízení
také například rozhodují o nároku poškozeného na náhradu škody, nemajetkové újmy
nebo vydáxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxozeného s trestním
stíháním (§ 163).
ex officio
17.
Věta druhá odst. 4 dále požaduje, aby orgány činné v trestním řízení projednávaly
trestní věci urychleně bxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx
xxx xyla minimalizována doba, po kterou jsou tyto osoby - s ohledem na zásadu
neviny považované za nevinné do nabytí právní moci odsuzujícího rozxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xízení civilní (byť i mezi nimi
jsou taková, v nichž je třeba postupovat urychleně). Trestní řád navíc zakotvuje
zostřený požadavek největší urychlenxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxx xx xx xxxxx xxxx xx xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xx
xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxch řízení, v nichž je zajištěn majetek (čímž je zasahováno
do vlastnického práva vlastníka předmětného majetku, kterým nemusí být jen obviněný).
V posxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx x xovaze zajištěného
majetku. K zabezpečení rychlého projednání věci trestní řád užívá zejména různé lhůty,
jež mohou být pouze pořádkové (např. § 167)x x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxx xx
xxxxxxx x xxxx xxxxxxxxí váhání ustálila v názoru, že z porušení práva na projednání
věci v přiměřené lhůtě nevyplývá povinnost nepřiměřeně dlouho trvající trestní stíhání
zxxxxxxxx
presumpce
xxxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxx xodle ní orgány činné v trestním řízení
projednávají trestní věci s plným šetřením práv a svobod zaručených Listinou a mezinárodními
smlouvami o lidskýxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx
trestního řízení lze jen při splnění tří podmínek: a) musí zde existovat důvod pro
takový zásah, b) zásah musí proběhnout na základě zákona, c) míra zásaxx xxxx xxx
xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxx x neviny - viz komentář k odst.
2), ale i veškeré další osoby, xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxstním
řádu zdůrazňovat, že orgány činné v trestním řízení nemají přihlížet k obsahu petic,
které zasahují do plnění jejich povinností. Striktně vzatx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxx x xxxxxx xxxxxx xxxx xx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxx xxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxice, orgány činné v trestním řízení přihlížet
mohou (v tomto smyslu že by tedy mohly přihlížet k množství petic požadujících odsouzení/osvobození
obvxxxxxxxx xxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxzení musejí
postupovat v řízení zcela nezávisle bez jakéhokoli přihlédnutí k jakýmkoli peticím.
K odst. 5
20.
Věta první odst. 5 definuje důkazní xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxx xxxxx x xxxxtním řízení úkol zjistit - objektivní či absolutní, a tudíž
v praxi nedosažitelnou - pravdu ohledně skutkových okolností daného případu, na druhé
straxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xx x xxxxxxxxné míře zjištěn ve chvíli,
kdy zde nejsou žádné důvody o dosaženém zjištění pochybovat, resp. kdy případné nabízející
se pochyby mohou být spolehlivě oxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xx xxxxxxxx x xx xxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxx xrestní řízení příslušným procesním způsobem ukončit.
21.
Trestní řád doplňuje, že zjišťování skutkového stavu se děje pouze v rozsahu, který
je xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxnimalizace zásahů
veřejné moci do soukromé sféry jednotlivců.
22.
Při zjišťování skutkového stavu mají orgány činné v trestním řízení postupovax x
xxxxxxx xx xxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxx
xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxx x xxxxx x x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxo řízení a postupu
příslušných orgánů v něm. Ke zjišťování skutkového stavu věci tak orgány činné v
trestním řízení mohou využívat pouze oprávnění, ktexx xxxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xx xxxxxxx xxx xxxxxx
xxx
xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxxxo důkazního standardu upravuje rovněž klíčovou
otázku důkazního břemene. Již ze zásady neviny přitom vyplývá, že toto
břemeno nemůže tížix xxxxxxxxxxx xxx xxxx x xxxxxxxx x xxx xx xxxx xxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxx xxxx xx xxxxx xxxx xx xxxxxx x xxxxx xx xxxx
xxxxxxx x xxxxxxxx xxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxx xxxx xxx xxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xbžalovaného, vzápětí ale
dodává, že to nezbavuje soud povinnosti, aby sám doplnil dokazování v rozsahu potřebném
pro své rozhodnutí. Výsledkem tedy jxx xx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxx xx xx xx xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx x podobě "ztráty sporu" - v podmínkách trestního řízení zproštění obžaloby
- v případě, že státní zástupce vinu neprokáže. V takovém případě totiž nastuxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxxx xxx xx
xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxad, podle kterého se
soud v zásadě nikdy nenachází v situaci, kdy by pro své rozhodnutí potřeboval doplnit
důkazy, neboť vždy může rozhodnout tak, že rozxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxx x xxxx xxxxxxxx x xxxxxxnutí, kterým způsobem je namístě trestní stíhání ukončit.
Nic ho však nenutí dokazovat vinu obžalovaného namísto státního zástupce.
presumpce
24.
Povinnoxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxx xxxx
xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxny objasňovat
stejně pečlivě okolnosti svědčící ve prospěch i v neprospěch osoby, proti níž se
řízení vede. Cílem postupu policejního orgánu a státníhx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxx xxxxxxxx
xxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxx xxípadech, kdy je státní zástupce přesvědčen, že
v řízení před soudem bude schopen prokázat vinu obviněného. V této souvislosti je
však třeba upozornit nx xxx xx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxx x xxx xxxxx x xxxxx xx xxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxý se vede trestní stíhání [srov. opačné pojetí v § 226 písm. a), kdy soudu
k zastavení trestního stíhání postačí, že nebylo prokázáno, že se skutek stal]. xxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx
xx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxnit realizací důkazů
dalších, a zjištění, které ze vzájemně si odporujících důkazů jsou pravdivé, závisí
jen na jejich vyhodnocení soudem po jejich prxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx povinen podat obžalobu (srov. R 28/1977). K podobnému závěru
dospívá ovšem i ve vztahu k obligatornímu zastavení trestního stíhání
podle x xxx xxxxx x xxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
x xx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxx x x xxx xxxxx xx xxxxxx xx x xx xxxxxxxxx.
judikatura
25.
Trestní řízení je vystavěno v převážné míře na zásadě vyhledávací, pokud touto zásadou
rozumíme povinnost orgánu, který má rozhodovat, sám zxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxolnosti svědčící v prospěch i v neprospěch osoby,
proti níž se řízení vede, i bez návrhu stran (tedy především právě osoby, xxxxx xxx
xx xxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxxxx xxxx xxxx xxx xxxx xxxxmečným projevem opačné
zásady projednací je možnost samosoudce při hlavním líčení ve zjednodušeném řízení
upustit od dokazování skutečností, které xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx
xx xxxx xxxxx xxx
xxx
x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxran podílet
se na objasňování skutkových okolností případu. Tak již ve větě první se hovoří o
tom, že orgány činné v trestním řízení postupují při zjišťoxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxdět důkazy. Tato ustanovení jsou především
na jedné straně odrazem práva obviněného na aktivní obhajobu a na straně druhé snahy
o větší přenesení aktivxxx x xxxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xx xxxx xxxxxx
xx xxxx xx xxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx x
xxxxxx xx xůkazní břemeno. V principu tedy zůstává zcela zachován inkviziční
typ trestního procesu, byť obohacený o prvky procesu akuzačního (axxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx
kontinentální
xxx
x xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxím řízení povinnosti přezkoumat všechny
podstatné okolnosti případu. Doznání obviněného by tedy nemělo být skutečností, která
by zbavovala orgány čxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx
xxxstit skutkový stav věci, o němž nejsou důvodné pochybnosti. Doznání obviněného
(přesněji řečeno výpověď obviněného takové doznání obsahující) je poxxx xxxxxx x
xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
x xxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxní věrohodné? Není vnitřně rozporné?),
tak v souhrnu s dalšími důkazy (Není doznání obviněného vyvraceno jinými důkazy?).
Nelze zcela vyloučit situaxxx xx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxxxxné v odst. 5 jsou odrazem tzv. zásady materiální pravdy. Její podstatou
je snaha o dobrání se dostupnými prostředky poznání skutkového stavu věci v potřxxxxx
xxxxxxx x x xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx
xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx a tyto pochybnosti aprobovat
určitými procesními pravidly. Trestní řád tak neumožňuje například vycházet z fikcí
či nevyvratitelných domněnek, nexxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx
xx xxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxx x
xxx
xxxxxxxx x xxxxxxxe základní princip hodnocení důkazů orgány činnými v trestním řízení.
Ty jsou povinny a) hodnotit důkazy podle svého vnitřního přesvědčení, b) pečlivx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xx xx xxx xxxxxxxxxxx xxx x xxxxxx xxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xx xxxx xxry je existence takových skutečností
daným důkazem prokázána. Při rozhodování o těchto dvou otázkách je třeba hodnotit
důkazy jak jednotlivě, tak i v jxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxx x x xxxx xxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxx xxxxedených důkazů. Požadavek pečlivě uvážit všechny okolnosti daného případu
je přitom třeba vztahovat jak k okamžiku rozhodování o tom, existence jakýxx xxxxxxxxxxx
xx xxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxx x xxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxx xakové okolnosti případu, jejichž
existence byla v trestním řízení důkazy prokázána. Požadavek pečlivě uvažovat všechny
okolnosti daného případu je xxx xxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxx x xxxxxx xxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxním řízení, aby důkazy hodnotily podle
svého vlastního vnitřního přesvědčení, je tomu třeba rozumět tak, že do procesu hodnocení
důkazů by nemělo být nxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xx xx xxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xx xšak naplňován v zásadě pouze v případě soudů a do určité míry také v případě
státního zástupce. Vnitřní přesvědčení policejního orgánu je zásadním způsxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxpce. V obou případech mohou přitom
nadřízené orgány vstupovat rovněž do způsobu hodnocení důkazů, zatímco u soudu takové
oprávnění soudy rozhodující x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxvede sám (srov. § 263 odst. 7).
32.
Hodnocení důkazů podle vnitřního přesvědčení však v žádném případě nelze interpretovat
tak, že příslušný orgán xxx xx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xx xaké třeba mít vždy na paměti, že výsledek svého vnitřního přesvědčení musí příslušný
orgán - zejména soud - následně přesvědčivě vyložit v odůvodnění sxxxx xxxxxxxxxxx
xxx
xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxzne do určité míry uplatnění i v protikladu k ní stojící
tzv. legální teorie důkazní, a to v obou směrech, tedy jak pozitivním (tj. zákon
stanoví, jakým zpxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx xxxxx x x xxx
xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx x xxxxx
xxxxxxy), tak negativním (tj. zákon stanoví, jakým způsobem nelze určitou skutečnost
dokazovat - viz např. v § 2 odst. 5 zakotvenou povinnost objasňovat podxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx x
xxx
35.
Uvedená zásada, stejně jako její provedení v jednotlivých ustanoveních trestních
xxxxx xx xx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx x xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxný úvod trestního
řádu hned za základní zásady trestního řízení. Orgány činné v trestním řízení by
nepochybně měly v prvé řadě spolupracovat s rodinou xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxčnosti a mezi nimi i se zájmovými sdruženími
občanů.
36.
Výše uvedené na druhou stranu nijak nechce vhodnost spolupráce se zájmovými sdruženími
obxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxx x x x xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xolitických stran
a hnutí, církve, náboženské společnosti a právnické osoby sledující charitativní
účely) snižovat. Trestní řád předpokládá jejicx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxx
xx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xředčasně propouští na svobodu nebo se mu svoboda vůbec
neodnímá (viz § 6 odst. 1, 2).
K odst. 8
37.
Řízení před soudem je v trestním řízení ovládáno záxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxxxxa, návrh na potrestání nebo návrh dohody o
vině a trestu. Tím, kdo tyto akty podává, je přitom výlučně státní zástupce, který
zároveň veřejnou žalobu v říxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx x xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xd veřejného žalobce odlišná, typicky poškozený.
38.
Zásada obžalovací se projevuje rovněž v tom, že je to státní zástupce, kdo disponuje
obžaloboxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xx xxx xxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxx x xxx x xxxxxxx který
je uveden v žalobním návrhu, může rozhodovat (§ 220 odst. 1); není však vázán právním
posouzením skutku (§ 220 odst. 3). Státní zástupce také může zx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxx
x xxxxx x
xxx
xxxxxxxx x xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxed středníkem) říká, že v trestním
řízení před soudem rozhoduje soud buď jako senát, nebo jako samosoudce. Z druhého
pravidla (věta první za středníkemx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxx xxxxx x xxxxxxxxxx
xxx xxx xxxxxxx xxxxx. Podobně jako samosoudce rozhoduje soud pouze tam, kdy to zákon
výslovně stanoví. Jinými slovy, soud v trestním řízení rozhoduje v zásadě jako senát,
pxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xoud v prvním stupni,
činí rozhodnutí soudce. Trestní řád tedy rozeznává čtyři soudcovské formace: soudce
- předseda senátu - samosoudce - senát. Rozhxxxxxx x xxxx x xxxxxx xxxx xxxx xxxxx
xxxxx x xxxxxxxxxxx
x xxxxx xx
xxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxeřejnosti
kontrolovat výkon trestní spravedlnosti, jednak - díky této kontrole - poskytuje
důležitou záruku obviněnému, že výkon spravedlnosti v jexx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxx
xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxxxx xěci před soudem projednávají veřejně tak,
aby se občané mohli projednávání zúčastnit a jednání sledovat (srov. § 199 odst.
2). Účast veřejnosti na výkoxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxx x xxxxxx xxxxxxx xxx
xx xxxxxx xxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx
x2.
Ani v řízení před soudem však není možnost veřejnosti účastnit se jednání absolutní;
z věty druhé vyplývá, že účast veřejnosti je pravidlem, z něhož xxxxxxx xxxxx xxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxyři formy jednání soudu, z nichž ovšem
pouze dvě (hlavní líčení, veřejné zasedání) počítají s účastí veřejnosti, zatímco
v případě zbylých dvou (neveřxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx x x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x
xx x xxxxxx xxxxxny utajovaných informací, mravnosti či nerušeného průběhu jednání
anebo bezpečnosti či jiného důležitého zájmu svědků (blíže viz § 200 a 201). Mezinxxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xx xxxxx x xxxxxx xxx x xxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xájem účastníků řízení,
ovšem s ohledem na to, že jde o vymezení přípustných zásahů do práva obviněného,
bude v zásadě namístě dát přednost přísnější úprxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xx x xxxxxxxx xx xx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxka, by mohl být stát odpovědný například za porušení jeho
práva na soukromí.
K xxxxx xx
xxx
x xxxxxxxx xx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx
xxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxe poněkud nešťastná, neboť hovoříme-li
již o jednání, implikuje to nevyhnutelně jeho ústnost. Přesnější by tedy bylo hovořit
spíše o ústnosti řízení pxxx xxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxx x xxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xx
xx xxxxxx xxxxní líčení. Výjimkou z této zásady by ovšem byl institut trestního příkazu,
který soudu umožňuje za určitých podmínek rozhodnout pouze na základě spisux xxxxxxxx
xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxx x
xxxxxx xxxxx x xxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxěný) nepodáním tohoto
opravného prostředku možnosti ústního projednání věci vzdaly.
44.
Výrazem zásady ústnosti je i pravidlo, podle kterého se xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx důkaz výpovědí těchto osob byl proveden i tak,
že se přečte protokol o jejich výpovědi (viz zejména § 211). Výslech svědka ale nemůže
nahradit jeho písemxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxx řízení, nikoli však pro skutková zjištění.
K odst. 12
45.
Odstavec 12 je vyjádřením zásady bezprostřednosti: soud při rozhodování v hlavním
líčexx x xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx
xxx x xxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxx xxxůže vycházet
z důkazů, které nebyly provedeny vůbec nebo které sice byly provedeny, ale nikoli
v hlavním líčení či zasedání, v němž soud rozhoduje. Taktx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx a za určitých podmínek dovoluje přihlédnout i
k důkazům, které bezprostředně před soudem provedeny nejsou (viz zejména § 211).
Ustanovení odst. 12 se rxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx
xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxouží - podobně jako zásada ústnosti (odst. 11) - rovněž
k účinnému naplnění požadavku veřejnosti řízení před soudem v rámci trestního řízení.
47.
Úxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxxxx 3, podle kterého
musí být v případě změny složení senátu hlavní líčení provedeno znovu, pokud státní
zástupce a obviněný nedali souhlas jen k přečtení pxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x
xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxx
x xxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxx
xxxxxx xxxxxy z pramene co možná nejbližšího zjišťované skutečnosti (tj. aby kupříkladu
vyslechl v prvé řadě přímo osobu, která byla svědkem určité události, nikoxx xxxxxx
xxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxx x xxxx xxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxx xxní.
K odst. 13
49.
Právo na obhajobu je jedním ze základních stavebních kamenů trestního řízení v demokratických
společnostech. Trestní řád s tíxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxx xx xxxxx
x x xxx xx xxxxx xx x xxxxxxx x x xxx x xxxxx xx x xxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx x xxxxxxxxxx xxsadách trestního řízení zmiňuje výslovně již pouze povinnost orgánů
činných v trestním řízení poučit toho, proti němuž se trestní řízení vede, v každéx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx x x xxxx xx xx xxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxx
xxxxxxa tedy musí být osoba čelící trestnímu řízení bez ohledu na své aktuální procesní
postavení. Odstavec 13 přitom ze všech jednotlivých práv tvořících ve xxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx povinnosti orgánů činných v trestním
řízení nijak nezmenšuje, dotčená osoba musí být poučována o svých právech i v době,
kdy má možnost se radit se svým oxxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxx
xxxxxx xxxxx x xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxxň povinny mu uplatnění jeho práv
umožnit. Takový požadavek není možno chápat pouze jako požadavek, aby orgány činné
v trestním řízení uplatnění práv nexxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxx
xxxx xxxxxxxxx x x xxxxxxxx xx xx xx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx x x xxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxxt tak, aby dotčená osoba mohla svá práva skutečně účinně vykonávat
(pozitivní povinnost). V konkrétní rovině tedy kupříkladu nestačí poučit obviněnéxx
x xxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xx xxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxxx xádně tak, aby
bylo zajištěno, že obviněný vedenému trestnímu řízení dostatečně rozumí. Pokud je
to nezbytné k umožnění účinného uplatnění práv, měly bx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxxxxx xxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxx x xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxxx
x xxxxx xx
xxx
xxxtavec 14 v první větě zakotvuje češtinu jako jazyk, v němž jsou orgány činné v
trestním řízení povinny vést řízení a vyhotovovat svá rozhodnutí. Současnx x xxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx x xxxrém dotyčný uvede, že
ho ovládá [srov. zejména čl. 37 odst. 4 Listiny a čl. 6 odst. 3 písm. e) Úmluvy,
případně též čl. 5 odst. 2 a čl. 6 odst. 3 písm. a) Úmlxxxxx
xxx
x xxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxé osobě. Konkrétní úprava institutu
tlumočníka však připouští v daném ohledu výjimku: uvede-li obviněný jako jazyk, který
ovládá, jazyk či dialekt, kxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx x xxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx
x xxxxxxx xxxxxčníků, ustanoví orgán činný v trestním řízení tlumočníka pro jazyk
jeho národnosti nebo úřední jazyk státu, jehož je občanem (§ 28 odst. 1 věta třetí).
xxx
x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxn činný v trestním řízení
není povolán úroveň znalosti českého jazyka přezkoumávat. To na druhou stranu nepochybně
nevylučuje, aby orgán činný v trestxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxx
x xxxxxx xxxxxx xxxxxx xákazu zneužití práva).
K odst. 15
55.
Podobně jako v případě toho, proti komu se trestní řízení vede (viz odst. 13), jsou
orgány činné v trestním řízxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx
xxxxx xxxxxxuje, že toto poučení má proběhnout vhodným způsobem a srozumitelně, přičemž
je třeba umožnit plné uplatnění práv. Nelze se nicméně domnívat, že by zde bxx x
xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxx
xx x x xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxx xejí poučení jiné
než srozumitelné a provedené vhodným způsobem, resp. proč by uplatnění jejích práv
mělo být jiné než plné. Zdůraznění těchto požadavkx x xxxxxxxxxxx xx xxxx xxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx x x xxx xxxxxxx nedostatečný zájem orgánů činných v trestním řízení o jeho
práva.
56.
V tomto kontextu má své místo mezi zásadami trestního řízení nepochybně i požxxxxxx
x xxxxxxxxx xx xxxx xx xxxxxxxxxx xx xxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx
xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxx xxxxxxx xxho osobnosti. Trestní
řízení může být pro poškozeného nejen určitou mírou , ale nezřídka také
může být traumatizujícím zážitkem spojeným s xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xx x xxxxx xxxxx xxxxxx
x xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
x xxxxení osobnosti poškozeného je např. zvláštní ustanovení o způsobu výslechu osoby
mladší osmnácti let (§ 102) či možnost poškozeného učinit písemně proxxxxxxx x xxxx
xxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xx xxxxx xxx
satisfakce
Judikatura:
K odst. 1
I když čl. 6 Úmluvy zaručuje právo na spravedlivý proces, nestanoví žádná pravidla
txxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxx x xyloučit přípustnost
důkazu získaného nezákonným způsobem. Přísluší mu pouze zjistit, zda řízení jako
celek bylo spravedlivé. -
xx xxxxxxxxx
ESLP Schenk proti Švxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxx
xxxxxxx xxxxxx x xxx xxxxxxxx xx xx každá nezákonnost rovná se nespravedlivosti a
neústavnosti, ale pouze taková, která vede za uvedených předpokladů k vině obviněného.
Také sama zákonxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxxxxxxu
potrestání pachatele (§ 1). Základem takovéhoto potrestání musí být skutkový stav
věci zjištěný bez důvodných pochybností (§ 2 odst. 5). Případné nexxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xxx xxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxst. Nezákonný proces nemůže přispět k
rozhodnutí o oprávněnosti trestního obvinění proti konkrétní osobě, resp. není s
to tuto oprávněnost náležitě gxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xx xxxmou trestního řízení, spravedlivost pak žádoucí kvalitou (obsahu) trestního
řízení. -
Podmínky trestnosti činu je třeba interpxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx xx x xxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx je porušen ústavní princip nullum , zakotvený
v čl. 39 Listiny. -
crimen
nulla poena sine lege
K odst. 2
Zásadu nelze vxxxxxxx xxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxx xxtně vést ke zproštění obžaloby. Není porušením neviny, jestliže
obecný soud srozumitelným a logickým způsobem vysvětlí, proč výpovědi svxxxx xx xxxxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx
xxxxxx x x xxxxx xx x
in dubio pro reo
presumpce
xxxxxxx neviny vyžaduje, aby to byl stát, kdo nese konkrétní důkazní břemeno.
Existují-li přitom jakékoli rozumné pochybnosti, nelze je vyložit v xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx-li v důkazním řízení dosaženo nejvyššího
možného stupně jistoty ve vztahu ke skutku či osobě pachatele, který lze od lidského
poznání požadovat, a to axxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx
xxgumentaci na jediném usvědčujícím důkazu, kterým je výpověď svědka, kterou s ohledem
na další provedené důkazy nelze v žádném případě považovat za věrxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx
xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x
presumpce
xxxxxx xxxxxx xx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx mezi
subjekty v rovném postavení, uplatní jako jeden z ústavně aprobovaných důvodů pro
omezení ústavně zaručené svobody projevu podle čl. 17 odst. 1 Lixxxxx x xxx xx xxxxxxx
xxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxní způsobem vyvolávajícím pochybnosti o nestrannosti
orgánů činných v trestním řízení, zejména soudů, a nedošlo tak k ohrožení důvěry
v rozhodování sxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx
xx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxaně
osobnostních práv osoby, proti které je vedeno trestní řízení (resp. vůči níž existuje
podezření, že se dopustila trestného činu). V tomto aspektu xx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxx x xxx xx xxxxx x xxxxxxx x xxx x xxxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxxx x xxxxxxx
x xxx x xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxstním řízení nebo o okolnostech, které
mohou opodstatňovat závěr o tom, že se někdo dopustil trestného činu, plynou z ní
ovšem určité meze, pokud jde o zpxxxxx xxxxx xx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x
xxxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxxxx xxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxě
stejně pravděpodobným skutkovým verzím, a soud se přikloní k verzi, jež je pro obviněného
nepříznivá, porušuje princip rozhodování , x xxx x xxxxxx
xxxxxx xxx xxx xx xxxxx x xxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx x xxxxx xxx xxxxxxxxxx xx úplnost dokazování. -
in dubio pro reo
xxxxxxxxx
Vina obviněného musí být prokázána na základě důkazů, provedených v souladu s trestním
řádem. Nelze usuzovat nx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxjící
orgány na falešnou stopu apod.; takový postup soudu by znamenal potlačování práva
na obhajobu, byl by v rozporu s presumpcí neviny a s vyhledávací zxxxxxx xxxxxxxx
x x x xxxxx xx x
x xxxxxxxxxx
x xxxxx x
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxtné činy a podle zákona jejich pachatele spravedlivě potrestat (§ 1 odst.
1), nemůže být v právním státě nadřazen zásadě řádného zákonného procesu, z čexxx
xxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xx
xxx xxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxmu možnost účinně
se hájit, s čímž souvisí i zásada zdrženlivosti (přiměřenosti), v souladu s níž ani
do práv osob důvodně podezřelých by nemělo být zasaxxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxx
xx x xxxxx xxx x
xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xo principů zaručujících právo na spravedlivý proces. Nedůvodné průtahy a nepřiměřená
délka trestního řízení jsou závažným a nežádoucím jevem, který xxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxx x xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx x x xxxxxxx xx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xčelu trestního řízení. Současně je
však nutno konstatovat, že porušení tohoto práva samo o sobě nezakládá nepřípustnost
trestního stíhání, a to ani s oxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxx xx xxxxxxx x
xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xím, zda je podán některou z procesních
stran "návrh" na vydání takového rozhodnutí, či nikoli. Rozhodnutí o zastavení trestního
stíhání je ovšem orgán xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxx
xxxxxxxx x procesních stran navrhováno zastavení trestního stíhání, jedná se toliko
o podnět k tomu, aby se příslušný orgán činný v trestním řízení zabýval otázkxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxíhání, pak o tom nevydává samostatné
rozhodnutí (např. o tom, že se "návrh" obviněného na zastavení trestního stíhání
zamítá). -
K oxxxx x
xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxx x xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxmnými, avšak nikoli jedinými zásadami
trestního řízení. Za určitých okolností mohou s jinými uznávanými a legitimními
zásadami trestníhx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx
x některých stadiích řízení, zejména v přípravném řízení, dočasně omezeny. Zásady
kontradiktornosti řízení a rovnosti zbraní platí pro trestní řízenx xxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxx xx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx x xxxxním líčení, eventuálně ve veřejném
zasedání soudu, v nichž se rozhoduje o nejdůležitějších meritorních otázkách trestního
řízení, tj. o vině a o trestxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxi
tomu při provádění úkonů v přípravném řízení nelze zásady kontradiktornosti řízení
a rovnosti zbraní vždy plně uplatnit, pokud by jimi byly popřeny jxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x
kolidovat
x xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxmínky, za jejichž splnění má
nesprávná realizace důkazního řízení za následek porušení základních práv a svobod
ve smyslu dotčení postulátů spravedlxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxx x xxxxx xylo účastníky řízení navrženo provedení konkrétního důkazu, přičemž
návrh na toto provedení byl soudem bez věcně adekvátního odůvodnění zamítnut, exxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxx xx xxxxxx
x xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxvá a obecná neodpovídající
povaze a závažnosti věci. Dílem se dále potom jedná o situace, kdy v řízení provedené
důkazy nebyly v odůvodnění meritorního xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxx x xxxxxxxxí, ačkoli byly řádně provedeny. Další skupinu případů tvoří
situace, kdy důkaz, resp. xxxxxxxxx x xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xx xx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx
xxxx xxx xoudem vyloučen (v kontrapozici k předchozímu "opomenut") z předmětu
úvah směřujících ke zjištění skutkového základu věci. Konečně třetí záxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxx x
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxými zjištěními a úvahami při hodnocení
důkazů na straně jedné a právními závěry na straně druhé, resp. případy, kdy v soudním
rozhodování jsou učiněná sxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx
x
a limine
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxx x xxx xx xxxxxx xxxké republiky
primárně věcí státního zastupitelství. Je to tedy státní zastupitelství, kdo nese
odpovědnost za to, aby soudu předložená trestní věc bxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxx x xxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxx xtavět do pozice pomocníka veřejné žaloby usilujícího
rovněž o odsouzení, a nelze k takovému výkladů rolí těchto institucí dospět ani výkladem
§ 2 odst. x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx x x xxxx xxxxxxxxxxxxo rozvržení
rolí jeho jednotlivých účastníků nutno vykládat tak, že je soud povinen doplňovat
dokazování v rozsahu potřebném pro spravedlivé rozhodnxxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxx
xxxxxxxxxxx x
xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx
xx x xxznávacího hlediska nesnadná a obsahuje v sobě riziko možných chyb a omylů.
V takových případech musí být věnována mimořádná pozornost důkladnému provxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxvinout všemožné úsilí, aby tento jediný
usvědčující důkaz byl pokud možno doplněn jinými, byť třeba nepřímými důkazy. Taková
povinnost pro ně vyplývá xx xxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx x xxxxx
xx xxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxné úkony tak, aby byl zjištěn skutkový stav věci, o němž nejsou
důvodné pochybnosti. -
Ústavní soud ve své judikatuře definoval podmxxxxx xx xxxxxxx xx xxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxv a svobod, zejména ve smyslu dotčení postulátů spravedlivého
procesu. Rozhodovací praxe Ústavního soudu rozlišila v souvislosti s nesprávnou realixxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx x
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxrmace v něm obsažená,
nebyl získán co do jednotlivých dílčích komponentů (fází) procesu dokazování procesně
přípustným způsobem, musí být soudem xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x
a lixxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxx xehdy, je-li jeho věrohodnost
prokázána dalšími věrohodnými důkazy; nelze připustit možnost, aby ze způsobu obhajoby
bylo usuzováno na vinu obviněnéxx xx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xx xx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxý postup soudu by znamenal potlačování práva na obhajobu, byl by v rozporu s
presumpcí neviny. -
Orgány činné v trestním řízení jsou povixxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx x xxx xbsažené informace, a v případě pochybností o spolehlivosti takto
opatřeného důkazu byl následně objektivním způsobem prověřen. Taktéž je pro posouzxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxx xxx xxxxxxxx xxyslně, z nedbalosti nebo
pouhou náhodou, upraven, pozměněn nebo zaměněn za prostředek jiný (zachování integrity
důkazu). Konečně musí orgány činné v xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx x xxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxečnosti zapotřebí provést kvalifikované (např. znalecké) zkoumání,
či informaci zachytit výslechem anebo jiným zvláštním způsobem dokazování, a tx xxx
xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxktornosti trestního
řízení, jež podmiňuje plnohodnotnou realizaci práva na obhajobu (viz čl. 6 odst.
3 Úmluvy). Pokud při provádění a hodnocení důkazx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxx xx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxstí soudu se s nimi spolehlivě a přesvědčivě vypořádat v odůvodnění
odsuzujícího rozsudku. -
Zásadu "" nemůže státní záxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx x xxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxho činu a že skutečnosti, k jejichž objasnění měly směřovat neopatřené
důkazy, neuplatní v podané obžalobě. Takový postup je v rozporu se zásadou, že orxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xx x xxxxx xxx
x xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx x
in dubio pro reo
V řízení před soudem je předseda senátu oprávněn žádat státního zástupce o opatření
důkazu podporujícího obžalobu a státní zástupce je povinen mx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxxxxxxxx xxx xxxxx xx xxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx
x xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxtu oprávněn nejen v případě, kdy má být
opatřen důkaz, který dosud nebyl opatřen a proveden, ale i tehdy, dovozuje-li státní
zástupce vinu obžalovaného x xxxxxxx xxxxxx xxx xxx xxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xx x xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxx x xxxx xxxxxx
xxxxxxx x
x xxxxx x
xxxxx xx xxxxxxxxx s námitkou, že stojí-li proti sobě dvě odlišné výpovědi - obžalovaného
a poškozené, přičemž další důkazy ve věci nelze provést, je třeba vždy rozhodnoux
xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxx xxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxxch důkazů dospěje
k závěru, že není možné se jednoznačně přiklonit k žádné ze dvou rozporných výpovědí
nebo k žádné ze skupiny odporujících si důkazů, taxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx
xxx xx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxx x xxxxxědí nebo jedna ze skupiny výpovědí je pravdivá,
že její věrohodnost není ničím zpochybněna a úvahy vedoucí k tomuto závěru zahrne
do odůvodnění svého roxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x
xx xxxxx xxx xxx
xxxxxx xx xxxxadních zásad trestního řízení je zásada volného hodnocení důkazů, vyslovená
v ustanovení § 2 odst. 6. Z ustálené rozhodovací praxe Ústavního soudu jedxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxdle svého vnitřního přesvědčení
založeného na pečlivém uvážení všech okolností případu jednotlivě i v jejich souhrnu.
Z uvedené zásady vyplývá i určixx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxní
a podrobný rozbor provedených důkazů se potom zvyšují tam, kde si provedené důkazy
vzájemně odporují. V opačném případě, pokud výše uvedený postup nxxx xxxxxxxx x x
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx. -
Ústavní soud v řadě svých nálezů podrobně vyložil pojem tzv. opomenutých důkazů ve
vazbě na zásadu volného hodnocení důkazů a kautelxx xxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxx
xx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxx xxm) měl na výběr, které z provedených důkazů
vyhodnotí a které nikoli nebo o které z provedených důkazů své skutkové závěry (zjištění)
opře a které opomenxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxx
- pokud jim nevyhoví - ve svém rozhodnutí vyložit proč, z jakých důvodů tak činí.
Neakceptování důkazního návrhu účastníka řízení lze založit pouze třexx xxxxxxx xxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxdmětem řízení. Dalším je argument,
podle kterého důkaz není s to ani ověřit ani vyvrátit tvrzenou skutečnost, čili ve
vazbě na toto tvrzení nedisponuje xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xepostupuje, zatíží své
rozhodnutí nejen vadami spočívajícími v porušení obecných procesních předpisů, ale
současně postupuje v rozporu se zásadami xxxxxxxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxx
xx xxxxx xx xxx xx xxxxx xx xxxxxxxx x
xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxx xxx x xxxnocení vypovídací schopnosti
a hodnověrnosti důkazů. Jde-li o jejich hodnocení, procesní předpisy sice ponechávají
volnost soudci obecného soudu, xxxxx xxxxxx xxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx událostí a situací, což má garantovat, aby byl jednotlivec uznán vinným
na podkladě objektivních a skutečnosti odpovídajících zjištění, protože pouxx xxx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx
xxxxxx xxxxxxxx x
xx xxxxx xxxxxxxxxx x novodobém trestním procesu vyplývá požadavek kritického hodnocení
všech důkazů, včetně znaleckého posudku. Znalecký posudek je nutno hodnotit stexxx
xxxxxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxx
xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxe i věcné správnosti.
Hodnotit je třeba celý proces utváření znaleckého důkazu, včetně přípravy znaleckého
zkoumání, opatřování podkladů pro znalcex xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx x způsobu vyvozování jeho závěrů. Znalec nesmí sám vyloučit některé
z předložených podkladů jen proto, že nezapadají do jím vytyčené verze události.
Vyxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxx x
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxledávací (§
2 odst. 4, 5), pokusit se odstranit vzniklé pochybnosti obstaráním důkazů dalších.
V případě závažných skutkových rozporů a pochybností, xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
x
x xxxxxx
xx xxxxx xxx xxx
xxxxxx xx xxstě nesporné, že odvolací soud nemůže shledat vady napadeného rozsudku
tam, kde soud prvního stupně postupoval při hodnocení důkazů důsledně podle § 2 xxxxx
x x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxm prostředku rozhoduje, v
odůvodnění svého rozhodnutí náležitým způsobem rozebral všechny námitky v podání
obžalovaného uvedené, jsou-li jen poněkxx xxxxxxxxxx x x x
xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxx xxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
o vině proto nemůže být založeno na pouhém apodiktickém popření některých zjištěných
faktů a na nezdůvodněném přitakání jiným faktům; jakákoli nezdůxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx x
xxxxxx xxxdy jsou povinny postupovat vůči obviněnému nestranně, tedy nic v jejich
postupu nesmí naznačovat, že předjímají výsledek řízení na základě negativníxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxými rysy obviněného, které pro
posouzení určité skutkové otázky nemají žádný význam. Tak okruh důkazů, jejichž prostřednictvím
soud dokazuje konkréxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxx x xx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x
xxxxxxxxx xxxxxů podle § 2 odst. 6 musí soud provádět tak, že uváží všechny okolnosti
případu jednotlivě i v jejich souhrnu, tedy že zkoumá, zda výpověď svědka je logickxx
xxx xx xxxxxx xxxxxxxxx x x xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxťovat, proč k nim ve
výpovědi svědka dochází. Při hodnocení důkazů pak vychází z celé výpovědi svědka,
z rozsahu a závažnosti eventuálních rozdílů v jehx xxxxxxxxxx x x xxxxxxxxxxx xxxx
x xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxx x xxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxní rozpory mezi nimi, zkoumat, proč k nim dochází,
a jedině tak může získat bezpečný základ pro skutková zjištění a pro závěr o vině
obviněného. -
xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxoby, např. z toho, že obviněný
záměrně vypovídal nepravdu, popíral určité skutečnosti nebo se snažil svést vyslýchající
orgány na falešnou stopu apodxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxxxx xxx xx x xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx x x xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
x x x xxxxx xx xxxxx doznání obviněného se považuje za věrohodný, jenom je-li věrohodnost
prokázána dalšími věrohodnými důkazy. Souhrn nepřímých důkazů k prokázání vinx xxxxxxxxxx
xxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxx xx xxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxchny okolnosti zažalovaného skutku
a usvědčuje z jeho spáchání obviněného, ale současně vylučuje možnost jakéhokoli
jiného závěru. -
R 38/1968-II
x xxxxx x
xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxnosti soudu, ani pouhým zákonným
vymezením obsazení soudu. Ústavní soud v řadě svých rozhodnutí (III. xx xxxxxxx xxxx
xx xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xx xxxx xx xxxxxx x xxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xx x xxxxxx xxxxxxování soudní agendy a určení
složení senátů na základě pravidel, obsažených v rozvrhu práce soudů. Mezi požadavky,
jež vyplývají pro rozvrh práce z čl. xx xxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx
x
K odst. 10
Smyslem práva na veřejné projednání věci, ve spojení s právem vyjádřit se ke všem
prováděným důkazům, je poskytnout obžalovanému v trestnxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxx x xx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x
xxxxxxxxxx
x xxxxx xx
x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxosti a ústnosti vyplývají zejména tato procesní pravidla:
a) pravidlo nezměnitelnosti složení senátu, podle něhož může rozhodovat jen soudce,
který xx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xx xx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxx xx xx xxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxního dojmu z řízení
před ním provedeného a v době, kdy tento dojem nebyl ještě časovým odstupem setřen;
c) soud rozhoduje na základě ústního přednesu strxx x xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx x
x xxxxxxxx
x xxxxx xx
xxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxx xxx x xxxxxxxxxxxxxxxx xx x xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxování v trestním řízení zajišťují, aby skutkový stav byl hodnocen tím
soudem, který důkazy provádí, a který je tak o jejich obsahu a vzájemných souvisloxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxostředně reagovat. Nedodržení
těchto zásad v podobě tzv. překvapivého rozhodnutí zvyšuje intenzitu případného zásahu
do práva obžalované osoby na sxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xx xxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxx
xxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxx xřekážky a odvolací soud dospěje na základě takovéhoto přehodnocení dříve
provedených důkazů k závěru o nutnosti "přeměny" soudem prvního stupně uložxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x
V situaci, kdy byly prvostupňovým soudem v hlavním líčení provedeny všechny důkazy
v souladu se zásadami přímosti a bezprostřednosti a náslexxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
x x xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xx xxxx xxxxxxxx xxxxxx
posouzení v nesouladu s výslednou důkazní situací a nemají v ní oporu. Je nedostatečné,
pokud má odvolací soud na dílčí skutkové otázky (typicky pravdixxxxx xxxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx x xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
x xxxxxx x xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xouze tehdy, když závěr soudu prvního
stupně nemůže pro svou vadnost obstát. -
K odst. 14
Prohlásí-li obviněný kdykoli v průběhu řízenxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxx
xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx v předchozích fázích řízení obviněný tlumočníka nežádal
a bylo zřejmé, že je schopen komunikovat v českém jazyce. Není-li tlumočník k žádosti
obviněnxxx xxxxxxxxx xxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xrovedených
bez účasti tlumočníka za situace, kdy obviněný před jejich konáním prohlásil, že
rozumí českému jazyku a tlumočníka nežádá. -
x xxxxx xx
xxxx xx xxxxxxxxx xxxx xxx x xxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxů. Tento požadavek zahrnuje
i umožnění přístupu do spisu. Právo přístupu však není automatické a může být odepřeno
v úvodních fázích šetření, pokud spix xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxx xxxxxx
x xx xxxxxxxx xxxxxxxxání, které nevyústilo v postih pachatele, pokud pro to existují
závažné důvody, jako je např. ochrana práv třetích osob. Oběť však musí mít přístup
do spxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx x x xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xx xxz ohledu
na to, v jaké fázi ke skončení šetření dojde. -
Literatura:
FENYK, J., CÍSAŘOVÁ, D., GŘIVNA, T. a kol. Trestní právo procexxxx xx xxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
x xxx9.
xxxxx
xxxxxxx
WAGNEROVÁ, E., ŠIMÍČEK, V., LANGÁŠEK, T., POSPÍŠIL, I. Listina základních práv a
svobod. Komentář. Praha: Wolters Kluwer, 2012.
Spolupxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx
xxxxxx xxxx xomentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 3
1.
V daném ustanovení se jedná o konkretizaci zásady spolupráce se zájmovými sdruženími
(§ 2 odst. 7). Může-li půsoxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xx x xx xxxxxxxx xxxx x xx
xxxxx xx xx xxxxifický vztah (např. se jedná o jeho zaměstnavatele a obviněný je
v pracovním kolektivu dobře integrován), proto, že se taková právnická osoba zabývá
prxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx žádoucí, aby efektivita
trestního řízení byla podpořena synergickým efektem spolupůsobení takové právnické
osoby. Tím je možno využít pro dosažení xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx
xxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xx xxx xxxxx xxxxxxxxx x
xxxxxxxxx xxxxxxx xy bez faktického vlivu takové právnické osoby na obviněného, případně
bezodborně vybaveného personálního a materiálního substrátu takové právnickx xxxxx
xxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x x xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxní. Toto zapojení může mít
podobu spolupráce jak s orgány činnými v trestním řízení (spolupráce při odhalování
trestné činnosti, při preventivním půsxxxxxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxo osob za podmínek nespojených s odnětím svobody). Toto zapojení se tedy týká
zejména preventivního působení trestního řízení, a to v rámci individuálxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxxx
x xxxxx x
xx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxtivně, tak negativně. Pozitivně jsou do něj zařazeny:
a)
odborové organizace a organizace zaměstnavatelů;
b)
občanská sdružení;
c)
církxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx
xx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xx xxxx
xxxxxx x xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xx xxxxxově sdružovat (č. 87),
jíž je Česká republika vázána (předpis č. 489/1990 Sb.). Na úrovni vnitrostátního
práva se jejich postavení řídí zejména úpravox xxxx x xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx x x
xxxx xxxx xxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxx x xxxx xxnto zákon také v § 26 odst. 1 písm. a) stanovuje povinnost
zápisu odborových organizací a organizací zaměstnavatelů do spolkového rejstříku.
Jen právxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx
x xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxace a organizace
zaměstnavatelů. Postavení těchto subjektů jakožto zájmových sdružení občanů v trestním
řízení není nijak podmíněno či omezeno. Obvxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xx
xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxx xxexistují, neboť byla s účinností občanského
zákoníku nahrazena spolky. Dle § 3045 odst. 1 obč. zák. se za spolky považují i občanská
sdružení, vzniklx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx
x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx x xxxx x xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxx xxxlky
jsou zapsány v souladu s § 26 odst. 1 písm. a) zák. č. 304/2013 Sb., o veřejných
rejstřících právnických a fyzických osob, do spolkového rejstříku. Poxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxdná jen o spolky, které péči o
obviněné mají jako předmět své činnosti. Výchozím předpokladem je, že takový spolek
je schopen pozitivně na obviněného půxxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxx xplněn i u spolků volnočasových, kulturních, sportovních atd., jestliže
bude zpravidla na jedné straně dána skutečnost, že obviněný je v činnosti takoxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xx xx xx xx xxxxxxx xxxxxx x x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xx xxxxxx
xxxx xxxxx xx xx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxho postoje a jednání,
a jestliže na druhé straně bude dána organizačně-materiální vybavenost spolku k pozitivnímu
působení na obviněného a dohled nad xxxx
xx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxx x xxxx xxxxxx x xxxxxxx
xxxxx xx xxx x xxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xx xx xxx x xxxx vřazení pojmu občanských
sdružení do trestního řádu od občanských sdružení odlišovaly (nadace byla již toho
času samostatnou právní formou) a odlišxxx xx xx xxxx x xxxxxx xx xxxx xxxxx xx x
xxxx xxxxxx xxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx x xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xsob), zatímco
účinné působení na obviněné vyžaduje zejména lidskou činnost. To nijak nebrání tomu,
aby se nadace a nadační fondy podílely na práci s obvxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxů (§ 402 obč. zák.), neboť ty jsou tvořeny složkou
jak personální, tak materiální, přičemž se dle ustanovení § 3045 odst. 1 obč. zák.
předpokládá, že dříxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx x xx xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxou
povahou blížila spíše dnešním ústavům než spolkům. Ústav proto může být za splnění
výchozího předpokladu účinného působení na obviněného a dohledu xxx xxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx
xxxxxxx
xx
xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx zákona o
církvích a náboženských společnostech. Tyto právnické osoby jsou registrovány v rejstříku
církví a náboženských společností (§ 17 odst. 1 záxx x xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx
x x xxx xxxxx xxxxxxtách vykonávaných v souvislosti s trestním řízením. Tyto právnické
osoby totiž mohou vykonávat některá svá zvláštní oprávnění (§ 7 zák. o církvích a
náxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxx
xxxxx xxx xxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxení občanů do trestního
řízení. Když tak např. ve vazební věznici duchovní vykonává duchovenskou činnost
vůči vazebně stíhaným obviněným (např. výkoxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx x xxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xx
x xxxxxx xxx xxxxxxx xx xxx zaměřuje duchovní proselytickou činnost), a to bez ohledu
na to, že se tak děje na pozadí probíhajícího trestního řízení. Postavení zájmového
sdruženx xxxxxx xxx x x xx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxznává,
jinak však toto její postavení trestní řád nepodmiňuje.
7.
Právnické osoby sledující v předmětu své činnosti charitativní účely předstaxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxh činnosti, a tak každá právnická
osoba spadající do některé z těchto kategorií může být zájmovým sdružením občanů
dle § 3 již jen díky své právní formě. x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxx xxxxx
x xxxxxxxxxxx xrávnické osoby zřízené ze zákona (např. Český červený kříž), o tzv.
účelová zařízení, zřizovaná církví či náboženskou společností na základě § 15a zákx
x xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxx xx xx xxxx x xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xx x xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx dosud na základě ustanovení § 3050 obč. zák., případně
i o příspěvkové organizace (§ 27 zák. č. 250/2000 Sb., o rozpočtových pravidlech
územních rozpoxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxu
toho slova, neboť to by porušovalo ústavní zákaz diskriminace, ale ve všech činnostech,
které vychází z principů humanity, pomoci potřebným, nerecixxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xx xxx xxxx xxxxxxxx xxxxx x
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxidenci či rejstříku právnických osob. Charitativní
účel nemusí odpovídat jedinému předmětu činnosti takové právnické osoby, postačí,
jestliže ze vxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xterý naplňuje
charitativní účely, nic nebrání tomu, aby byla tato považována za právnickou
osobu sledující v předmětu své činnosti charitxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
korporace
xx
xxxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xsoby založené dle zákona č. 424/1991 Sb., o sdružování v politických
stranách a v politických hnutích, zapsané v rejstříku politických stran a politicxxxx
xxxxx xxx x x xxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xolitických vlivů. Tacitně
( legis) vylučuje pak trestní řád i další subjekty - jednotlivé
fyzické osoby (§ 3 se vztahuje pouze xx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx
xx xxxxx xxx charitativním účelem (např. profesní komory, Všeobecná zdravotní pojišťovna
atd.) a pochopitelně i organizační složky státu, které nemají samostaxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxx
argumentum e silentio
xxxxxxxxx
xxxxxxxxx
xx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxí jen jako dílčí projev zásady spolupráce se zájmovými sdruženími
(srov. výklad k § 2 odst. 7), ale i jako regulativní limit, neboť zájmové sdružení
se nexxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxx xx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxestní řád
předpokládá, a při dodržení všech jeho omezení, zejména co se týče poskytování informací
o trestním řízení (srov. § 8a-8d).
K odst. 2
xxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x výlučnou formu zapojení,
trestní řád stanovuje i jiné formy spolupráce (např. § 199 odst. 2). Spolupůsobení
může mít kvalifikovanou podobu tam, kde vxxxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxx x xx xx xx xxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx povinnosti, např. nabídnout záruku, podat žádost, přijmout
opatření k tomu, aby obviněný žil řádným životem (srov. výklad k § 6), nebo podobu
faktickoxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxx x xxxx xxxxxxx
xxx
x xxxxxxxxxxx upuštění od potrestání s dohledem srov. výklad k § 359a. K podmíněnému
zastavení trestního stíhání srov. výklad k § 307. K podmíněnému odsouzení srov. vxxxxx
x x xxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxx x x xxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx x x xxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx xájmové sdružení
občanů v kvalifikované podobě zapojit i při nahrazení vazby [§ 73 odst. 1 písm. a)],
při výkonu trestu obecně prospěšných prací (§ 338 odxxx xxx xxx xxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxx x xxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx
xxx
xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx podmínek, aby odsouzený
po vykonání trestu žil řádným životem, zpravidla navazuje na předchozí zapojení se
takového zájmového sdružení občanů do trexxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxiž nemůže zájmové sdružení občanů žádný orgán činný v trestním
řízení nutit, nepřistoupí-li k němu dobrovolně či nevyplývá-li taková povinnost z
dřívxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
xxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxáže s odsouzeným
pracovní poměr proto, že byl pravomocně odsouzen k nepodmíněnému trestu odnětí svobody
na dobu delší jednoho roku [§ 55 odst. 1 písm. a) xxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxx x xxxxxx xx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxt působit na zaměstnavatele, aby mu nabídl pracovní
poměr, či se o odsouzeného sama jakkoli starat.
Související předpisy:
zák. čx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
Literatura:
BERAN, K. Právnické osoby veřejného práva. Praha: Linde, 2006.
GALVAS, M. a kol. K problematice odbxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx x xxxoženských společností.
Brno: Centrum pro výzkum neziskového sektoru, 2007.
ŠVESTKA, J., FIALA, J., DVOŘÁK, J. a kol. Občanský zákoník. Komentář. xxxxxx x xx
x xx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxra trestního práva Právnické fakulty Masarykovy univerzity v Brně
Právní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 6
1.
Ustanovení § 6 podává výčex xxxxx xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx
x xxxxxo případů je následně blíže specifikován v pasáži upravující příslušný institut.
Tento výčet je , není tedy možné jej rozšiřovat např. o možnxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx x x xxx xxxxx xxx xx xxxxxxxxxxx xxx xrestní řád či jiný právní předpis
stanovil parciálně další možnost zapojení zájmových sdružení občanů, musí tak ovšem
učinit vždy výslovně.
taxativní
K odstx x
xx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xx xxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxk zkušební doby v rámci aplikace
příslušného institutu hmotněprávní či procesněprávní alternativy, jakož i k monitorování
jeho chování ve zkušební dxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxxx ve vztahu k obviněnému žádnými
donucovacími pravomocemi a v případě porušení podmínek zkušební doby může o tomto
nejvýše informovat příslušný orgán čxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxativní právní následky případného porušení povinností zkušební doby obviněným.
Při posuzování, zda nabízenou záruku přijme, bude proto příslušný oxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx xxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxde řádný život, tedy zejména že se napraví,
je-li odsouzeným (R 67/1972). Proto je rozhodující zejména síla vlivu zájmového sdružení
občanů a osob, ktexx xxxx x xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx sdružení
při předchozí práci s obviněnými, zabývá-li se jí dlouhodobě. Přihlédnuto musí být
vždy i k možnostem takového sdružení monitorovat jednání xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx
xx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxuky
učinit. Uplatní se zde tedy obecná úprava podání dle § 59. Kromě obecných náležitostí
by návrh měl obsahovat i vylíčení skutečností podporujících zxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxx x xxxxxxxx xxxxxňovat, a jak toto hodlá prakticky činit. Doloženy
by rovněž měly být případné důkazy k prokázání těchto tvrzení. Byť tyto náležitosti
trestní řád nestxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxnky
ohledně lhůty k učinění nabídky převzetí záruky. Návrh musí pochopitelně být učiněn
dříve, než příslušný orgán činný v trestním řízení učiní rozhoxxxxx x xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxí či hlavního líčení, rozhoduje-li soud v něm,
eventuálně spolu s návrhem obviněného), aby měl příslušný orgán činný v trestním
řízení možnost se s jeho xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxx
xx
xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxviněného s převzetím záruky určitého zájmového sdružení
občanů závažnou pochybnost o tom, že toto bude schopno na něj efektivně pozitivně
působit, soxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxx xxxx xxxxxxxx
xx
xxxxxxení zájmového sdružení občanů v řízení se liší v jednotlivých typech řízení.
Při nabídnutí záruky za vazbu obviněného (§ 73 odst. 1), v řízení o podmíněnxx xxxxxxxxxx
xx xxx xxxxx xxx x xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xx x xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx x xxxxx xx x v řízení o zahlazení odsouzení
(§ 363) má postavení strany řízení (viz výklad k § xx xxxxx xxx x xxxx xxxx xxxx
x xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx x x xxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxx xxxxxu trestu odnětí svobody s podmíněným
odkladem (§ 329), při výkonu trestu obecně prospěšných prací (§ 338 odst. 1), při
podmíněném upuštění od potrestánx x xxxxxxxx xx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxx x xěchto případech takové sdružení pouze nabízí záruku a řízení se nevede
z jeho podnětu.
K odst. 1 písm. a)
6.
Nabídka záruky za chování obviněného v pxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx x xxxxxxxxxxxx x xxx x x xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxení občanů proto nabídku záruky učiní zpravidla spolu s žádostí obviněného
o podmíněné zastavení trestního stíhání, případně k dotazu příslušného orxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xx
x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxx xxxxxx x x 359a. Role zájmového sdružení
občanů je zde stejná jako u podmíněného odsouzení k trestu odnětí
svobody.
mutatis mutandis
8.
K roli zájmového sdrxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxx x x xxx xxxxx x x x xxx xxxxx xx
xx
x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxněném odsouzení k trestu odnětí svobody
s dohledem viz výklad k § 330a odst. 1.
K odst. 1 písm. c)
10.
K roli zájmového sdružení občanů při podmíněném xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxx x x xxx xxxxx x x x x xxx xxxxx xx
xxx
x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxsti viz výklad k § 350
odst. 2. Postavení zájmového sdružení občanů je zde obdobné jako v řízení o podmíněném
propuštění.
12.
x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x x xxxx
xxxxx xx x xxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxx x xxxxxxěném propuštění.
13.
I když to písm. c) výslovně nezmiňuje, může zájmové sdružení navrhnout podmíněné
upuštění od výkonu zbytku trestu zákazu vstxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxxx
xxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxx x xxx xx xxxxxxx x xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx
xx xxxxx xxxxto řízeních může zájmové sdružení občanů učinit návrh na podmíněné propuštění
z výkonu trestu / upuštění od výkonu zbytku trestu. Na takový návrh nelze xxxxxxxx
xxxx xx xxxxxxx xxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxstatná a řízení po podání
takového návrhu má zájmové sdružení občanů postavení strany trestního řízení. Možnost
podat tento návrh je ovšem podmíněna txxx xx xxxxxxxx x xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx x x xxxxxxxxím průběhu výkonu trestu viz
výklad k § 331 odst. 2. Ten se užije ve všech třech typech řízení.
K odst. 2
16.
K nahrazení vazby zárukou zájmového sdružxxx xxxxxx xxx xxxxxx x x xx xxxxx x xxxxx
xxx xxxxxxxxxx x x xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx zárukou, již nabízí, a z toho plyne, že je oprávněno učinit
samostatný procesní návrh svým jménem, jako např. v případě návrhu na podmíněné propuštění.
x xxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxx x xx
xxxxx x xxx xxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxx xxx xxzhodování
o vzetí do vazby, ale i o návrh na propuštění z vazby.
xx xxxxxxxxx
17.
K udělování milosti viz výklad k § 366. Žádost o udělení milosti podává zájmové sdrxxxxx
xxxxxx xxxxx xx xxxxxxx x x xxxxx xx x xxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx
xxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxtanovení specificky
omezuje toto právo zájmového sdružení občanů na podání žádosti o milost za odsouzeného,
nemůže toto sdružení podat za obviněného xxxxxx x xxxxxxxx
xxx
x xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxx xxx xxxxxx
x x xxxx
x xxxxx x
xxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxvodňovalo vzetí
obviněného do vazby. Trestní řád toto vyjadřuje požadavkem na vedení řádného života.
Řádný život předpokládá konformitu s právním řxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxávních vztazích (rodinněprávních, pracovněprávních atd. -
R 11/1968, R 56/1973, R 59/1973) i se základními celospolečensky uznávanými minimálními
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxadě žádný právní delikt),
jakož podle povahy věci i učinění kroků k odstranění příčin spáchání trestného činu,
např. nástupem do léčby či pokračováním x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx x xx xx xxxxxxxxx xx xx xx xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xx x6/2013). Nelze sem však řadit dodržování morálních požadavků, u nichž
nepanuje ve společnosti situace blízká všeobecnému konsensu (tedy požadavky vxxxxxxxxxx
xxx x xxxxxxxxxxxx xx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxvání se, budování fyzické zdatnosti
atd.). Vedení řádného života je však třeba vždy posuzovat v konkrétním případě podle
všech relevantních okolnostxx x xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx x xxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx
xx xxxxxxxxxo přestupku s odsouzením souvisejícího (R 54/1997), či byl-li ve zkušební
době dokonce odsouzen pro nesouvisející trestný čin (R 15/1964, R 11/1966). x xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx x x xxx xxxxx xx x xxx xxxxx xx x xxx xxxxx xx
xxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xájmového sdružení občanů za
důsledky jejího nesplnění. Pokud tak obviněný řádný život ve zkušební době nevede,
a v důsledku toho je zmařeno působení inxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxx xxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx bylo podmíněně zastaveno, atd.), nelze vůči zájmovému sdružení
občanů uplatňovat sankce, např. v podobě pořádkové pokuty (§ 66). Jedinou sankcí
může xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxých a právnických osob
(Spolupráce orgánů činných v trestním řízení)
Mgr.
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxxxx
x x x
xx
xxxanovení § 7 ukládá orgánům činným v trestním řízení povinnost vzájemné spolupráce.
Dělba rolí orgánů činných v trestním řízení si vyžaduje jejich efekxxxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxosti a spolupráce mezi orgány činnými
v trestním řízení jsou totiž dále upraveny v trestním řádu u jednotlivých institutů,
např. u institutu dožádání xx xxx x xxx x xxx xxxxx xx x xxx xxxxx xx x xxx xxxxx
xx xx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxx xxxxu v hlavním líčení (§ 183 odst. 1).
2.
Stanovuje-li tak někde trestní řád konkrétní podmínky pro součinnost orgánů činných
v trestním řízení, nelzx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx x xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxho
institutu (§ 79a odst. 1 věta druhá, § 79d odst. 1 věta druhá, § 79e odst. 1 věta
druhá atd.) s pouhým odkazem na povinnost spolupráce dle § 7, pakliže stáxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx
xx xxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxx
xxmitována nestranností a nezávislostí soudu při projednávání trestních věcí. Ustanovení
§ 7 proto v žádném případě nemůže odůvodnit nerovný přístup xx xxxxxxx xxxxxx xxx
x xxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx x
xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xpolupráce.
(Prohlášení o majetku)
Mgr.
Jan
Provazník
- katedra trestního práva Právnické xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxxxx
x x xx
xx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxevzat do trestního řádu jeho
novelou provedenou zákonem č. 55/2017 Sb. ze zákona č. 279/2003 Sb., o výkonu zajištění
majetku a věcí v trestním řízení a x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx x xxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxxxxxxx xztahů zájmových osob, vyvstane-li v trestním řízení potřeba takového
zjištění. Tato potřeba může vyvstat v souvislosti se zajišťováním věcí, zjišťoxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxx x xxxx xxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxodou tohoto institutu je, že
orgány činné v trestním řízení jím získávají informace přímo „u pramene“, tj. u osoby,
jejíž majetkové a ekonomické poměry xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxx xx xxxxxxxxx
x xx xxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxxxxxě široká možnost odmítnout poskytnutí informací z obavy, že
by tím oslovená osoba sama sobě či osobě blízké přivodila riziko trestního stíhání,
resp. žx xx xxxxxxxx xxx xx xxxx xxxxxxxxx x xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxx xxxávněných
zájmů osob, vůči nimž je uplatňován, neboť při svém úspěšném uplatnění orgán činný
v trestním řízení zjistí potřebné informace přímo od zájmoxx xxxxx xxx xxxxx xxx
xx xxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxx xxxxxxx x xýrazně invazivnější prostředky, jakými
je např. domovní prohlídka. Pokud tedy orgán činný v trestním řízení dospěje k závěru,
že je nutné zjistit majexxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx-novuje,
vyplývá však ze zásady šetření práv osob, proti nimž se řízení vede, resp. z obecného
ústavního principu proporcionality a šetření práv osob, xxxx xxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xx xx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxtutu pro použití jiných, invazivnějších
institutů neupravuje, není nutno trvat na jeho uplatnění ve všech případech. Může
jít např. o situace, v nichž xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xx
xxx xxxxxx xxxodné riziko, že v okamžiku, kdy jí bude doručena výzva k tomuto prohlášení,
učiní pokus o zastření svých majetkových a ekonomických poměrů (např. jde o txxxx
xxxxxx x xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxx x xxxx xxxxx xxxx x xxxxxxxx xx xrgány činné v trestním
řízení o ní vůbec neví). V těchto případech je tedy pro dosažení účelu trestního
řízení obecně a institutu prohlášení o majetku zvxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxx xxxxxxxxx
xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxx
xx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx x x xxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx
x xxst. 1
4.
Prohlášení o majetku je vázáno na potřebu dosažení tří účelů: 1) zjištění povahy,
rozsahu či umístění věci, kterou je nutno zajistit; 2) zjišxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxx
xxxxx xxxxx xxxx xxxxxx x xxxx xxxxxx xxxxdů. Jelikož se jedná o výčet
účelů, nemůže být dosah použití tohoto ustanovení rozšiřován ani prostřednictvím
analogie. Nelze tedy např. zxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxc převedl, a tak vyzvou k prohlášení o majetku plošně všechny osoby z jeho
okolí v naději, že v některém z těchto prohlášení se zájmová věc objeví).
taxativní
5.
x xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx x x xxx x xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxx xxxxxx xxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xro důkazní
účely (viz komentář k § 78), tak pro účely zajištění nástrojů a výnosů z trestné
činnosti a náhradní hodnoty (viz komentář k § 79a), tak i pro účexx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx x x xxxx xxxxx x xxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxx
xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxcech trestních (srov. např. § 233 odst.
1 z. m. j. s.). Vzhledem k tomu, že zajišťovací instituty lze uplatnit ve vztahu
k věcem jakékoli osoby, tj. nikolx xxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx
xx xxxxx xxxxxx xxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxx xxxxx xstanovení naznačuje, že k prohlášení o majetku ze zajišťovacích důvodů
orgán činný v trestním řízení přikročí jen tehdy, má-li v úmyslu následně nějakx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxx x xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxntačnímu zjištění
majetkových a ekonomických poměrů určité osoby, aniž by orgán činný v trestním řízení
byl přesvědčen, že zajištění bude třeba uplatxxxx xx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxí určité věci uplatnit, po prohlášení o majetku zjistí, že
zajištění nebude účelné např. proto, že u dané osoby není co zajišťovat. Pokud však
bude výzva x xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xx x xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxy ani
v hrubých obrysech, není to nijak na překážku jejich dalšímu uplatnění v řízení včetně
uplatnění důkazního. Komentované ustanovení se uplatní u vxxxx xxxxx xxxxx xxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx
xx
xxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxifikaci věci, která je dosud orgánům činným
v trestním řízení známa jen neurčitě (např. mají informaci, že určitá osoba od obvi-něného
obdržela část koxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxř. orgány činné v trestním řízení vědí pouze to, že
určitá osoba od obviněného pravidelně odebírá určité zboží) či částečně. Rozsahem
je jakékoli kvantxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxx
xxxx její fyzickou lokalizaci, a to takovým způsobem, který umožňuje její reál-né
dosažení (tj. nemusí jít např. jen o uvedení adresy či geografických souřxxxxxx xxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxt v přeneseném slova smyslu,
tj. půjde např. o uvedení veřejného seznamu, veřejného rejstříku či jiné evidence,
databáze nebo registru, v nichž je nehmxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxx xxxxxxxxxx xxxva k určité nehmotné věci vyplývají (např. licenční smlouva,
patentová listina, směnka).
7.
Zjištění majetkových poměrů obviněného může být samxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx
xxx xxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxto důvod prohlášení o majetku je možný toliko za účelem zjištění
majetkových poměrů obviněného, a tedy pro tento důvod nelze zjišťovat
majxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx x xx xxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx x x xx x x x xx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxch poměrů obviněného
může v trestním řízení vyvstat v celé řadě situací. Typicky se bude jednat např.
o úvahy soudu o tom, zda má obžalovanému být uložen nxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx x xxxx xxxx xxxx xxx x xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxní majetkového charakteru (zabrání věci či zabrání
části majetku). Stejná potřeba však může vzejít i při úvahách soudu či státního zástupce
o podmíněnxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx lze
po obviněném požadovat, aby před podmíněným zastavením trestního stíhání uhradil
celou částku či zda je přípustný jiný způsob vypořádání). Jelikxx xxxxxxx xxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx nikoli, podle povahy věci. Teoreticky
tak připadá v úvahu výzva k prohlášení o majetku i v dalších přípa-dech, např. při
zjišťování, zda určitá nabídnuxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xx
xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxx xxxx xato možnost využitelná přinejlepším v řízeních o dalším trvání vazby),
případně při rozhodování o tom, zda odsouzený, který žádá o podmíněné propuštěxx
x xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx
a contrario
xx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxce se vztahuje jak na instituty sloužící k zajištění
majet-kových trestů, tak na instituty sloužící k zajištění ochranných opatření postihujících
maxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxjetku i ve vztahu
k zúčastněným osobám (k tomu viz komentář k § 42). Úpravu zajištění výkonu trestních
sankcí upravuje trestní xxx xx xxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx x xx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxje
s pojmem „výkon trestní sankce“, tj. neomezuje se pouze na sankce majetkového charakteru,
je zřejmé, že právě ve vztahu k těmto sankcím bude prohlášexx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxx x xxxx xxxxxxxx x x xxxxx x xxxx x xxx x x xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxmu opatření zabrání věci, neboť jeho výkon
trestní řád řeší toliko v § 358, který odkazuje na přiměřené použití ustanovení §
349b, upravující výkon trexxx xxxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxx
xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxxx
xxxxxxx xákonodárce, aby se rovněž na zajištění výkonu ochranného opatření zabrání
věci vztahovala přiměřeně úprava zajištění výkonu trestu propadnutí věci xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xx xxxxxxx x xxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
9.
K pojmu předseda senátu srov. ustanovení § 102 odst. 3, § 103 odst. 3, § 104 odst.
3 a § 105 odst. 3 zák. o soudech a soudcích. Vzhledem k tomu, že potřeba vxxxxx xxxxxxx
xxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xx xx xx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxí, může se jednat o předsedu
kteréhokoli článku soustavy obecných soudů. K pojmu přípravné řízení srov. komentář
k § 12 odst. 10, k pojmu státní zástupce xxxxx xxxxxxxx x x xx xxxxx x x x xxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx x x xx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxním zástupcem. Formulaci „a v přípravném řízení-“ je nutno
vnímat tak, že v tomto stadiu se rozšiřuje možnost vydat výzvu k prohlášení o majetku
vedle soxxx x xx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xx x xxxxx xxxxxx
xxxx xxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xyloučit,
že i soud při rozhodování v přípravném řízení bude tento institut využívat, přičemž
v takových případech by bylo v rozporu se zásadou vyhledávxxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxxxx
xx xxx xxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xx xx xxx xxxxx xxx xxxx xxxxxčeno, např. při rozhodování o nabídce
peněžité záruky při rozhodování o žádosti o propuštění obviněného z vazby.
10.
Výzva k prohlášení o majetku jx xxxxxxxxxxx x xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxx xxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxxxx
xx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx
b)
označení trestní věci, v níž je výzva vydána;
c)
označení adresáta, tj. osoby, která je povinna prohlášení o majetku učinit;
d)
označení osobyx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxx xxxx xxxxxxxx xx xxx x xxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxx
xx
xxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx
xx
xxxxxxxx xxxxxhu majetkových nebo ekonomických poměrů zájmové osoby, které mají být
zjištěny, případně jednoznačné pokyny, co má prohlášení o majetku obsahovat (§ xx
xxxxx xxx
xx
xxxxxx x xxx xx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xx
xxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx x x xxxledcích nevyhovění výzvě;
i)
poučení podle § 8b odst. 1, jde-li o první úkon trestního řízení, který je vůči vyzývané
osobě činěn.
Trestní řád naopxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxa, tak
není oprávněna přezkoumávat její důvodnost. Přesto zneužitím této výzvy může dojít
k porušení práv osoby, jíž byla adresována, resp. práv osobyx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxx vydána z jiného než zákonného důvodu či že její
vydání bylo z jiného důvodu protiprávní, má osoba, do jejíchž práv tím bylo zasaženo,
možnost proti takovxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxké
obviněnému, ačkoli chyběl zákonný důvod, a osoba blízká této výzvě vyhověla), může
být tato nezákonnost výzvy, pokud se jakkoli promítla do konkrétxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxx
xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx v přípravném řízení státním zástupcem
či policejním orgánem, nabízí se postup prostřednictvím podání žádosti o přezkum
postupu podle § 157a a následnx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xx xx
xx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxx xxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xni postup nenabízí (srov. § 164 odst. 2 zák. o soudech
a soudcích). V takovém případě bude namístě zvážit podání ústavní stížnosti. Jelikož
xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxx
xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxění prohlášení o
majetku, jíž byla porušena něčí základní práva či svobody, byla přípustná. Nabízí
se dvě varianty: 1) napadení posledního procesního xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxx x xxx xx xx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xx xxzhodnutí ve věci samé, atd.), případně výzvy
samotné, není-li zde takový prostředek (šlo o výzvu vydanou soudem a osoba, jejíž
práva jí byla poru-šena, xxxx x xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxsení o jejím uložení a následně napadení usnesení, jímž tato stížnost bude
zamítnuta.
a contrario
11.
xxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxx xxxxx x xxxx xxxxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxx xxxxx x xaždém případě může
jít o fyzickou i právnickou osobu. Pojem osoby blízké trestní řád samostatně nedefinuje
a tento pojem vykládá v podstatě v intencícx xxxxxxxxxx x xxx xxx xxxxxxxxx xxxxx
x xxxx xxxxx xxxxxxxx x x xxx xxxxx xx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxx
xxx
xxxxxxxxxx xxůtou je taková lhůta, během níž je možno s přihlédnutím k rozsahu zjišťovaného
majetku, složitosti ekonomických vztahů zájmové osoby, časové náročnoxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xřímá péče o závislou osobu, nastoupení
k vojenskému cvičení atd.), k tomu, zda vyzvaná osoba má či nemá informace
již shromážděny v souvislxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxx xxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx
xx xxxxťován, nebo osobě jí blízké, a k jiným relevantním faktorům připravit prohlášení
o majetku a odeslat je orgánu činnému v trestním řízení, který vydal přxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxx
xx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxtní žádný majetek, bude zpracování
prohlášení o majetku záležitostí desítek minut, u velkých právnických či podnikajících
fyzických osob se spletitxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxku vyžádat i několik dní. Jedná se o tzv. lhůtu soudcovskou, a tedy není důvodu,
aby orgán činný v trestním řízení nemohl případně rozhodnout, že se tato lxxxx x
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx x xxxx xxxxxxxx xxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxu naloženo jedním ze způsobů
dle ustanovení § 60 odst. 4.
relevantní
13.
Osoba, která byla k prohlášení o majetku - ať svého, ať osoby sobě blízké - vyzvána,
má práxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxář k § 158
odst. 8), vypovídat jako obviněný (viz komentář k § 92 odst. 1) či vypovídat jako
svědek (viz komentář k § 100). Tato skutečnost do značné míry omexxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxážně u osob, u nichž některý z důvodů
odepření dán bude (zejména obvinění, osoby jim blízké, osoby, které od obviněného
převzaly určité věci, a tedy jim pxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx
xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxx
xxxxxxx xxxxxxxt, že naopak vyzvaná osoba vyhoví výzvě dobrovolně (např. obviněný,
který usiluje o podmíněné zastavení trestního stíhání či narovnání a bude vyzván
k xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxxx
xx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xbviněný či osoba blízká, odpovídající některé z osob ve výčtu
ustanovení § 100 odst. 1, není její povinností příslušnému xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxxx x xx xxxxx x x x xxx xxdy nelze vnímat tak, že by vyzvanou osobu
vázala k výslovnému projevu vůle odepřít učinění prohlášení o majetku analogická
aplikace § 90 či § 98, která váxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xx xx xxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxx ustanovení přímo neodkazuje, jednak tím, že výslech lze rozdělit na dvě fáze
(předvolání a vlastní výslech), zatímco prohlášení o majetku nikoli (po vxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx x xxx xx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxdělí či nezdůvodní, nelze jí
uložit pořádkovou pokutu. Jinak tomu však bude v případech, kdy vyzvanou osobou bude
osoba blízká, odpovídající některé z xxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx x xxx xxxxx xx xxxxxxx
xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xx xx xxxtě stanovené k učinění prohlášení o majetku zašlou písemně
příslušnému orgánu činnému v trestním řízení uplatnění svého práva nevypo-vídat s
alespoň xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x x xxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx x xýzvě nečinná,
může jí příslušný orgán činný v trestním řízení uložit pořádkovou pokutu. Pokud však
tato osoba důvod odepření dostatečně uvede až ve stíxxxxxx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxx x xxxx xxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx výpověď za stejných
podmínek, za jakých má vyzvaná osoba právo odepřít svědeckou výpověď či podání vysvětlení
podle odkazovaných ustanovení, nelze axx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx x xxx xxxxx xx xxx xxxxx xxxxx
x xxxxxxxxxx x xxxxtku byla adresována daňovému poradci či advokátovi zájmové osoby,
kteří by zároveň byli jejími osobami blízkými, není na jejich vůli, zda práva odepříx
xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxď učiněná v rozporu se
zákazem svědecké výpovědi. K tomu srov. komentář k § 99.
16.
Osoby, jimž takový důvod svědčí, výzvě vyhovět bez následku nemusxx xxx xxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx. Osoby, jimž by nesvědčil žádný takový
důvod k odepření výpovědi či podání vysvětlení, jsou povinny výzvě k učinění prohlá-šení
o majetku vyhovět. Násxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx
xxov. komentář k odst. 4) nebo uložení pořádkové pokuty dle § 66 odst. 1, a to i
vedle předvolání k podání výpovědi o majetkových poměrech. Stejný následek mxxx xxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxx xxxx
xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxtný čin porušení po-vinnosti
učinit pravdivé prohlášení o majetku dle § 227 tr. zákoníku. I o tom by tedy měla
být vyzývaná osoba poučena. V souladu se zásxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx
xxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx
xxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxkových poměrech, či se k němu sice dostaví, ale
nepodá úplnou a pravdivou výpověď o majetku. Naopak učiní-li k výzvě úmyslně nepravdivé
či neúplné prohlxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx x xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx
xředvolána k poskytnutí výpovědi o majetkových poměrech a k tomuto předvolání se
nedostaví či úmyslně stejně neposkytne úplné a pravdivé prohlášení o mxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxx x xxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xx
xxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxx x xxxxx xxxxxxost v témže řízení.
Naopak uložení pořádkové pokuty by zmíněná zásada nebránila, a to s ohledem na jiný
zájem, jenž chrání (bezproblémový průběh řízení x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxnost osoby, proti níž se řízení vede, byla-li tato
osoba vyzvána dle komentovaného ustanovení, rozhodla se nevyužít svého práva odepřít
učinění prohlxxxxx x xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxx xx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxeslené,
či dokonce zcela nepravdivé výpovědi takové osobě nehrozí trestní odpovědnost za
trestný čin křivé výpovědi a nepravdivého znaleckého posudxx xxx xxxxxxxxxx x xxx
xxxxx x xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxx xdst. 2 tr. zákoníku totiž omezuje trestní
odpo-vědnost pouze na svědka v tomto procesním postavení v řízení před soudem, ale
kon-strukce § 227 tr. zákoxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxšení o majetku bez rozlišení jejich procesního postavení.
xx xxx xx xxxx
17.
Existuje zde však možnost argumentace pro oba závěry. Pro trestní odpovědnost osobxx
xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxx xxx x xxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxx xxxxx xxx xx xxestní řízení vede,
žádné výjimky, jednak skutečnost, že osoba, proti níž se řízení vede, má vždy možnost
odepřít splnění výzvy k učinění prohlášení o maxxxxxx xxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxxx xxxxxx xxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xx xxxxx . V tomto závěru má osoba, proti níž se řízení
vede, zkrátka možnost buď nespolupracovat vůbec, nebo spolupracovat řádně a včas.
Pro závěr o vyloxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxxxxxx
xxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxx xůže uvádět
nepravdu či cokoli zamlčovat, a tedy je zde otázka, zda by ústavně konformní výklad
ustanovení § 227 tr. zákoníku nevyžadoval analogii s ustxxxxxxxx x xxx xxxxx x xxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxxx xx x xxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx
x xxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxtanovení § 227 tr. zákoníku, neboť možnost
bez uvedení důvodu odepřít vyhovění výzvě k učinění prohlášení o majetku značně odlišuje
její postavení napxx xx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx x
xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxc. Zatímco totiž možnost prezen-tovat vlastní verzi
skutkového děje bez obavy z obvinění z křivé výpovědi je nutno považovat za jednu
z nejdůležitějšíxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x
xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxlášení
o majetku sleduje zásadně jiné účely než dokazování viny (viz výše). Proto právo
na materiální obhajobu možností o majetkových a ekonomických pxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxušeno nebude. Autoritativně však tato
otázka dosud rozhodnuta nebyla, a jak je uvedeno výše, lze nalézt i přesvědčivé argumenty
pro opačný závěr.
xxxx
xccusare
xx xxxx xxxx
1xx
xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxx xxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx není-li žádný takovýto
zákonný důvod pro odepření dán (k tomu srov. výklad v bodech 16 a 17). Standardně
pro dostatečné poučení postačuje citace přísluxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x
xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxformace, nesmí být použity jako důkaz v trestním řízení.
K odst. 2
19.
Omezení povinnosti učinit prohlášení o majetku pouze na rozsah, v němž jsou vxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx
xx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx x xxxxx xxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxat nové informace
o zájmové osobě nad rámec těch, které jí jsou ke dni doručení výzvy známy. Vyhoví-li
tedy předmětné výzvě jen v tomto rozsahu, nijak nepxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxx
xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxx xxxx
xxxxxx xx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxivě požadovat, aby měl přehled o svých majetkových
a ekonomických poměrech. Zájmová osoba proto nesplní své povinnosti uložené jí výzvou,
pokud něktexx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxxx xxxxx xxxxxx xx xx x xxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxě nestará,
např. již nemá k dispozici starší účetní a jiné ekonomické doklady, které ztratila,
zničila či zašantročila. Komentované ustanovení se tak xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxylo sděleno zahájení dědického řízení,
třetí osoba v její prospěch a bez jejího vědomí uzavřela smlouvu o určitém spořicím
finančním produktu atd.).
xxx
xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxx xxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxx x x xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxat veškeré informace,
které o nich vypovídají, tj. nikoli jen informace dle písm. a) až e) - srov. formulaci
„uvedla- zejména“. Nic však orgánu činnému v xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxx xxx xxxxx
xxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxx
xx x xxxxxx xxxxxxxxně či v souvislosti s jednou či pouze s několika z více činností,
které zájmová osoba vykonává. Ve výzvě musí být vždy uvedeno, jaké infor-mace jsou
po adrxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xx xx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxx xxxxxx
xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx
xxx xxxxxxxxxxxxx xe v praxi budou zavedeny formuláře k prohlášení o majetku, které
budou zasílány vyzvaným osobám spolu s výzvou. V takovém případě pochopitelně vyzvaná
xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx
x xx xxxxlášení o majetku se vztahuje ustanovení § 59 odst. 3 věta třetí, a tedy
pokud vyzvaná osoba prohlášení neprovede tak, jak podle orgánu činného v trestním
xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx
xxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xx x xxxových případech
uložit toliko tehdy, jestliže vyzvaná osoba ignorovala jeho výslovný pokyn obsažený
ve výzvě či mu vyhověla zjevně nedostatečným způxxxxxx xx xxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxx xxxx xxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x trestním řízení.
K odst. 2 písm a)
22.
K pojmu pracovněprávní vztah srov. ustanovení § 1 písm. a) a § 3 zák. práce. Pod
tento pojem tedy spadá nejen hlaxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx x xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxx
xxx xxxx xxxxx xák. práce). Vztahem obdobným vztahu pracovněprávnímu je zejména služební
poměr podle zákona č. 234/2014 Sb., o státní službě, zákona č. 361/2003 Sb., x xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x vojácích z povolání. Dále sem spadají
zvláštní veřejnoprávní vztahy, které se svou povahou blíží služebním poměrům či pracovněprávním
vztahům, mají xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx x x x xxxxx x xxxx x
xxxtní službě a o osoby, na něž se vztahuje zákon č. 236/1995 Sb., o platu a dalších
náležitostech spojených s výkonem funkce představitelů státní moci a něxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxkoli jiné penězi ocenitelné plnění,
které zájmová osoba nikoli jednorázově dostává. Může se jednat např. o autorskoprávní
odměny, plnění, na něž má náxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx,
příjmy uvedené v ustanovení § 299 odst. 1 o. s. ř. atd.
23.
Kdo je plátcem odměny či příjmu, stanovuje vždy příslušný zákon (např. plátcem odměny
z pxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxx x xxx xxxxx x xxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxčtu jejich výše,
ani rozhodné období (např. všechny odměny a příjmy za posledních pět let). Rozhodující
proto bude, co uvede orgán činný v trestním řízexx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxx x xxxxx xxxxxx x xxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
K odst. 2 písm b)
24.
Komentované ustanovení míří na všechny druhy účtů na základě některé ze smluv o účtu
dle § 2662 a násl. obč. zák., včetně účtu plaxxxxxxx xx xxxx xxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xx
xxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxavení spořitelních a úvěrních družstev upravuje zákon
č. 87/1995 Sb., o spořitelních a úvěrních družstvech a některých opatřeních s tím
souvi-sejícíxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx
xxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xank a spořitelních
a úvěrních družstev. Postavení institucí elektronických peněz upravuje uvedený zákon
v ustanovení § 46 a násl., postavení vydavatxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxxxx x xx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x x xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xalého rozsahu v ustanovení § 36 a násl. Obdobnou zahraniční osobou
bude subjekt řídící se jiným právním řádem, oprávněný k poskytování stejných služeb
xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x xxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxx xx xxx xxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxních službách na vnitřním
trhu, kterou se mění směrnice 2002/65/ES, 2009/110/ES a 2013/36/EU a nařízení (EU)
č. 1093/2010 a zrušuje směrnice 2007/xxxxxx
x xxxxx x xxxx xx
xxx
xxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxx xx xxxxzují § 1721-1723 obč. zák. Ačkoli občanský zákoník výslovně
v § 496 odst. 2 stanoví, že i právo je nehmotnou věcí, a tedy i kdyby nebylo komentovaného
ustxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx rozumí právo
na určité plnění majetkové povahy věřitele, jímž je v intencích komentovaného ustanovení
vždy zájmová osoba, kterému odpovídá po-vinnoxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxx xxxxxx xxxxxxx xx právní skutečnost. Obsáhlejší výklad tohoto pojmu by byl nadbytečný,
neboť jej poskytuje dostatek občanskoprávních publikací. Komentované ustanoxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxx
xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxné, ústní či konkludentní atd.)
ani povahu pohledávky (např. zda jde o pohledávku peněžitou či nepeněžitou, ještě
ne-splatnou, splatnou, či dokonce jxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxx podmínky:
a)
jde x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx
xxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xx xx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx x xxxxxxávky promlčené, o
nenárokovou veřejnoprávní dávku, o niž si zájmová osoba zažádala, o pouhou dosud
neakceptovanou ofertu či o nezávazný slib určitého xxxxxxxx xxx xx xx xxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xx
xxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxř. dílčí
smlouvy, uzavírané na základě rámcové smlouvy, pravidelné měsíční platby za poskytování
určité služby atd.).
26.
Výše pohledávky je xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxetkové
pohledávky. V takových případech, nestanoví-li orgán činný v trestním řízení jinak,
bude pro postup při určení výše takové pohledávky postačoxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxx
xxxxxxxx x xxxx x xxxxxx xx xxxx xxxxx xxlatnost pohledávky upravuje ustanovení §
1958 a násl. obč. zák. Na rozdíl od písm. d) komentované ustanovení neobsahuje žádné
omezení, a tedy pro vyhoxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xx xxxxx xx
xxxx xxz výše výklad v bodě 18), a tedy je nemůže nijak filtrovat.
K odst. 2 písm d)
27.
Pojem věci definuje § 489 obč. zák., a jelikož trestní řád užívá tohotx xxxxx x xxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxtanovení nijak pojem věci neomezuje,
a tedy pro vyhovění výzvy bude potřeba podat přehled všech věcí bez rozdílu, tj.
věci movité i nemovité, zapsané do xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxje ustanovení § 1115 a násl. obč. zák. Pojem výše spoluvlastnického podílu
upravuje ustanovení § 1122 obč. zák. Je lhostejno, uvede-li vyzvaná osoba x xxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx, vztahuje se povinnost učinit
prohlášení o majetku i na věci nacházející se v něm. Byť lze souhlasit s názorem,
že společné jmění manželů je zvláštním drxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xx xxxxx x xxxxxxxx xxxx xpoluvlastnictví, což ostatně podporuje i podpůrné užití
úpravy spoluvlastnictví podle § 712 obč. zák. K umístění srov. výše výklad v bodě
7.
28.
Kxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx x
xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx
xxezení komentovaného ustanovení spočívá v tom, že stanovuje povinnost podat pouze
přehled věcí, tedy nikoli úplný a detailní seznam. I zde patrně bude v xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxt v předepsaném rozsahu každou jednotlivou
věc zájmové osoby. Zejména vzájemně zaměnitelné věci nepatrné hodnoty (prádlo, kancelářské
předměty, náxxxx xxxxx xxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxx xxxx xxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxe přitom
vyjít z pojmu hodnoty nikoli nepatrné podle § 138 odst. 1, 2 tr. zákoníku. Věci reálné
denní spotřeby naopak v prohlášení být uvedeny být nemusí. xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxná osoba vyhoví výzvě již tím, když poskytne
příslušnému orgánu činnému v trestním řízení samotný přehled. Na rozdíl od rozsahu
vyžadovaných informacxx xxxxx xx x xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx x x xx xxxxx
x xxxxx a) až e), vyžádání dokladů k osvědčení či prokázání vlastnického či spoluvlastnického
práva k věcem součástí výzvy být nesmí, neboť komentované ustanxxxxx xx xxxxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx
x xxxx. 2 písm e)
29.
Svěřenský fond je upraven v ustanoveních § 1448 a násl. obč. zák. Viz k tomu blíže
občanskoprávní publikace, které se tímto tématem zabxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxx xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx majetku bez vlastníka i bez právní subjektivity.
Vztah zájmové osoby ke svěřenskému fondu může být podle komentovaného ustanovení
dvojí - může se jednxx x xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx
x xxxxxxxxx x xxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx
xá podle statutu svěřenského fondu nárok na určité majetkové plnění z tohoto fondu.
I kdyby nebylo komentovaného ustanovení, musel by obmyšlený uvést v xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxkytnutí určitého majetkového plnění ze
svěřenského fondu dle jeho statutu může být vázáno na splnění nejrůznějších podmínek.
Povinnost uvést v prohlxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxxxx x xxxx xxx xxxxxxxxx xxx xx xx x xxxxxxxx xx
xxxxxxx xxxxxých předpokladů může vzniknout nárok na majetkové plnění z tohoto fondu,
ačkoli tyto podmínky zatím nesplnil. Vzhledem ke zvláštní povaze svěřenskéhx xxxxx
xxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
x xxxx xx xxxx xxxxx xxx xxxxx xxx x xxxxx xxxxx xxx xxxxxxx ať už je odpověď na
tuto otázku jakákoli, komentované ustanovení nutí všechny obmyšlené bez rozdílu do
pro-hlášení o majetku toto své postavení uvést.
xxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xx xx xx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx zákona č. 304/2013
Sb., o veřejných rejstřících právnických a fyzických osob, která zavádí evidenci
svě-řenských fondů, a tedy povinnost dostatečně xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxx
xxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxx xxxx xxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxx x xxx xxxxx xx a d) zák. č. 304/2013 Sb.].
31.
Komentované ustanovení neuvádí svěřenského správce, tedy osobu vykonávající správu
majetku ve fondu a právně jedxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx
xxxx xxxanovení § 1454 obč. zák. - pak by pochopitelně svěřenský správce měl stejnou
povinnost, jako zakladatel nebo obmyšlený). Pokud by tak správce měl být zxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxx xx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x x xxxxxxx xx xvěřenském fondu (např.
by zde nebylo podezření, že do svěřenského fondu byly zahrnuty i výnosy z trestné
činnosti, nástroje k ní atd.), nemohlo by takovx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xx xx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx na určité majetkové plnění ze svěřenského fondu
(např. na odměnu), bude povinen to uvést podle povahy tohoto nároku buď jako jiný
příjem dle písm. a), nexx xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx
x x458 odst. 1 obč. zák., osoba oprávněná vykonávat dohled podle § 1463 obč. zák.),
tyto další osoby nemají zásadně žádná práva k majetku ve svěřenském fondx xxxxxx
xxxxx x xxxx xxxxx x xxxx xxxxxx x xxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxx
xxxxxx x
xxxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxět zejména zahraniční obdoby svěřenského fondu,
nesplňují-li všechny náležitosti svěřenského fondu podle občanského zákoníku, ale
jejich účel či pxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxxxx
xx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xx
xxxxxx osobou s právní subjektivitou vlastním jménem této osoby na účet svěřenského
fondu;
c)
vázanost správce při správě a nakládání s majetkem ve fondu staxxxxx xx xxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxx x xxxxxx xxxxxx
xx
xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx
xx
xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxx
xx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xvěřenského fondu podle
občanského zákoníku, jestliže zákon připustí či umožní jejich vznik (např. určitá
entita podobná svěřenskému fondu vznikne v xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxx x
xxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxx xyzvanou osobu k učinění nového prohlášení o majetku, jednak tuto
možnost omezuje na případy, kdy je důvodný předpoklad, že došlo ke změně majetko-vých
xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx x xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxx na to, že nebyl
naplněn zákonný předpoklad pro učinění nové výzvy. Na výzvu k aktualizovanému prohlášení
o majetku se pohlíží ve všech ohledech jako na nxxxx xxxxxx x xx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
x xxxxx x
xxx
xxxx xxxxxxvení upravuje následek nevyhovění výzvě, odepření jejího splnění či po-chybností
příslušného orgánu činného v trestním řízení, zda bylo výzvě skutexxx xxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx o majetku formou ústní výpovědi. Vedle
tohoto následku či spolu s ním se může uplatnit i některý z následků uvedených pod
bodem 16 a 17.
35.
Poskytnutx xxxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx osoby v rozsahu
výzvy, jíž vyzvaná osoba nevyhověla řádně a včas. Není však vyloučeno, aby z důvodu
procesní ekonomie na tento úkon navazoval i další výsxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxnímu stadiu trestního řízení či fázi ta-kového stadia a procesnímu
postavení vyzvané osoby, a tedy že může jít jak o podání vysvětlení, tak o výslech
obvxxxxxxx xx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx x x xxx xxxxx x xxxxx xx x xxxxx x výslechu obviněného
srov. komentář k § 90 a násl. K výslechu svědka srov. komentář k § 100 a násl.
36.
Odkaz na úpravu těchto institutů je poněkud nešťxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx
xxx xxxxxxxxxx x xxx xxx xxxxxíku. Formulace této skutkové podstaty totiž nikterak
neroz-lišuje mezi stadii či fázemi řízení, v nichž k ústnímu prohlášení o majetku
má dojít, ani mexx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxx xxxxxx x xxxx xxxx
xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxohlášení
o majetku jednak osoby, proti které se řízení xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx
xxxxxxxxxx x xxx xxxxx 5 a násl. Obě tyto kategorie osob se totiž nemohou dopustit
trestného činu křivé výpovědi a nepravdivého znaleckého posudku dle § 346 tr. záko-níku
(chyxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx x xxx xx. zákoníku
však nic nebrání. V případě osoby, proti níž se řízení vede, může být pochopitelně
takto sankcionována pouze úmyslně neúplná či nepravdivá xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxx xxxxo sankcionována jedině tehdy, učiní-li obviněný úmyslně
pouze částečně výpověď o majetkových poměrech a předstírá, že jde o výpověď úplnou.
Naopak roxxxxxxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxxxx xx xxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxní
odpovědnost podle § 227 tr. zákoníku vyvozována být nemůže, neboť i toto jeho právo
je součástí úpravy, na niž komentované ustanovení odkazuje. Obdxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx x xxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxx xx xxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx. § 158 odst. 8), či svědka tam, kde má
zákonný důvod odepřít výpověď (§ 100).
Související ustanovení:
xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx
xx
xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxvue.
2014,
č. 3
s. 68.
ŠVESTKA, J., DVOŘÁK, J., FIALA, J. a kol. Občanský zákoník. Komentář. Svazek III.
§ 976-1474. Praha: Wolters Kluwer, 2014.
Šxxxxxxx xxx xxxxxxx xxx xxxxxx xx x xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx x
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxx xxNDLOVÁ, N., HŮRKA, P., DOLEŽÍLEK, J. Zákoník práce.
Komentář. 4. vydání. Praha: Wolters Kluwer, 2013.
(Součinnost ostatních subjektů)
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx
xxxxxí stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 8
1.
Obsah je možno rozdělit do několika dílčích celků:
-
dožádání státních orgánů, fyzických a právnickýxx xxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxx
x
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxmu, že byl spáchán trestný čin (odst. 1 věta druhá);
-
povinnost poskytnout orgánům činným v trestním řízení informace, které jsou předmětem
bankoxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxx
x
xxxxxxxxx bankovního účtu a účtu v evidenci investičních nástrojů (odst. 3);
-
ochrana utajovaných informací a povinnosti mlčenlivosti v trestním řízení pxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xx xxx
xx
xxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxování
informací a jiné součinnosti orgánům činným v trestním řízení ze strany třetích osob.
Tento rámec je dále konkretizován a doplňován dalšími ustaxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx práva a povinnosti třetích osob v průběhu
trestního řízení při participaci na objasnění skutkového stavu věci a zajištění předmětu
řízení.
K odst. 1
xx
xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxx xoskytovat orgánům
činným v trestním řízení součinnost, jejíž potřeba vyvstane v průběhu trestního řízení.
Tato povinnost je zcela konkrétní a přímo txxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xx
xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxávnickým osobám. Jelikož
řádné plnění úkolů orgánů činných v trestním řízení je v obecném zájmu, výklad tohoto
ustanovení by měl být extenzivní tak, abx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx
xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxx xx
xx
xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xoci zákonodárné, výkonné
i soudní), které nejsou orgány činnými v trestním řízení. Jde o pojem užší než pojem
orgán veřejné moci, neboť státními orgány xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxxx x x x xdst. 1 věta první je ovšem tato skutečnost prakticky bez významu,
neboť bude-li třeba určité informace, kterou disponuje samosprávný orgán (např. dixxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxx xx xxxxxxxxx xxxxsprávný orgán zřízen. Jelikož
státní orgány nejsou samostatnými právnickými osobami, bylo nutno je jako adresáty
této povinnosti výslovně uvést.
xx
xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xx xx xxxxx x xx xxxxxxx x x xx x x xx xxxx xxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx svéprávné, proto
by bylo možno dožádáním vyžadovat poskytnutí určitých informací i od osoby omezené
na svéprávnosti či osoby nezletilé, bylo-li by v jxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxovníka takové osoby (§ 62 obč. zák.) či od zákonného zástupce
nezletilce.
7.
Právnickou osobu definuje § 20 odst. 1 obč. zák. jako organizovaný útvxxx x xxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx
xxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxého druhu právnických osob
(např. zákon o obchodních korporacích), tak i přímo ustavit jednotlivou konkrétní
právnickou osobu (např. Komora dle § 40 oxxxx x xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxx x x xxxxx x xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxx xxxxxx x xxxxxxxxxí určité informace či o poskytnutí součinnosti
(např. zapůjčení určitých specifických, běžně nedostupných předmětů pro účely rekognice,
zapůjčení xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxx x xxxxxxxxxx xxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxovedení
úkonu v prostorách dožádané osoby, nemůže-li jej orgán činný v trestním řízení provést
jinde, atd.). Formální náležitosti dožádání nejsou v txxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xx x xxx xxxx xxx xxxxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx
-
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx x xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
x
xxxxx xxxxxxní, tj. informace či součinnost, již má dožádaný subjekt či orgán poskytnout;
-
poučení podle § 8b odst. 2, jelikož se může jednat o první či jediný koxxxxx xxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxx
V dožádání je možno uvést i lhůtu, v níž mu má dožádaný orgán či subjekt vyhovět.
Dožádání není třeba jakkoli odůvodňovat.
9.
Obsahem dožádání naopxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x x xxxxx
x tak nemůže být např. uložení vypracování odborného vyjádření či znaleckého posudku
(§ 105 odst. 1), poskytnutí informací o záznamu telekomunikačníhx xxxxxxx xx xx xxxxx
xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxx xx xxxx xxxxxxx xx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxkládá právní erudice, nemůže být
obsahem dožádání ani žádost o právní posouzení určité otázky. Právní otázky musí
orgán činný v trestním řízení řešit sxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx
x x x xxxxx xxx
xxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx x xxxí
posouzení bude záviset na konkrétních okolnostech případu, zejména na složitosti
a náročnosti vyhovění žádosti, která je obsahem dožádání, jakož i xx xxxxxxxxxx x
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xx xxxxx xxx V případě státního orgánu bude pořádková
pokuta uložena konkrétní fyzické osobě, která je za vyhovění dožádání odpovědná.
11.
Zásadně je povinnoxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xvláštním
předpisem je např. § 15 odst. 14 zák. o veř. zdrav. pojištění či § 38 odst. 5 zák.
č. 21/1992 Sb., o bankách. Zvláštní právní předpis, který by úhrxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxx
xxx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx od třetích
osob. Ustanovení x x xxxxx x xxxx x xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx x x
xxxxxxx
xxx
xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxgánům obecnou povinnost podávat oznámení o skutečnostech
nasvědčujících tomu, že byl spáchán trestný čin. K tomu viz výklad k § 158 odst.
2. Zatímco fyzxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx
x x xxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxý čin
neoznámení trestného činu, státní orgány musí oznamovat skutečnosti nasvědčující
tomu, že byl spáchán jakýkoli trestný čin. Jelikož státní orgxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxx x xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx funkce, služebních povinností či pracovního
poměru povinnost za státní orgán takové oznámení učinit. Je-li taková osoba ve služebním
poměru, porušexx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx
x xx xxxx x xxxxxx xxxxxxxx x xx xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xxxx x
xxxxxx xlužbě.
K odst. 2
14.
Řádné objasnění skutečností nasvědčujících tomu, že byl spáchán trestný čin, má důkazní
význam ve vztahu k věci samé. Podle stxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxho řízení, případně dokazování skutku po zahájení trestního stíhání.
Viz komentář k § 158 odst. 3 a komentář k § 89 odst. 1. K zjištění povahy, rozsahu
nebx xxxxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx x x xa odst. 1, body
1 až 8.
15.
Bankovní tajemství je upraveno v zákoně č. 21/1992 Sb., o bankách, zejména v jeho
§ 38 odst. 1. Byť tento zákon neposkytujx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxx xxxxx xx xxxxxx x stavů depozit a vymezením případů prolomení bankovního tajemství
v § 38 odst. 2 až 11 zák. o bankách mu poskytuje dostatečně určitý obsah. Pojem bankovxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxikatel při výkonu
charakteristických bankovních činností. Při jejich určení lze vyjít zejména z ustanovení
§ 1 odst. 1, 3 zák. o bankách. Za bankovní obxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx
xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx žádosti. Státní
zástupce a po podání obžaloby či návrhu na potrestání soud proto takovou žádost nemusí
nijak odůvodňovat, nicméně využití tohoto instxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
x xx xxxxxxx x xxxxxxím řízení, nebo v řízení před soudem též potřebou výkonu rozhodnutí.
To znamená, že v dané věci již musí být alespoň zahájeno trestní řízení (srov. §
158 oxxxx xx x xxxx xxx xxx xxx xxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxé jsou
chráněny bankovním tajemstvím, bez toho, aby bylo zahájeno trestní řízení pro konkrétní
podezření ze spáchání trestného činu. Orgán činný v trexxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xospěje-li k závěru, že naplněny nebyly, nesmí
k důkazu získanému na základě takové žádosti přihlédnout pro jeho nezákonnost.
17.
Ačkoli trestxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxx
xx x xx xxxx xxx xxxxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx žádost podává;
-
označení subjektu, jemuž je žádost adresována;
-
označení trestní věci, v souvislosti s níž byla žádost podána;
-
rozsah xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxx
xxxx
x
xxxxxxx xxx x xx xxxxx x xxxx xxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxx x xxxxxx xi dokonce jediný
kontakt banky s orgánem činným v trestním řízení v konkrétní věci; nicméně vzhledem
k tomu, že zde jde o průlom do bankovního tajemství, xxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxěž může, ale nemusí obsahovat lhůtu, v níž má banka požadované údaje poskytnout.
Žádost se může vztahovat k údajům týkajícím se jakékoli osoby, tedy nikxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx x6 odst. 1).
18.
Trestní řád rozsah vyžadovaných údajů nijak neomezuje. Žádost tak může směřovat ke
konkrétnímu údaji (např. zda byla provedexx xx xxxx xxxxxxxx xxxx xx xx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x
xx xxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx
xteré byly v určitém období z určitého účtu provedeny, či pohyby na určitém účtu
v určitém období). Žádost může směřovat i k jiným bankovním obchodům, napxx x xxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxx xx xxxxxx
xxxxx x xxxxx xxxxxxx x xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxté osobě bezpečnostní schránku,
atd. V žádosti lze vyžadovat i zaslání kopií, či v nutných případech dokonce originálů
dokumentů souvisejících s předxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxchto údajů je stanovena § 25b odst. 1 zák. č. 87/1995
Sb., o spořitelních a úvěrních družstvech. Jelikož § 25b odst. 3 písm. b) zák. č.
87/1995 Sb. přímo odxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x
xxx xxxx xxxxxx
20.
Údaji z evidence investičních nástrojů a zaknihovaných cexxxxx xxxxxx xxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xx xx xx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx subjektů upravuje uvedený zákon zejména
v ustanoveních § 92 odst. 2, 3 a § 93 odst. 2, 3, 5. K žádosti o poskytnutí údajů
z evidence cenných papírů lze xxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxx xxxx
mutaxxx xxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxálními údaji získanými pro statistické účely jsou dle § 2 písm. a) zák. o
st. statistic. službě údaje týkající se jednotlivé právnické nebo fyzické osoxxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxx xx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xx
x xx xxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxem bankovního tajemství, a údajů z evidence
investičních nástrojů - oprávněn kterýkoli orgán činný v trestním řízení, tedy i
policejní orgán. Tato žádxxx xxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xx x xxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxx
22.
Oproti výše zmíněným dvěma skupinám údajů ovšem individuální údaje získané pro statistické
účely mohou orgány činné v trestním řízení vyžxxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx
x xxx xxx xxxxxxxxx vede k závěru, že v trestních řízeních
pro jiné trestné činy tyto údaje policejní orgán vyžadovat nesmí. Jelikož § 8 odst.
2 je xxxx x x xxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxxxxxxx x x xxxxx xx xxxxx xx xx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx
Argumentum a contrario
lxx xxxxxxxxx
23.
K náležitostem žádosti o poskytnutí individuálních údajů získaných pro statistické
účely platí to, co bylo uvedeno k žádxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxx xxxx x xxxxxxx xxxx xxx xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx x xxxxxní řízení pro trestný čin dle § 180 tr. zákoníku.
Zpravidla bude označení trestného činu součástí identifikace trestní věci, nicméně
v tomto případě by xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
mutatis mutandis
xxx
xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xx 18. 3. 2017 zák. č. 55/2017 Sb.: Novelou
bylo do trestního zákoníku doplněno nové ustanovení § 102a, které upravuje ochranné
opatření zabrání části maxxxxxx xxxxxxx x xxxx xx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxx xx xxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxové okolnosti), jenž je kvalifikován jako jeden z trestných činů v § 102a
tr. zákoníku. Zákonnosti opatření již vyžádaných informací není na překážku, xxxxxxxx
xx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx
xxxx xxx xxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xabrání části majetku. Postavení
správce daně upravuje § 10 a násl. daňového řádu. Rozhodnutí o stanovení daně upravuje
§ 147 daňového řádu. Pro účely toxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx k § 230 odst. 1. K zajištění
majetku pro výkon ochranného opatření zabrání části majetku viz komentář k § 358b.
Správce daně je povinen tyto informace posxxxxxxxx xxxxx xx xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
x x xxxxx x x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx podle ustanovení § 52 a násl. daňového řádu.
25.
Podmínky vyžádání údajů získaných při správě daní pro jiné účely upravuje § 53 odst.
2 daňového řxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx x x xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xx podání
obžaloby pouze soud. Je zřejmé, že zde soud bude analogicky legitimován i v případě
podání návrhu na potrestání.
26.
Poskytnutí těchto úxxxx xx xxxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xsou jimi:
-
trestné činy daňové a poplatkové (díl 2 hlavy šesté zvláštní části tr. zákoníku),
týká-li se porušení povinnosti při správě daní, tedy dlx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx
x xxx xxxxxx xxxxxxx xxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
x
xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxnámení je trestným činem (§ 367 a § 368 tr.
zákoníku);
-
-
všechny trestné činy dle dílů 1 až 3 hlaxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xx
xxxxxxxx x xxxxxxx xxx xxx x xxx xxx xxxxxxxxx
x
xxxxx v trestním řízení zapotřebí údajů získaných při správě daně pro objasnění okolností
nasvědčujících tomu, že byl spáchán jiný trestný čin než některý z xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxx xx
xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx
x xxxxx x xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx x xxxx 13 a 19.
xxxxxxx
xxxxxxxx
28.
Údaje získané postupem dle § 8 odst. 2 nelze využít jinak než pro účely řízení, v
němž byly získány. Tyto údaje proto nelze použít ani v xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxx xx x xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxx
xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xokud by v takových řízeních bylo zapotřebí těchto
údajů, musely by být příslušnými orgány činnými v trestním řízení vyžádány zvlášť.
Tato kategorická xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx x x xxxxx
x xxxxx xxxxxx xxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx x xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxích,
ve zvláštních řízeních soudních, v řízení správním, ve správním řízení soudním, v
řízení daňovém či v řízení kontrolním, ale i to, že bude-li v něktxxxx x xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxx
xxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxní spis připojen.
29.
Výjimku z tohoto omezení představuje institut spojení věci dle § 23 odst. 2, neboť
v takovém případě řízení nezaniká, ale pxxxx xx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xmezení nemůže být ani tzv. rozšíření trestního stíhání dle § 160
odst. 5, neboť tento postup se realizuje v rámci jediného, již probíhajícího trestního
xxxxxxx
x xxxxx x
xxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxx xxx xxedstavuje zvláštní postup, a § 8 odst. 3 je tak
k § 8 odst. 1 i 2. Důvody, pro něž je možno takové sledování nařídit,
jsou shodné jako důvodyx xxx xxx xx xxxxx xxxxx xxxxxx xxx x x xxxxx xx x xxxxxxxxxxxxx
xxxxx xxx xxxxxx x xxxxx xx
lex specialis
xxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxx x xx x přípravném řízení na návrh
státního zástupce, po podání xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx x xxm, že osoba, u níž je příslušný účet veden, vyrozumívá stanovený orgán
činný v trestním řízení způsobem stanoveným v nařízení sledování a v tam sledovanxx
xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx
x xxxx x xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxhání. Nevyžaduje
se, aby šlo o účet, jehož vlastníkem či disponentem je osoba, proti níž se řízení
vede či která je podezřívána ze spáchání trestného činxx
xxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx
xxxxxxxxxx x xxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxustný opravný prostředek a není
třeba o něm vyrozumívat osobu, která je vlastníkem či disponentem účtu, takový postup
by byl naopak kontraproduktivníx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxx x xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxx
xxx xxxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxání nařizuje;
-
označení trestní věci, v níž je sledování nařízeno;
-
označení subjektu, kterému je povinnost sledování nařízena;
-
oznaxxxx xxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxxxx x xx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxx
x
xxxxxx xxxxxxxxí účtu, tj. uvedení, komu, kdy a jaké údaje mají být v rámci sledování
sděleny (např. povinnost k prvnímu dni každého kalendářního měsíce informovat stáxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
-
dobu, po kterou má být sledování prováděno.
Ačkoli sledování účtu může nařídit pouze soud, povinnost sdělovat informace ze sledování
účtu můxx xxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx ním vykonává dozor.
33.
Doba, na niž se sledování účtu nařizuje, činí maximálně šest měsíců. K počítání lhůt
viz § 60. Minimální délku sledovánx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx
xx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxx xxxx xxxxxvání prodloužit, a to i opakovaně, vždy však maximálně o šest
měsíců. Prodloužení sledování účtu může v přípravném řízení nařídit pouze krajský
soud naxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxx x
xx xxxxx x xxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxízený soud.
34.
K omezení použitelnosti údajů získaných při sledování účtu srov.
výklad v bodě 23 a 24.
mutatis mutandis
K odst. 4
35.
Uxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxx xx xxxxění této povinnosti
představovalo zároveň porušení povinnosti chránit utajované informace či povinnosti
mlčenlivosti. Vztahuje se pouze k povinnoxxx xxx x x xxxxx xx xxxxx x x xxxxx xx
x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxx x x xdst. 4 se v případech jimi předvídaných neuplatní.
36.
Z dikce "lze odepřít" lze vyvodit, že se z hlediska trestního řízení jedná o právo,
nikolx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xo
např. k explicitnímu zákazu výslechu takového subjektu v postavení svědka dle § 99.
Tím ovšem nijak nejsou dotčeny povinnosti příslušnéxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxx xxxx xxxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xx x xxxxx xxxru vázán zvláštním předpisem, který upravuje ochranu
utajovaných informací či povinnost mlčenlivosti. Tyto zvláštní předpisy pak zpravidla
formulxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxx x xx xxx xx xx/2000 Sb.,
tiskového zákona, a dle § 41 zák. č. 231/2001 Sb., o provozování rozhlasového a televizního
vysílání, která je formulována jako právo, nikolx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxž trestní řád v této souvislosti upravuje zvlášť, viz dále),
nemá to za následek nepoužitelnost takto získané informace jakožto důkazu, neboť
sám trexxxx xxx xxxx xxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxx xxxxx xxxxxx x x xx xxxxx xx xxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxo předpisu
tím však pochopitelně není nijak dotčena.
a contrario
xxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx x x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxormace musí být dle § 4 zák.
o ochraně utaj. informací klasifikována jedním ze čtyř stupňů utajení a dle § 21
zák. o ochraně utaj. informací je tímto stupxxx x xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx x xx xxxxx xxx xxxxx x xxx xxxx x xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxává seznam utajovaných informací, a příslušný adresát
dožádání by tedy neměl mít v praxi problém rozpoznat, ohledně kterých informací smí
dožádání odxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxx xxx
xx xxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxxxxx
38.
Ustanovení § 65 odst. 2 zák. o ochraně utaj. informací ukládá obecnou povinnost mlčenlivosti
ohledně utajované informace každému, kdo k ní xxx xxxx xx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx
x xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xx xx xxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxx xxxxxx xxxxxxx xxa možnosti odepřít dožádání využije či nikoli. Pakliže povinnosti
mlčenlivosti nebyla zproštěna, musí dožádání odepřít, jinak se vystavuje riziku pxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxx xxxxx x xxxxx xxxx
xxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxna ve zvláštních právních předpisech,
a to v různém rozsahu pro různé okruhy subjektů. Nemá valného smyslu na tomto místě
vypisovat všechna ustanovení xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx, který příslušné dožádání učinil, si tak může bez větších potíží ověřit, zda
se k jím vyžadované informaci skutečně povinnost mlčenlivosti váže. Demoxxxxxxxxxx
xxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxxx x xxxxxxxxx, § 6 odst. 9 zák. č. 523/1992
Sb., o daňovém poradenství a Komoře daňových poradců České republiky, § 81 odst.
1 zák. o soudech a soudcích, § 25 odst. 1 z. s. zx xxxx
xxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxž právní řád pouze garantuje, že interní
povinnost mlčenlivosti uplatňující se v určitém od státu odlišném subjektu bude xxxxxxxxxxxx
x xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx vyžaduje se pro ni konkrétní
ustanovení právního předpisu. V současné době se jedná o § 7 odst. 1 písm. e) zák.
o církvích a náboženských společnostech. Pxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx
xxxx xxxx xxxxxxxxx xxspektovat, ačkoli ji sama neuložila. Jiné ustanovení garantující
účinky interní povinnosti mlčenlivosti navenek náš právní řád v současnosti neznáx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx x x xx xxxxx xx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxít vyhovění dožádání vázán
zvláštním předpisem ukládajícím mu povinnost ochrany utajovaných informací či povinnost
mlčenlivosti, toto ustanovení xx xx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx
x x xxxxx 1 poskytnout utajované informace či informace, ohledně nichž jsou vázány
povinností mlčenlivosti, i když povinnosti chránit utajované informace čx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxřekažení a neoznámení trestného
činu dle § 367 či § 368 tr. zákoníku. Tato možnost se vztahuje nejen na povinnost
vyhovovat dožádáním, ale rovněž na povxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxáštním právním předpisům, nemůže vyzrazení utajované skutečnosti
či porušení povinnosti mlčenlivosti na základě tohoto ustanovení vyvolávat jakéxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xx
xxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxxxx
xxx xxxxxxxxx
42.
Ve vztahu k trestnému činu neoznámení trestného činu je nutno upozornit na § 368
odst. 3 tr. zákoníku, podle něhož se tohoto trestného činu nemůxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxx xxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxlečnosti s přiznaným zvláštním právem
zachovávání povinnosti mlčenlivosti, dozví-li se o trestném činu v souvislosti s
výkonem zpovědního tajemstvx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxestného činu, tj. subjekt či orgán který
oznámil příslušnému orgánu činnému v trestním řízení skutečnosti nasvědčující tomu,
že byl spáchán trestný čxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxx skutečností podání takového oznámení pro konkrétní trestní řízení, které na základě
jeho oznámení bylo zahájeno, zbaven povinnosti mlčenlivosti či xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xx xx xx xxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx
x xxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxoštění povinnosti mlčenlivosti či
ochrany utajovaných informací ve vztahu k trestnímu řízení.
44.
Dopad tohoto ustanovení je ovšem limitováx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxx x x xxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xx xx xxxxx
xx xx xxxxxx x xxxxxx xxxxxny obsahující utajovanou informaci či informaci, na niž
se vztahuje povinnost mlčenlivosti (§ 78 odst. 2), uplatní se zvláštní úprava.
45.
Povxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxrných informací
v souvislosti se soukromoprávní kontraktací. Nemusí jít jen o smluvně převzatou povinnost
mlčenlivosti (např. smlouva sama zakazujx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxx x o ochranu informací, kterou zvláštní právní předpis spojuje s určitým
právním jednáním (např. § 2366 odst. 2 obč. zák.). Může se jednat i o ochranu obchoxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xtrany negociace zvláštní
dohodu), byť i zde zákon předpokládá určitou ochranu (§ 1730 odst. 2 obč. zák.),
neboť tato je omezena toliko na zneužití či proxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxx x x xxxxx x xx xxxxx xxxxxxxx x xx xxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxá povinnost mlčenlivosti pro trestní řízení
a subjekt, který je jí vázán, se jí nemůže vůči orgánu činnému v trestním řízení
dovolávat.
xxxxxxxx xx xxxxx xxxxx
relevantní
xxx
xxxxxx xx x x xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxx xx xxx xxxxxxx x xxxxx xxxstnímu usvědčení ze
spáchání trestného činu. Princip tenetur se ipsum totiž není vázán
na formální postavení obviněného, a proto se můxx xxxxxxxx x xxx xxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxxx xx x xxxxxxxxx
nemo
accusare
xxx
x xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx x x xxxxx x x xxxslušný
orgán činný v trestním řízení má za to, že podmínky odepření nebyly dány, může se
uchýlit k uložení pořádkové pokuty (§ 66 odst. 1). Tím se otevírá mxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
x xxxxx x
xxx
xxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxní postup zpřístupnění utajované informace či zproštění povinnosti
mlčenlivosti, jestliže zvláštní právní předpis takový postup nestanovuje. Drtxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx x xxxových případech nelze komentovaného
ustanovení využít, neboť se nejedná o alternativu, ale o subsidiární postup. Opak
by proto byl postupem x
contra lexxx
xxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x
xx xxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx řád rozlišuje ochranu utajovaných
informací a povinnost mlčenlivosti jako dvě různé kategorie, uvedený zákon zpřístupnění
utajovaných informací xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxx
xxxx x x xx xxxxx x xxxxx xx xxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx bez dalších podmínek ke všem utajovaným informacím. § 58 odst. 4 zák. o ochraně
utaj. informací pak odkazuje na trestní řád co do úpravy rozsahu, v němž xxxx xxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x xxxx
xxxxx xxxxxx x x xxxx x x xx xxxxx x x x xxx xxxxx xx
50.
Pokud zvláštní právní xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xi informace chráněné povinností mlčenlivosti vyžadovat po předchozím souhlasu soudce.
Trestní řád nestanovuje žádnou formu žádosti o souhlas ani kxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xx xxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xx xouze vysloví souhlas s tím, aby orgán činný
v trestním řízení, který žádost podal, takové informace vyžadoval. V přípravném řízení
je k vyslovení souhlxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx x xxx xx
xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxx x xxxx
xxxxxxxxé informace či informace, na něž se vztahuje povinnost mlčenlivosti, vyžadovat
přímo a bez toho, aby musel sám sobě udělovat souhlas.
51.
Obsahxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxx xxxx
x
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxx xxxxému je žádost adresována;
-
označení trestní věci;
-
označení subjektu či orgánu, kterému bude dožádání adresováno;
-
označení rozsahu dxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
x
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
x
xxxxxxxxxxx xxxx xx xxxové informace třeba.
Obsahem žádosti naopak nemusí být odkaz na ustanovení právního řádu, které dotčenou
povinnost ukládá, neboť soud zná právo.
xxx
xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x advokacii v § 21 odst. 2 stanovuje
jednoznačné a relativně velmi přísné podmínky pro zproštění povinnosti mlčenlivosti,
jedná se o ustanovení x xxx xx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xx xxx xnačné významnosti zejména pro vztah advokáta jakožto obhájce a obviněného
jakožto jeho klienta. Praktický dopad spočívá rovněž v tom, že důkaz, získaxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx
xxxxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxna. K tomu srov. i výklad k § 99 odst. 2.
de factx
xxxxxxxxxxx
K odst. 6
51.
Nezávisle na trestním řádu se řídí xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxx xx xxxxxxxx úmluvy o zabránění mučení a nelidskému nebo ponižujícímu zacházení
nebo trestání (sdělení Ministerstva zahraničních věcí č. 9/1996 Sb. m. s.), čl. 6
oxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxx xx xxxx x xxxho dalších]. Ustanovení
§ 8 odst. 1 až 5 se ve vztahu k takto uložené povinnosti mlčenlivosti neužijí a postupuje
se toliko podle úpravy příslušné mezinxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xkládá určitým subjektům. Tak činí např. Úmluva
č. 81 o inspekci práce v průmyslu a obchodě, 1947, v čl. 15. V případě osob, které
na základě mezinárodní sxxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx
xxxxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx x takovém případě po nich orgány činné v trestním řízení nemohou požadovat
žádnou součinnost. Srov. k tomu výklad k § 10.
Související předpisy:
xxxx xx xxxxxxx xxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx
x xxxxx x
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxovém
poradenství a Komoře daňových poradců České republiky) sice obsahuje určitou možnost
zproštění mlčenlivosti, nikoli však specificky ve vztahu x xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x x xxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxcí pro účely trestního řízení.
Udělení předchozího souhlasu soudce podle ustanovení § 8 odst. 5 trestního řádu k
tomu, aby policejní orgán mohl vyžadxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxx xxed neoprávněným zasahováním do soukromého a rodinného života, ani porušením
práva na ochranu před neoprávněným shromažďováním, zveřejňováním nebo xxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx x xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx x x xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx
x xxxxxxx x
xxxxx xx xxxxxxxxx xrestných činů a spravedlivém potrestání jejich pachatelů je legitimním
případem, kdy může dojít k omezení práva na ochranu soukromí i ve vztahu k inforxxxxx
x xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x x odst. 5 trestního
řádu je však třeba v každém konkrétním případě pečlivě zvažovat, v jakém rozsahu
má být tento souhlas požadován a následně udělován. xxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxx x jakém nezbytném rozsahu, a to právě s ohledem
na vyšetřování konkrétní trestné činnosti. V podané žádosti musí být rovněž zcela
zřetelně a přesvědčivě xxxxxxxxx x xxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
x
xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxních službách,
poskytovatele zdravotní péče obecně nezprošťuje mlčenlivosti pro účely trestního
řízení. Toto zákonné ustanovení je proto třeba vylxxxx xxxx xx xx xxxx xxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxx x způsob, jímž k němu může dojít. Ustanovením, které
tak činí, je přitom ustanovení § 8 odst. 5 trestního řádu, jež v těchto případech
výslovně vyžaduje přxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x
xxxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xx xx
xxxxxxx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxx x bankách. Praha: C. H. Beck,
2011.
UHEREK, P. Povinná mlčenlivost zdravotnických pracovníků. Komplexní rozbor aktuální
právní úpravy. Praha: GRAxx xxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xx xx xxx
Poskytování informací o trestním řízení a osobách na něm zúčastněných
(Ochrana informací a informování veřejnosti orgány činnými x xxxxxxxx xxxxxxx
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xe dni 1.5.2017.
K § 8a
1.
Vymezují se zde obecné povinnosti orgánů činných v trestním řízení v relaci k informacím,
které mají vztah k trestnímu řízenxx xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx
xxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxx x xx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxce chránit, na straně druhé mají povinnost informovat veřejnost
o své činnosti. Řešení tohoto napětí ve prospěch jedné z uvedených základních povinnoxxx
xx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxobíhá či již bylo pravomocně
skončeno. Na § 8a navazují § 8b-8d, které upravují povinnosti třetích osob ve vztahu
k ochraně informací o trestním řízení x xxxxxxx xx xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx x xxxxxxxní osob a věcí a rovněž výjimky ze zákazu zveřejnění. Ochrana dle
ustanovení § 8a-8d se vztahuje jak na informace dotýkající se osob fyzických, tak
právxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxx x x xxxxxx xxxxx xx xx xx xx xx x xxxxx xxx
x xxxxx x
xx
xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x xx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xa poskytování
informací osobám, které jsou na trestním řízení nějakým způsobem účastny a jejichž
účast vyžaduje seznámení těchto osob s informacemi o xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxx x xx xdst. 1 věty třetí.
3.
Povinnost prevence ohrožení objasnění skutečností důležitých pro trestní řízení při
informování veřejnosti vylučuje zejxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xx xxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxx xxxxxx xxxud známých a zajištěných důkazů (a tedy i rozsah důkazů dosud neobjevených
a nezajištěných), obsah jednotlivých důkazů, či dokonce plány policejního xxxxxx
xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx x x xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxechnutých svědků, a to
jak nevědomému, tak i zcela záměrnému. K nevědomému ovlivnění by mohlo dojít tím,
že tito svědci by si např. v televizním vysílání xxxxxxxxx x xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
x xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxí by tak mohl být zdeformován tzv. falešnými vzpomínkami.
K záměrnému ovlivnění by mohlo dojít u svědků, kteří by se rozhodli vypovídat účelově
ať již ve xxxxxxxxx xx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxx xxxx xx xx xx
xxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxx xx xxxxx xxxxxxxxxovaných
svědectví. Význam této povinnosti je tedy v nepřímé úměře s pokročilostí trestního
řízení, neboť největší riziko zde vyvstává na samém počátkx xxxxxxxxx xxxxxxx
xx
xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xrojednávanou věcí. Může se jednat o detaily
ze soukromého života těchto osob (např. rodinné zázemí, politická orientace, vazby
na veřejně známé či veřxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxti
a jejím obratu atd.). Jelikož adresáty povinnosti uvedené v § 8a odst. 1 jsou pouze
orgány činné v trestním řízení, nezabraňuje toto ustanovení tomux xxx xxxxx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx x xxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxx
xxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxých právních předpisů (např. §
31 odst. 2, 3 zák. č. 231/2001 Sb., o provozování rozhlasového a televizního vysílání,
§ 81, § 86, § 90 obč. zák. atd.).
xx
xxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxx x x xxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxaly takovým způsobem,
z nějž by vyplývalo, že osoba, jejíž vina dosud nebyla vyslovena pravomocným rozsudkem
soudu v trestním řízení, je pachatelem trxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx
xx
xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xx xx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxových stránkách Policie
ČR), případně její poskytnutí třetí osobě s vědomím, že s ní tímto způsobem bude
naloženo (např. v rámci interview s televizním xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx
xx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxému okruhu osob, neboť tento okruh je jednak neurčitý,
jednak nezabraňuje dalšímu šíření informace, např. převzetím jiným periodikem atd.
Zveřejněnxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xx
xxxx xxuhá výslovně stanovuje zákaz v přípravném řízení zveřejnit údaje umožňující
identifikaci osoby, proti níž se řízení vede (bez rozlišení, zda již vůči xxxx xxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx
x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x x xx xxxxx xxx se tato povinnost
nevztahuje na řízení před soudem po podání obžaloby, návrhu na potrestání či návrhu
na schválení dohody o vině a trestu, neboť zdx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxavidla veřejné. K výjimkám viz výklad k § 200 odst.
1 a § 238. Tím ovšem nejsou dotčeny další povinnosti dle § 8a-8d. K pojmu poškozeného
viz výklad k § 43 odxxx xx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx x x xx xxxxx xx x
xxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x x xx xxxxx xx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxo za něj ve shodě s naukou považovat osobu, která svými smysly vnímala
skutečnost důležitou pro trestní řízení.
x xxxxxario
8.
Nezáleží na tom, zda již určitá osxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx x x xx xxxxx x xxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxx byla předvolána jako svědek atd.). V přípravném řízení ještě nemusí
být přesný okruh a postavení relevantních osob znám, proto musí orgán činný v trestxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxx x xx xxxxx x xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxx
xx
xxxxxxxxx xxožňující zjištění totožnosti jsou veškeré informace bez ohledu na formu
a způsob zachycení, které samostatně či ve spojení s jinými dostupnými informxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxxx xxx x xxxxxx xxxxx xx xxxxxx x
x xxxxx xx xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxresa, rodné číslo
atd.), ale např. i o informaci, že dotyčná osoba zastává určitou pozici (jednatel
konkrétní xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxtá zvláštní práva
(je např. autorem konkrétní knihy, vlastní určitou konkrétní nemovitost) či že oplývá
jakýmikoli specifiky, na jejichž základě je mxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xx xx xxxxx
x xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxx xxx xxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxst kdokoli (např. nahlédnutím do veřejně přístupného
registru) či pouze určitý okruh osob (např. sousedé, kteří totožnost zjistí podle
toho, že byla zxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxx xxxxxxx
xxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxx xxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxxx
x xxxxx x
xx.
Zvláštní důraz je kladen na ochranu informací o osobách mladších osmnácti let. Tento
důraz není omezen toliko na osoby uvedené ve výčtu § 8a odst. 1 větx xxxxx x xx xxxxx
xxx xxxx xx xxxxx x xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx x xxxxxx xxxxx xxxx
x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxého, zúčastněné osoby či svědka.
Význam tohoto ustanovení vystupuje do popředí zejména při vážení zájmů na informování
veřejnosti a zájmu na ochraně sxxxxxxxx xxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxx x xx xxxxx xx
xxx
xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xde se nad rámec §
8a-8d uplatní ještě ochrana informací, zakotvená v § 3 odst. 5 z. s. m. a zejména
§ 52-54 z. s. m.
K odst. 3
12.
Orgány činné v trestním xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xx x xxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x x x xxxxx xxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx jako jeden z prvků veřejné kontroly činnosti orgánů trestního řízení,
ale také naplňuje generálně preventivní funkci trestního práva, neboť veřejnoxx xx
xxxx xx xxxxxxxx x xxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxvněž o jeden z vzácných
průlomů do neveřejnosti přípravného řízení, neboť tato povinnost váže všechny orgány
činné v trestním řízení ve všech stadiích xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx x x xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxejných sdělovacích prostředků. Nemají tak povinnost informovat jednotlivce či
jejich skupiny k individuálním žádostem o informace. Tomu odpovídá i xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xx xx xxxxx x xxsm. a) tohoto zákona]. Nejedná se ovšem o kategorický
zákaz, příslušný orgán činný v trestním řízení je povinen poskytnou informaci i o
probíhajícím txxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx x
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxormace o již skončeném trestním řízení (SJS 2166/2011).
x xxxxxxxxx
14.
Veřejný sdělovací prostředek není právním řádem nijak definován. Z povahy věci se
jím xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xx xx xxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxvých informací.
Typicky půjde o televizní či rozhlasové vysílání, tištěná periodika, informační servery
v síti Internet atd. Přívlastek "veřejný" nxxxxxxxxx xx xxxx xxx x xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xx
xxxx xxx x xxxxxx xxxxxxxxx prostředek, který informuje neurčitý okruh osob, byť
by byl tento nějakým způsobem limitován, např. omezeným územím, na němž je distribuováno
určité xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxou veřejností
v rámci určité profesní komory (např. Bulletin advokacie, , Komorní listy,
medicorum, Stavebnictví, Znalec atd.). Naoxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxx
Ad Notam
Tempus
xxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx závisí na zvážení příslušného orgánu činného v trestním
řízení s přihlédnutím k povinnostem uloženým tomuto orgánu ustanovením § 8a odst.
1, 2. Posoudxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxním
řízení v každém individuálním případě zvlášť vzhledem zejména k potřebě ochrany informací
o osobách na trestním řízení zúčastněných a k taktice obxxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxxx
xx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xamozřejmě za splnění všech ostatních povinností.
Poruší-li orgán činný v trestním řízení některou z povinností dle § 8a odst. 1, 2,
bude tím zpravidla dxxx xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxx xxx x xxx xxx xxxxxxxxx
xxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxradit si poskytování informací platí pouze v přípravném
řízení a váže policejní orgán. Státní zástupce je o tomto opatření povinen informovat
policejxx xxxxx xxxxxxxx x x xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx x xx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxadován.
Trestní řád nestanoví žádné zvláštní náležitosti vyhrazení si určitých informací,
z povahy věci ovšem musí obsahovat:
-
označení státníxx xxxxxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
x
xxxxxxx xxkým má policejní orgán o souhlas žádat.
Policejní orgán nemá právo toto opatření státního zástupce přezkoumávat, proto jeho
součástí nemusí být oxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxx xxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxx
zástupce nemohl vymezit jen určitý rozsah informací (např. v komplikované kauze s
velkým počtem skutků a obviněných jen ve vztahu k některým z nich).
xxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx x xxx odst. 2 písm. b) či § 174
odst. 2 písm. f). Zpravidla půjde rovněž o kázeňský přestupek dle § 50 odst. 1 ve
spojení s § 45 odst. 1 písm. a) a § 46 odst. 1 zák. č. xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxx x xx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xrgán je součástí soustavy orgánů činných
v trestním řízení, tedy subjektem, který je oprávněn pořádkovou pokutu sám ukládat
a uložení pořádkové pokutx xxxxxxxxx x xxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxx xxxx xxxxrmace zveřejní
a v jakém rozsahu, rozhodnou-li se nějakou informaci zveřejnit, musí se jednat o
informaci pravdivou. Trestní řád totiž sice upravuje xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxx x 158e odst. 2 písm. a) a c), záměnu zásilky dle §
87a či o předstíraný převod dle § 158c. Jedná se o operativně pátrací prostředky,
příp. zajišťovací instxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx x xx xxxxx x xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
x xxxstním řízení. S tímto účelem by dezinformování bylo v příkrém rozporu, navíc
§ 8a takovou možnost výslovně ani implicitně neumožňuje. Byla by tedy v roxxxxx x
x x xxxxx x xxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xteré by přiměly skrývajícího
se pachatele se přihlásit (např. by z nich v rozporu xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxel), mohlo by se jednat i o porušení zákazu donucení
k doznání dle § 92 odst. 1 věta druhá.
Související předpisy:
Literaturax
xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxx xx xxx xx xx
xxxxx xx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxormací o trestním řízení. Trestní právo. 2004, č.
10, s. 2.
VANTUCH, P. Mohou orgány činné v trestním řízení informovat veřejnost o trestním
řízení pxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx
xxxx xx xx
xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxi)
Mgr.
Jan
Provazník
- katedra trestního práva Právnické fakulty Masarykovy univerzity v Brně
Právní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
x x xx
xx
xxxxxxxxxx x xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxním řízení. V odst. 1 je stanovena
obecná povinnost osob, které se informace o osobách zúčastněných na trestním řízení
dozvěděly v právním styku přímo ox xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx odst. 3 rozšiřuje povinnost dle odst. 2 i na informace o průběhu hlavního
líčení či veřejného zasedání, odst. 4 pak tuto ochranu rozšiřuje i na zveřejněnx
xxxxxxxxx
x xxxxx x
xx
x xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx x x xx xxxxx x
xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx poskytnuty pro účely trestního řízení,
jsou všechny osoby, které jsou na trestním řízení jakýmkoli způsobem účastny a tyto
informace jim byly poskytnxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxx xx xxx xxxxx xxx xxxxxx xx xxxx xxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x x § 8a odst. 1 větě druhé uvedené osoby v souvislosti
s jeho výslechem, obhájce (§ 41 odst. 2), zmocněnec (§ 50 odst. 1, § 34 odst. 2 zák.
o tr. odpovědnosti p. xxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxxx xx x xx xxxxx x xx xx xxx x xx
xxxxx x xxxx x xxx xxxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxx xx x xx xxxxx
x xx xx xxxx xxxxx xxxxálně-právní ochrany dětí (§ 40, § 60 odst. 2 z. s. m.), důvěrník
(§ 21 odst. 1 zák. o obětech trestných činů), osoba oprávněná jednat v trestním řízení
za prxxxxxxxx xxxxx xx xx xxxxx x xxxx x xxx xxxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xx xx
xxxxx xx xx xxxxxxxxxxx xx xx xxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxh zajišťovacích
institutů či zvláštních způsobů dokazování (např. § 85 odst. 2, § 104b odst. 1),
osoba dožádaná (§ 8 odst. 1) atd.
3.
Osoby, kterým byxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxí
zúčastněny, ale zvláštní právní předpis jim umožňuje získání informací obsahujících
údaje dle § 8a odst. 1 věta druhá přímo od orgánů činných v trestxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx x xxxx xx xxxxxxxx
xxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxrodnímu bezpečnostnímu úřadu v řízení
o vydání osvědčení [§ 107 odst. 1 ve spojení s § 95 odst. 1 písm. k) a § 97 písm.
zák. o ochraně utaj. informací] či o oxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxx x x xxxxx x xxxx x xxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxxí právní předpis", stejná povinnost se váže i na osoby na trestním
řízení nezúčastněné, jimž příslušný orgán činný v trestním řízení umožnil nahlédnoux
xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx xxx xxxxxx x x xx xxxxx x xxxx xxxxxx
xx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx přímo
orgány činné v trestním řízení, ale např. v rámci plnění svých povinností podle jiného
právního předpisu samy osoby, proti nimž se řízení vede. Tyxxxxx xx xxxx xxxxxx x
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x x xxxxx x xxxx x xxxxxxxxxx xx x xx xxxxx x xxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx
x xxx xxxxxxxx xxxařské ošetření. V těchto případech však zpravidla bude poskytování
informací o trestním řízení znemožněno povinností mlčenlivosti osoby, jíž jsou ixxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x x xx xxxxx x xxxx xxxx x xxxx xxxxxx
xx
xx xxxxxx xx x xx xxxxx x xxxx xxxxx xx x xx xxxxx x xxxxxxxxx toliko na přípravné
řízení. Předmětné informace proto nesmí být výše uvedenými osobami poskytnuty po
dobu celého trestního řízení a vzhledem k tomu, žx x xx xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx x xx xxxx xxxxxxxxx
xx
xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxuhým zákazem jejich zveřejnění,
ale platí i pro jakoukoli jinou formu seznámení jiné osoby s obsahem předmětných
informací či jejich zpřístupnění jinx xxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxx xx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxaci své manželce či manželu pro zajímavost bez toho, aby tento
či tato s informací jakkoli dále naložila. Dále poskytnout nelze předmětné informace
ani xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxx x xx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx
xx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxx x xxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxní či podle
zvláštního předpisu. I pokud by tak osoba, které bylo např. umožněno nahlédnout do
trestního spisu dle § 65 odst. 1 věta třetí v souvislosti s xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxx x xxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxx
xxxxx xxx xxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxx xapotřebí např. k unesení důkazního břemena,
dopustila by se porušení povinnosti dle § 8b odst. 1.
7.
Porušením povinnosti třetí osoby neposkytovax xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxx xxxxx x xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx x xxx xxxxx x xxxx
xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxních údajů, či za splnění dalších podmínek i ke spáchání
trestného činu dle ustanovení § 180 tr. zákoníku. V úvahu nepřipadá uložení pořádkové
pokuty dlx x xx xxxxx xx xxxxx xxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx
xx
xx porušení uvedené povinnosti třetí osoba odpovídá pouze tehdy, jestliže o ní byla
náležitým způsobem poučena. Poučení musí obsahovat zákonné vymezenx xxxxxxxxxx xxx
xxxxxxxxxx x xx xxxxx xx xx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x x xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx x xxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxem excusat. De lege aplicata však
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx
xx xxxx xxxx
x xxxxx x
xx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx bez ohledu na to, jakým způsobem se dostal k informaci
umožňující ztotožnění poškozeného mladšího osmnácti let či poškozeného některým ze
zde vyjmenoxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxění této
povinnosti zcela irelevantní.
10.
K pojmu poškozeného viz výklad k § 43 odst. 1. K informacím umožňujícím ztotožnění
a ke znaku zveřejnění xxx xxxxxx x x xx xxxxx xx xxx xxx xxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx
x xxxmžiku spáchání činu. K tomu srov. výklad k § 51a odst. 2.
11.
Výčet trestných činů zde uvedených je . Toto ustanovení obsahuje tři způsoby
ixxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx
taxativní
x
xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx;
-
vymezením hlavy zvláštní části tr. zákoníku (trestné činy proti lidské důstojnosti
v sexuální oblasti);
-
vymezením následku (trestné čxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxx
x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxch podle hlavy zvláštní části tr. zákoníku je rozhodující,
zda do ní daný trestný čin patří, či nikoli. I když tak novelou č. 141/2014 Sb. byly
do hlavy čxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxx xředstavení
dle § 193a tr. zákoníku a trestný čin navazování nedovolených kontaktů s dítětem
dle § 193b tr. zákoníku a tato novela se nepromítla do komexxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx se zákaz zveřejňování informací i na poškozené těmito
dvěma nově zavedenými trestnými činy. Zpravidla poškození těmito dvěma činy budou
rovněž spadax xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxlní
oblasti se na ně ochrana komentovaného xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xxx
xxxxxxx xxxxxxxi těžké újmy na zdraví podává § 122 odst. 2 tr. zákoníku. Vzhledem
k formulaci komentovaného ustanovení se nepožaduje, aby způsobení těžké újmy na zdravx
xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx
xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx x xx xxxxxxxx xxxxo jednání pachatele.
14.
O následcích porušení povinnosti dle § 8b odst. 2 platí to samé, co pro porušení
povinností dle § 8b odst. 1. Viz výklad k odsxx xx xxx xx
x xxxxx x
xxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxx xxxx xxxxxx
xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx či prostředník získání takových obrazových
snímků, obrazových a zvukových záznamů nebo jiných informací o průběhu hlavního líčení
nebo veřejného zaxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x x xx xxxxx
x xxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x x xx xxxxx x xxx xxxxxx x x xx xxxxx
xx xody 10 až 13. K umožnění ztotožnění viz výklad k § 8a odst. 1, bod 9.
16.
xxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxení či
veřejném zasedání upravuje § 6 odst. 3 zák. o soudech a soudcích spolu s úpravou
přenosu hlavního líčení či veřejného zasedání. Zvukové záznamy lxx xxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xvukového materiálu včetně přenosu vyžadují
jeho předchozí souhlas. Pro komentované ustanovení je ale irelevantní, zda předmětný
obrazový nebo zvukxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxx
xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxného v § 8b odst. 2, mohou být jakkoli získané informace bez ohledu na formu,
zdroj či způsob zachycení. Může jí být např. protokol či zvukový záznam o hlavxxx
xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxého poškozeného pořízená
v průběhu hlavního líčení či veřejného zasedání, ale třeba i jeho slovní popis podle
vzpomínek osoby, xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxx
xxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx to samé, co pro porušení povinnosti dle § 8b odst. 1. Viz výklad k odst.
1, bod 7.
xxxxxis
mutandis
K odst. 4
20.
K rozsudku viz výklad k § 120. K právní moci roxxxxxx xxx xxxxxx x x xxx xxxxx xx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxx x x xx xxxxx xx xxx xxx xx xxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx senátu dle § 8b odst. 4 se analogicky vztahují i
na všechna další rozhodnutí i procesní povahy, neboť formalistickým lpěním
na pojmu "rozsuxxxx xx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x x xx xxxxx xx xxxx
xxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxx
meritorní
xxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxjmení a bydliště poškozeného, uvedeného v § 8b odst. 2, ve
zveřejněném rozsudku se uplatní a není třeba jej jakkoli nařizovat či ve
vztahu k němu čxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxtu.
Může se tak jednat o zákaz zveřejnění i jiných údajů (např. místa spáchání činu,
odůvodnění rozsudku, v němž se uvádí nepříjemné detaily o způsobu spxxxxxx xxxx xx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxx x x xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxouzeným a poškozeným byl blízký rodinný
vztah vyplývající jednoznačně ze skutkové věty, a zveřejněním údajů o odsouzeném
by tedy mohl být ztotožněn i pxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxx
xxx xxx xxbec rozsudek sdělovacím prostředkem zveřejněn).
ex lege
22.
O dalších omezeních rozhoduje předseda senátu usnesením (§ 119 odst. 1 věta za středníkem),
xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxx xxxxx x xxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxxxx x x xxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxx xxx xxxxxx xxučasně s rozsudkem,
není však vyloučeno, aby je v případě opomenutí vydal soud, např. v řízení o mimořádném
opravném prostředku, je-li toho třeba.
2xx
xxxx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx x xxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xx x x xx xxxx x xxx xxxxxxxxxxxx xx xxxx x xxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x x xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxaci odsouzeného (§ 54 odst. 3 z. s. m.).
24.
Pro následky za porušení povinnosti uložené komentovaným ustanovením platí to samé, xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx x xx xxxxx xx xxx xxxxxx x xxxxx
xx xxx xx
mutatis
mutandis
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
Literatura:
HERCZEG, J. Novela náhubkového zákona: korektiv veřejného zájmu. Trestněprávní revue.
2011, č. 10, s. 285.
Hxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xx xx xx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx x xxxxxx xxx xxxxxx x xxxxnictví
ve věcech mládeže a publikace obrazových snímků. Trestněprávní revue. 2007, č. 6,
s. 170.
PALOVSKÝ, T. Právní regulace toku informací o probxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx
x xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xx xxx
xx xxxx xxxxxxx
xxxxxx xx x xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxx xx xxxx xxaha: C. H. Beck, 2013,
s. 160.
VÁLKOVÁ, H. Ochrana soukromí a osobnosti mladistvého právo na informace, svobodu
projevu a zásada veřejnostix xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xx xx xxx
versus
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxo práva Právnické fakulty Masarykovy univerzity v Brně
Právní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K x xx
xx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxxx
xxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxek. Ochrana před zveřejněním
informací umožňujících ztotožnění určité osoby se tak poskytuje i těm osobám, o nichž
byly zjištěny informace prostřednxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxx
xxxx xxxby totiž nemusí v trestním řízení figurovat v postavení žádné z uvedených
stran trestního řízení, případně svědka. Přesto informace, které o nich v trexxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxx xxxxxx xxxxxkter (zejména v případě
informací získaných odposlechem telekomunikačního provozu), přičemž tyto instituty
nemusí být ani nařízeny přímo vůči těmtx xxxxxxx x x xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxxx
x.
K informacím umožňujícím zjištění totožnosti osoby viz výklad k § 8a odst. 1, bod
9. Ke zveřejnění viz výklad k § 8a odst. 1, bod 6. K nařízení odposlechu x xxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx x x xxx x xxxxxx x xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxx x x xxxx xx xxxxxxxxx xxxx x xxxx xxx xxxxxx x x xxxd.
3.
Povinnost uložená § 8c se vztahuje na každého bez rozdílu právní osobnosti. I zde
tak platí, že důvod, způsob, legálnost, okolnosti či prostřxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxx x xx xx xxxxxxxxx xxx x xx xxxxxxxxxx
x
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxnost tato povinnost chrání;
-
skutečností, že předmětné informace nebyly použity v řízení před soudem jako důkaz.
4.
Trestní řád nepředepisuje žádnou formu ani náležitosti souhlasu, jakož ani povinnost
adxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxx xxx x xx xxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xx x
xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxti o tom, že souhlas byl udělen. Souhlas
lze vzít zpět, ovšem z povahy věci nejpozději do doby, než bylo zveřejnění předmětných
informací provedeno. Tím xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxxxx xxx
xxxxxasu jeho dodatečným udělením. Je-li dotčených osob více a není-li možno chráněné
informace dle § 8a-8c ohledně jednotlivých dotčených osob oddělit, xx xxxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxx xelekomunikačního provozu, může však jít i o informace získané odposlechem
a záznamem telekomunikačního provozu, zajištěním údajů o telekomunikačnxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx
x xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxjména v jeho odůvodnění; ve druhém
případě půjde přímo o informace, které byly prostřednictvím některého z výše uvedených
institutů získány, a to jak pxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx
xx x xxxx xxxxxxx xx xx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxx x
xxxxxx xxx xxrostředkovaně (např. informace obsažené v úředním záznamu o vyhodnocení
odposlechu a záznamu telekomunikačního provozu, údajů o telekomunikačním xxxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxx
xx
x xxxxx xxx xx xxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxx x x xxx xxxxx xx xxxxxx
xxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxního líčení (§ 196 a násl., k dokazování viz zejména
§ 207 a násl.), veřejného zasedání (§ 232 a násl., k dokazování viz zejména § 235
odst. 2), neveřejnxxx xxxxxxxx xx xxx x xxxxxx x xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx x xxxx x
xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx x xxxxxx x xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx x xxx xxxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxm před soudem" se rozumí postup podle části třetí trestního řádu, bude provedení
důkazu ve vazebním zasedání mít účinky použití důkazu v řízení před souxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxtů jako důkazu ve vazebním
zasedání bude nicméně spíše výjimečným jevem.
7.
Pro následky za porušení povinnosti uložené komentovaným ustanoveníx xxxxx xx xxxxx xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx x xx xxxxx xx xxx xxxxxx x xxxxx
xx xxx xx
xxxxxxx
xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx
xx xx xx
VANTUCH, P. Zveřejňování odposlechů v médiích. Právní rádce. 2005, č. 8, s. 4.
(Výjimky ze zákazu zveřejnění informací dle § 8a až 8c)
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx
xxxvní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 8d
1.
Ustanovení § 8d upravuje okruh výjimek ze zákazů zveřejnění uložených § 8a-8c ohledně
určitých infxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxx
xx xx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xx nezveřejnění
takové informace, a proto se nevyžaduje souhlas této dotčené osoby či osoby, která
by byla k udělení takového souhlasu oprávněna místo níx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx
xxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x
xxxxxxxx xxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxe. Odst. 3 pak upravuje "výjimku z výjimky",
kdy postup podle odst. 2 není možný.
K odst. 1
2.
Jsou dány čtyři případy, kdy převažuje veřejný zájem na xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxx
x
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx
x
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxo dosažení účelu trestního řízení;
-
umožňuje-li zveřejnění trestní řád;
-
odůvodňuje-li zveřejnění jiný veřejný zájem, který při poměření x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx
xx
xxxxxxxxx x xx xxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx x x xx xxxxx xx xxx xxx xxxxxx
xx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx x xxx8c. Tyto výjimky
nemají konkrétně stanovené adresáty. Uplatní se tak vůči všem osobám, které předmětnými
chráněnými informacemi dle § 8a-8c disponuxxx xxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxx projevu dle čl. 17 odst. 4 Listiny, a ESLP v této ochraně spatřuje
dokonce přímo povinnost veřejných sdělovacích prostředků veřejnost informovat o všexx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxeních, zejména jedná-li
se o trestní řízení celospolečenského významu (např. proti vrcholným politikům, pro
ekonomickou trestnou činnost enormníhx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxx xxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxejnosti přípravného řízení (ESLP Campos Daâmaso proti Portugalsku,
stížnost č. 17107/05 -
zde šlo o vylíčení obsahu obžaloby v trestním řízení proti xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx řízení a zájem na ochraně informací v trestním
řízení však nebudou jediné zájmy, které se zde střetávají. Vyvažován zde musí být
i zájem osoby, proti níž xx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxx
xx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
x zveřejnění osobních údajů o osobě, proti které se řízení vede, v podobě její fotografie
(ESLP News Verlags GmbH & CoKG proti Rakousku, stížnost č. 3xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx x xxxx xx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxx
4.
Ačkoli z dikce zákona vyplývá, že v prvních třech případech je zveřejnění možno bez dalšího a jen v posledním jmenovaném případě musí xxxxxxxxx xxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxna práv zakotvených ve všech třech odstavcích
čl. 10 Listiny, vyžaduje, aby příslušný orgán činný v trestním řízení tyto zájmy
poměřoval vždy, i když mu xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx
xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx
nic jiného, než že v nich zpravidla bude míra veřejného zájmu na zveřejnění převažovat,
neboť jde typově o případy, v nichž je zveřejnění mimořádně důlexxxx xxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxx x xxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xájmem. Ve všech čtyřech případech
pak trestní řád výslovně ukládá povinnost proporcionality, tj. zveřejnění chráněných
informací dle § 8a-8c pouzx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
ex
lege
ex xxxx
xx
xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xx xxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxx x xx xxxxx x xxxx x xxxx x x x xxxxx x xxxxx xx xxxx x xxxxxxxé policii.
Předmětem pátrání nemusí nutně být jen osoba podezřelá ze spáchání trestného činu
či osoba, proti níž se již vede trestní řízení, ale i osoba pxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxo předpisu příslušný orgán činný v trestním
řízení poskytne jinak chráněné informace dle § 8a-8c orgánu, který pátrání provádí.
6.
K účelu trestnxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx x x x xxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxli
se objasnit spáchání určitého činu a je nutno zveřejnit jinak § 8a-8d chráněné informace
za účelem přihlášení se svědků či získání důkazního materixxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxx xx xxxxxx xxxxx xxxe k činu podat bližší informace. Typický příklad
je zde pořad veřejnoprávní České televize Na stopě.
7.
Zveřejněním umožněným přímo trestním řádex xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxx x xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxx xxxxxx
x x xxx xxxxx xx
xx
xxxxxxnění z důvodu převažujícího veřejného zájmu. Tento obecně formulovaný důvod
umožňuje zveřejnění jinak chráněných informací dle § 8a-8c vždy, když vxxxxxx xxxxx
xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxx xxx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxx x xxxxxdy obviněných, kteří v průběhu
trestního řízení uprchnou či se skrývají a je u nich dána vysoká nebezpečnost (např.
útěk vazebně stíhaného sadistickéhx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxací dle § 8a-8c umožní potenciálním obětem přijmout potřebná opatření
ke zvýšení své osobní bezpečnosti. Sem budou rovněž spadat případy zveřejnění xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxx x xxxxx xxxxxxxx xxxx xxx xxx
xx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx
xvýšený respekt k zájmům osob mladších osmnácti let. Věk se posuzuje k okamžiku zveřejnění,
nikoli k okamžiku, k němuž se vztahuje zveřejňovaná informaxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xx xx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xx x xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx x xxxxxným zájmem na informovanosti společnosti o probíhajícím
trestním řízení zpravidla a v typových případech vyšší.
10.
Pro následky za porušení povxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx x xx xxxxx xx xxx xxxxxx x xxxxx
xx xxx xx
xxxxxxx
xxxxxxxx
x xxst. 2
11.
Další výjimkou ze zákazu zveřejňování informací dle § 8a-8c jsou situace, kdy dotčená
osoba dala s takovým zveřejněním souhlas. Forma souxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx x
xxx xxxxx xx xxxxx xx x xxxxxxxx xxx x xxx xxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxm, že souhlas v případě § 8d odst. 2 musí být dán
výslovně. Udělení souhlasu tak nelze presumovat ani dovozovat konkludentně např.
z toho, že dotčená osoxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx
xxx
x xxxxx xxxxxxx xxxxx xxx x xx xxxxx x xxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx za mrtvou
viz § 71 a násl. obč. zák. Manžel je fyzická osoba účastnící se manželství. K manželství
viz § 655 a násl. obč. zák. Partnerem se rozumí osoba, kxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx x xxxxx xxx
xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xe přitom právní , nikoli biologický
či sociální. Za dítě ve smyslu § 8d odst. 2 tak nelze považovat osobu, jejíž
vůči zesnulé dotčené osobx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxx xx xxxxxx
x xx xxxxx x xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxx
xxx xxx xxxxxl osvojením právní dítěte zesnulé dotčené osoby. To samé platí
pro rodiče.
status
status
status
mutatis mutandis
13.
Ustanovení § 8d odst. 2 věta za středníkem xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxx xxx xartner, tak děti, musí souhlas dát
všechny tyto osoby oprávněné. Ačkoli toto pravidlo trestní řád výslovně nestanoví,
lze zde uplatnit analogicky usxxxxxxxx x xx xxxxx x xxxx xxxx xxxxxxx xx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxx x tomu podle § 8d odst. 2 vyloučit zveřejnění chráněných informací dle
§ 8a-8c zesnulé dotčené osoby.
xxxxxxxxxxxx
xxx
xe-li dotčená osoba v době vydávání souhlasu mladší osmnácti let, případně je-li
dotčená osoba v relevantním rozsahu omezena na svéprávnosti (neboť inxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx opatrovník. K těmto pojmům viz § 457
a násl. obč. zák. . Jelikož zástupčí oprávnění končí smrtí, v případě, že taková
dotčená osoba zemře či je prohlášenx xx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx x xx xxxxx x
xxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxx xx
xxx
xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxt souhlas osobě, která by
k tomu jinak byla oprávněna podle § 8d odst. 2 věta první ve vztahu k zesnulé dotčené
osobě či dotčené osobě prohlášené za mrtvou xxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxx xx
xxxxxx xxxxxxxx xxx xx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx
xxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxila trestného činu. Na takovou osobu se pro účely §
8d odst. 1 nahlíží, jako kdyby nebyla. Vzhledem k § 2 odst. 2 není možno za pachatele
trestného činu z hxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx x xx xxxxx x xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxého
činu, v jehož důsledku dotčená osoba zemřela, udělit za ni souhlas se zveřejněním
chráněných informací dle § 8a-8c. Jelikož jde o zcela exemplární pxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxčnost, že je pachatelem, má být v řízení
teprve postavena najisto a jakákoli xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxx xxx xxxxx xxxxx xx xxxx
x xxxxxxx xxxxxxx xx zásadou neviny. Jediné řešení by mohlo spočívat v
novele, která by pojem "pachatele" nahradila pojmem "osoba, proti které se vede řízení
prx xxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx x xx
xxxxx x xxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx x x x xxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xrvní
z těchto ustanovení se uplatní toliko ve vztahu k osobě, která v jiné, dřívější trestní
věci byla pravomocně odsouzena za jakýkoli trestný čin, jehxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx
xxxxxxxxx
presumpce
xxx
xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxrá zanikla. Jestliže právnická osoba zanikla s právním nástupcem, analogicky
k § 8d odst. 2 věta první před středníkem souhlas uděluje tento právní náxxxxxxx
xxxxxxx xx x xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx x xx xxxxx x xxxx xxxxxx
x xxxxx x
xxx
x xxxxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxs za dotčenou osobu, která
zesnula či byla prohlášena za mrtvou dle § 8d odst. 2 věta první před středníkem,
ať už proto, že takové osoby vůbec neexistujíx xxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxx x xx
xxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxxxx xx xxxxxxxxxx
x xxxx xxx xxxxxxxxxxx xa stejných podmínek, jako kdyby souhlas byl dán.
18.
Toto ustanovení se neuplatní ve vztahu k dotčeným osobám dle § 8d odst. 2 věta první
za středníkexx xxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx
předpisu.
19.
Jestliže bude v konkrétním případě rozpor mezi zájmy zákonného zástupce a zastupovaného,
bude se tento rozpor řešit dle obecných přxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxx
x xxxxx xxxx xxxxxx
xxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xi
je-li její právní nástupce osobou uvedenou v § 8d odst. 2 věta druhá, uplatní se
na ni § 8d odst. 3 analogicky.
Související předpisy:
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxrykovy univerzity v Brně
Právní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 9
1.
Na straně všech orgánů činnxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx
xx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx
xxxxxxají do oboru trestního práva. Jelikož některé z těchto otázek mohou být vyřešeny
před zahájením řízení či i v jeho průběhu v jiném typu řízení (občanskopxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx x x x xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx § 9 odst. 2 vylučují otázky osobního
stavu, neboť pro všechny závazné řešení těchto otázek spadá do výlučné pravomoci
soudů v občanskoprávním řízení. xxxxx xxxxxxx xxxxxxx x x xxx x x xx xxxxx x x x
x xxx xxxxx xx
x xxxxx x
xx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxí orgány
činné v trestním řízení postupem dle § 9 odst. 1, ale v procesu dokazování (viz výklad
k § 89 a násl.). Může se jednat o otázku z jakéhokoli právníhx xxxxx xx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxx x x x xxxxx xxx x xx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx řízení je vykonatelné - srov.
R 70/2013, otázka, zda pachatele vázala konkrétní povinnost, předepsaná zvláštním
právním předpisem, otázka, komu svěxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxo činu křivé výpovědi dle § 346 odst. 2 tr. zákoníku, který měl nepravdivě
vypovídat o okolnostech spáchání trestného činu, sám jeho pachatelem, a tedy nxxxxx
x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxx xxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxného činu, jehož obsah
určuje jiný právní předpis, v konkrétním xxxxxxx xx xx xxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxx
xxxxxx x x xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx spáchání tzv. preindikativního trestného činu (§
214-217 tr. zákoníku), a to v rozsahu, zda tento preindikativní čin byl spáchán,
nebylo-li o něm dosux xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx státu (např. zda došlo k nabytí vlastnického práva
podle kupní smlouvy s mezinárodním prvkem určitou osobou). Cizí právo totiž české
orgány činné v trexxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxx xxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xx xxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xráva cizího státu tak bude řešena až v rámci hodnocení důkazů. Jelikož předmět dokazování
v trestním řízení je širší než v řízení občanskoprávním, platx xxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxem orgány činné v trestním řízení posuzovat
mohou, nejde-li o otázky, v nichž je třeba využít postupu dle § 9a.
xx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx
řízení. Zásada tak v trestním řízení zavazuje nejen soudy, ale i
státní zástupce a policejní orgán. Jelikož předběžná otázka je vždy oxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxx xxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx
xxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xx xxxxxx xxčité předběžné otázky, které
taková osoba prosazuje, je správné. Orgán činný v trestním řízení je povinen vyhodnotit
a vyřešit předběžnou otázku samoxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxx xxx xxxxxx
x x x xxxxx xx xxx 9.
iura novit curia
5.
Předběžná otázka se nesmí týkat posouzení viny pachatele. Tato otázka totiž není
v trestním řízení předběžnou, nýbrž celé toto řízení zpravixxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxx xxx x xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx
xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx x xxxx xx x xxxxxx xxxx xxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxž existujícím rozhodnutím jiného orgánu veřejné moci, i kdyby
z tohoto rozhodnutí vina pachatele jednoznačně vyplývala. Dospěl-li tak např. soud
v prxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxx xxxxx x xxxxiska trestního
práva takové jednání naplňovalo znak skutkové podstaty trestného činu, není soud
v trestním řízení při posuzování viny závěrem tohoto xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx
x xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xx xxxx xxk proto, že o vině a trestu rozhoduje pouze
soud v trestním řízení (čl. 40 odst. 1 a čl. 8 odst. 2 Listiny).
6.
Orgány činné v trestním řízení jsou při řešení předběžné otázky vázány pravomocným
rozhodnutím soudu či xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxní, k nabytí právní moci takového rozhodnutí může dojít i v průběhu trestního
řízení. Do doby nabytí právní moci takového rozhodnutí jsou orgány činné v xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxx x x x xxxxx xx xxx xx
x xxxxx x
xx
xxxx xxxanovení zakazuje orgánům činným v trestním řízení posuzovat samostatně postupem
dle § 9 odst. 1 otázky osobního stavu. Řízeními ve věcech občanskoprxxxxxxx x xxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx
x
xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xx xx x xxxxx xx xx xxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxh, neboť ta změnu osobního stavu nezakládají;
-
řízení ve věcech nezvěstnosti a smrti (§ 50 a násl. z. ř. s.), tedy řízení o prohlášení
člověka za nezvxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx
xxxx xxxxxx
x
xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxx x xxxxx xx xx xxxx xxxx xxxxxx x
xxxxxxx xxx xx xxxxxxxxxx xx xx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxxxxx
x
xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxnerských (§ 399 z. ř. s.), tedy řízení o určení,
zda tu partnerství je či není, řízení o neplatnost partnerství a řízení o zrušení
partnerství;
-
řízexx x xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxx x xxxxx xx xx xxxx xxxx xxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxtví, řízení
o určení a popření mateřství;
-
řízení ve věcech osvojení (§ 427 a násl.), tedy řízení o osvojení nezletilého a řízení
o osvojení zletiléxxx xxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxx xxxxx x xxxxxx x xxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
-
řízení o statusových otázkách s mezinárodním prvkem (typicky uznání cizozemského
rozhodnutí o otázce osobního stavu na základě § 40, § 51, § 55, § 63, x xx xxxxx
x xx xx xx xxxx
xxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxx xxx x xx xxxxx xxxx. a) z. ř. s., neboť přívlastek "osobní" signalizuje,
že se jedná toliko o statkové otázky fyzických osob.
8.
Orgány činné v trestním řízení nemohox xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxx xxx xxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxu významná a je nutné, aby o ní bylo v příslušném občanskoprávním
řízení rozhodnuto, nezbývá orgánům činným v trestním řízení než vyčkat, až takové
rozhxxxxxx xxxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxx xxx xahájeno i bez návrhu,
mohou orgány činné v trestním řízení podat příslušnému soudu podnět k jeho zahájení.
9.
Omezení dle § 9 odst. 1 věta za středníkxx x xxx x x xxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx x
x xxxxx x xxxxxxx
x
xxxxx xxadá do výlučné pravomoci SDEU, v takovém případě se použije postup dle §
9a;
-
která spadá do výlučné působnosti Nejvyššího soudu při rozhodnutí o roxxxxx xxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xx xxxxx
xx
x
xxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x
xxxovém případě se použije postup podle § 224 odst. 5.
Související předpisy:
Judikatura:
Výsledky, k nimž v xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx
xxxjímat do trestního řízení a toliko na jejich podkladě není možné činit závěr o
existenci či neexistenci trestní odpovědnosti obviněného za trestný čin xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxx xxxx x
x xxxxxxxxxxx
xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxplacením byl spáchán trestný
čin zanedbání povinné výživy podle § 213 tr. zák., postupuje orgán činný v trestním
řízení samostatně - tuto otázku řeší jaxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx
x x xxxxx x xxx xx x xxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x x xx xxxxx x
xxxx xx xxxxxxx xxxx x xxxxxxx xxebaže o výši výživného, které je obviněný povinen
platit, již bylo vydáno pravomocné rozhodnutí v občanskoprávním řízení soudem České
republiky nebo xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxhodnutí
o vině pominout, zhodnotí je jako jiné důkazy podle pravidel ustanovení § 2 odst.
6 tr. ř. -
Právní moc a vykonatelnost rozhodnutí x xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxx x xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxo vyvození trestní odpovědnosti přečinem maření výkonu úředního rozhodnutí
a vykázání podle § 337 odst. 4 trestního zákoníku.
Skutkovou a právní opoxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxu
otázku podle § 9 odst. 1 tr. ř. -
xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxx xx x xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xx xx xxxxx
xxxxx xx xxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx zástava z pohledu trestního práva. Státní
zastupitelství. 2008, č. 7, s. 43.
FASTNER, J. K dokazování a posuzování předběžných otázek u samostatně xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xx xx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
- katedra trestního práva Právnické fakulty Masarykovy univerzity v Brně
Právní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 9a
1.
Zvláštní postup vyxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx x xxx xxx xxxx x xxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxndárního
unijního práva. Musí jít o normativní právní akty či právně závazné dokumenty obdobné
povahy, mimo rámec předběžných otázek dle § 9a leží výkxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxdní dvůr Evropských společenství, je zvláštním orgánem
soudního typu upraveným v čl. 251 a násl. SFEU. Jeho pravomoc rozhodovat o předběžných
otázkácx xxxxxxx xxx xxx xxxxx xxxxxxx xxx xxx xxx xxxxx x xxxx xxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxx x xxxxx xxxxx, uplatní
se v těchto oblastech na Tribunál vše, co platí pro řízení o předběžné
otázce dle § 9a pro SDEU.
mutatis mutandis
K odst. 1
2.
Postup dle § 9 xx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxx x
xx
xxxxx xxxxx x xxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xx xxxxxx soudu pak
SDEU Nordsee, C-102/81), nikoli tedy každý orgán činný v trestním řízení. Z tohoto
důvodu tedy nemůže ani žádný jiný orgán řízení přerušit. Soxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxx x xx xxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxx xxxstane (čl. 267 SFEU). Dle převažujícího názoru se v
trestním řízení za takový soud považuje zpravidla až soud Nejvyšší v rámci řízení
o mimořádných opraxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxx x xx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxxxxx x xxxž
je obsažen závěr, že "opravný prostředek" je přípustný ve smyslu čl. 267 i tehdy,
závisí-li jeho přípustnost na posouzení soudu, k němuž se podává (SDEx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx x xxx xxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxmu tak např. v případě rozhodování
o některých zajišťovacích institutech (vazba, zajištění peněžních prostředků na účtu
atd.), kde dovolání není příxxxxxxx
xx
xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxx xx xx xxxxxx xxxx xxx xxxxxx x x xxxxxxx xbligatorního předložení (čl.
267 SFEU) existují, pochopitelně vedle případů, na které žádný unijní právní předpis
nedopadá, výjimky z povinnosti přxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
x
xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxx xxxxxxxa (tzv. acte éclairé);
-
situace, kdy je text unijního právního předpisu natolik zřejmý a jednoznačný, že
žádné rozhodnutí SDEU o předběžné otázce xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx
xx
xxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxní věci, v níž předběžná otázka vyvstala;
-
formulaci předběžné otázky;
-
její odůvodnění;
-
označení adresáta, tj. SDEU.
6.
xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxx x xx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx platnosti unijního
právního předpisu) se s tímto skutkovým stavem pojí bez toho, aby po SDEU vyžadovala,
aby odpověděl na to, jak má v konkrétním případx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx
xxx xx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxsledovně: Je možno znak Z hypotézy H unijní právní normy N vykládat
tak, že jej při skutkovém stavu X naplňuje okolnost O? Uplatní se sankce S unijní
právnx xxxxx x xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xx x xxxxxxxxxx xx xxxx xxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx x xxxx xxxxxušný
soud aplikoval daný unijní právní předpis.
7.
K přerušení řízení z důvodu podání předběžné otázky v působnosti SDEU viz výklad
k § 224 odst. 1. Pxxxxxxxx xxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxx x
xx
xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xídí jeho statutem (čl. 281 SFEU) a jednacím řádem, který
SDEU přijal na základě čl. 253 SFEU, obdobně jako Tribunál (čl. 254 SFEU).
K odst. 4
9.
Rozhoxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxku sporu, neboť jde
toliko o otázku výkladu a aplikace unijního práva, může však pochopitelně do značné
míry výsledek předurčit.
Související předpxxxx
xxxxxxxxxxx
xxxxxx xx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxx xx xoho vážou rozhodnutí ESD o předběžných otázkách: 1. část.
Právní rozhledy. 2004, č. 19, s. 697.
BOBEK, M., KOMÁREK, J. Koho vážou rozhodnutí ESD o přexxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xx xxxx
xxxxxxxx xxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xx
xyd. Oxford: Oxford University Press, 2014.
ŽONDRA, M. Položení předběžné otázky v kontextu českého procesního práva. Právní
fórum. 2008, č. 11.
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xx xxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxUriServ.do?uri=OJ:C:2012:338:0001:0006:CS:PDF.
Vynětí z pravomoci orgánů činných v trestním řízení
Mgr.
Jan
Provazník
- xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxxxx
x x xx
xx
xxxxxx x xxxxxxxxx xrgánů činných v trestním řízení znamená vyloučení jejich možnosti
využít vůči vyňaté osobě oprávnění, kterými orgány činné v trestním řízení podle
trxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xx xxxx xxech orgánů činných
v trestním řízení, nikoli např. jen policejního orgánu. Odst. 1 vynětí z pravomoci
orgánů činných v trestním řízení do trestního řádx xxxxx xxxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxětí zpravidla není absolutní, odst. 2 pak stanoví
zvláštní procesní postup pro posouzení, zda se na určitou osobu v konkrétním případě
vynětí vztahujex
xxxxxxxxx
x xxxxx x
xx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xx x xxxxxx xxxxx
xx xx xx xx xxxx x xxx xxxxxxxxxxxx xx xx
xx
xxkonem se zde nerozumí pouze zákon, ale za použití argumentia fortiori rovněž i
právní předpis se silou ústavního zákona, zejména Ústava. Vnitrostátní xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx
x
xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx
x
xxxxxxxxxxxx xxxxbliky (čl. 65 Ústavy);
-
soudcům Ústavního soudu České republiky (čl. 86 Ústavy);
x
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xx xxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxxx
x
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx x xxxxx x xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
-
státu a územně samosprávným celkům při výkonu veřejné moci (§ 6 odst. 1 zák. o tr.
odpovědnosti p. o.).
Jiným osobám pak vnitrostátní právní předpxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx
x xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx, zastupitele územních samosprávných celků, představitele profesních
zájmových komor, členy Generálního štábu Armády České republiky, členy Polixxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx
xx
xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxouvy, která je pro Českou republiku právně závazná, z výkonu určitých
pravomocí veřejné moci (tj. omezení výkonu veřejné moci vůči takové osobě). Výsaxxx
xx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx
xxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxch závazků veřejné moci
vůči takové osobě - viz Potočný, 2006, s. 190 a násl.). Mezinárodních smluv, které
upravují výsady či imunity, je značné množstvxx xxxxxxxxxxxxxxxx x xxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx x xx xxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxx
x xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx x diplomatických stycích stanovuje imunitu diplomatických
zástupců a členů jejich rodin žijících s nimi ve společné domácnosti (čl. 29, 31
a 37) a diploxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxtnanců (čl.
43), jakož i konzulárních kurýrů (čl. 35). Obě úmluvy obsahují i možnost vysílajícího
státu se imunity ohledně diplomatických zástupců i kxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxh smluv i celá řada jiných osob (soudci Mezinárodního
trestního tribunálu, funkcionáři Organizace spojených národů a některých jí zřizovaných
organxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xx
xxxxxx x xx xxxxx x xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx x xezinárodní smlouvu,
tímto pramenem může být i unijní právo. Patrně nejvýznamnějším (ani zdaleka však
jediným) pramenem unijního práva relevantním z xxxxxxxx x xx xxxxx x xx xxxxxxxx
x xxxxxxxx x xxxxxxxxx xx x xx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxx xx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxk ve vztahu k funkcionářům, členům a zaměstnancům
jejích orgánů.
6.
Vynětí nebo též exempce může mít povahu hmotněprávní i procesněprávní. Má-li pxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx x xxxx
xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxrávní
exempce spočívá v tom, že proti určité osobě není možno vést trestní stíhání, případně
že vůči ní není možno uplatňovat některé jiné trestněprocexxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxdiska možnosti vést trestní stíhání.
7.
V případech, kdy je určitá osoba vyňata z pravomoci orgánů činných v trestním řízení
zahájit a vést trestní xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx
xxxxvědnosti odhalit, prokázat a deklarovat příslušným trestněprocesním postupem,
a to buď dočasně, nebo navždy. Vzhledem ke konstrukci nevxxx xxx xxx xx
xxxxx x xxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx
xxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxť jediný, kdo může vyvrátit
presumpci neviny, je soud a tomu je tato možnost odepřena. Není vyloučeno, ba naopak
je to relativně častým jevem, aby určitá xxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxxx xxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxx xxxxx xxx
xxxxxxxxx
presumpce
xx
xxxxx xxxvní řád dříve znal tzv. procesní exempci s hmotněprávním účinkem, jíž byla
podmíněná procesní exempce členů Parlamentu České republiky, která spočívxxx x xxxx
xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxvele Ústavy ústavním zákonem
č. 98/2013 Sb. ovšem bylo i zde zavedeno tzv. funkční pojetí imunity poslanců a senátorů
spočívající v tom, že trestní stxxxxx xxxxx xxx xx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
x xxxxxním stíháním, vzniká zákonná překážka trestního stíhání, která po skončení
mandátu odpadá. Po jejím odpadnutí tak mohou orgány činné v trestním řízenx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xx x xxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xx xxxxx x xxxxx xx xxx xxkoníku] trestní odpovědnosti.
9.
Navazuje-li na uplynulý bezprostředně další, např. v důsledku znovuzvolení
poslance či senátxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxx xxxxxx xxxaničený,
, a vznikne-li poslanci či senátoru nový, je tento zcela nezávislý na
mandátu předchozím. K tomu přistupuje i skutečnost, že člx xx xxxxx x xxxxxx xx xxxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xx xxx xxxxxxxx
xx xxx xx xxxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxx xi senátor vykonává svůj . Dojde-li ke
změně kategorie osoby, která požívá exempce (např. poslanci skončí a následně
mu vznikne sxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx
mandát
mandát
mandát
mandát
mandát
mandát
mandát
10.
Procesní exempce může být podmíněná, v takovém případě jsou její účinky podmíněny
tím, že příslušný orgán odepře souhlas s příslušným procesním xxxxxx xxxxx xxx xxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx x xxx xxx xx xxxxx 5 Ústavy). Tato podmíněnost může mít
povahu odkládací, tj. dokud není udělen souhlas, nesmí orgán činný v trestním řízení
ve věci pokračovat (typicky zxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxx xxxxxxxxxx xxx xxx
xx xxxxx x xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxt a žádat souhlas příslušného orgánu , přičemž není-li
souhlas udělen, pozbývá daný procesní úkon své platnosti (typicky čl. 27 odst. 5
Ústavy). xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
x xxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxx
ex post
x
xxxxxxxx xxgánu činného v trestním řízení, který o souhlas žádá;
-
označení orgánu, o jehož souhlas je žádáno;
-
označení trestní věci, v souvislosti s níž xx x xxxxxxx xxxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx
x
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxí, zda je důvodné souhlas
udělit či nikoli.
Je-li souhlas příslušnou komorou Parlamentu odepřen, nemůže být trestní stíhání zahájeno
ani v něm nemxxx xxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx x xx xxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxx
xxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxx xxxxx xeského právního řádu či mezinárodního práva stanovují rovněž rozsah
exempce, který zpravidla nebývá absolutní. To se týká jak hmotněprávních exempcxx
xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xx xxx xxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxonu výsady či imunity požívá,
a vznikne-li o tom pochybnost, xxxxxxxxxx xxx x xx xxxxx xx
xxx
xxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxx
xx xxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxx xunkce (hmotněprávní exempce prezidenta republiky),
příp. na činy spáchané v souvislosti s výkonem určité funkce či při určitém úkonu
činěném při výkoxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx
xx xxxxxxxxx x xx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx.
Z hlediska procesního se pak exempce může týkat všech pravomocí orgánů činných v
trestním řízení (vedoucí zahraniční diplomatické mise), případně jxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxx xxx xxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxxxx xxxxx xx xxxxxet (§ 75), nařídit a vykonat domovní
prohlídku jejich obydlí (§ 82 a násl.), vyzvat je k vydání věci (§ 78 odst. 1), uložit
jim pořádkovou pokutu (§ 66 odstx xxx xxx xxx xxxxxxx xx xx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xx xx xx x xxxxxx
xx xx xxxxxxxxx xxxo svědky (§ 97). Prezidenta republiky nelze naproti tomu ani zadržet
či mu uložit pořádkovou pokutu, je však možné jej vyslýchat jako svědka, vyzvat k
vyxxxx xxxx xx xx xxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxx
xxxx
xxx
xxxxxx xx x xx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxsad či imunit, mezinárodní
právo může stanovit zákaz orgánů činných v trestním řízení určitým způsobem postupovat
i ohledně místa (nedotknutelnost mxxxxx xxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxplomatické mise) či předmětu (nedotknutelnost archivu diplomatické mise, majetku
diplomatického zástupce) atd. Pakliže je takový zákaz pro české oxxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx xxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxx
xxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxx
x xxxxx x
14.
Věcný, osobní, územní či funkční rozsah exempcí, jakož i jejich podmíněnost mohou
být stanoveny nejrůznějšími způsoby, umožňujícími vícero výxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxx xxx xxxxxxxx xxx xx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxuje zvláštní řízení o stanovení rozsahu exempce
v konkrétním případě. Rozhodnutí je svěřeno Nejvyššímu soudu, neboť se jedná o velmi
citlivou otázku, x xxx xx xxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxa),
kdyby se s odpovědí na to, zda určitá osoba byla či nebyla vyňata z pravomoci orgánů
činných v trestním řízení, mělo čekat na to, až bude věc pravomocně xxxxxxxx x xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxx x xx xxxxx x xxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx tak může být aktivován
sporného úkonu, ale i , když už sporný úkon byl proveden. Aktivně
legitimováni k podání návrhu Nejvyššímu soudu na xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxx xxxo možnosti obrátit se na státního zástupce s žádostí
o iniciování řízení dle § 10 odst. 2. K pojmu státní zástupce a soud viz výklad k
§ 12 odst. 1. Dotčenou oxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xx xx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx
xxxxxx x konkrétním případě popírají. Nemusí se jednat jen o osobu, proti níž se
řízení vede, ale např. i osobu, u níž má být či byla provedena domovní prohlídka,
axxxxx xx xxxx xxxxx xx xxx xx xx xx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx
xxx xx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
ex ante
ex post
xxx
xxxxxp dle § 10 odst. 2 je postupem fakultativním. Jelikož dotčená osoba má právo
na iniciování řízení, stejně jako státní zástupce a soud, nejsou tyto orgánx xxxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxní tehdy, není-li mezi dotčenou
osobou a příslušným orgánem činným v trestním řízení vůbec sporu o rozsahu a aplikaci
exempce.
17.
Trestní řád nepxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx x xx xxxxx
xx xxxxxxx xx xx xxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx x x xxxx x xxxxxx xxxxx
xxsí být patrné rozhodné skutkové okolnosti umožňující Nejvyššímu soudu identifikovat
spornou otázku vynětí z pravomoci. Řízení dle § 10 odst. 2 se vedx x xxxxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x x x xxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxx x xxxxxx x
xxxxxxxxx xx xxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxmu. I kdyby tedy např. sporným mělo být,
zda lze u určité osoby provést domovní prohlídku, přičemž by návrh nesměřoval proti
otázce přípustnosti zahájexx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxx xx xxxody, i když v návrhu tato otázka vůbec nebyla vymezena.
xxx xxxxxxx
18.
Postup dle § 10 odst. 2 je incidenčním posouzením, tzn. Nejvyššímu soudu v něm přísluší
řxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxx xx xxxx xxxx xxxxdno
zodpovědět, ale které s probíhajícím řízení, x xxxx xxx xxxxxx xxxxx xxx x xx xxxxx
xx xxxxxx xxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx
pro futuro
xxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxx xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx
být:
-
vysloveno, zda je dotčená osoba vyňata, příp. v jakém rozsahu;
-
uvedeno, že Nejvyšší soud rozhoduje na základě § 10 odst. 2;
-
uvedeny xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxx x xxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxx xxxxx xyňata
z trestního stíhání), a identifikace řízení, v němž sporná otázka vyvstala.
Naproti tomu označení konkrétního ustanovení právního řádu, kxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxx xxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx
xxxxx xxxxxxxx xxx x xx xxxxx x xxxx xtížnost přípustná (§ 141 odst. 2 věta druhá
a contrario). Je však možno podat proti němu ústavní stížnost.
21.
Postup dle § 10 odst. 2 se uplatní v řízxxx xxxxx xxxxxxxxxx x x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx x xxxxxx xxxxx xx xx xx xxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxx x xx xxxxx xx x 92 odst. 6, § 95 odst. 2, § 120 odst. 5, § 212 odst. 1, §
233 odst. 5 atd.).
Související předpisy:
zák. xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxli jeho členům. V případě indemnity
xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx x
xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xoslance či senátora.
K aktivaci indemnity poslanců a senátorů ve smyslu čl. 27 odst. 2 Ústavy proto musí
být kumulativně splněny následující podmínkyx xxx xxxx xxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxx xxxx
xxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxé sněmovny či Senátu, jejich výborů, podvýborů či komisí
včetně vyšetřovacích komisí anebo na společné schůzi Poslanecké sněmovny a Senátu
či těchto oxxxxxx x xxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxentní
debaty v širším slova smyslu, kterými jsou poslanci, senátoři a jiné osoby, které
mají právo se jednání komory či jejích orgánů účastnit (napříklxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx x
xxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx x xxxxxxímu stíhání pro trestný čin, který
byl spáchán v souvislosti s výkonem soudcovské funkce, i v případě, kdy osoba, která
jej spáchala, již soudcovskou fuxxxx xxxxxxxxxxx
xxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxx x xxxxx
xx xxx xxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxlas opatřují od oprávněného
orgánu přímo, nikoli prostřednictvím Ministerstva spravedlnosti České republiky.
Formulace "takový souhlas nebyl dánx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx
xxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xx xxxxxxxxxx xxxx
xx xxxxxxxxx xxxxn vyjádřil tak, že souhlas neuděluje. Příslušné orgány trestního
řízení proto musí předtím, než dojdou k závěru, že stíhání takové osoby je vyloučeno
z xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx stíháním příslušnému
orgánu. Stav, kdy je zřejmé, že je třeba k trestnímu stíhání opatřit souhlas a čeká
se na vyžádané vyjádření oprávněného orgánu, pxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx
xxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xxx xxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxní v pokračování v trestním stíhání v tom smyslu, že by
se prováděly jiné úkony, než je právě opatřování souhlasu. Důkazy provedené v této
době jsou v dalšxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxx xx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxnné v trestním řízení předložit věc Nejvyššímu
soudu, aby o tom rozhodl podle § 10 odst. 2 tr. ř. Tuto otázku nemohou řešit samostatně
jako otázku předběxxxx xxxxx x x xxxxx x xxx xx x
xxxxxxxxx xxxxx xx x xxxxx xxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxpubliky, měl dopustit trestné činnosti, jež však neměla být spáchána
hlasováním v uvedeném zastupitelském sboru, resp. jeho orgánech, ani výroky učixxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx x
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxx xxxxxxx xx xx x xxho stíhání bylo
třeba souhlasu oprávněného orgánu [§ 10 odst. 1 a § xx xxxxx x xxxxx xx xxx xxxx
xx xxx xxxxxx xxx xxx xxxxxxxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxvenské socialistické republiky. Tyto závěry
však neplatí, jestliže uvedené zákonodárné sbory byly v době, kdy byl obviněný jejich
poslancem, žádány x xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx x xxx xxx xxxxxxxx x
xxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xx
xxx xydán příslušnými orgány cizího státu, nelze dovodit existenci podmínek stanovených
Vídeňskou úmluvou o diplomatických stycích (uveřejněna pod č. 1xxxxxxx xxxxx xxx
xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx x xxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxx 31 citované Vídeňské úmluvy), takže
by byla z tohoto důvodu vyňata z pravomoci orgánů činných v trestním řízení ve smyslu
§ 10 odst. 1 tr. ř. a její trestnx xxxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx
x xxxxx xx xxx xx x
xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx x xohledu trestního práva. Trestněprávní
revue. 2006, č. 3, s. 65.
KRATOCHVÍL, V. Ústavní exempce, indemnita, imunita: Jak s nimi zacházet v trestním
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xx xxxx
xxxxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xx xx
xxxx
xxxxxxxx x., ONDŘEJ, J. Mezinárodní právo veřejné. Zvláštní část. 5. vyd. Praha:
C. H. Beck, 2006, s. 190 a násl.
POTOČNÝ, L., ONDŘEJ, J. Mezinárodní právo veřexxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxx
xx xx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxva Právnické fakulty Masarykovy univerzity v Brně
Právní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 11
1.
x xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xx xxxxx x x xxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xx x xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx
xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxátit svým rozhodnutím (odst.
4). Pokud je zde některý z takových důvodů, není možné trestní stíhání zahájit, a
bylo-li již zahájeno, musí příslušný orgxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x x xx xxxxx xxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxho stíhání z důvodu dle § 11 zásadně vytváří překážku věci rozsouzené
(překážka ), a tedy i překážku vést pro stejný skutek nové trestní stxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx
xx xxxx xxxx xxx xxxxxx xxx xx xx xxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxný v trestním řízení
zjistí existenci některého z důvodů nepřípustnosti trestního stíhání - k tomu viz
rovněž výklad v bodě 3. V takovém případě, nemohlxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxí trestního řízení a jeho vedení až do okamžiku, kdy
bylo poprvé možno důvod nepřípustnosti trestního stíhání zjistit, postup .
rei iudicatae
xx xxx xx xxxx
contra legem
2.
K exxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxstního stíhání tedy
není nutno, aby osoba, proti níž se řízení vede, existenci tohoto důvodu namítala.
Dikce "nelze zahájit" a "nelze v něm pokračovat" xxxxxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xx x xx xxxxx. Není tedy možno, aby příslušný orgán činný v trestním řízení
činil další úkony např. za účelem objasnění, zda se skutek stal, a až po tomto objasnění
trexxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xastupujících po skončení
trestního stíhání, tj. typicky výkonu trestu, který byl uložen odsouzenému rozhodnutím,
jímž bylo toto trestní stíhání ukoxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx
xx xxxx
xx
xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxx xxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx řízení
[např. odst. 1 písm. b), d), f), g) atd.] nebo může nastoupit až po zahájení trestního
řízení, či dokonce až v průběhu trestního stíhání [např. odsxx x xxxxx xxx xx xx
xxxx xx xxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxx xorma rozhodnutí o jeho ukončení. Je-li takový
důvod zjištěn již před zahájením trestního stíhání (k tomu viz výklad k § 160 odst.
1 a k § 12 odst. 10), přísxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxx x
xxxx xxxxx xx xxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxx xxxud je však důvod nepřípustnosti trestního stíhání trvalého rázu, což
jsou téměř všechny [výjimkou mohou být důvody dle odst. 1 písm. e), f), g) či a)],
vexx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx x x xxxx xxxxx
xxx
xx
xxxxxxxxxx či je-li zjištěn některý z důvodů nepřípustnosti dle § 11 až po zahájení
trestního stíhání či v jeho průběhu, rozhodne příslušný orgán činný v trestním xxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx na základě § 172
odst. 1 písm. d). Stane-li se tak po podání obžaloby, učiní tak senát trestního soudu
v rámci předběžného projednání obžaloby na základě x xxx xxxxx x xxxxx xxx xxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxx x xxxx xxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxx xx xxx xx xxxxxx xxxxxx xx
xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxxx xxxxx xxx xxud v rámci předběžného projednání tohoto
návrhu na základě § 314p odst. 3 písm. c), příp. samosoudce na základě § 314c odst.
2. Stane-li se tak až v hlavním xxxxxxx xxxxx xxx xxxx xx xxxxxxx x xxx xxxxx xx
xxxxxxxx xx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxxx xxxxx xxx
xxxx xx xxxxxxx x xxxx xxxt. 5. Stane-li se tak v řízení o odvolání, učiní tak soud
na základě § 257 odst. 1 písm. c). Zastavit trestní stíhání pro existenci důvodu
dle § 11 je možno i x xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx x xxxx xxxxx x xxxxx xx xxxxx xxx xxxxxxxx
xxy bylo vedeno nepřípustné trestní stíhání. K rozhodování Nejvyššího soudu o dovolání
viz výklad k § 265l odst. 1 a § 265m odst. 1. K rozhodnutí Nejvyššíhx xxxxx x xxxxxx
x xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x xxx xxxxx x x x x xxx xxxxx xx
x xxxxx x
xx
xxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxo něž je vedení trestního stíhání
nepřípustné. Většina z těchto důvodů zakládá překážku věci rozsouzené, a je-li pro
ně zastaveno trestní stíhání, nebxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx x xxxxxxxxx xx xxxxx x xxx xxxxxxxx
xxx xxx xxxx xůvody byla věc odložena dle § 159a odst. 2 před zahájením trestního
stíhání. Některé z nich mají hmotněprávní povahu [písm. b), d)], a jsou tedy neměnnéx
xxxxxxx x xxxx xx xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxx xx xxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxd dle písm.
i) v situacích, kdy ke zpětvzetí souhlasu došlo až v průběhu trestního stíhání -
či naopak odpadnou - např. důvod dle písm. e) v případech, kdy sx xxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xx
xxxxxxx xx xxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxx xx xxxxx x xxxxx
xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx xx xxxxxxx řízení nezahajovalo, a bylo-li zahájeno,
aby se v něm nepokračovalo, neboli tzv. . Kombinace § 11 odst. 1 písm. a)
a § 159a odst. 2 zajišťují, že xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxt této pravomoci ještě před zahájením trestního stíhání, musí být věc na
základě § 159a odst. 2 odložena s faktickým účinkem překážky věci rozsouzené. xxxxxxx
xx xxxxxx x xx xxxxx x xxxxx xx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xx
xxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx x x xxxxxxxxxace) se vztahují k již
uloženému trestu a směřují k jeho výkonu, ev. k jeho zahlazení poté, co již byl vykonán,
tj. k situacím, kdy již vina v trestním stíháxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
x xxxxx xx xxxx xxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxxx
abolice
xxxxxxxxx
xx
xxxxxxxx xx xxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx
xxx xx xxxxx x xxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxx xx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxx slova
smyslu, nýbrž formou, v níž některou ze tří Ústavou zavedených druhů milosti v širším
slova smyslu (, , rehabilitace) může prexxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxrmu amnestie, tedy normativně vymezené milosti,
na níž je účasten blíže neurčený okruh osob, který splňuje podmínky, jež dané amnestijní
rozhodnutí pxxxxxxxxxxx x xxxx xxx xxxxxx x x xxxx xxx xxxxx x xx xxxxx x xxxxx xx
xx xxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xepubliky vůči trestnímu řízení určité osoby či vůči normativně vymezeným trestním
řízením dle amnestijního rozhodnutí abolici, zakládá v těchto příxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx x odložení věci podle § 159a odst. 2.
abolice
agraciace
8.
Postupem podle § 366 odst. 3 a § 367 písm. a) může být také po dobu rozhodování o
udělení milosti dočasně zakázáxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxx x xxx
xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxx
xxxxx x xxxxxxxx xxčasný institut mající předejít újmě na právech osoby, jíž se případná
milost týká, a proto nevytváří překážku věci rozsouzené. Rozhodne-li se prezidexx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxxx xxxxx
x 34 a § 35 tr. zákoníku, § 8 z. s. m., § 12 zák. o tr. odpovědnosti p. o.
K odst. 1 písm. c)
10.
K vynětí z pravomoci orgánů činných v trestním řízení viz výkxxx x x xxx xxxxxx xxxxxxxx
xxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx x xxxxxx
xxxxxxxx xx xxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxgánu v případě procesních imunit a souhlas
cizího státu s rozšířením trestního stíhání nad rámec skutku, pro nějž byl obviněný
do ČR vydán či předán. Nepxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx x xxxx xxxxx xxxxx
xx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxlas oprávněného orgánu", což předpokládá orgán veřejné moci, nikoli poškozeného.
11.
V současné době rozeznáváme tyto případy, kdy je podle našexx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
x
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxím jejího člena
dle čl. 27 odst. 4 Ústavy pro všechny trestné činy (nikoli však souhlas předsedy
této komory se zadržením dle čl. 27 odst. 5 Ústavy, neboť xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx
xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx
xxx xxx xx xxxxx x xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxdnout o tom, zda vydá souhlas s trestním
stíháním);
-
souhlas Senátu s trestním stíháním ústavního soudce dle čl. 86 odst. 1 Ústavy pro
všechny tresxxx xxxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx
x
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx stíháním soudce dle § 76 odst. 1 zák. o soudech
a soudcích pro činy, jichž se soudce dopustil v souvislosti s výkonem funkce;
-
souhlas Poslanecké snxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxx x x xxxxx
x xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxx
x xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x x xxxxxxxx
xxxxxxx xxudců dle § 76 odst. 1 zák. o soudech a soudcích - vázány na výkon funkce.
Po skončení výkonu funkce, resp. mandátu, tak překážka trestního stíhání odpadáx
xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xx x xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxcitně vyjímá z dosahu komentovaného
ustanovení případy, v nichž odepření souhlasu příslušného orgánu zakládá toliko dočasnou
překážku. Bez toho by txxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxx x xx xxxxx x xxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx x xxx xxxxx x
xxxxx xxx xeboť souhlas byl odepřen, přičemž usnesení o zastavení trestního stíhání
by pak v takovém případě bez zmíněné zvláštní úpravy spadalo pod § 11 odst. 1 píxxx
xx xx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xx
xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxého ustanovení právě
takovému důsledku brání. Všechny výše popsané případy imunit s výjimkou imunity soudců
obecných soudů jsou tak tolixx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxat dle ustanovení § 173 odst. 1 písm. d). Pokud byl souhlas
příslušného orgánu vyžádán před zahájením trestního stíhání, ale byl odepřen, je
pak namístě xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxx xx xxxxx
xx xxxx xxxx x xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xx
xxxt. 1 zák. o soudech a soudcích žádné časové omezení případného odepření souhlasu
prezidenta republiky neobsahuje. Odepřením souhlasu prezidenta rexxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxx xx xxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxx
xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxx xx xxx xxxě dopadá důvod nepřípustnosti
trestního stíhání dle ustanovení § 11 odst. 1 písm. c).
xxxxxx
de lege lata
13.
Souhlas určitého orgánu může být vyžadován i pro trestní sxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxe vykazovat různá specifika. Patrně nejpraktičtější
(neboť trestní stíhání u nás x xxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx xx xxxxxxxxx x xxxxxxxx x xxxxxxxxx xx x xx
xxxxx xxxxx xx xx liší podle toho, na jakém území se takový poslanec nachází, a obdobně
jako v případě našich poslanců a senátorů je zde nutno odlišovat hmotněprávní imunxxxx
xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxní je pak, obdobně
jako v domácí úpravě, omezena toliko na dobu výkonu mandátu. Na území vlastního státu
požívá imunity ve stejném rozsahu jako xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxx
xxxxx xxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxnout o zbavení imunity svého člena; rovněž se poslanec Evropského
parlamentu nesmí dovolávat své imunity, je-li přistižen při činu. I v případě, že
budx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxx xxxxx xude požívat
imunity jako člen Parlamentu České republiky (resp. jako člen Poslanecké sněmovny),
je nutno adresovat žádost o souhlas s jeho trestním stxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxx xxx poslance Evropského parlamentu vydá, či nikoli. Kromě
toho se imunity může dovolat i sám člen Evropského parlamentu. Bude-li český orgán
činný v trestxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxší, neboť
v takovém případě rozhoduje Evropský parlament k žádosti českého orgánu činného v
trestním řízení nikoli dle práva státu, za nějž byl dotyčný xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxuje.
xxxxxxx
xxxxxxx
imunita
14.
Kromě souhlasu s trestním stíháním těchto osob jakožto negativní podmínky vynětí
z pravomocí orgánů činných v trestním řízení může nutnoxx xxxxxxxx xxxxxxxx x x xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xx xx xx xx xxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xxxxx xx xx xx xx xx
xx x xxx xxxxx x xxxxx xx xx xx xx xxx x xxxxxxech dalších trestních stíhání osob,
které byly do České republiky vydány či předány cizím státem pro konkrétní úkon či
pro trestní řízení pro konkrétní xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxx xxx xxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxxxí zahájeno (či rozšířeno trestní stíhání původní) nad rámec podmínek
původního vydání či předání, případně aby se pro účely nového trestního stíhání (xx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxxxx xxxxxp označen za udělení souhlasu
či za vzdání se zásady speciality, neboť oba tyto úkony cizího státu mají stejný
smysl i účel. Postup žádosti o souhlas pak uxxxxxxx xx xx xx xxx x xxxx xxxxx x xx
xxxxx x xx xx xx xx xx x xxx xxxxx x xx xx xx xxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
x xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx x xx xxx xxxxxxxx xx xxxxxxx x x xxx
xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx
xx xxx, v němž pachatel dovršil patnáctý rok života (tj. den po jeho kalendářních
patnáctých narozeninách). Tento věk se samozřejmě posuzuje ke dni spáchání xxxxx
xxxxxx xx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxzení proti mladistvému a
proti dospělému) není z hlediska tohoto ustanovení . Ani jiné podmínky
trestní odpovědnosti na straně pachatele (xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxou z hlediska tohoto ustanovení .
relevantní
relevantní
K odst. 1 písm. e)
16.
Smrt není otázkou statusovou dle § 9 odst. 2, neboť pro nastoupení jejích právnícx
xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx6), při níž je
zcela vyloučen návrat do života, nikoli smrt klinická (R 41/1976).
xxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxx x x x xx x xxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx x xx x xxxxx xx xx xx xxxxx xx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxto jsou orgány činné
v trestním řízení vázány rozhodnutím soudu v řízení podle zákona o zvláštních řízeních
soudních, že určitá osoba byla prohlášena zx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxx xx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxyčná osoba žije, ostatně pamatuje na to § 57 z. ř. s. Dle § 76 odst.
1 obč. zák. se v takovém případě k prohlášení za mrtvého nepřihlíží. Ačkoli zde tak
v příxxxx xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xviz výklad k
odst. 1 písm. c), bod 10], neboť v takovém případě bude i zde trestní stíhání zastaveno
dle § 172 odst. 1 písm. d) usnesením, které spadá pod výxxx x xx xxxxx x xxxxx xxx
xxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx x xxxxxxovou otázku, ohledně níž se orgány činné
v trestním řízení musí řídit rozhodnutím soudů ve zvláštním řízení soudním, platí
pro orgány činné v trestním řxxxxx xxxx xx x xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxx xxx x xx xx xx xx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx jsou orgány činné v trestním řízení vázány tímto rozsudkem a § 76 odst.
1 obč. zák., který na něj navazuje, a tedy nepřihlíží ani k usnesení
x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxx
per analogiam
xxx
xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx x x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxx xx xx m., neuplatní
se však v řízení proti právnické osobě dle zák. o tr. odpovědnosti p. o., kde je
to z povahy věci vyloučeno, a to i při užití analogiae legis. Nx xxxxxx xx xxxxxxx
xxxxx xxxxx xxxx x xxx xxxxxxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxx x xx xxxx x xx. odpovědnosti p. o.). § 28 zák.
o tr. odpovědnosti p. o. pak zakotvuje mechanismy, které brání tomu, aby došlo k
zániku právnické osoby bez právního násxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxx
xxxxx xxxx x xxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx
xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xtíhání. V úvahu tak stále připadá analogické vztažení
§ 11 odst. 1 písm. e) na případy, kdy k zániku právnické osoby bez právního nástupce
došlo ještě přxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxou osobu postavit před soud, xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx
xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx x xxx
xxxxx x xxxxx xxx xxxy komentovanému ustanovení může v takových případech, v nichž
nelze očekávat, že by se zdravotní stav obviněného zlepšil do takové míry, že by
ten byl scxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxx x xxx xxxxx x xxxxx xxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxže být
trestní věc odložena na základě ustanovení § 159a odst. 2. Trestní řízení se tak
končí. Změní-li se však zdravotní stav dotyčné osoby natolik, že pxxxxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxx x xxx xxxxx x x
xx xxxx
xxx
xxxxx xxxxxxx xx smyslu komentovaného ustanovení se může týkat kterékoli složky zdraví
dané osoby. Musí však být natolik závažná, aby znemožňovala účast této osoby na xxxxxx
xxxx xxxxxx x xxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xx xxxxxx x xxxxxxxx xxx xxx x xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxx xinné v trestním řízení
rozhodnout jako předběžnou otázku podle § 9 odst. 1. Lze přitom využít odbor-ného
vyjádření či znaleckého posudku dle § 105 odst. xx xxxxx x xxxx xxxxxxxx x x xxx
xxxxx x xxxxx xxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxitá
osoba stižena duševní poruchou, která brání tomu, aby chápala smysl trestního řízení,
bylo dříve možno toliko ve stadiu trestního stíhání toto stíxxxx xxxxxxxx xxxxx x
xxx xxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxájením trestního stíhání dle § 159a odst.
2). Srov. k tomu komentář k § 173 odst. 1 písm. c). I zde pak platí možnost nařídit
obnovu řízení podle § 278 odst. 2 x xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxx
xx xxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxx x xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxky věci rozsouzené
(), pokud byla věc pravomocně vyřízena po stránce. V takových
případech brání novému projednání věci čl. xx xxxxx x xxxxxxxx xxxxx x xxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xx xx x xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxpiační funkci trestu, tedy to, že vykonáním trestu se odsouzený
vrací zpět do společnosti a veřejná moc ztrácí právo na to, jej pro stejný skutek
znovu trxxxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxx xxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxtenzivní zásah do práv takové osoby, že jakmile trestní
řízení pravomocně skončí, pak má zásadně dotčená osoba právo na to, aby nebyla po
neomezenou dobx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxx xxxxx xx xxxxx x xxxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxo
zásada však nevylučuje užití mimořádných opravných prostředků, jak ostatně stanovuje
sám čl. 40 odst. 5 Listiny.
xx xxx xx xxxx
rei iudicatae
meritorní
xx xxx
xx xxxx
xx xxx xx xxxx
23.
K pojmu skutek viz výklax x x xx xxxxx xx x x xxxxx xxx xxxxxx xxx xxxxxx x x xxx
xxxxx x x x x xxx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx xxxxxxxxící. Za rozsudek se považuje též trestní příkaz (§ 314e odst. 7), jestliže
proti němu nebyl podán odpor (§ 314g odst. 2). Formou odsuzujícího rozsudku soxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxx xx xxxx xxxxx xxx xxxx xxx xxxxxx x xxxxxxxxx
xxxx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxx x xxx x xxxxx xx xx xx x. (nikoli však
rozhodnutí, jímž je uznání zamítnuto dle § 125 z. m. j. s.). K právní moci rozsudku
viz výklad k § 139 odst. 1.
xxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxx stíhání viz výklad k § 172 odst. 1, k § 172 odst. 2, k § 188
odst. 1, k § 188 odst. 2, k § 314c odst. 1, k § 314c odst. 2, k § 314p odst. 3 písm.
c), k § 314p odst. 4, k § 223 xxxxx xx x x xxx xxxxx xx x x xxxx xxxxx xx x x xxx
xxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx x x xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx x xxxxxí moci usnesení viz výklad k § 140 odst. 1. K zastavení trestního
stíhání dochází i v případě, že se obviněný osvědčil ve zkušební době podmíněného
zastavxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxx xeosvědčil.
Viz výklad k § 307 odst. 3. To samé platí o upuštění od trestního stíhání mladistvého
(§ 70 odst. 2 z. s. m.). K zastavení trestního stíhání dochxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxx x xx xxxxx x xxxxx xxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxního stíhání z důvodu dle § 172 odst.
2 písm. b) není překážka věci rozsouzené založena ve všech případech, k tomu srov.
výklad k tomuto ustanovení.
xxx
xxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx xxxhodnutí, jež překážku věci rozsouzené
zakládá, bylo zrušeno v předepsaném řízení. Jelikož jde vždy o rozhodnutí pravomocné,
předepsaným řízením k jexx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx xxx xxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxx x xxxxxání, stížnosti pro porušení zákona a o obnově řízení. K řízení o dovolání
viz výklad k § 265a. K řízení o stížnosti pro porušení zákona viz výklad k § 266.
K řxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x x xxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxt i zvláštní oprávnění
nejvyššího státního zástupce rušit nezákonná rozhodnutí státních zástupců o zastavení
trestního stíhání nebo postoupení věcxx x xxxx xxxxx xxxxxx x x xxxx xxxxx xx xxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx
x xxx x xxx x xxx xxxxx xx xx
xx xxx xx xxxx
x xxxxx x xxxxx xx
26.
Součástí usnesení o schválení narovnání je vždy xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx x xxxx xxx xxxxxx x x xxx xxxxx xx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx
xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx x xxsadě stejné účinky jako rozhodnutí dle
§ 11 odst. 1 písm. h). Platí proto o něm výklad k odst. 1 písm.
f), a to včetně vyloučxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx
ne bis in idem
mutatis mutandis
K odst. 1 písm. j)
27.
Překážku zakládají i o rozhodnutí o postoupxxx xxxx x xxxxxxxxxx x
xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx x xxxxxx xxxxxxx x xxxx xxx xxxxxx
x x xxxx x x xxx xxxxx x xxxxx xxx x x xxx xxxxx xx x x xxx odst. 1 písm. b), k §
314 odst. 1 písm. a), k § 314p odst. 3 písm. b) a k § 314r odst. 5. Rozhodnout o
postoupení věci je možno i v řízení o mimořádných opravných xxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx
x xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxx x xxxxx xxx xxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxaném řízení se vztahuje k rozhodnutí o postoupení
věci dle některého z výše uvedených ustanovení, nikoli k případnému zrušení rozhodnutí
o správní sanxxx xx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxx xxxx x xxxxxx x x xx xxxxx x xxxxx
j), zejména bod 34.
ne bis in idem
xxxxxxx xxxxxxxx
28.
Komentované ustanovení neváže účinky věci rozsouzené k tomu, aby v příslušném správním
řízení, k němuž byla věc projednávaná původxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx
x xxx xxxx xxxxxx xxxxx xxx xx řízení vedlo, adekvátně potrestána. Účinky věci rozsouzené
tak pro trestní řízení z důvodu dle § 11 odst. 1 písm. j) trvají i tehdy, jestliže
ve správníx xxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxd.
xxx
xxláštní úpravu nepřípustnosti trestního stíhání právnické osoby pak obsahuje § 28
odst. 2 zák. o tr. odpovědnosti p. o. Z toho plyne, že ustanovení § 11 oxxxx x xxxxx
xx xx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
K odst. 1 písm. l)
31.
Toto ustanovení míří na mezinárodní smlouvy, které stanoxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxznávat neměly. Prvním významným okruhem
případů je přiznání těchto účinků i některým rozhodnutím cizích států. Jelikož právo
trestat ( puniendix xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x x xxxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxnity
druhého státu bez souhlasu takového státu, odsuzující rozsudek cizího státu zásadně
nezakládá překážku věci rozsouzené pro české orgány činné v xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxx xen na pravomocná odsuzující rozhodnutí vydaná v trestním
řízení. Jelikož mezi členskými státy EU platí ohledně zásady poněkud
jiný režix xxxxxx xxxxxx x xxxxx xxx xxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
ius
ne bis in idem
x
xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxní (sdělení Ministerstva zahraničních věcí
č. 551/1992 Sb.) z 15. května 1972 (čl. 35-37), jejímiž smluvními stranami je většina
států Rady Evropy, tjx x xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxx x xxxxx xxx xxxxx
xxxxxina, Turecko, Makedonie, Rusko, Arménie atd.
xx xxx xx xxxx
-
Úmluva o předávání osob odsouzených k trestu odnětí svobody k výkonu trestu ve xxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx
xxxx x xxx xxxxxx xxxx xxxx xx x xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxranami jsou státy bývalého
východního bloku.
Tyto mezinárodní smlouvy mohou stanovit zpřesnění uplatnění překážky věci rozsouzené
či její bližxx xxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xx xxxxxx xednat o rozšíření výše zmíněných účinků
i na některá cizozemská rozhodnutí, ale i o rozšíření těchto účinků na některá jiná
vnitrostátní rozhodnutí, kxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxxxxx x xx xxxxxxx
xxxxxxu příslušné mezinárodní smlouvy k tomu příslušným orgánem, jak je to typické
u Úmluvy o ochraně lidských práv a základních svobod a výkladu čl. 4 Dodatkxxxxx
xxxxxxxxx xx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx x x xxx xxxxxxxxxxx xxxxx
xx xxx xx xxxx
30.
x xxxxx xxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x xx xxxx xx xxxxxxxxxx xxxládá pojem "potrestání",
užívaný čl. 4 zmíněného Dodatkového protokolu č. 7, obdobně, jako autonomně posuzuje
pojem "trestný čin" ve vztahu k čl. 6 odsxx xx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx
xxxxxxxx xx xxxxxx1, č. 5102/71, 5354/72 a 5370/72 a dále precizovaných četnou další
judikaturou. Pro tato kritéria je relevantní:
-
jaké právní kvalifikaci podléhá xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
x
xxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xeho závažnost, tedy např. jak široký okruh osob
může dotčený skutek spáchat (zda je nějak omezen -
-
např. v případě disciplinárních deliktů), jaký xx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxé Británii, č. stížnosti 19380/92);
-
jak závažnou újmu představuje sankce, kterou bude dotyčný skutek postižen.
Může se tak stát, že pod důvox xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx x xx xxxxx x
xxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xx xxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxx
34.
K posouzení, zda jde ve smyslu čl. 4 Dodatkového protokolu č. 7 o stejnou věc, se
vychází z identity podstatných okolností daného skutku. Tenxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxx xxxx pro totožný skutek nehledě na to, v jakém typu
řízení je takový skutek projednáván, jestliže jde o "trestný čin" ve smyslu Engelových
kritérií (ESLP Zolxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxx xxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxř. v přestupkovém řízení, zakládá toto rozhodnutí překážku věci rozsouzené ve
vztahu k potenciálnímu trestnímu řízení, a to i tehdy, byla-li správní sxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxní uložena proto, že příslušný
správný orgán chybně kvalifikoval předmětný skutek jako přestupek, ačkoli se jednalo
o trestný čin (R 13/2009). Pokud bx xxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxx xx xxxxxxx
xxxxx xx xxxxx xxxxxista kvalifikoval jednoznačně jako trestný čin, potrestal v blokovém
řízení o přestupku) majícího za cíl vyloučit zahájení trestního stíhání pro týž xxxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxávní ochranu.
xxx
xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxx xxxvisí, jsou přece rozdílnými. Např. je tak možno
ve správním řízení postihnout nerespektování pokynu "stůj" dopravního policisty a
v trestním řízení pxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxx xx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxobně nic nebrání tomu, aby ve správním řízení bylo postiženo odepření zkoušky
ke zjištění, zda byl pachatel pod vlivem alkoholu, a v řízení trestním ohrxxxxx xxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxincipiálně toto vyloučeno
není (ESLP A a B proti Norsku, stíž-nosti č. 24130/11 a č. 29758/11), v linii finančněprávní
však rozšířený senát NSS rozhodlx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxx x xxxxx xxx
xx xxxxx xxxxxxxném smyslu (NSS 4 Asf 210/2014). Nejvyšší soud se v trestní linii
v dlouho očekávaném roz-hodnutí velkého senátu ztotožnil s tím, že (zjednodušeně
řečexxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x x xxxxxxxx xxxxxí týž skutek,
a tedy zásada by dvojím potrestáním porušena byla. Zároveň však vycházeje
z výše uvedené-ho rozhodnutí A a B proti Norsku dosxxx x xxxxxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxe a trestní sankce dvě složky téhož jednoho potrestání.
Okolnosti, za nichž je takový přístup možný, lze vymezit následovně (NS 15 Tdo 832/2016):
xx xxx xx
xxxx
xx xxx xx xxxx
ne bis in idem
a)
dxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxxxxxxx xx x xxx xxxxxxxxx
xx
xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxledkem vytýkaného
protiprávního činu;
c)
zda paralelní vedení obou řízení v maximální možné míře předchází xxxxxxxxx xxx
xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxx xx xxx xxxxxx xxxxxx
xx
xxx xxxději uložená sankce v jednom řízení zohledňuje sankci uloženou dříve v
druhém řízení.
Po rozboru právní úpravy a praxe českého trestního řízení a česxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxiže tak příslušný správce daně i orgán
činný v trestním řízení budou postupovat s ohledem na ta uvedená kritéria, jež mohou
ovlivnit (zejména zohledněnx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxx xxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxx stejné skutkové okolnosti, které vedly k uložení daňového penále.
xx xxx xx xxxx
36.
Nejvyšší soud rovněž připustil v několika nepublikovaných rozhodnutxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxx x xxxxtata obou těchto druhů sankcí
jsou odlišné. Pokud tak např. došlo k uložení kárného trestu celodenního umístění
do uzavřeného oddělení dle z. v. t. za txx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxx
xx xxx xxxxxxxxxx xxxxxně kárný senát Nejvyššího soudu konstatoval, že je možný souběh
kárné a trestní odpovědnosti soudce za totožný skutek (1 Skno 1/2007), a Nejvyšší
správxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxx xx xx xxxxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxx xxnkcí jak
v kárném, tak v trestním řízení u odsouzených je ovšem třeba postupovat velmi opatrně.
Evropský soud pro lidská práva zásadně (tj. s výjimkami) xxxxxxxx xxxxx xxxxx xx
xxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xx xxxxx xxxx x
xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx5/98 a č. 40086/98), přičemž za trest
na svobodě může být považováno i faktické prodloužení výkonu trestu v důsledku znemožnění
předčasného propuštěnx xxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx
x xx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxx xxxx xxxx xx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx
xxxxnu trestu a kárných trestů ukládaných vězňům je velmi specifická a umožňuje např.
prodlužování trestu o několik dní, čímž ve vykonávacím řízení docházx xx xxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxx x xxxxxxch podmínkách. Proto lze závěry
těchto rozhodnutí považovat za souladné s výše uvedenými nepublikovanými rozhodnutími
Nejvyššího soudu a Nejvyššíhx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxx x x x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx
xxxx xxxxx xouběh možný je. V této otázce se očekává vydání stanoviska Nejvyššího
soudu.
xx xxx xx xxxx
xxx
x xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxáva je možno dovodit
i nepřípustnost trestního stíhání v případech, kdy trestní řízení trvalo neúměrně
dlouho. Tato argumentace byla posuzována Ústaxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx x xxxx
xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx
xx xxxxx x xxxx x xxx xxx xxxxxxxxxxo při ukládání trestu jakožto ke zmírňujícímu
faktoru (I. ÚS 554/04), nicméně nelze dovodit, že by měly či vůbec mohly mít za následek
založení nepřípusxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxxxxx
38.
Komentované xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxhodnutím
cizozemského soudu, nýbrž které toliko zaručují vzájemnost při uznávání příslušného
okruhu rozhodnutí v trestních věcech mezi smluvními sxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxx x 11 odst. 1 písm. h); k tomu viz výklad k odst.
1 písm. h), bod 22.
39.
Komentované ustanovení se rovněž nevztahuje na uznávání účinků rozhodnutí mexx xxxxxxxxx
xxxxx xx xx xxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxké orgány činné v trestním řízení upravuje
§ 11 odst. 2.
K odst. 1 písm. m)
40.
Účinky zásady se tímto ustanovením xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxx
xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxx xx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xízení, či kdy jsou na základě mezinárodní smlouvy
přiznány účinky překážky věci rozsouzené některým cizozemským rozhodnutím přímo xxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxx
xxxxxxxx xxxxxx xx xx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx x xxx x xxxl. z. m. j. s.
Jedná se tedy o vyjádření zásady aut dedere, aut punire, tedy zásady, že v případech
žádosti o vydání je dožádaný stát povinen buď dotyčnou oxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xx
xxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xx xx xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx x
xxxxx xxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxobu do zahraničí vydá, ztrácí možnost její
trestní věc vyřídit sama.
ne bis in idem
xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx
41.
Dle důvodové zprávy k zák. č. 105/2013 Sb., jímž bylo ustanovení písm. kx xx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xx xxxxx xxxxx xepublika důvěřuje cizímu státu
natolik, že mu předá trestní řízení, měla by mu důvěřovat i natolik, aby respektovala
alespoň v komentovaném ustanovenx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xx x
xxxxx xxxx xxxxx trestní řízení předávat, naopak má-li v něj důvěru a učiní tak,
předává trestní řízení s povinností uznat jeho výsledek, je-li jím jedno z v následujícíx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxx xxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxsobů - pravomocným uložením trestu či ochranného opatření,
které osoba, proti níž se řízení vede, vykonává či již vykonala, a to včetně případů,
kdy je vxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxx xxxxxxxxtí nazývají
dle práva cizího státu, podstatné je pouze to, zda se jejich obsah a podstata kryjí
s příslušnými typy rozhodnutí dle trestního řádu. Toto usxxxxxxxx xx xxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxího rozsudku, příp. kde byla věc postoupena
k vyřízení do příslušného správního řízení pro některý správní delikt v nejširším
slova smyslu. Není však vxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xx xxxxx x xxxxx xxx
x xxxxx x
xxx
xxxx xxxxnovení reflektuje skutečnost, že unijní právo vytváří poněkud odlišný systém
uznávání rozhodnutí členských států, resp. států účastnících se schenxxxxxxxx xxxxxxx
xx xxxx xx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxá překážku věci rozsouzené v
jiném členském státu EU či státu přidruženém k schengenskému acquis. Stěžejním je
zde čl. 54 Schengenské prováděcí úmluvy xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x x xxx xx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxx
xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx
xx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxbo je právě vykonávána sankce nebo podle
práva smluvní strany, ve které byl rozsudek vynesen, již nemůže být vykonána. Výklad
tohoto článku prodělal boxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xx xxx xx xxxx
xxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx x xx xxxxx
xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxkterým rozhodnutím všech justičních
orgánů členských států EU. Uvedená novela trestního řádu reagovala jednak na vývoj
judikatury SDEU, jednak na sxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xxxx xxxxxx
xxxxxx x x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
45.
Členské státy EU netřeba xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxx to samé, co bylo uvedeno ve výkladu k § 11 odst. 1 písm. h), xxx xxx xx
xxxx xxxxx xxx xx xxxxxxx xx xxxx xx xxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x
xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxo soudu pro lidská
práva a ostatně ani od praxe domácí, nicméně rozdíly se přece vyskytnout mohou. Soudy
a jinými justičními orgány se rozumí ty orgány vexxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xx
xxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxzení rozhodnutí uvedená dále pod písm. a) a b).
xxxxxxx
xxxxxxxs
K odst. 2 písm. a)
46.
Jedná se prakticky o identický okruh rozhodnutí, jaký je uveden v § 11 odst. x xxxxx
xxx xxx xxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx x
xxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxo předáním trestního
řízení do státu, který předmětné rozhodnutí vydal.
xxxxxxx xxxxxxxx
K odst. 2 písm. b)
47.
Toto ustanovení rozšiřuje okruh rozhodnutí člexxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxx
xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx stanovena podmínka, že by Česká republika do dotyčného
státu musela trestní řízení předat. Překážka věci rozsouzené se tak i ve vztahu k
těmto rozhodnuxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxchází z judikatury
SDEU (resp. tehdy ESD). Judikaturní vývoj zde nejprve rozlišoval důvody, pro něž
ke zproštění došlo. Překážku věci rozsouzené tak dxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xx x xxxxxxxx xedostatku důkazů (SD EU Jean Leon Van Straaten, C-150/05).
Jelikož však § 11 odst. 2 písm. b) nijak důvod zproštění neomezuje, bude na základě
komentovxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxx xxxxxx xx xxxxxx
xxx
xx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxhž materiální obsah a důsledky jsou srovnatelné s rozhodnutími dle
§ 11 odst. 1 písm. h) a i). Patří sem i rozhodnutí o zastavení trestního stíhání
v důslxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx x xx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx xxx xx
51.
Zda určité rozhodnutí vytváří podle práva státu, jenž je vydal, překážku věci rozsouzené,
je nutno posuzovat materiálně, tj. zda důsledky takoxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxx xx xxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxx x xx xxxx xxxxxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxský, C-491/07). Typicky může jít o obdobu
našeho odložení věci v případech, kdy k ní došlo z důvodu, pro nějž by byla dána
nepřípustnost trestního stíhánx xxxx xxxxxx x x xxxx xxxxx x x x x xxx xxxxx xxx
xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx x
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx zakládat překážku věci rozsouzené, jestliže nebylo vydáno
po důkladném prošetření věci, což může být např. tehdy, když ani nebyl vyslechnut
poškozenx xx xxxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx xxx xx
xxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxn členský stát či stát účastný
na schengenském acquis trestní řízení ukončí bez meritorního posouzení proto, že
proti osobě, vůči níž se toto řízení vedxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x x xxxxx
xxxxxxx xxxxx x xxxx xxxx xxxx xxxxx xx xxxx xxx xx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxtě byla spáchána převážná část trestné činnosti, osoba,
proti níž se řízení vede, v něm trvale pobývá atd.), v důsledku čehož by rozhodnutí
prvého státu xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx
xxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx
ustanovení vychází z rozsudku SD EU Mario Filimeno Miraglia, C-469/03.
xxxxxxxx
K odst. 2 písm. b) bod 3.
xxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxzdíly, a to v některých případech
nikoli nepodstatné. Není tak vyloučeno, že čin, který jeden takový stát nekriminalizuje
(např. držení omamné či psycxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xx x xxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxx by se trestní řízení končilo právě proto, že skutek nebyl trestným činem (např.
na počátku bylo podezření, že předmětná látka přesahuje množství, jehox xxxxxx xxxx
xxxxxxxx xxx x xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxtním řízení zahájit a vést vlastní
trestní řízení a trestnost skutku posoudit v souladu s českým trestním právem hmotným.
K odst. 2 písm. b) bod 4.
xxx
x xxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx v § 11 odst. 1 písm. a), c) až e), k) nebo l) srov.
příslušný výklad k § 11 odst. 1.
K odst. 3
54.
I v případě důvodů nepřípustnosti trestního stíhání xxx x xx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx x xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxmu srov. výklad k § 12 odst. 12.
K odst. 4
xxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xx
xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx zájmu takové osoby tak
může být očištění jejího jména a ochrana její cti prokázáním její neviny v trestním
řízení a smytí všech možných pochybností, ktexx xx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xtíhání dle § 11 odst. 1 písm. a), b) a k) mají za cíl zásadně
ochranu zájmů osoby, proti níž se řízení vede [na rozdíl např. od důvodu dle § 11
odst. 1 písm. h) xx xxx xxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxobě
možnost do tří dnů prohlásit, že na pokračování trestního stíhání trvá. K počítání
lhůty viz výklad k § 60. Toto prohlášení může obviněný vzít zpět (R xxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xx xxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xe tato možnost vyloučena tehdy, jestliže trestní stíhání
nebylo z některého z těchto důvodů ani zahájeno a věc byla odložena dle § 159a odst.
2. V tomto přxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx
xxxxxxxxxxxxxx xx xx xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxního
stíhání.
57.
Pokud obviněný prohlásí, že na pokračování trestního stíhání trvá, jeho trestní stíhání
bude dále postupovat běžným způsobxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxxx x xxxx xxxxx xxxxxx x x xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx
xxxxxx xxxxxxxx odsuzujícího.
58.
Poučení obviněného je možno provést přímo v rozhodnutí, jímž se trestní stíhání z
některého z uvedených důvodů zastavuje.
x xxxxx x
xxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx xxxxx x xxxxx xx xx xx xx xx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxx xx xxxxxxxxx
x
xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxliky,
-
byl ustaven rozhodnutím Rady bezpečnosti Organizace spojených národů vydaným podle
kapitoly VII Charty Organizace spojených národů, ktxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx
x
xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx VII Charty Organizace spojených národů, kterým je Česká republika
vázána, s takovým mezinárodním soudem povinna spolupracovat.
Postačí splněnx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx x xxxxxxxx xxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx x xxx xxxxx x xxxxx xx x xx xx xx xx
xx
x xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx
60.
V úvahu bude připadat zejména Mezinárodní trestní tribunál, zřízený tzv. Římským
statutem (sdělení Ministerstva zahraničních věcí č. 84/xxxx xxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx
xxxxx x x x xxxxx výklad k § 11 odst. 2 a k § 11 odst. 3. Výslovně
je však vyloučeno založení překážky věci rozsouzené tehdy, pokud mezinárodní tribunál
skončí řízení protxx xx x xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxpadu.
V případě Mezinárodního trestního tribunálu je toto omezení pravomoci zakotveno v
čl. 5 odst. 1 Římského statutu, jemuž odpovídá i čl. 17 odst. 1 pxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx
K odst. 1 písm. a)
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxx x trestním řízení při řešení otázky, zda se na obviněného vztahuje aboliční
ustanovení amnestie prezidenta republiky, postupovaly v souladu se zákonexx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx byl v dalším průběhu trestního
stíhání právně posouzen jako jiný trestný čin, na nějž se amnestie nevztahuje. Není
přitom rozhodné, zda důvodem změny pxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxí tímto postupem neporušily
základní práva nebo svobody stěžovatele zaručené ústavním pořádkem ani nezasáhly
do pravomoci prezidenta republiky udíxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx xx xxxxx x xxxxx
xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x
x xxxxx x xxxxx xx
xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxravedlivý proces, jestliže usnesení o zahájení
trestního stíhání, které bylo nadřízeným orgánem zrušeno z důvodu, že tento shledá
potřebným nejprve xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx x xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxního státu ve smyslu čl. 1 odst. 1 Ústavy České republiky na potrestání konkrétními
okolnostmi vymezeného trestného činu, způsobuje přerušení běhu pxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xřed soud (překážka ), a proto se dnem právní
moci odsuzujícího rozsudku podle § 34 odst. 3 písm. a) tr. zákoníku promlčecí doba
staví, což znxxxxxx xx xx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx x xx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxrh
odsouzeného podle § 306a odst. 2 tr. ř. ke zrušení pravomocného odsuzujícího rozsudku
vydaného v řízení proti uprchlému (§ 302 a násl. tr. ř.), doba ox xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxx x xxxxx xxx xxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxx odst. 2 tr. ř. se do promlčecí doby nezapočítává,
neboť pachatele nebylo možno postavit před soud pro zákonnou překážku podle § 34
odst. 3 písm. a) tr. záxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xx xxxxx
x xxxxx xx xxx xxxx
ne bis in idem
xx xxx xx xxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxxxxxx xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xx xxxxxx civilní služby poté, co za to byl stěžovatel pravomocně odsouzen,
nelze pokládat za nový trestný čin. "Zásada nalezla své místo též
v čl. 4 xxxxx x xxxxxxxxx xx x x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxx xx xxxxx x xxxxxxx, jak
to činí § 12 odst. 11 trestního řádu. Rozhodující přitom je, že toto ustanovení Úmluvy
o ochraně lidských práv a základních svobod je v České republxxx xxxxx xxx xx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx x xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxx xxx x xxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxx xxx xx xx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxx xR: Sbírka nálezů a usnesení, sv. 7,
C. H. Beck, Praha 1997, str. 216). předpisů trestního zákona a trestního
řádu, podle níž při trvalém oxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxx xx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx
xxxxxxxích vykládáno jako odmítnutí dočasné či krátkodobé. -
ne bis in idem
Interpretace
Není porušením zákazu opakovaného postihu za tentýž skutek ("") ve
xxxxxx xxx x xxxxx x xxxxxxxxx xx x x xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxx x x xx xxxxx x xxxxx xx xxx xxx xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxá neumožnila
styk dítěte s oprávněnou osobou podle rozhodnutí soudu, uplatněn jednak výkon rozhodnutí
uložením pokuty podle § 273 odst. 1 písm. a) občaxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx
xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxx
xxxxx x xxx xxxx x
ne bis in idem
xxxxní o správním vyhoštění vedené pro nevycestování osoby, která byla vyhoštěna
podle zák. č. 326/1999 Sb., o pobytu cizinců na území České republiky, nemx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xx xxxxxx xxx x xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxích svobod, ve znění jejích
protokolů. Takové řízení, resp. jeho výsledek, proto nepředstavuje překážku trestního
stíhání ve smyslu ustanovení § 11 oxxxx x xxxxx xx xxx xx xxx xxxxxxx xxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxxxx xx xxx xxxx x
x xxxxx x
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxx xx. Kritérium vycházející z právní kvalifikace
činu by totiž při neexistenci harmonizace vnitrostátních trestněprávních předpisů
mohlo vytvářet tolxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxvantním
kritériem pro účely uplatnění čl. 54 kritérium totožnosti skutku, chápané jako soubor
konkrétních okolností, které jsou vzájemně neoddělitxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x
xxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxu týchž omamných látek stíhané v různých
smluvních státech Schengenské prováděcí úmluvy, musí být v zásadě považovány za "tentýž
čin" ve smyslu čl. 54 Sxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
x xxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx x xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxho státu, kterým se obžalovaný pravomocně zprošťuje obžaloby pro nedostatek
důkazů. -
xx xxx xx xxxx
SDEU Jean Leon Van Straaten, C-150/05
Různá skutková jednáxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xednak
ve směnění peněžních částek rovněž pocházejících z takového nedovoleného obchodu
ve směnárnách v jiném smluvním státě, nemohou být považována xx xxxxxxx xxxx xx xxxxxx
xxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx konání jsou spojena týmž protiprávním úmyslem.
-
SDEU Norma Kraaijenbrink, C-367/05
Skutkové okolnosti, které spočívají v převzetí pašovaného xxxxxxxxxxxx xxxxxx xx
xxxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx, že bylo od počátku úmyslem obviněného,
jež byl stíhán v obou smluvních státech, převézt tabák po jeho počátečním převzetí
přes více smluvních států na xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxx
xxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxx xxxxxx je věcí příslušných vnitrostátních orgánů. -
SDEU Jürgen Kretzinger, C-288/05
Právo Evropské unie neupravuje vztah mezi Úmluvou o ochraně lidskxxx xxxx x xxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxto Úmluvou a vnitrostátní právní normou;
unijní právo brání soudní praxi, která povinnost vnitrostátního soudce upustit od
použití jakéhokoli ustanxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx
xxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx zbavuje možnosti posoudit
plně, případně ve spolupráci se Soudním dvorem, slučitelnost uvedeného ustanovení
s touto Listinou. Zásada xxxxxxx x xxxxxx xx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxx
x xxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxící v nesplnění povinnosti podat přiznání k DPH postupně daňovou
a trestní sankci, jestliže první sankce nemá trestní povahu, což přísluší ověřit
vnitxxxxxxxxxx xxxxxx x
ne bis in idem
xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx x
xx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx x x xx xxxx x xxxxx xx xxxxo
b) Tr. por. obvinený podľa § 11 ods. 2 Tr. por. prehlási, že trvá na prejednaní veci,
pokračuje sa v trestnom stíhaní v tom jeho štádiu, v ktorom sa predtým xxxxxxxxxx
xx xx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxx xds. 2 Tr. por., t. zn., že najmä
pri zmene v zložení senátu a pri uplynutí dlhšieho času musí sa hlavné pojednávanie
vykonať znova. -
Právně xxxxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xxxx x xxx xxxxx x xxx xxx xx xxxxxxxx
xx xxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxájce (§
41 odst. 2 tr. ř.). Proti vůli obviněného tak však může učinit jen v případě, je-li
obviněný zbaven způsobilosti k právním úkonům nebo je-li jeho zxxxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxx x xxx xxxx x
rxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxku (jiném správním deliktu).
Správní právo. 2014, č. 1-2, s. 58.
GŘIVNA, T. Zásada "" v evropském právu. Trestněprávní revue. 2006,
č. 5x xx xxxx
ne bis in idem
xxxxxxxx xx x xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx Bulletin advokacie.
2005, č. 11-12, s. 34.
xx xxx xx xxxx
xxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxxx x xxxxxxxxx xx x x xxxxxx x xxxxxxx xxxských
práv a základních svobod ve světle některých rozhodnutí Nejvyššího soudu. Státní
zastupitelství. 2007, č. 2, s. 25.
xx xxx xx xxxx
POLÁK, P., KUBÍČEK, M. Záxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxx x xxrávních deliktech. Trestněprávní
revue. 2012, č. 3, s. 53.
xx xxx xx xxxx
PROUZA, D. Zásada v českém trestním procesu ve světle Zelené knihy
o konflixxxxx x xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xx xx xx xxxx
ne bis in idem
xxxxxxxxxx
xx xxx xx xxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xx xxxxceném přípravném řízení)
Mgr.
Jan
Provazník
- katedra trestního práva Právnické fakulty Masarykovy univerzity v Brně
xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxxxx
x x xxx
xx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx x xx xx xxxxhují k rozhodnutím
vydaným v rámci trestního stíhání. Trestní řád však zná i situace, kdy je věc kvazimeritorně
rozhodnuta v průběhu zkráceného příprxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxní stíhání, které následně skončilo některým z rozhodnutí uvedených
v § 11, a mezi podezřelými, jejichž věc skončila definitivně již ve stadiu zkrácenxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xx x x1a. Je-li tedy ve zkráceném
přípravném řízení rozhodnuto jedním ze způsobů xxxxxxxxx x x xxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxx
xxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxx trestní stíhání.
2.
K trestnímu stíhání viz výklad k § 12 odst. 10. K témuž skutku srov. výklad k § 12
odst. 12, k § 176 odst. 3 a k § 220 odst. 1. Ke státnímx xxxxxxxx xxx xxxxxx x x
xx xxxxx xx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x x xxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xx
xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxípravném řízení viz výklad k § 179c odst. 2
písm. g).
K odst. 1 písm. b)
4.
K podmíněnému odložení podání návrhu na potrestání viz výklad k § 179g. K rozxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxx x x xxxx xxxxx xx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xxx xxxxxx x x xxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxepsaném řízení je značně
komplikované, neboť proti usnesení dle ustanovení § 179h odst. 1, na nějž komentované
ustanovení odkazuje, je sice přípustná xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xx xx xxxxxx xyřízení toto usnesení právní moci, a tedy ani nemůže zakládat
překážku věci rozsouzené. Dovolání zde není přípustné (§ 265a odst. 2 ),
stejxx xxxx xxxxxx xxxxxx xx xxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx x 174a odst.
1, neboť v případech rozhodnutí o osvědčení se ve zkušební době podmíněného odkladu
návrhu na potrestání nedochází k zastavení trestního stxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx
xx xxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxxutí, nicméně na jejím základě by bylo možno
je zrušit jen tehdy, bylo-li by vydáno v neprospěch podezřelého. Jelikož se tento
ve zkušební době osvědčil, xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xx xxx xxxxx xxxxxx xxx x xxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxx xe zkráceném přípravném řízení [např. zde byl dán důvod odložení věci dle
ustanovení § 179c odst. 2 písm. c)], a zrušení rozhodnutí o osvědčení se podezřexxxx
xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxx xxxx xxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxěn. I zde však vyvstává
otázka, zda by takové řešení bylo v jeho prospěch, neboť "obyčejné" odložení xxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xx xxxx
a contrario
x xxxxxxxxx
x xxxxx x
xx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxx x xxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xybraných trestných činů korupční
povahy, jakož i s ním se pojícího institutu rozhodnutí o nestíhání podezřelého dle
ustanovení § 159d. Jelikož v přípaxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxní věci ještě před tím, než je zahájeno trestní stíhání, přičemž již ze své
povahy jde o vyřízení věci konečné, nesvědčila by podezřelému, o jehož nestíhxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx x
xx xxxxx x xxxxx xx xx xxx xxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxitutu rozhodnutí
o nestíhání podezřelého trestní řád zakotvuje v komentovaném ustanovení účinky věci
rozsouzené speciálně i pro něj. Kromě potřeby xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xůvod dočasného odložení trestního stíhání dle § 159c, že
se v případě, že splní všechny podmínky a státní zástupce rozhodne o jejich nestíhání,
nebudou xxxxx xxxxxxx xx xx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxx
xxx x xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xx xx zvýšit
jejich motivace usilovat o využití tohoto zvláštního postupu.
6.
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxšího státního zástupce dle
ustanovení § 174a odst. 1. Na rozdíl od rozhodnutí, že se podezřelý ve zkušební době
podmíněného odkladu návrhu na potrestánx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx x x xxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxx
xxxxxxxxxx x xestíhání podezřelého není návrh na obnovu řízení přípustný (§ 277 ), ustanovení § 284 odst. 1 výslovně označuje toto rozhodnutí jako rozhxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxx
xx xxxxxxxx xxx xx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxdnutí ve věci osoby, která
měla po podezřelém, o jehož nestíhání státní zástupce rozhodl, požadovat úplatek
či jiný majetkový prospěch, a ze zjištění, xxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x
xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxerý postupoval podle ustanovení § 159c a dosáhl svého
nestíhání dle ustanovení § 159d, uvedl původně nepravdivé informace ve snaze zakrýt
svou skutečxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxx xx xxxxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx x xx xxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxení,
rozhodl se jej předběhnout a falešně jej obvinit z žádosti o úplatek) či ve snaze
dosáhnout trestního stíhání nevinné osoby (např. podezřelý se chcx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxx xx xx xxx xx xxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxbil, orgány činné v trestním
řízení mu uvěří, neboť nebudou předpokládat, že by byl ochoten riskovat trestní stíhání
zcela bezdůvodně).
a
contrario
7.
I zde můxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx x xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx
x xxxx xxxx xxxxx
xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxní v nové právní úpravě. 2. vyd. Praha: Leges,
2014.
ŠČERBA, F. K odklonům uplatňovaným ve zkráceném přípravném řízení. Bulletin advokacie.
2006, čx xx xx xxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxx
xxx
xxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx
Právní stav komentáře je xx xxx xxxxxxxxx
x x xx
xx
xxxxxxxxxx x xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxx x xxxxxx xxxxxxí definice, které trestní řád obsahuje. Tak § 3 odst.
1 vymezuje, co se rozumí zájmovým sdružením občanů, § 32 kdo je obviněným, § 42 kdo
je zúčastněnox xxxxxxx x xx xxxxx xx x xxx xx xxxxxxxxxxx x xx xxxxx x xx xxxx xxxxxxx
xx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxnou
váží na konkrétní instituty. Například § 85b odst. 12 definuje listinu pro účely
prohlídky prostor, v nichž advokát vykonává advokacii, § 87c zásxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
x xxx xxxxx x xxxxxxxxxxxx x xxxx xxxxx x rozhodnutí ve věci samé. Některé pojmy
užívané v trestním řádu definují jiné právní předpisy (např. "Česká advokátní komora"
- § 40 zák. o advokacii, xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x x x xxxx x xxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx x x x xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxmentů, "provozovatel poštovních služeb" - § 2 písm. c) zák. č. 29/2000 Sb., o
poštovních službách, atd.).
2.
Trestní řád užívá ovšem i řadu pojmů, kxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxek", "usnesení"), případně se na něm shoduje teorie trestního
práva procesního (např. "svědek" jakožto osoba, která svými smysly vnímala skutečnost
xxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx x
xx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxna veřejná moc
při uplatňování puniendi, tedy při odhalování, objasňování, vyšetřování, stíhání
a trestání trestné činnosti. Svou institucionxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxx x xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxx x xxxxxxty, které nemají v trestním řízení žádný vlastní zájem, a to zejména
zájem na výsledku řízení. Tomu odpovídá požadavek na jejich nestrannost (srov. §
30 xxxxx xxx x xxxx xxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx x x xxxxx x xxxx xxxxx x x xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx
xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xx xx xxxxxx xxxxxxxx
xxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxem tak jako žalobce v civilním soudním řízení.
Obdobně není úlohou státního zástupce v řízení před soudem prokázat vinu a dosáhnout
odsouzení obžalovaxxxx xx xxxxxx xxxxx x xxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxho
vývoje dokazování, k němuž až v řízení před soudem došlo).
ius
4.
Soud je orgánem moci soudní, jehož ústavní zakotvení provádí čl. 81, 82 a čl. 90-96
xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx
xx xxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxx x xxxxxx xx xxxstné činy".
Organizačně jsou soudy upraveny v zákoně o soudech a soudcích. V trestním řízení
působí všechny čtyři články soustavy obecných soudů.
5x
xxxxxx xxx xxxxx xxxx xxx x xx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxx xx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxch lidských
práv a svobod. Ústavní soud proto nemůže být považován za orgán činný v trestním
řízení, a to ani rozhoduje-li o ústavní stížnosti jednotlivxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxy či nařídit domovní prohlídku. Ani v řízení
o ústavní žalobě nemá Ústavní soud postavení orgánu činného v trestním řízení, a
to přesto, že dle § 108 zák. o xx xx x xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
x xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxti třetí trestního řádu toliko po stránce technické, neboť řízení před
soudem dle trestního řádu má svým průběhem a strukturou ke specifickému a zcelx xxxxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xx
xxxx xx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
x xxxx x xrestu formou rozsudku, dospěje-li trestní řízení k takovému rozhodování.
Mimo to je v trestním řízení soudu uložen i úkol strážce základních práv a svoxxxx
xx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxh opatření, zasáhnout. Pouze
soud tak rozhoduje o vazbě, vydává příkaz k domovní prohlídce, prohlídce jiných prostor
či k odposlechu a záznamu telekomxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx
xx
x xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x x xxxxxxxům jejich porušení viz výklad
k § 13 a násl. Které soudní těleso (zda senát či samosoudce) příslušného soudu bude
rozhodovat, upravuje zčásti xxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxx xx xx x xxxxxx x xxxxxx xxxxxxx
xxx x xxxxxxxxxx x x xxxxx x x x xxxx x xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx
xx xxxx xxxxxdovat, stanovuje rozvrh práce vytvořený předsedou příslušného soudu
po projednání se soudcovskou radou (§ 41 zák. o soudech a soudcích).
8.
Ústavxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxelství. Státní
zástupce v trestním řízení prosazuje veřejný zájem na adekvátní reakci prostředky
trestního práva proti pachatelům trestné činnostix xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xx xxxxxném a účinném průběhu přípravného řízení. Na rozdíl
od soudu trestní řád nesvěřuje postavení orgánu činného v trestním řízení státnímu
zastupitelstxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxm pouze
o formulační rozdíl bez hlubšího praktického významu, neboť to neznamená, že by orgánem
činným v trestním řízení byl z pohledu trestního řádu v xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxí je pověřen zpravidla jediný státní zástupce,
neznamená to, že by bylo porušením trestního řádu, pakliže by část z jeho dílčích
úkolů převzal jiný státxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xx xxxxxxx x xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxnotlivých státních zástupců je vnitřní věcí soustavy státního zastupitelství a
řídí se zejména zákonem o státním zastupitelství, jednacím řádem stáxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
x xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxx xx xxxxxxx
xx
xxxxxx xxxxxxxx xxxx xdpovědnost za výsledek a zákonný průběh přípravného řízení
a za hájení veřejného zájmu v případném řízení před soudem z pozice zástupce veřejné
žalobyx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxx xxestní
stíhání zahajováno a vedeno jen a pouze v důvodných případech a zákonným způsobem,
při dostatečném zjištění skutkového stavu a na dostatečném důxxxxxx xxxxxxxx xxxx
xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx rovněž dbá na ochranu zájmu obětí trestné
činnosti a poškozených trestnou činností. V některých případech provádí státní zástupce
namísto policejníxx xxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxx xxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xízení
zejména v souvislosti s tzv. odklony. Státní zástupce má tak v určitých případech
i kvazirozhodovací pravomoc, neboť např. podmíněné zastavení xxxxxxxxx xxxxxxx xxx
xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx x xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxx
x xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxrní
xxx
xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxk návrh na použití agenta může podat pouze
státní zástupce vrchního státního zastupitelství (§ 158e odst. 4). O stížnosti proti
usnesení státního zástxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
x xxto stížnosti nejvyšší státní zástupce [§ 146 odst. 2 písm. b) a d)]. Nejvyšší
státní zástupce má pak oprávnění do tří měsíců od právní moci rušit nezákonxx xxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx x xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxx x xxxxx xx]. Konkrétní rozdělení
úkolů a věcná příslušnost státních zástupců pro jejich patrně nejdůležitější činnosti
v trestním řízení - dozor nad zachováníx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxání, postoupení věci atd.) - jsou tak svěřeny zákonu o státním zastupitelství,
podzákonným předpisům a interním normativním aktům nejvyššího státníxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x x xxxxx x xx xx xx xxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxx x xěhož působí. Toto ustanovení však
nestanovuje ničeho o příslušnosti státního zástupce v přípravném řízení trestním.
Tuto otázku řeší až jednací řád sx xx xx xxxxx x xxxxxx xxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xx xx xx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx řízení. Rozhodnutí místně nepříslušného státního zástupce zakládá
proto vadu řízení, neboť na činnost státního zastupitelství se analogicky uplatxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx
xx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx řízení učinil nepříslušný
státní zástupce, však ještě sama o sobě neznamená, že by všechny úkony v přípravném
řízení byly nezákonné. Zamítne-li tak nexxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxx tehdy, pakliže po zjednání nápravy příslušný státní zástupce
této stížnosti vyhoví; jinak jsou tyto úkony bezvadné (4 Tz 204/2003, 3 Tz 33/2011).
Pochxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxnného právního
předpisu. S touto otázkou se potýkal i Ústavní soud, který dospěl k závěru, že při
ústavně konformním výkladu tohoto podzákonného předpxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxx xxxx xx xxxxx x xxxx xxxxx xxxxxxxx x x xx xxxxx xxx
xxx
xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxx x x xx xxxxx xx xxxx xxgány činné v trestním řízení
patří xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx x xx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxe zahájení
úkonů trestního řízení nařídit). Tím se však jeho úkoly v trestním řízení nevyčerpávají
(i v řízení před soudem policejní orgán např. provádx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx nasvědčující tomu, že byl spáchán trestný čin,
a zpravidla činí i většinu procesních úkonů přípravného řízení (zahajuje trestní
stíhání, nařizuje a pxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxů
a v případě, že jsou tyto nařízeny, je fakticky provádí, v případech, které nesnesou
odkladu, provádí zajišťovací úkony atd.).
sua sponte
12.
Poxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx x x xxxxxxx xxxxxxxxxx xx
xxx xxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx státního zástupce
(§ 157, § 174), který disponuje vůči policejnímu orgánu širokými pravomocemi včetně
možnosti provést celé vyšetřování sám [§ 174 odxxx x xxxxx xxxx x xxxxx xx xxxx xxxx
xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxx xx xx xxxx xxxxxxxxx
x xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxího orgánu. Je to totiž státní zástupce, kdo nese
odpovědnost za výsledek přípravného řízení.
xx xxxxxxx
K odst. 2
13.
Odstavec 2 vymezuje blíže pojem policexxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xrgánu. Výčet těchto orgánů je , nelze jej rozšířit ani s použitím
analogie. Zásadně mají všechny orgány v tomto výčtu všechny pravomoci, kterx xxxxxxx
xxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx
xxx xx xxxxxxx x xxxxx xxxx xx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxést. Tak se děje např. v §
161 odst. 2, který stanovuje pravidlo, že vyšetřování, tj. úsek přípravného řízení
po zahájení trestního stíhání, provádí zásxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx x x xxxxxx xxxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxx xxxxx xx xx xx xx xxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx x
xx xxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxxy subjekty spadající do výčtu policejního orgánu budou
činné v trestním řízení stejnou měrou, po zahájení trestního stíhání vyšetřování
provádí jen úxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xx x xx1
odst. 6, který umožňuje kapitánovi lodi vést vyšetřování trestných činů spáchaných
na této lodi při dálkové plavbě. Ostatní orgány spadající do výčtx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx
taxativní
xxx
xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxi norem obsažených v trestním řádu je nutno pečlivě
rozlišovat mezi pojmy policejní orgán, orgán Police ČR a orgán oprávněný vést vyšetřování,
neboť txxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx
xxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxech věcech, nejsou-li svěřeny jiným orgánům. Působnost
ostatních orgánů spadajících do výčtu pojmu policejní orgán je vždy určitým způsobem
zúžena a xxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxestné činnosti,
případně kombinací vícera kritérií.
16.
Věcná působnost orgánů spadajících pod výčet pojmu policejní orgán se může překrývat.
Tx xxxxx xxx xx xxxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx x xx xxxxxxx x xxxxx xx xxxxx xána věcná působnost
i jiných orgánů spadajících pod výčet pojmu policejní orgán. Například v souvislosti
s prověřováním či vyšetřováním zcela nesouvxxxxxxx xxxx xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxx xx xxxxxxný se patrně dopustil ještě trestné činnosti proti celní povinnosti,
spadající do věcné působnosti pověřených celních orgánů. V takovémto případě můxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx jeho věcné působnosti,
nebo tento útvar Policie ČR může ve věci zahájit úkony trestního řízení sám. Opačně
(tj. zjistí-li např. jiný policejní orgán nex xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxx
xxxxxxx xx xx xxxx xxxxxxx xyrozumět o zahájení úkonů trestního řízení útvar Policie
ČR, který by byl jinak ve věci příslušný (k tomu srov. § 158 odst. 11 věta první).
Dále však prováxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xx
x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxpci,
který s konečnou platností rozhodne (k tomu srov. § 158 odst. 11 věta druhá).
17.
Zvláštní úprava pak platí pro případ souběhu věcné působnosti xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xx xxx xx xxxxx xxxxxxx xxx
xx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx xxlicejní orgán. Zásadně totiž platí
výlučná působnost Generální inspekce bezpečnostních sborů ve vztahu ke všem trestným
činům spáchaných personálnxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxx xxacovních úkolů) ozbrojených bezpečnostních sborů. Pravidlo výlučné působnosti
je prolomeno pro zahájení úkonů trestního řízení, neboť k tomu je oprxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxčích, inspekčních či kontrolních orgánů
ozbrojených xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx
xx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxh sborů, což
by mohlo vést i k zmaření některých důkazů v důsledku pozdějšího zahájení trestního
řízení. Jakmile ale jiný policejní orgán než Generální xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx x xxx xx xxxxxxx xxičemž dál je oprávněn činit pouze neodkladné a neopakovatelné
úkony (srov. § 158 odst. 12 věta první a druhá). Zásadě by tak již před zahájením
trestníhx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxní trestního stíhání,
je již její věcná působnost zcela výlučná (s výjimkou dožádání jiného policejního
orgánu). I v případě kompetenčních konfliktů xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
x xxxxxx xxxxx x xxxxxxeného bezpečnostního sboru byl spáchán v souvislosti s plněním
jeho pracovních úkolů - pak by byla dána příslušnost Generální inspekce bezpečnostnícx
xxxxx x xxxx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xx xxxx xxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxnostních sborů)
rozhoduje s konečnou platností státní zástupce (srov. § 158 odst. 12 věta třetí).
18.
S problematikou omezené a výlučné věcné půsoxxxxxx xx xxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx
x xxx xxxx xxxxxx xxxx xxx xxon v trestním řízení, který učiní policejní orgán s
omezenou věcnou působností mimo tuto svou působnost (např. BIS zahájí úkony trestního
řízení pro trxxxxx xxxx x xxxx xxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx mají
postavení policejního orgánu pouze v mezích této působnosti, tj. mimo její rámec
policejním orgánem nejsou. Mimo svou omezenou působnost tedy jexxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx x
xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxdně, je třeba je zopakovat poté, co bude
trestní řízení zahájeno věcně příslušným policejním orgánem. Učinil-li by takový
policejní orgán mimo svxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxxxxxx xxx xx xxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxxxxxx xx xxxxxx
xxxxx x xxxxedném řádně zahájeném a vedeném trestním řízení využít, neboť by šlo
o úkon provedený v rozporu se zákonem (subjektem, který k němu není oprávněn), přičxxx
xx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxektem, neboť i při takto
provedené rekognici již vyvstává riziko identifikační fixace ztotožňující osoby na
osobu, již ztotožnila při této první nezáxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxní (srov. § 2 odst. 1), zapovídající jiný způsob vedení trestního řízení,
než jaký umožňuje zákon. Druhou je skutečnost, že výčet orgánů spadajících pox xxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx x x xxxx xxxxxxxx
xxx x xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxx xxxxxxx x usnadnění prvotních iniciačních úkonů
trestního řízení u určité výseče kriminality tak, aby specializované orgány výkonné
moci mohly pohotově zaháxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxx
xx xxc měla být předána příslušnému orgánu oprávněnému vést vyšetřování k zahájení
trestního stíhání. Tím se má zamezit průtahům, zvýšeným nákladům a v příxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx
x xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xo přesto, že trestní věc je zatím na
úplném počátku a není ani jisto, že pokročí do stadia trestního stíhání. Zákonodárce
tak taxativním výčtem věcí, v nixxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx
x xxx xxxxli. Jiná situace je však tam, kde jde o pouhý výklad pojmu vymezujícího
věcnou působnost (např. pojem "celní předpisy", "souvislost s plněním pracovníxx
xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx x xxx xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxx xolicejní orgán,
neboť se tak děje v mezích vytyčených zákonodárcem, který tyto pojmy blíže nedefinoval,
a tedy jejich výklad ponechal na orgánech činnxxx x xxxxxxxx xxxxxxx
xxx
non
xxxxxx
xxx
xxxxxxxxx
xx xxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx a nestanoví ani, že by se mělo jednat o pověřené orgány. Organizace,
hierarchie a rozvržení kompetencí útvarů Policie ČR je tak věcí právních a vnitřnícx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxx x x xxxxx x xxxx x xxxxxxx
xxx xxxxxx xx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxx xx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxat organizační
jednotka Policie ČR, která by nespadala pod některý z jejích útvarů, a která by tedy
z hlediska trestního řádu nemohla být policejním orxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxx xx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xx x xxxxxx xxxxxxx x xxxxx krajských ředitelství Policie ČR.
20.
Které útvary Policie ČR, resp. které jejich konkrétní organizační jednotky jsou příslušné
působit jako poxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xx xxx xxx xxxxx 2009
o plnění úkolů v trestním řízení. Tento závazný pokyn je ovšem svou povahou interním
normativním aktem, a je tedy závazný toliko uvnitř organizačnx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
21.
Z předchozího závěru vyplývá, že pokud organizační jednotka Policie ČR vystupuje
v trestním řízení jako policejní orgán v rozporu s pravidly pxx xxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxo jednotky (zpravidla kázeňský přestupek
dle § 50 zák. xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxka coby
útvar Policie ČR (a tedy policejní orgán) v trestním řízení učinila. To je dáno tím,
že závazný pokyn není právním předpisem podzákonné síly, nýbxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxx x xxxx x xxx xxx xxxxxxxxx xelze tak nadále vycházet ze závěrů Nejvyššího
soudu vtělených do rozhodnutí 7 Tdo 357/2007, které považuje závazný pokyn policejního
prezidenta za prxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxvních
předpisů se zákonným oprávněním služebních funkcionářů vydávat interní normativní
akty. Uvedené rozhodnutí se vztahovalo ke staré právní úprxxxx xxx xxxxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx
x x x xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxch předpisů jakožto interních normativních
aktů pouze pro příslušníky bezpečnostních sborů. Nejedná se tak o právní předpis.
Jelikož trestní řád nixxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxxx xxxxxxxx xxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx
xxxxního předpisu, porušení závazného pokynu jakožto interního normativního aktu
není způsobilé porušit zásadu zákonnosti trestního řízení (srov. § 2 oxxxx xxx x
xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxdepsané právní účinky.
22.
Jinak je tomu však v případech, kdy je do věcné či místní příslušnosti
útvaru Policie ČR jakožto policejního xxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxx
xx xxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxt ji orgánu jinému [§ 157 odst. 2 písm. b)], v případě, že si státní
zástupce vyhradí provedení určitého úkonu či celého vyšetřování [§ 174 odst. 2 písm.
b)xx x x xxxxxxxx xxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx orgán, případně
státní zástupce konající dle trestního řádu ve vybraných věcech vyšetřování namísto
policejního orgánu (§ 161 odst. 4). V těchto příxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xx xxxím odnětí původnímu útvaru Policie ČR, a učiní-li tak,
jedná v rozporu se zákonem a takto učiněné procesní úkony nemají žádné účinky. Pokud
tímto způsobxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxx xxxx xxxx x xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xšechna
další rozhodnutí v této věci učiněná (N 180/51 SbNU 227).
ingerence
K odst. 2 písm. b)
23.
Smyslem Generální inspekce bezpečnostních sborů je zajistix xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx x x xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxjich civilní zaměstnanci.
Ačkoli mají všechny bezpečnostní ozbrojené sbory své vlastní vnitřní inspekční mechanismy,
zákonodárce považoval za nezxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
trestné činy příslušníků ozbrojených bezpečnostních sborů a eventuálně je i vyšetřovat.
24.
Generální inspekce bezpečnostních sborů nemá pravxxxxx xx xxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xlužba ČR, Generální inspekce bezpečnostních sborů,
BIS a Úřad pro zahraniční styky a informace (§ 1 odst. 1 zák. č. 361/2003 Sb., o
služebním poměru přísxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxm,
jimiž jsou Policie ČR, Vězeňská služba ČR, Celní správa ČR a Generální inspekce bezpečnostních
sborů. Za ozbrojený bezpečnostní sbor tyto orgány vexxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxních sborů, je ve vztahu k trestným činům jejích příslušníků
a zaměstnanců ČR zařazených k ní k výkonu práce její věcná příslušnost v trestním
řízení omexxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxtních sborů je tak dána v několika
skupinách trestných činů:
a)
V případě všech trestných činů příslušníků ozbrojených bezpečnostních sborů (přísxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xx x xxxxxxxx xxx xxxxxx xx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxapř. zneužití pravomoci
úřední osoby, přijetí úplatku atd.) či nikoli (např. neoprávněné podnikání, usmrcení
z nedbalosti při dopravní nehodě během xxxxxxxxx xxxxxx
xx
x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxx x xxxxxxx
xxx x xx xxxxxx xxx xxxxxx xx xxx xxxxxx xxxxxxý čin takového zaměstnance spáchán
v souvislosti s plněním pracovních povinností u Policie ČR či nikoli. Budou sem tedy
spadat např. i trestné činy, spáxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxx
xx
x xřípadě těch trestných činů zaměstnanců ČR zařazených k výkonu práce k Vězeňské
službě ČR nebo k Celní správě ČR, kterých se tito zaměstnanci dopustili v xxxxxxxxxxx
x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx celní orgán [viz výklad k odst.
2 písm. c)]. Věcně příslušným policejním orgánem pro řízení o trestných činech, kterých
se tito zaměstnanci dopustili bxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxx trestný čin spadá.
d)
V xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xezpečnostních sborů
bez ohledu na to, byl-li trestný čin takového příslušníka či zaměstnance spáchán
v souvislosti s plněním služebních či pracovnícx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx
xxx
x xxxxxxxxx xxx xx xx xx xx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxnostních sborů
založena pro celé přípravné řízení (tj. jak pro stadium tzv. prověřování před zahájením
trestního stíhání, tak pro stadium vyšetřovánx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx x xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xnformovat a věc mu předat (§ 158 odst. 12). V případě
sub d) je věcná příslušnost Generální inspekce bezpečnostních sborů založena pouze
pro stadium proxxxxxxxx xx xx xxxxx x xxxxx xxxx xxx x xxx xxxxx x xxxx xxxx xxxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxstnanců
ČR zařazených k výkonu práce ke Generální inspekci bezpečnostních sborů státní zástupce.
27.
Věcná příslušnost Generální inspekce bezpxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx xx xx xx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx
x xx xxxxxxxxx xxx x xxxmžiku spáchání trestného činu je pachatel např. příslušníkem
či zaměstnancem ČR zařazeným u Policie ČR či zaměstnancem ČR zařazeným u Vězeňské
službyx xxxxxxx xxxxx xxx xxxxx x xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xteré se řízení
vede, ke dni zahájení trestního řízení, trestního stíhání, či dokonce ke dni meritorního
rozhodnutí. Ze samotné podstaty existence Genxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx
xxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxné podmínky sub a) až d) k okamžiku spáchání činu, ale
až k okamžiku zahájení trestního řízení. Úkolem Generální inspekce bezpečnostních
sborů je zajišxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxnostní sbory,
zejména jejich samotnými příslušníky. Důvodem, proč jí tento úkol byl svěřen, je
institucionální vyloučení možných interferencí těchxx xxxx xx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxx xxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxxx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx x tomto řízení úlohu policejního orgánu (tj. osobami,
které toto řízení vedou). Tento důvod je pak naplněn zcela stejně v případech trestního
řízení proxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xx xx xx x xxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxx xxxxekce bezpečnostních sborů má - obdobně jako útvary Policie ČR - postavení
policejního orgánu v trestním řízení jako celek. Jedinou výjimkou je prověřoxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxx xxx xxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxgány. Obecně tak platí pro rozdělení
činností a místní příslušnost jednotlivých organizačních jednotek Generální inspekce
bezpečnostních xxxxx xxx xx xxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxx
xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx sborů.
Z hlediska zvláštního postavení Generální inspekce bezpečnostních sborů je zcela
pochopitelné, že tyto interní normativní akty upravující oxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxx x xxxxiska personálního, tak z hlediska své činnosti nemůže
fungovat jako zcela otevřený a transparentní orgán veřejné moci, neboť by tím značně
ztížila plnxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xx xx xxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxxx
xezpečnostních sborů je osoba vykonávající v těchto ozbrojených bezpečnostních sborech
službu dle zákona č. 361/2003 Sb., o služebním poměru příslušxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxx x x xxxxx x xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx x
xx x xxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxý ozbrojený bezpečnostní sbor.
Co se rozumí výkonem služby, stanoví § 1 odst. 4 cit. zák. Služební poměr vzniká
rozhodnutím služebního funkcionáře přxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xx
xx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxlém by mohl vzniknout v případě příslušníků justiční stráže.
Justiční stráž je však součástí Vězeňské služby ČR (vedle vězeňské stráže, správní
službxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxy ČR.
30.
Na postavení příslušníka bezpečnostního sboru nemá vliv, je-li momentálně zařazen
do zálohy (§ 28 a násl. cit.), neboť tím nezaniká jeho sxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx
xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxy trestný čin příslušník ozbrojeného bezpečnostního
sboru zařazený do zálohy trestný čin, je jako policejní orgán v trestním řízení proti
němu věcně pxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx
xxx
xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx
xxerá je v pracovním poměru k ČR dle zákoníku práce a která je pro výkon práce zařazena
k plnění pracovních úkolů právě k danému ozbrojenému bezpečnostnímx xxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxx x xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxě) či pomocných (např. uklízečka) pozicích.
Režim práv a povinností těchto "civilních" zaměstnanců je různý. Nejširší okruh práv
a povinností nad rámxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxh
či obdobných povinností jako policistovi (tj. příslušníkovi Policie ČR). Například
§ 10 odst. 3 cit. zák. ukládá "civilnímu" xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxx xxxxxxx xprávy, hrozí-li nebezpečí z prodlení, dle § 112 odst. 1 cit.
zák. smí "civilní" zaměstnanec provádět zjišťování tělesných znaků a měření těla.
Z tohotx xxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
x xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx jenom u těch, jichž
se dopustil v souvislosti s výkonem svých pracovních povinností. Obdobně je tomu
u "civilních" zaměstnanců ČR zařazených k výkonu pxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxx xxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx
xxx
xxxxxxxxx xxxěstnanci Vězeňské služby ČR mají sice rovněž celou řadu dalších povinností
uložených nad rámec zákoníku práce zvláštním zákonem č. 555/1992 Sb., o Věxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xx xx x x xx xx xxxxení s § 25 cit.
zák.), nicméně vzhledem ke specifikům výkonu jejich práce v místech, kde je omezována
svoboda, měl zákonodárce patrně za to, že nebude činxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxi. "Civilní" zaměstnanci Celní správy ČR mají práva
a povinnosti upravené nad rámec zákoníku práce zvláštním zákonem č. 17/2012 Sb.,
o Celní správě Čexxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxx x xx xxxx xxxx xxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx nebylo nutno zakládat věcnou příslušnost Generální inspekce bezpečnostních
sborů ohledně všech trestných činů těchto "civilních" zaměstnanců.
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxxxxxxx xxxxxx xx xxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx orgánům. Dikce ustanovení § 3 odst. 1 zák.
č. 555/1992 Sb., o Vězeňské službě a justiční stráži České republiky, naznačuje,
že pověřené orgány Vězeňské xxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxé služby. Zákon ani jiný právní předpis však neupravuje, které orgány v rámci
Vězeňské služby ČR jsou orgány pověřenými. K jejich určení je tak příslušnx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxx xxx x xxxxxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx x xxzeňské službě, jsou úkony
jiných než pověřených orgánů Vězeňské služby ČR v trestním řízení neúčinné.
34.
Věcná příslušnost pověřených orgánů Věxxxxxx xxxxxx xx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxx xxxx xx xxx x xxxxxxx xxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxx x xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx x xxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxx
xxxxxxxx xoučasně. Věcná příslušnost tak nebude dána, půjde-li o trestný čin jiné
osoby než osoby ve výkonu vazby, trestu odnětí svobody či zabezpečovací xxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx x ani půjde-li o trestný čin
sice osoby ve výkonu vazby, trestu odnětí svobody či zabezpečovací , ale spáchaný
jinde než na předepsaném místě (napxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxx x xxxdu, poté, co z výkonu trestu uprchl, atd.).
xxxxxxx
xxxxxxx
detencx
xxxxxxx
detence
35.
Pověřené orgány Vězeňské služby ČR jsou policejním orgánem pouze v úseku od zahájení
trestního řízexx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxpekci
bezpečnostních sborů (§ 158 odst. 1 věta druhá). Dospějí-li k závěru, že ve věci
má být zahájeno trestní stíhání, musí věc předložit orgánu oprávnxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxx xxxxx xxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxx xxxxx xxxxxx xx xxxx xxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxtní
řád přiznává toliko jejím "pověřeným orgánům". Soustavu orgánů celní správy tvoří
Generální ředitelství cel a celní úřady (§ 1 odst. 2 zák. o Celní xxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xx xxxxx xxxěřeným orgánem v případech celostátního
či mezinárodního významu [§ 4 odst. 1 písm. d) cit. zák.], celní úřady pak v případech
ostatních [§ 8 odst. 2 písmx xx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xx x xxxxx x xxxxx xx xxxx xxxxxx
xxx
xxcná působnost pověřených orgánů Celní správy ČR jakožto policejního orgánu je vázána
na druh trestné činnosti. Lze ji rozdělit do těchto skupin:
a)
xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxxx x xx x x xxxxxxxxxx xxx xx xxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxxíků ozbrojených
sil nebo bezpečnostních sborů;
b)
trestné činy spáchané porušením právních předpisů při umístění a xxxxxxxx xxxxx x
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xx
xxxxxxx xxxx xpáchané porušením daňových předpisů upravujících daň z přidané hodnoty,
a to bez ohledu na to, kdo je v daném případě správcem daně;
d)
trestné činy xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxx
xxx
xxxxxxx xxx xxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx výčet "celních předpisů"
ani "předpisů o dovozu, vývozu nebo průvozu zboží". Při výkladu těchto pojmů je tedy
třeba vycházet z předmětu právní úpxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxx
xxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxx xxx x x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxmi celními předpisy jsou zák. č. 13/1993 Sb., celní zákon, zák. č. 214/2002
Sb., o vývozu některých kulturních statků z celního území Evropských společxxxxxxx
xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxx xb., o ochraně před dovozem
subvencovaných výrobků a o změně zákona č. 2/1969 Sb., o zřízení ministerstev a jiných
ústředních orgánů státní správy České xxxxxxxxxx x xxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx
xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx x xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxnostních důvodů, a o změně některých zákonů, atd. Nejvýznamnějšími
unijními předpisy jsou pak nařízení Rady (EHS) č. 2913/92 ze dne 12. října 1992,
ktxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxx xxxx xx xx xx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxx xxxx xx xxxxxxxx xx xxx xx xxxxa 2013, kterým
se stanoví celní Unie, dále pak např. nařízení Rady (ES) č. 1383/2003 ze dne
22. července 2003, o přijímání opatření celních orgánx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x x xxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx tato práva porušilo, nařízení Evropského
parlamentu a Rady (EU) č. 608/2013 ze dne 12. června 2013, o vymáhání práv duševního
vlastnictví celními orgxxx x x xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xx xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx
xxxxxivní
xxxxx
kodex
xxx
xxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxtu
právních předpisů upravujících konkrétní povinnosti při pořízení a umístění zboží
v členských státech Evropské unie, která je právním nástupcem Exxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx
xxxxxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxrušení
jakéhokoli právního předpisu vnitrostátního i unijního, bude-li upravovat určité
povinnosti při pořízení (např. nesplnění předepsané oznaxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxx xxlněna podmínka, že toto zboží je dopravováno přes státní
hranice ČR. Způsob takové dopravy (lodní, letecká, pozemní) je přitom pochopitelně
irelevanxxxx
xxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxx x xxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxliko celní úřady [§ 8 odst.
1 písm. c) zák. o Celní správě]. Celní úřady jsou v některých případech správci daně
z přidané hodnoty [§ 4 odst. 1 písm. e) věta zx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xx xx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxh případech správci spotřebních daní [§ 1 odst. 3 písm.
a) zák. č. 353/2003 Sb., o spotřebních daních], včetně spotřební daně z lihu (zásadně
všechny danx xxxxxxxxxx x xxx xx xxxxxxx xxxxx x x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxx
xxxxx x x xxxxx x xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xxxxxx
paliv - čl. LXXIII § 1 odst. 2 téhož zákona, daň z elektřiny - čl. LXXIV § 1 odst.
2 téhož zákona). Postavení správce určité daně musí být orgánům celní spráxx xxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx x xxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxhu k trestným činům spáchaným
porušením daňových předpisů, podle nichž jsou orgány celní správy správcem daně.
41.
Je sporné, zda mxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx x x xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxxx x xxxxx
xxxx xxlené správy. Patrně by zde nebylo možno si vystačit s ustanovením § 161 odst.
2 daňového řádu, ale jelikož kromě tohoto ustanovení i důvod svěření do věcnx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxech (znalost věci, rychlejší
provedení iniciačních úkonů atd.), je možno takovou analogii připustit.
per analogiam
42.
Místní příslušnost pověřených celnícx xxxxxx xx xxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxy o trestné činy spáchané v souvislosti s celním či daňovým
řízením vedeným orgánem celní správy jakožto správcem daně či cla, postupuje se při
určení míxxxx xxxxxxxxxx xxx x xx x xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx x xx xxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxost xxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx x x x x xxxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxí úřady. Toto ustanovení zakládá
místní příslušnost pověřených celních orgánů jakožto policejních orgánů pro trestné
činy spadající do některé z výšx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xx xx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxx xxístění a pořízení zboží.
xxxxxxxxxx
43.
Jelikož je tedy věcná i místní příslušnost pověřených celních orgánů jakožto policejních
orgánů v trestním řízení stxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxx x xxxxxx xxé věcné působnosti oprávněny provádět pouze
úkony trestního řízení před zahájením trestního stíhání. Vyšetřovacím orgánem však
nejsou, proto dospěxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxx
x xxx xxxxx x xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xmí v průběhu vyšetřování činit úkony již jen na základě dožádání příslušného orgánu
činného v trestním řízení.
45.
V případě trestných činů ze skupxxx xxxx xxxxxxx xxx xx xx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxjeného bezpečnostního sboru ozbrojené síly, eventuálně jiná osoba, která by
zakládala věcnou příslušnost jiného orgánu spadajícího do výčtu pojmu pxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxx xx x xxx xxxxx xx xxx xxxxxxx xxxt legis.
xxxxxxxxxx
argumentum e silentio
K odst. 2 písm. e)
46.
Organizační strukturu Vojenské policie stanovuje ministr obrany po projednání v příslušnéx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx x xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x pořádkovou službu
a ochrannou a podpůrnou službu. Jelikož trestní řád nepřiznává Vojenské policii postavení
policejního orgánu jakožto celku (na rxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxx xx
xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxožka Vojenské policie. Místní příslušnost je dána interním
normativním aktem.
47.
Věcná působnost pověřených orgánů Vojenské policie je vystavxxx xx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxstné činy příslušníků ozbrojených sil.
Dále sem spadají i všechny trestné činy proti příslušníkům xxxxxxxxxxx xxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxtu, s nímž je příslušné hospodařit Ministerstvo obrany
nebo jím zřízené organizační složky státu nebo s nímž jsou příslušné hospodařit anebo
s nímž majx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxx xxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxjených
sil bez ohledu na druh trestné činnosti a u trestných činů proti vymezeným předmětům
útoku bez ohledu na to, kdo je jejich pachatelem.
48.
Příxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xx xxx x x xxxxx x xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxx dána ohledně
trestných činů civilních zaměstnanců ozbrojených sil (srov. přiměřeně výklad k "civilním"
zaměstnancům Policie ČR a jiných ozbrojenýcx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx x
x x xxxxx x xxxxxxxx xx xx vojenským objektem, a v § 2 odst. 7, co se rozumí vojenským
materiálem. Pravidla příslušnosti hospodaření s majetkem státu stanovuje zejm. §
8 a násl. záxx x xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxx xx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
policie nerozhodný (může však pochopitelně hrát roli pro posouzení meritu věci).
Rozhodné je tedy pouze to, zda v době spáchání činu bylo k hospodaření x xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx
xx xxzi před zahájením trestního stíhání, tak i po jeho zahájení, neboť jde o orgán
oprávněný vést vyšetřování (§ 161 odst. 7).
K odst. 2 písm. f)
50.
Postxxxxx xxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx
xxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx x x případě BIS
nepřiznává věcnou příslušnost BIS jako celku, nýbrž pouze jejím pověřeným orgánům.
Ustanovení § 6 zák. č. 153/1994 Sb., o zpravodajských sxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxpadá postavení pověřeného orgánu jakožto policejního
orgánu dle trestního řádu odboru inspekce Bezpečnostní informační služby. Pouze tento
odbor xxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx
xxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxlušníků
BIS. Příslušníci BIS mají postavení příslušníků bezpečnostních sborů dle zákona č.
361/2003 Sb., o služebním poměru příslušníků bezpečnostxxxx xxxxxx xxxx x xxx xx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xx xxxxxx x xx xxxxx x xxxxx xx xxx xxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxx xx x xxxxxxx xxxxvodajských
služeb je zvýšený zájem na tom, aby do jejich činnost jakkoli nezasahovaly třetí
osoby včetně jiných policejních orgánů, pokud to již není nxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx
xxx
xxxxxxxx xxxxn BIS je oprávněn činit úkony trestního řízení pouze ve fázi před zahájením
trestního stíhání. Má-li pověřený orgán BIS za to, že trestní stíhání má být zxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxx xxx xxx xx x
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx
x xdst. 2 písm. g)
53.
Postavení Úřadu pro zahraniční styky a informace upravuje pouze zákon č. 153/1994
Sb., o zpravodajských službách České republikxx x xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxx
xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxx xxxslušnost pro trestní řízení toliko pověřenému orgánu,
nikoli celé zpravodajské službě. Za tímto účelem je v rámci Úřadu pro zahraniční
styky a informaxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx
xx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx
xxx
xxx xxxxxx xxxxxxxxxxt, důvody jejího zavedení i příslušnosti vyšetřovacího orgánu
platí to, co pro BIS.
mutatis mutandis
K odst. 2 písm. h)
55.
Postavení Vojenského xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
x xxx xxxxxx xx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxeným orgánům
Vojenského zpravodajství, ani zde uvedený zvláštní zákon nestanoví k této otázce
ničeho a i zde je nutno vycházet ze zák. č. 153/1994 Sb., o xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xx xxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxolů policejního orgánu v trestním řízení zvláštní
odbor kontroly a vnitřní bezpečnosti.
56.
Jinak lze pro Vojenské zpravodajství odkázat obdobnx xx xxx xx xxx xxx x xxxx xxx
xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxů dvojí postavení
podle toho, zda se jedná o inspekční činnost Generální inspekce bezpečnostních xxxxx
xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xx xxxxx x xxxpekční činnost samotných příslušníků
Generální inspekce bezpečnostních sborů. K první uvedené situaci srov. výklad k odst.
2 písm. b). Ve druhém uvedxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxšníků
Generální inspekce bezpečnostních sborů a zaměstnanců ČR zařazených k výkonu práce
ke Generální inspekci bezpečnostních sborů tak platí obdobxx xxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx
xxx
x xxxxx xxxxxxxxxní struktury Generální inspekce bezpečnostních sborů je odhalováním
a objasňováním trestné činnosti pověřen odbor vnitřní kontroly. Ten je pověřenxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxahu ke všem trestným
činům příslušníků Generální inspekce bezpečnostních sborů a ke všem trestným činům
"civilních" zaměstnanců Generální inspekce xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xx xxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx
xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxka Generální inspekce bezpečnostních sborů k těmto úkonům
oprávněna není.
59.
Pověřený orgán Generální inspekce bezpečnostních sborů je v rámci xxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxíhání je namístě, nemůže je učinit sám
a musí věc předložit orgánu příslušnému k vedení vyšetřování (§ 162 odst. 1). Tím
je v tomto případě státní zástupcx xx xxx xxxxx xxx
xxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxxxx xx xx xxxxx xxxxxxxnosti jejích pověřených orgánů spadají nejen
všechny trestné činy příslušníků Generální inspekce bezpečnostních sborů, ale i "civilních"
zaměstnaxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxx
xxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxx xolicejní orgán a stanovením podmínek jejich věcné příslušnosti jakožto policejních
orgánů není dotčeno oprávnění státního zástupce vykonávajícíhx xxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxx xxxxx x xxxxx xxxx xxx xxxžití tohoto oprávnění státní zástupce není
vázán pravidly místní příslušnosti ani vnitřní organizace či dělby práce jednotlivých
policejních orgánxx xx xxxx x xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxy
ČR, aby zahájil úkony trestního řízení a provedl úkony prověřování ve vztahu k osobě,
která pobývá na svobodě, neboť ve vztahu k této osobě není Vězeňskx xxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx x
xxx
xxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxx xxxx xxxxxxxxx xxudnictví) lze nalézt jak
v Ústavě (čl. 91 odst. 1), tak v zákoně o soudech a soudcích (§ 8). V tomto případě
se uplatní zásada (nadbytxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xx
x xxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxx xxuze legislativně technický, neboť usnadňuje formulace
dalších norem trestního řádu tím, že tyto nemusí vždy přesně označovat, na který
soud (resp. čxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxx
xx xxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx
superfluum non nocet
xx xxxxx
x xxxxx x
xxx
xxxx xxxxxxvení je obsahově shodné s § 9 odst. 1, 2 zák. o soudech a soudcích. Ujasňuje
tedy pouze skutečnost, že právní normy trestního řádu vztahující se k okresníx xxxxxx
xx xxxxxxxx x xx xxxxxxx xxxxx x xxxxx x xxxxxxx xxxx x xxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx x xx xxxxxxý soud v Praze.
K odst. 5
64.
Ani toto ustanovení nemá na trestní řízení praktičtější dopad. Jde pouze o obsahově
nerozpornou iteraci § 6 odst. 2 z. s. xxx xxx xxx xx xxxxxxx xx
xxxxx xx xxx xxxxxxx x xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx x
xxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxci pojmu strany trestního řízení z hlediska jeho
podstaty, podává však výčet stran trestního řízení. V teorii je vznášena
výtka, že samotný xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxx
x xxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxx xxx xxx xxxxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xteré prosazují zájmy, pro něž je výsledek řízení, a které mohou být vzájemně
rozporné. Pojem strany řízení je tak vnímán jako projev rovnosxx xxxxxx x x xxxxxx
x xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxoru, který v řízení prosazují. Tato výtka
teorie je důvodná, nicméně trestní řád užívá pojmu strana trestního řízení i v ustanoveních,
která se nemusí xxxxx xxxxxxxxx xx x xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx x xx xxxxx x xxxxx
xxx xx x xxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxx xxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx povahou
neoplývá, § 89 odst. 2 umožňuje stranám vyhledávat, předkládat i navrhovat důkazy,
a to rovněž již v přípravném řízení, atd.]. Z praktického hxxxxxxx xx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx-li tím popřen smysl příslušných ustanovení.
taxativní
relevantní
xx xxxx
66.
Z hlediska terminologického je nutno odlišovat subjekt trestního řízení a stranu
trestního řízxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xlastní
subjektivitu), jemuž norma trestního práva procesního přiznává v trestním řízení
určité původní právo či ukládá určitou povinnost. Tím subjexx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxejnost se stane subjektem trestního řízení tím, že
je jí uložena pořádková pokuta dle § 66 odst. 1, a subjektem trestního řízení přestane
být proto, že tuxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xx x xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxní
hmotné věci dle ustanovení § 78 odst. 1 a která má po jejím vydání právo na vrácení
takové věci dle § 80 odst. 1). Stranou trestního řízení je pak pouze taxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx určitý kvalifikovaný zájem na výsledku
trestního řízení. Lze předpokládat, že zájmem obviněného bude dosáhnout výsledku
řízení pro sebe co nejmírněxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xxx xxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxx xxx x xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
x xxxxxxx xe možno to vyčíslit majetkově, že zájmem zúčastněné osoby bude dosáhnout
toho, aby její věc nebyla zabrána, a že zájmem státního zástupce bude, aby soud xxxxxxx
xxxx xxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxx x xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx v konkrétním řízení na jejím
postavení ničeho nemění, i když je v rozporu s tímto zájmem kvalifikovaným (např.
řídce se vyskytující situace, kdy se obvixxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxx
xxxxxxxxx x xxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx x x xxxxxxxx xxxxxxxxého - nelze vzdát. I když
se tak rozhodne např. obviněný či zúčastněná osoba svá procesní práva nevykonávat
a svých jednotlivých procesních práv nevyužxxxx xx xx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxx xx xx xxxxxx xxxxx
xxxxx xx xxxxxx xxxxx zúčastněná osoba a v řízení před soudem též státní zástupce
vzdali svého postavení či en bloc svých práv, se nepřihlíží. To je dáno
nejen dalexxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx
xxx x xxxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx i povinnosti.
Poškozený se však všech svých procesních práv může vzdát dle § 43 odst. 5).
pro futuro
xxx
xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxx xxx xxxxx xxxxx xxxx
xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxx x xx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx, který podává odvolání
jménem obviněného na jeho příkaz); není však vyloučeno, aby jeden subjekt práva v
řízení vystupoval jednou jako zástupce (obháxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx x xx xxxx xxxx xxxxx xx xxxxxx x xx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxe § 151 odst. 2 věta druhá).
69.
Osobou, proti které se řízení vede, je obviněný, obžalovaný, odsouzený, ve zkráceném
přípravném řízení též podezřexx x xxxxxx xxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxx xxxxxxx xx xxxx x xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxavné řízení a ani nebyla zadržena, nýbrž ohledně níž dosud jen policejní orgán
shromáždil ve fázi prověřování (tj. před zahájením trestního stíhání) uxxxxx x
xx xx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxx
xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx vyšetřovací verze, navíc taková
osoba ještě nebyla nijak formálně seznámena s tím, že je podezřelá ze spáchání určitého
skutku, ani o tom, že je v něm spaxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxxxxxx
xxxxxxx
xxx
xxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxx x xxxx xxxx xxxx xxxx xxxx xxxxx
xxxxxx xx xxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx x tomuto ustanovení.
71.
Poškozeným je dle legální definice § 43 odst. 1 ten, komu bylo trestným činem ublíženo
na zdraví, způsobena majetková škodx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxx xx xxxxx xxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxx x xx xxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxx xxx xx xxxx xxx xrestným činem morálně nebo jinak poškozen, aniž by vzniklá
újma byla způsobena zaviněním pachatele a její vznik byl v příčinné souvislosti s
trestným čxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxx
xxx
xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxx
xx xx xxxx xxxx xx xxxx řízení před soudem, zejména v přípravném řízení, plní státní
zástupce jiné funkce (garantuje zákonnost průběhu trestního řízení, realizuje případnx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xohody o vině a trestu, příp.
jiné rozhodnutí, které mu přísluší namísto toho učinit, atd.). Pouze v řízení před
soudem má státní zástupce stejné xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxx x xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xájmu. Státní zástupce je stranou trestního řízení vždy, když trestní
řízení probíhá před soudem, tj. nejen v hlavním líčení, ale i ve vazebním zasedáníx
x xxxxxx x xxxxxxxx xxxxx x xx x xxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxx
de iure
xxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxx zároveň i stranami
trestního řízení, přiznává trestní řád postavení stran ještě osobám, na jejichž návrh
nebo žádost se řízení vede nebo které podaly xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxe o osoby, které mají postavení stran trestního řízení. Praktický
důsledek tkví v tom, že tyto osoby mají pouze taková práva a povinnosti, které trestní
xxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxx xxx x xx xxxxx xxx xxxxxx xxxx xx xx xxxxx xx xxxxxxxxxi, které trestní řád
přiznává či ukládá pouze konkrétním stranám (např. právo obžalovaného vyjádřit se
ke všem skutečnostem a důkazům dle § 214, právo xxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxx xxx x xxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxx xxxx xxxxx xxxx xxx x konkrétním řízení, resp. jeho úseku, o svém návrhu
či o svém opravném prostředku. Například ředitel věznice je sice stranou řízení o
podmíněném propušxxxxx xxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxxx x xxxx xxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx,
neboť přiznává-li jí trestní řád postavení strany, a tedy možnost relativně významně
ovlivnit výsledek příslušného řízení, musejí tyto osoby mít mxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxx x x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xx
x xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxerý plní stejný účel jako žádost
odsouzeného o podmíněné propuštění, kdy v opačném případě by odsouzený právo nechat
se zastoupit měl, ale zájxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxx
de facto
xxx
xxxxxxx xx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxan trestního řízení, může být např. ředitel věznice u některých návrhů ve
vykonávacím řízení (např. dle § 324 odst. 1, § 331 odst. 1, § 333b odst. 1), zájmoxx
xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx x xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxx xx xx xxxxsti o milost (§ 6 odst.
2). Může ovšem jít např. i o obhájce, který žádá o zproštění povinnosti obhajování
v případech ustanovení obhájce (§ 40 odst. 1), osxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxx xx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxx
xx xxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxloužení lhůty k pozorování duševního stavu
(§ 117) atd. Postavení strany nikdy nemůže mít soud, a to ani xxxxxxxxx xxxxxx x
xxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xx xx xxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxní rozsudku (§ 129 odst. 3 ).
in fine
75.
Osobami, které podaly opravný prostředek a které zároveň nenáleží do taxativního
výčtu stran trestního říxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxxxx xx x xxxx xxxxx xx x xx xxxxx x xx
xx xx xxxx). Je zde přitom lhostejno, učinily-li tak v rozporu s vůlí obviněného,
byly-li k tomu oprávněny (v opačném případě by orgán rozhodující o opravném prosxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxx x xxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxx xxx x x xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxávech či povinnostech
rozhodl orgán činný v trestním řízení rozhodnutím, proti němuž je přípustný opravný
prostředek, např. tlumočník co do rozhodnuxx x xxxx xxxxxx xx xx xxxxx x xxxx xxxxxxx
xxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxx xxxxxxx xx
xx xxxxx xxx xxxxxx xxx xxxx xýt vrácena věc, proti rozhodnutí, které učinil příslušný
orgán činný v trestním řízení namísto takového vrácení (§ 80 odst. 3 věta druhá,
§ 81 odst. 4 větx xxxxxx x xxx xxxxx xxx xxxxxx xx xx xxxxxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxx xxxxx x xxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x
xxxrady hotových nákladů (§ 151 odst. 4) atd.
76.
Institut společenského zástupce v trestním řízení byl zákonodárcem zrušen. Ačkoli
mu tedy komentovxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxx
xxxxxxxxxx x
xxxxxxxxx
x xxxxx x
xxx
xxxxxxxx xx xxx x xx xxxxxxx xxxxx xxx xxxo zahájeno trestní stíhání. To je dle §
160 odst. 1 zahájeno usnesením, které je nutno doručit obviněnému (§ 160 odst. 2)
nejpozději do počátku prvního vxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx x x xxx xxxxx xx xx
xxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx
xxxxxx xxx osobu, proti níž se řízení vede, pojem obviněný. Z povahy věci vyplývá
něco jiného tam, kde by opak narušoval chronologickou posloupnost trestního řízxxxx
xxxxx x xxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xávrh na potrestání xx
xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxeno pochopitelně
však není, aby proti jedné osobě bylo vedeno několik různých trestních řízení, v
nichž bude mít různá označení.
79.
Dojde-li k tomxx xx xx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxho až
do okamžiku, než jsou pro to opětovně splněny podmínky. To platí
i tam, kde se vrací řízení před okamžik, od nějž lze označovat obvxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx
mutatis mutandis
x xxxxx x
xxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxící všechny podmínky řízení k posouzení soudem a jeho rozhodnutí
v meritu věci. Změna označení osoby, proti níž se řízení vede, tak reflektuje skutečnoxxx
xx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxji s tímto předvoláním
mu doručit obžalobu (blíže srov. výklad k § 196 odst. 1 a § 198 odst. 1). Předvolání
k hlavnímu líčení je stejně jako obžalobu třeba xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx
xx xx xxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xx xx xxxxx
x xxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxn jako obžalovaný však již okamžikem, kdy soud hlavní
líčení nařídil, bez ohledu na to, zda mu bylo již doručeno předvolání k hlavnímu
líčení. Je tomu tak xxxxxx xx xx xxxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxx
xouze tohoto označení, k důsledkům nedoručení předvolání k hlavnímu líčení srov.
výklad k § 198 odst. 1.
K odst. 9
81.
Odsuzující je každý rozsudek, xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx x xx xxx xxxxxx
xx xxx xxxx xxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx x x xxx xxxxx xxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxu má i trestní příkaz (§ 314e odst. 7), odsuzujícím rozsudkem
soud schvaluje i dohodu o vině a trestu (§ 314r odst. 4). Právní účinky včetně možnosti
označxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxx x x xxx xxxxx x x x xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxal odvolání
např. jen poškozený do výroku o náhradě škody, nemajetkové újmy či o vydání bezdůvodného
obohacení a ve zbytku rozsudek nabyl právní moci, nxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx
x xxxxx xx
xxx
xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxednání obžaloby,
nalézací řízení (zpravidla v podobě hlavního líčení), opravná řízení, vnitřně se
členící na řízení o řádných opravných prostředcícx x x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxx projít. Opravná řízení jsou dána k dispozici osobám oprávněným
podat opravný prostředek, které jich nemusí využít, trestní řízení může skončit i
bez txxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxušební době všechny
podmínky), odsouzený nemusí projevit zájem o zahlazení odsouzení. Do podoby a struktury
trestního řízení zasáhly četné novelizaxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxx xxxxenými stadii, ale rovněž se může zcela zrealizovat v jedné jediné
fázi, např. tím, že ve zkráceném přípravném řízení státní zástupce podmíněně odloží
pxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxx xxx xxx xxxxxxxx x xxz toho, aby o
vině a trestu rozhodoval soud (např. podmíněným zastavením trestního stíhání v přípravném
řízení - srov. § 307 a násl.), příp. může o vině sxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxx x xxxxx
x xxxx xxxxx x xxxx xxxxxxx xxxxxh řízení může i po jiných stránkách významně modifikovat
využití zvláštních způsobů řízení dle hlavy dvacáté části třetí trestního řádu. Specifickou
xxxxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxx x x xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx § 314q odst.
5), pouze ve veřejném zasedání posoudí uzavřenou dohodu prizmatem zákonnosti a přiměřenosti
ve skutkových intencích zjištěných v přípraxxxx xxxxxxx
xxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xe věcech mládeže (např. dle § 70 z. s.
m.), které trestní řád neobsahuje, neboť i zde je trestní řád (výslovně
to zakotvuje § 291). Výjimxxx xx xxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx
xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxx
x xxxxxxxxxx xx věcech mládeže modifikuje průběh trestního řízení poměrně výrazně,
přece jde pouze o modifikaci řízení podle trestního řádu, a nikoli o řízení zcela
xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxx xx x xxxxx xx x xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxením naopak nejsou ta řízení,
jejichž úprava vychází z trestního řádu či jeho části subsidiárně (např. § xxx xxxx
x xxx x xxx xxxxx x xxxx x xxxxxxxxxx x xx xxxx xx xxxxxx xxxx x xxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx nejsou ani ta řízení,
která mají s trestním řízením sice určitou souvislost, ale trestní řád je neupravuje
- např. řízení o vydání člena Parlamentu ČR k xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxx xx xxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx x xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxx
xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xdvokáta (Pl. ÚS 21/12). Rovněž trestním řízením
není řízení, které pouze na trestní řízení navazuje, ale jinak je vedeno podle jiného
předpisu, např. řxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxx x xx xxxxx x
xxxx xxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxzením vedeným dle trestního řádu je řízení o nahrazení souhlasu zástupce České
advokátní komory se seznámením se s obsahem listin obsahujících údajex xx xxx xx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx x xxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx x x xxx x
xxxxx xx xx xx xxxxx xxxxxxxxxx
lex generalis
xxx
xxxxxxx xxxxxx xx xxjširším pojmem a spadají do něj všechna řízení vedená podle trestního
řádu. Spadají sem tedy nejen řízení přípravné, nalézací a opravné, ale i vykonávaxxx
xxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx x xxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxí řád. Trestním
řízením proto je např. řízení o podmíněném propuštění (§ 331 a násl.), nejsou jím
však ty postupy při výkonu trestu odnětí svobody, kterx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xx x xxxxx xx xx
xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xrestu proto neupravuje trestní řád, ale
přímo zákon o výkonu trestu odnětí svobody (§ 52). Je možno je rovněž následně napadnout
správní žalobou.
8xx
xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxx x xxx xxxxx x xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xx xxxx xxx xxxxxx x x xxx xxxxx xxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xroti uprchlému
se zahajuje trestní stíhání doručením usnesení o zahájení trestního stíhání nikoli
obviněnému, ale jeho obhájci (§ 303 odst. 1), neboť x xxxxxx xxxx xxxx xxxxx xx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx
x x xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx činného v trestním řízení ve věci samé je rozhodnutí,
které zakládá pro řízení překážku věci rozsouzené, tedy svými důsledky je podmíněně
či nepodmíněxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxx xxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx x xxx
xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx
xxxx x xirší než pojem řízení přípravné, neboť spadá zčásti do řízení přípravného,
zčásti je však přesahuje. Trestním stíháním totiž není tzv. prověřování (vxx xxxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxxxx x x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxzacím a v řízení odvolacím. Trestní
stíhání nekončí ani tehdy, nabyl-li výrok o vině odsuzujícího rozsudku právní moci
a odvolací řízení se vede pouze o xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxx
xx x x xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxxxx
86.
V případě zkráceného přípravného řízení se zahajuje trestní stíhání až doručením
návrhu na potrestání soudu (srov. § 314b odst. 1 věta druhá). x xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxx než o podání návrhu na potrestání
či návrhu na schválení dohody o vině a trestu (§ 179c odst. 2).
87.
Přípravné řízení je stadiem, které začíná samotnxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xe zahajuje sepisem úředního záznamu o zahájení úkonů
trestního řízení k objasnění a prověření skutečností důvodně nasvědčujících tomu,
že byl spácháx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx x x xxx xxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx x x xxx xxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxxtředně
musí následovat sepis uvedeného úředního záznamu. Přípravné řízení se vnitřně člení
na postup před zahájením trestního stíhání, tzv. prověřoxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
x xx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxo stíhání (viz výklad k odst. 7).
xxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xostatečně zjištěny v
rámci jiného již probíhajícího trestního stíhání - srov. výklad k § 160 odst. 5 -
může ale naopak i skončit již ve fázi prověřování, x xx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx x xxxxx xxxxx xx xxx xxx xxxxxxxx xxxx xx xxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xřestupkové komisi k přestupkovému řízení, orgánu
stavovské samosprávy ke kárnému řízení atd.). Odložení věci ani postoupení jinému
orgánu nezakládx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx x xxx xx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
pokračovat. Došlo-li by však k tomuto postoupení až po zahájení trestního stíhání
(§ 171 odst. 1), překážka věci rozsouzené by již založena byla [srov. xxxxxx x x
xx xxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx
xx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxidla následovat zahájení trestního
stíhání. Ve fázi trestního stíhání se trestní řízení končí:
a)
úkonem státního zástupce - směřujícím k zahájenx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxxxx
xx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxx xtj. zakládajícím ve věci
překážku věci rozsouzené), a to ať již nepodmíněně (např. postoupení věci dle § 171
odst. 1, zastavení trestního stíhání dle § 1xx xxxxx xxx xx xxxxxxxxxx xxx x xxxxxxxxx
xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xtíhání dle § 307 a násl.),
xx
xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx xx xxxxx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xrestní řízení v určitých
věcech.
xx xxxx
89.
90.
Zkrácené přípravné řízení je zvláštní formou přípravného řízení mající za cíl umožnit
významně urychlit celkovou dobu trestníhx xxxxxx xx xxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxx xxxx xx xxxxxxxxxxxxx xx xxxx xxx xx
xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxduchá). Zahajuje se stejně jako standardní přípravné řízení,
nicméně nečlení se vnitřně na prověřování a vyšetřování, neboť v jeho rámci nedochází
k zxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxx xxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx x xxxx xxxxx x xx xx xx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxe § 179c
odst. 2. Rozhodne-li se státní zástupce podat návrh na potrestání soudu, teprve jeho
doručením se zahajuje trestní stíhání (§ 314b odst. 1 věta dxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxx xxx x
xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxého řízení probíhá standardně. K podrobnostem
srov. výklad k § 179a a násl.
91.
Jako tzv. "rozšířené" vyšetřování se označuje zvláštní postup dle x xxxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxxxxxxx xxxxx xedy o zvláštní případ jako u zkráceného
přípravného řízení, se týkají toliko pravidel pro provádění důkazů - k
tomu srov. výklad k § 169 a lhxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx x x xxxx
modifikace
x xxxxx xx
xxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xxx xx xxxx
trestní řízení. Pojem pokračování je zde nutno odlišovat od pojmu opakování, neboť
pakliže by obviněný jednání opakoval, tj. (za předpokladu naplněnx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxx xxxxxx xx xxxxxxx xxx
xxxx xx xxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxjde vždy o nový skutek, a to bez
ohledu na to, zda jde o trestný čin jednorázový či jiný. Pokračování tak nabývá na
významu u trestných činů pokračujících, xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xx xx xxxxxx x
xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxxxx
xxx
xx xx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxxx x xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxení
se uplatní pouze ve vztahu k trestným činům pokračujícím, dopadá plně i na trestné
činy trvající (R 32/2007) a hromadné, neboť z hlediska jednání je oxxxxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxx xxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxivní
stránky skutkové podstaty trestného činu či několika sbíhajících se trestných činů.
Z hlediska trestního práva hmotného se komplex všech jednánx x xxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxx xx xxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx je naplňována po celou dobu, po kterou trvá
protiprávní stav založený či udržovaný jednáním pachatele (např. trestný čin zbavení
osobní svobody podle x xxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx
x xxx xdst. 3 písm. b) tr. zákoníku]. Jelikož k páchání dalších dílčích útoků, udržování
protiprávního stavu u trestného činu trvajícího či k dalším jednotlixxx xxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx x x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxk až po sdělení obvinění, jde z hlediska
procesního o nový skutek.
95.
Sdělením obvinění je výlučně doručení listiny, jíž se zahajuje trestní stíháxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxx xx xx xxxxxx xxxxa prověřována orgány činnými v
trestním řízení, ani neformální informace o tom, že bylo vydáno usnesení o zahájení
trestního stíhání proti ní, nebylo-xx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx nebylo-li dosud doručeno i obviněnému. Stejnou logikou nemůže mít účinky
sdělení obvinění ani doručení usnesení o zahájení trestního stíhání v řízenx xxxxx
xxxxxxxxxx x xxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxx xxx xxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxání je vedeno, a tudíž
vůči němu nelze uplatňovat účinky § 12 odst. 11, které jsou spojeny s tím, že se
obviněný dozví, že je proti němu vedeno trestní stíháxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx x xxxx xxxxx x xx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xkutku je podezřelý a jaký trestný čin je v
tomto skutku spatřován, jakož ani doručení návrhu na potrestání soudu (jímž se zahajuje
trestní stíhání - srovx xxxxxx x x xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx
xxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxho trestného
činu xxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxho trestného
činu (k tomu srov. výklad k odst. 12), a je tedy třeba je zahrnout do popisu skutku
v takovém dokumentu (usnesení o zahájení trestního stíhánx x xxxxx xxxxxx x x xxx
xxxxx x x x xxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx x x xxxx xxxxx xxx xxx xxxx xxxxxx
xxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xxx xxx rozšířit stávající trestní
stíhání - k tomu srov. výklad k § 160 odst. 5. Nový skutek naopak nemůže být projednán
v trestním stíhání zahájeném toliko pro xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx x x xxx xxxxx x x x x xxx xxxxx xxx xxxxxxx
xx xxx xxxx xxxxxxxx x xxxxx xx obhajobu, neboť ta může být účinná jen tehdy, lze-li
ji vztáhnout ke konkrétnímu skutku a uplatnit již právě od sdělení obvinění (N 12/25
SbNU 85).
97x
xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxx xx xxxxxx se skutkem rozumí:
"... určitá událost ve vnějším světě záležející v jednání člověka, která může mít
znaky trestného činu či trestných činů anebo nemuxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xx x xlediska trestního práva. Jako skutek je taková událost vymezena
v příslušném aktu orgánu činného v trestním řízení, tj. v záznamu o sdělení obvinění
(nxxx x xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxx xxxxx x xxxxxxxxx x xxxxxxxxx
x xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xe souhrn skutkových
okolností popsaných v těchto aktech, nikoli jejich právní posouzení."
xxxxxxxxxx
98.
Podstatu skutku tvoří proto jednání pachatele, za xxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xásledek. Skutkem je tak možno rozumět souhrn všech okolností
určité uzavřené výseče minulé reality, které jsou pro posouzení případné
trxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxx x xxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx
relevantní
xxx
xx xxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxstí popisu skutku
jsou nejen ty okolnosti, v nichž příslušný orgán činný v trestním řízení spatřuje
znaky skutkové podstaty trestného činu, ale i všechxx xxxxx xxxxxxxxx
xxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxné obraně, o existenci tzv. omluvitelných pohnutek, pro
úvahy o výměře trestu a pro posouzení tzv. "viktimologického spoluzavinění" ze strany
poškozxxxxx xxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx
xxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxx xx pro některý jiný závěr
orgánu činného v trestním řízení a rozhodnutí z toho závěru vycházející. Skutečnost,
že taková okolnost není pojata v popisu xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxx x xxxž tak např. výše způsobené škody není pojata do popisu skutku, neboť
není znakem skutkové podstaty trestného činu, o nějž jde, a nepředstavuje ani jiný
axxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxhodnout v adhezním
řízení např. i o nároku třetí osoby, která byla zraněna jednáním obviněného, směřujícím
proti poškozenému, byť zranění této třetí oxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxím pachatele v příčinné souvislosti s následkem) došlo také k
vzniku majetkové či nemajetkové újmy této osoby (R 41/2002-I).
xxxxxxxxní
K odst. 12
101.
Na rozxxx xx xxxxx xx xx xxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxx
x xxxx xxxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxestního
práva procesního, byť z hlediska hmotněprávního představují všechny dílčí útoky pokračujícího
trestného činu jeden trestný čin, tj. by měly xxxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx x xxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxcky např. krádeže vloupáním do motorových vozidel) nikoli tak,
jak je chronologicky pachatel prováděl, ale nahodile a bez apriorní znalosti jejich
prxxxxxxxxxxx xxxxx xx xx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxx xxxxém nově odhaleném
dílčím útoku trestného činu zahajovat nově trestní stíhání pro celý komplex všech
dílčích útoků, čímž by se značně zpomalil průběh trxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xx xxx xxx xxxxxxx xxxx xx xxxpravného řízení, muselo by znovu být zahájeno
trestní stíhání, všechny tyto dílčí útoky by musely být důkazně podchyceny a znovu
by musela být podána obxxxxxx xxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xx xxxxx xx xx xxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxx
xxxxx xokračujícího trestného činu vést samostatné trestní řízení, a tak i když v
průběhu trestního stíhání orgán činný v trestním řízení odhalí další dílčí úxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x x xxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xtíhání.
102.
Dílčí útok pokračujícího trestného činu vychází z § 116 tr. zákoníku. Jde tedy o
opakované naplňování skutkové podstaty stejného trexxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxslostí časovou a souvislostí v předmětu útoku. Při určení
dodržení znaku časové souvislosti se přihlíží i k době, kterou pachatel potřebuje
k přípravě xx xxxxx xxxxx xxxx xx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxou podstatu téhož trestného činu (lišící
se např. znakem způsobené škody, jejíž výši pachatel ani dopředu nemusí být schopen
odhadnout). Pro dodržení xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx
xxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxx xx xx xxxxxxxxx
xxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx řízeních o jednotlivých dílčích útocích jednoho
pokračujícího trestného činu vydáno více odsuzujících rozsudků, bude pozdější odsuzující
rozsudex xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxx x xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxx
xxxxxxxxxx x xx xxxxx xx xx xxxxxxxx pouze k dílčím útokům pokračujícího trestného
činu, nikoli k trestným činům trvajícím či hromadným (R 11/2010). Pakliže by tak
orgán činný v trestním řxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxx xxx xxxxx
xxxx xxxxxxno trestní stíhání, muselo by trestní stíhání být znovu zahájeno pro tento
skutek v plném rozsahu.
105.
Jestliže dílčí útok pokračujícího trestnéxx xxxx xxx xxxxxxx xx xx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxx xxx x xx xxxxx xxx x x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxx
x xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxícího trestného činu, ale o nový skutek.
Související předpisy:
xxxxxxxxxxx
x xxxxx xx
xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx
xxxxx x xxxů podle § 187 odst. 1 tr. zák. došlo jediným jednáním pachatele, jímž
v určité době a na určitém místě prodával omamné či psychotropní látky více osobám,
xxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxx xxxx x x x2 odst. 12 tr. ř.
Pokud se za této situace v průběhu trestního stíhání v popisu skutku pouze změní
(upřesní) xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxx x xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxx 1 tr. ř.)
či v obžalobě [§ 177 písm. c) tr. ř.], pak taková změna není důvodem k postupu podle
§ 160 odst. 5 tr. ř., tj. k zahájení trestního stíhání pro další sxxxxxx x
x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxrov. rozhodnutí pod č. 57/2007 Sb.
rozh. tr.). Jestliže se pachatel dopouštěl trestného činu zpronevěry podle § 248
tr. zák. tím, že po delší dobu (napřx xxxxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xožno rozdělit na jednotlivé dílčí útoky, pak nebude možno učinit závěr
o pokračování v tomto trestném činu, byť jeho jednání vykazuje některé znaky pokxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxx xx xxxxxx x xx xxxxx x xxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxek jak z hlediska trestního
práva hmotného, tak z hlediska trestního práva procesního. Pokud se uvedený čin neskládá
z jednotlivých dílčích útoků pokrxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx x xx xxxxx xx
xxx xxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxx xxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx x xxchž bylo na rozdíl od obžaloby zjištěno, že pachatel nemohl jednat výše
uvedeným způsobem, a to např. proto, že v určitých dnech nebyl v zaměstnání. Takoxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxx xx x xxx xxxx xxxxxxxxx x
x xxxxx xx
xxx xxkračování v trestném činu jde o uskutečňování společného zločinného záměru
jednáním, které stále nově naplňuje skutkovou podstatu téhož trestného čxxx x xxx
xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxní jednotlivých útoků se nevyžaduje úplná
totožnost způsobu spáchání, ale postačí podobnost způsobu spáchání jednotlivých útoků,
přičemž tuto podmxxxx xx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxanice
rozkrádá tržbu za odprodané pohonné hmoty. Skutečnost, že rozkrádání zakrývá různým
způsobem (neevidovaný prodej pohonných hmot za pomoci zásxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xtoků charakteru stejnorodosti, když jinak podstata
jednání (zpronevěra tržby) i ostatní objektivní okolnosti činu (předmět útoku, poškozený,
místx xxxx xxxxx xxxx xxxxxxx x
xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx x xx xxxxx x xxx xxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx x xxxxňování ostatních znaků
jeho skutkové podstaty. Každý dílčí útok totiž musí mít všechny znaky skutkové podstaty
trestného činu, o jehož pokračování má xxxx x
xxxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxlství. 2006, č. 7-8, s. 21.
FENYK, J., CÍSAŘOVÁ, D., GŘIVNA, T. a kol. Trestní právo procesní. 6. vyd. Praha:
Wolters Kluwer, 2015.
KOCOUREK, J. Záxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xx xx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxxu. Praha: Leges, 2010.
MUSIL, J. Úloha policie v evropském kontinentálním procesu. Kriminalistika. 1997,
č. 1, s. 7.
RŮŽIČKA, M. K otázce procesxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxx xx xxx xx xxx
xxxxxx xx x xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxx xx xxxx xxxxxx xx xx xeck, 2013.
ŠÁMAL, P., MUSIL, J., KUCHTA, J. a kol. Trestní právo procesní. 4. vyd. Praha: C.
H. Beck, 2013.
TOMEK, P. Zákon o služebním poměru příslxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx
xx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxxxx xx xx xxxk,
2014.
HLAVA DRUHÁ
SOUD A OSOBY NA ŘÍZENÍ ZÚČASTNĚNÉ
1.
Státní orgány, fyzické a právnické osoby, které vlastním jménem ovlivňují průxxx
xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxík řízení" není v trestním
procesu používán zejména proto, aby byla zdůrazněna odlišnost od postavení účastníků
jiných druhů procesů. Subjekty trestxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxx
xx
xxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx
xx
xxxxa, proti níž se řízení vede, poškozený, zúčastněná osoba, osoby s tzv. samostatnými
obhajovacími právy, orgán sociálně-právní ochrany dětí a probačnx xxxxxxx x xxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx
xx
xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx x xx xxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxné.
2.
Zvláštní postavení mezi subjekty řízení mají strany. Jsou to subjekty, které jsou
podle zákona oprávněny před soudem uplatňovat nebo poxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxxu rozumí ten, proti němuž se vede trestní
řízení, zúčastněná osoba a poškozený a v řízení před soudem též státní zástupce a
společenský zástupce; stejné xxxxxxxxx xx x xxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxx
xx xxxxxx xxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xx
xx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xxzi subjekty trestního řízení státní zástupce,
který je orgánem, jenž řídí a koná dozor nad zachováváním zákonnosti v přípravném
řízení, je x x xxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
dominus litxx
xxxxx xxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
JUDr.
Tomáš
Durdík
- soudce Městského soudu v Praze
Právní stav komentáře je ke dni 1.5.2017.
K § 13
1.
Podle čl. 81 Ústavy vykonávají soudnx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx
xxxxx xxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xrávům, přičemž jen soud je oprávněn rozhodovat o vině a trestu za trestné
činy (čl. 40 odst. 1 Listiny).
2.
Toto ustanovení přitom na základě zákonnéxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxx xx xxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxxším soudem, Nejvyšším správním soudem, vrchními, krajskými a
okresními soudy (nikoli Ústavním soudem, který reprezentuje samostatnou, jednoinstaxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxta Prahy je působnost
krajského xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxx xxxxx x xx xx xx x xxxxx x xxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxvy a
obvody jsou stanoveny v příloze č. 4 k zák. o soudech a soudcích. Změna terminologie
je dána i ve vztahu k obvodu města Brna, kde působnost okresního soxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxx x xxxx xx x xxxxx x xxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxx
xxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxx xx x x xxxx x xxxxxxx x soudcích, názvy, obvody a
sídla krajských soudů v příloze č. 2 k tomuto zákonu a názvy, obvody a sídla okresních
soudů v příloze č. 3 citovaného zákona. V pxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx xxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxtíně došlo ke zřízení poboček, jejichž názvy a sídla jsou
stanoveny v přílohách č. 5 a 6 (pobočky krajských soudů) a v příloze č. 7 k zák.
o soudech a soudcxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xx
xxxxx x xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxx x x xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxů v oblasti trestního soudnictví. Obvodní soud pro Prahu
2 je tak příslušný k řízení v trestních věcech proti pachatelům trestných činů spáchaných
poruxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxxem návykové látky
podle § 274 tr. zákoníku, v nichž by jinak byly příslušné podle trestního řádu obvodní
soudy v hlavním městě Praze. Naproti tomu Obvodxx xxxx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x
xxxx x xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx městě Praze k řízení v trestních věcech týkajících
se občanů České republiky, jde-li o výkon rozhodnutí cizozemského soudu podle mezinárodní
smlouvyx x xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxx xxxxxxx xxxx řízení
v oblasti mezinárodní justiční spolupráce naopak stanoví zákon o mezinárodní justiční
spolupráci ve věcech trestních (k tomu blíže výklad k § xxx xxx xxxx
xx
x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxx xxxubliky, jednak na území Slovenské
republiky, je pravomoc soudů České republiky dána, pokud soud se sídlem na území
České republiky rozhodoval ve věci jxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxx xx
xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx
xx xxxxx xxxxxxxxx republiky, jestliže rozhodoval ve věci jako soud druhého stupně.
5.
Nejvyšší soud jako vrcholný orgán ve věcech patřících do pravomoci soudů v trexxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxy o řízení xxxx xxxxxx xxxx x
xxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxx xxxlovil souhlas Parlament, jíž je Česká
republika vázána a která byla vyhlášena, jakož i v jiných případech stanovených zvláštním
právním předpisem nebx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxx
xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxx k odposlechu a záznamu telekomunikačního provozu a příkazu k zjištění údajů
o telekomunikačním provozu podle § 314l a násl. tr. řádu nebo rozhodování x xxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx xatýkacím rozkazem podle
§ 218 z. m. j. s.). Nejvyšší soud v neposlední řadě sleduje a vyhodnocuje pravomocná
rozhodnutí soudů v trestním řízení a na jejixx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx
xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxjvyššího soudu blíže § 14 zák. o soudech a soudcích.)
6.
Vrchní soudy naproti tomu rozhodují jednak v případech stanovených trestním řádem
jako soxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxpadech
(např. o povolení použití agenta podle § 158e odst. 4, o povolení použití příslušníka
zahraničního bezpečnostního sboru jako agenta na území Čexxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxxo státu, a to pro účely trestního řízení vedeného
v České republice nebo v cizím státě podle § 59 odst. 2, 3, § 60 odst. 2, 3 a § 61
odst. 2 z. m. j. s.). (K organixxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxx xxxx
x xxxxxxx x xxxxxxxxxx
xx
xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx jako soudy
druhého stupně ve věcech, v nichž rozhodovaly v prvním stupni okresní soudy, které
patří do jejich obvodu, jednak v případech stanovených trxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxx
xxxxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxx xák. o soudech a soudcích).
8.
Okresní soudy, jakož i obvodní soudy na území hlavního města Prahy a Městský soud
v Brně rozhodují jednak jako soudy prvxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxx
xx xxxx xxxxx x x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x x3-36 zák. o soudech a soudcích).
xx
xx xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xx 2 z. s. m.), jimiž se podle
§ 2 odst. 2 písm. d) z. s. m. rozumí zvláštní senáty, popř. v zákonem stanovených
případech předseda takového senátu nebo samosxxxxxx xxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxího soudu.
Související předpisy:
xxxxxxxxxxx
xx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xávazná vyhláška obce nově nebo podrobněji formulovala
skutkové podstaty trestných činů nebo přestupků, které jsou definovány v trestním
zákoně nebo x xxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx x
xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxu ve smyslu § 41 odst. 1 písm. a) zákona č. 335/1991 Sb., o soudech a soudcích,
ve znění pozdějších předpisů, které neodporuje čl. 38 odst. 1 Listiny základxxxx
xxxx x xxxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxého soudu přidělen tak,
že po dobu tohoto přidělení přestává vykonávat funkci soudce okresního soudu. Přidělení
soudce lze přitom vymezit jen dobou výxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx x
x xxxxxxxxxx x xx xxxx xx xxxxxx xxxx x xxxxxxx x xxxxxxxxx xx znění pozdějších předpisů,
plyne, že soudce může svou funkci xxxxxxxxx xxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
x xxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx
xxxxxx xxxxxx x xxnému soudu podle § 68 tohoto zákona, a proto se takový soudce na
dobu dočasného přidělení stává soudcem soudu, k němuž byl dočasně přidělen, a po
tuto dobu xxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxx xx xxxxx
xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx okresního soudu k
výkonu funkce u krajského soudu podle § 68 odst. 1, odst. 2 písm. a) zákona o soudech
a soudcích, jakož i výkon funkce takového soudce odpxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxx xxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxx xunkce u krajského soudu dočasně přidělen tak, že
po dobu takového přidělení přestává vykonávat funkci soudce okresního soudu, k němuž
byl přidělen podxx x xx xxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxsné přidělení soudce za účelem jeho rozhodování
v konkrétné věci u okresního soudu, a na ně navazujícími změnami rozvrhu práce, na
základě nichž soudce xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
x x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxx xx xxxxx x xxxxxxx
xx xxxu též č. 8/1996 Sb. rozh. tr.) -
Za soudce vyloučeného z rozhodování u soudu vyššího stupně podle § 30 odst. 3 tr.
ř. se považuje soudce, ktxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxx xxxx xx xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxcím (např. o vazbě, o zajištění majetku obviněného). Za účast na rozhodování
u soudu nižšího stupně ve smyslu § 30 odst. 3 tr. ř. se nepovažuje, jestliže xxxxxx
x xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxx
xxxxxxxxxx xx xxxx xxxx xx xxxxxxxxxx x xxx xxxxxxxxxxxx xxxxená skutečnost podle
okolností zakládá důvod pro vyloučení soudce podle § 30 odst. 1 tr. ř. -
Literatura:
FENYK, J., SMEJKAL, L. Zákxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxx
xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxx xxxNEROVÁ, E. a kol. Listina základních
práv a svobod. Komentář. Praha: Wolters Kluwer, 2012.
RYCHETSKÝ, P., LANGÁŠEK, T., HERC, T. MLSNA, P. a kol. Ústxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxx xx x xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxx xx vyd. Praha: C. H. Beck, 2013.
xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx
(Okresní soud)
JUDr.
Tomáš
Durdík
- soudce Městského soudu v Praze
Právní stav komentáře je ke dnx xxxxxxxxx
x x xx
xx
xxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xehož články jsou ze zákona povolány
k projednání a rozhodnutí věci samé v prvním stupni trestního řízení.
2.
Vedle příslušnosti věcné právní teorix x xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxx
xxxxx x xxxxxxx xe příslušný k projednání a rozhodnutí (tj. k vyřízení) určité trestní
věci (k tomu blíže § 18), a příslušnost funkční, jež stanoví, který věcně a místně
pxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxx x xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xx
xxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxh (k tomu
blíže § 252 - příslušnost krajského nebo vrchního soudu v odvolacím řízení, § 265c
- příslušnost Nejvyššího soudu v řízení o dovolání, § 266 odxxx x x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxx x xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx
x xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
3.
V obvodu hlavního města Prahy je působnost okresních soudů vykonávána obvodními soudy,
jejichž názvy a obvody jsou stanoveny v příloze č. 4 k zák. x xxxxxxx x xxxxxxxx
xx x xxxxx x xxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxx xxxx x xxxx xx x xxxxx x xxxx x xxxxxxx x xxxdcích).
4.
Podle tohoto ustanovení jsou okresní soudy příslušné k vedení nalézacího řízení,
tedy k projednání a rozhodnutí věci xxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxxx x xx
xx xxxxxx xx xxxx xxxxxxxm činům, nejedná-li se o případ zákonné výjimky, kdy je
k vedení řízení v prvním stupni věcně příslušný krajský soud. K tomu blíže § 17.
Vedle nalézacího řxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx
xx xxx xxxxx xxx x xx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxx xxx x xxxx
xxxx xinný jako soud prvního stupně rovněž v rámci nalézacího řízení. Konkrétně se
jedná o rozhodnutí související s výkonem trestu odnětí svobody, jež činí sxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxx xxx xxxx x xxxxxxxxxx
x xxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxěném propuštění z výkonu trestu
odnětí svobody a o tom, zda a do jaké míry je osoba, jíž byl pravomocně uložen trest
odnětí svobody, účastna vyhlášené amnxxxxx xx xxxxx xxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxx x
xxxxx xxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxxxx x xx xxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx
x xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxx řízení (§ 324 odst. a § 333 odst. 1). Okresní soud
(v jehož obvodu se ochranné léčení vykonává) vždy rozhoduje rovněž o změně způsobu
výkonu ochranného lxxxxx xx xxxx xxxxx xx x x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxx
xxxxxxxx xx xxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxx xx
xxxxxxx xetenční ústav, ve kterém se v dané věci zabezpečovací aktuálně vykonává)
je dána rovněž k rozhodování o změně výkonu zabezpečovací nx xxxxxxxx xxxxxx
xx xxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxx xxxxx xx x x xxxxxxxxxx xx
xxxxxxxxxxxxx xx xxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxx v jehož obvodu má odsouzený
v době podání návrhu nebo naposledy měl bydliště, je výlučně příslušný k rozhodnutí
o zahlazení odsouzení (§ 364 a § 364a), zxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxx xxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xx xx xxxxx x xx xx xx).
detence
detence
xxxxxxx
xxxxxxx
xx
xxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xkonů v rámci přípravného
řízení, konkrétně k rozhodnutím o vzetí obviněného do vazby (§ 73b odst. 1 ve spojení
s § 68), o dalším trvání vazby (§ 73b odst. 3 xx xxxxxxx x x xx xxxxx xxx x xxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxx
xxxxx x xx xxxxx x xxxxx x xxxxx xxvodů vazby (§ 73b odst. 4), o vydání příkazu k
zatčení (§ 69 odst. 1), k rozhodnutí o zatčené osobě (§ 69 odst. 6), k rozhodnutí
o uložení omezení spočívajícxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xx xxxxx x xxxxxx
xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxx x xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x
xxxxxxx xx xxx xxst. 1), k udělení souhlasu k otevření zadržené zásilky (§ 87 odst.
1), k udělení souhlasu se záměnou zadržené zásilky (§ 87a odst. 1), k vydání příkazu
k odxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxx xxx x xxxxxx xxxxxxx
x xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxx xxx x xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxx xx xx xxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xx xxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxného prostředí, sportovních, kulturních a jiných společenských akcí
a styku s určitými osobami (§ 88f), zákazu zdržovat se na konkrétně vymezeném mísxx
xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xx xxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxx xxxxx x x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx neodkladných a
neopakovatelných úkonů (§ 158a). V případech taxativně uvedených v § 146 odst. 1
písm. a) až l) je okresní soud, v jehož obvodu je činný stxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxx
xx
x xxxxislosti s řízením o řádných a mimořádných opravných prostředcích nelze pominout
oprávnění okresního soudu zcela vyhovět stížnosti, jež směřuje protx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxx x xxx xxxxx xxx jakož i provedení nezbytných úkonů
vedoucích k odstranění vad odvolání či dovolání ještě před předložením dané věci
k rozhodnutí příslušnému odvolacxxx xxxxx xx xxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxx
xxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx
xx xxxx xxx xxzhodl v prvním stupni nebo pokud byl příslušným rozhodovat o obžalobě
za situace, kdy řízení skončilo pravomocným usnesením státního zástupce o zastaxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxx xx xxx
xxxxxxxxxxxx
7.
Zvláštní ustanovení o věcné příslušnosti obecných soudů při jejich postupu v oblasti
mezinárodní justiční spolupráce ve věcech trestních obsxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxx xx 48 odst. 5 z. m. j. s.), včetně rozhodování
o dočasném předání osoby do cizího státu (§ 70 odst. 2 z. m. j. s.), vydání žádosti
o předání trestního řízení po pxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xx xxx xxxxx x xx xx
xx xx xx xxxxx x xx xxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xtátu Evropské unie a k zajištění výkonu rozhodnutí o uznání tohoto
příkazu (§ 232 odst. 1 z. m. j. s.). Okresní soud, v jehož obvodu se zdržuje osoba,
vůči nxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx x
xxxxxx x xxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx státu,
xxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxx xx xxx xxxxx x xx xx xx xxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxx x xxxxx republice,
je dána příslušnost okresního soudu, v jehož obvodu tato osoba má nebo měla poslední
trvalý pobyt, a nelze-li příslušnost soudu tímto způsoxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxx xxxxx xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxx xxx
xxx xxxxxx x xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxtí jiného členského státu ukládajícího peněžitou
sankci nebo jiné peněžité plnění (§ 263 odst. 1 z. m. j. s.), pro řízení o uznání
a výkonu rozhodnutí jinxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxx x xx xx xx xxx xx xxx xxxxxx x xxxxxx
x výkonu rozhodnutí jiného členského státu ukládajícího trest nespojený se zbavením
osobní svobody, dohled nebo přiměřená omezení nebo povinnosti (§ xxx xxxxx x xx xx
xx xxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxx x xxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxx xx xx xx xx xx xxxx
xxxxx x x xxxxxx x xxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxpské unie včetně vydání
evropského zatýkacího rozkazu (§ 192 z. m. j. s.) se příslušnost soudu řídí obecnými
kritérii trestního řádu. Naopak je tomu v říxxxx x xxxxxx xx xxxxxx xxxxx xx xx xxxxx
x xx xx xx xxxx xxxx x xxxxxx x xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxxx xx xxx xxxxx x xx xx xx xxxx x xxxxní o uznání a výkon cizozemského rozhodnutí
(§ 121 odst. 3 z. m. j. s.), v řízení o předání mezinárodnímu soudu (§ 165 z. m.
j. s.) a v řízení o uznání o výkon roxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xx xxx xxxx. 1 z. m. j. s.), kde je založena výlučná příslušnost krajského
soudu.
Související předpisy:
xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx x xxxx xxx xxxx xx xx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx x xx x xx xxx
xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxx v prvom stupni. Ustanovenie
§ 146a Tr. por. určuje osobitným spôsobom vecnú i miestnu príslušnosť súdov na konanie
o riadnom opravnom prostriedku, v ktxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxx
xxx xxxx x xxxxxxxxi podanej proti uzneseniu okresného prokurátora, ktorým bol obvinený
vzatý do väzby, aj vtedy, ak je obvinený stíhaný pre trestný čin, pre ktorý je podľx
x xx xxxx x xxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx x
xxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxe každý z
nich svou příslušnost samostatně. Příslušnost okresního soudu není dotčena tím, že
na obviněného byla v jiné věci podána obžaloba u krajského xxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxx x xx x x xx xxxxx x xxx xxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xx x xxxx xxxx xxxa na obviněného podána u krajského soudu
obžaloba ve smyslu § 17 tr. ř. -
Jestliže soud vrátí státnímu zástupci k došetření věc, která byla xxxxx x xx xxx
xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
x xxxx xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxící rozhodnutí o odnětí a přikázání
věci význam pro posouzení příslušnosti soudu k řízení o nově podané obžalobě. I v
takovém případě se příslušnost souxx xxxx xxxxxxxxxxxx x xxxxx xxx xx x
x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxx
x xxx xx xx xxxxx ve které byla podána obžaloba, rozhoduje soud, který je příslušný
rozhodovat v tomto procesním stadiu o vazbě, tedy soud, který obžalobu projednává.
Pxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxtní, pokud ji přijal
soudce v přípravném řízení, jen ve stadiu před podáním obžaloby. -
Rt 93/1998
Zjistí-li krajský soud jako soud druhého stupně pxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxx
xx xxxxx xx x xxxxxxxxxxx xxxxx x§ 16-18 tr. ř.) byla na obviněného podána obžaloba,
zruší napadené usnesení postupem podle § 149 odst. 1 tr. ř. O žádosti obviněného
o propuštění z vazby xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xx xx xxxxxx x xx xxxxx x xxxx xx xxxxxxxx xxxx x
xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxx x x xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx x x xxxxx
xxkterých zákonů (zákona o soudnictví ve věcech mládeže), oprávněn rozhodnout o prodloužení
vazby mladistvého, je ten soud pro mládež, vůči němuž je podxxxxxxx xxxxx xxxxx xxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx
xxx xxxxxx xx xx xxx xxxx xxx xx xxxxx xxxxxxeným soudem příslušný krajský soud pro
mládež; je-li k projednání věci v prvním stupni věcně příslušný krajský soud pro
mládež (§ 17 tr. ř.), pak je tímto xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxx xxxxízeným soudem pro mládež (např. v řízení před odvolacím soudem), pak - s
ohledem na nedostatek speciální právní úpravy funkční příslušnosti soudu pro rxxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxx
x xx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxx xx xxxxože podle tohoto ustanovení
není rozhodnutí o prodloužení vazby podmíněno žádným návrhem ani lhůtou, v které
by jej bylo třeba učinit, může tento nadříxxxx xxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxx
x xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx
x
x x xxxxxdě, že výkon trestu obecně prospěšných prací nenařídil okresní soud, který
uložil tento trest, ale byl přede dnem 1.1.2010 nařízen podle § 336 odst. 2 txxxx
x xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxx x
xxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx x xxxxxxxxí od 1.1.2010 příslušný
ke všem úkonům týkajícím se dalšího výkonu trestu obecně prospěšných prací (např.
k rozhodování o změně druhu a místa jeho výkonx xxxxx x xxx xxxxx x xxxxxx x xxxx
xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxx xxxxxx x
Příslušnost soudu podle § 26 tr. ř. k úkonům v přípravném řízení je omezena pouze
na dobu trvání přípravného řízení (§ 12 odst. 10 tr. ř.). Po ukončení přxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx
x xxxxx xxx xx x xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xstanovení se stává soudem příslušným
ke všem rozhodnutím, která ve věci přicházejí v úvahu, a to včetně těch, jejichž
potřeba vyvstala z procesních úkoxxx x xxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxx § 71 odst. 3 tr. ř. (ve znění účinném do 31.12.2011) o dalším trvání
vazby, v době po podání obžaloby rozhoduje soud [§ 146a odst. 1 písm. a) tr. ř.]
příslušxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx x xstanovení § 30
odst. 2 věty druhé tr. ř. -
Výjimka z místní příslušnosti soudu k rozhodnutí o použití amnestie podle § 368,
věta druhá, tr. řxx xxxxx xxxxx x xxxx xxx x xx xxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxí
nejen ohledně trestu odnětí svobody, který odsouzený odpykává v době rozhodnutí o
použití amnestie, ale též ohledně všech dalších trestů odnětí svobxxxx xxxxxxx xxxxx
xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxx xxxxx x xxxx x xxxxxx xxxxxxx xx xx xxxxx xx xxxxxxxx
x
x xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxětí svobody v trest domácího vězení (§ 57a tr. zákoníku)
je podle § 320 odst. 2 tr. ř. příslušný soud, v jehož obvodu odsouzený vykonává trest
odnětí svobxxxx xxxxx xx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxx xxxxx x xxx xx x
xxxxxxxxxxx
xxxxxx x., SMEJKAL, L. Zákon o trestní odpovědnosti právnických osob a řízení proti
nim. Komentář. Praha: Wolters Kluwer, 2012.
KUBÍČEK, M., POLÁK, P. Zákox x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx
xxxxxx xx x xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxx xx xyd. Praha: C. H. Beck, 2013.
ŽATECKÁ, E., HRUŠÁKOVÁ, M. Zákon o soudnictví ve věcech mládeže. Komentář. Praha:
Wolters Kluwer, 2015.
xxxxxxxx xxxxx
xxxxx
xxxxx
xxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxx
xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxxxx
x x xx
xx
xxx x xxxxxxxxx xxxvidel pro xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxx xxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxho soudu pro fázi odvolacího řízení jsou upraveny samostatně, a to v § 252.
Jestliže důkazy shromážděné a provedené v přípravném řízení poskytují dostaxxxxx
xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx
x xxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxdu, je tento soud příslušný
k projednání věci v prvním stupni i tehdy, když v obžalobě je tento skutek právně
posouzen jako trestný čin, o němž přísluší koxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx
xx
xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxx
xxdány u (věcně nepříslušného) okresního soudu, je třeba postupovat podle § 188 odst.
1 písm. a) či § 314p odst. 3 písm. a) a po předběžném projednání obžaxxxxx xxxxx
xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx x
xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xterý je nejblíže společně
nadřízen okresnímu soudu, u něhož byla podána obžaloba, jakož i konkrétně určenému
krajskému soudu, jemuž přísluší o žalovaxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx x xx xxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxků provedeného dokazování v rámci hlavního líčení a po zhodnocení
provedených důkazů dospěje k závěru, že žalovaný skutek zakládá trestný čin, o kteréx
x xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxx xxxxx x xxx
xxxxx x xxxxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxzenému soudu.
K tomu blíže § 24 odst. 1. Na rozdíl od postupu podle § 188 odst. 1 písm. a), kdy
stačí, že právní posouzení žalovaného skutku podle skutkové pxxxxxxx xxxxxxxxx x
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x x xx xx x xxxxxx xxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxle § 22 odst. 1 třeba tento postup
opřít o závěr okresního soudu, že skutek, který je předmětem řízení, naplňuje všechny
objektivní a subjektivní znaky xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxx xx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx x xx1994 a R 14/2007).
K odst. 1
3.
Obecně je dána věcná příslušnost krajského soudu k projednání a rozhodnutí věci samé
v prvním stupni tehdy, naplňujxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxx
xxxxx xranice činí nejméně pět let. Při určení věcné příslušnosti krajského soudu
podle tohoto kritéria se přitom nikterak nepřihlíží k možné modifikaci trexxxx xxxxxx
x xx xxx xx xxxxxx x xx xxx xxxxxxxxx xxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xx xxxxxxxxxxx xxxxx x xx xx xx xxxx xxx xx xxxxxx x xx xxx xákoníku, tj. naopak
při mimořádném zvýšení horní hranice trestu xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxx
xxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxého činu spáchaného ve prospěch organizované zločinecké
skupiny podle § 108 tr. zákoníku, stejně jako ke snížení trestní sazby odnětí svobody
stanovexx x xxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xx xx xx xxxx
xx
xxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxjského soudu určena na základě dolní hranice sazby hrozícího
trestu odnětí svobody podle odst. 1 a možnost, že trest bude ukládán podle této trestní
sazxxx xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxx xxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxxxx xx x xxxxxxxxxx x xxíslušnosti
a nejblíže společně nadřízený soud je podle § 24 odst. 1 oprávněn rozhodnout o věcné
příslušnosti okresního soudu, jen pokud lze reálně vylxxxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxxx
x xxx xxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxx xxx xxxxxxxx
x x xx xxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxnost krajského soudu.
5.
Věcná příslušnost krajského soudu k projednání a rozhodnutí věci v prvním stupni
je automaticky dána rovněž tehdy, pokud xxx x xxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxxxx x xx xxxxx x xxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxxx nad dvacet až do třiceti let, jednak trest odnětí svobody na
doživotí. Výjimečný trest přitom může být uložen jen za zvlášť závažný zločin (tj.
podle § 14 xxxxx x xxx xxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx x xxxxx xx
navíc trestní zákoník ve zvláštní části výslovně dovoluje. Výjimečný trest může být
podle zvláštní části trestního zákoníku uložen pouze za zvlášť xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxem, civilním plavidlem a pevnou plošinou
(§ 290 odst. 2 tr. zákoníku), zavlečení vzdušného dopravního prostředku do ciziny
(§ 292 odst. 2 a § 292 odst. 3 xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxx
x xxx xxxxníku), teroru (§ 312 odst. 1 tr. zákoníku), sabotáže (§ 314 odst. 3 tr.
zákoníku), vyzvědačství (§ 316 odst. 4 tr. zákoníku), válečné zrady (§ 320 odst.
1 txx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxx
xxxxxxxxxxx xx xxx xxxxx x xxx xákoníku), vyhýbání se výkonu služby (§ 384 odst.
2 tr. zákoníku), zběhnutí (§ 386 odst. 3 tr. zákoníku), vyhýbání se výkonu strážní,
dozorčí nebo jiné slxxxx xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx
xxxstoru (§ 391 odst. 3 tr. zákoníku), ohrožování morálního stavu vojáků (§ 392 odst.
2 tr. zákoníku), porušení služební povinnosti vojáka (§ 393 odst. 4 trx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xx xxx xxxxx x x x xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx
xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxy lidí (§ 402 odst. 2
tr. zákoníku), agrese (§ 405a tr. zákoníku), přípravy útočné války (§ 406 tr. zákoníku),
styků ohrožujících mír (§ 409 odst. 2 tr. zákxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxxx xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx perzekuce obyvatelstva (§ 413 odst. 3 tr. zákoníku),
plenění v prostoru válečných operací (§ 414 odst. 1 tr. zákoníku) a zneužití mezinárodně
uznávanýxx x xxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xx
xxxxx xx x xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxejících
s neoprávněným nakládáním s lidskými tkáněmi a orgány, lidským embryem a lidským
genomem a trestných činů proti svobodě, k jejichž projednání x xxxxxxxxxx xx x xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xx xxx xxxxxx xx xxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxnovenou ve zvláštní části trestního
zákoníku. Věc, v níž byla podána obžaloba pro pokus zločinu vraždy podle § 140 odst.
1 tr. zákoníku za užití § 21 odstx x xxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxx xxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xx
xxx x xxxxxxx xxx ublížení na zdraví podle § 145 odst. 1 tr. zákoníku, jestliže je
z důkazů provedených v přípravném řízení zřejmé, že nemůže jít o pokus vraždy, a
jestliže xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxx xx xxxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx skutek
jako pokus trestného činu vraždy (srov. R 10/1994-I).
xxxxxxxxx
K odst. 1 písm. b)
xx
xxxxxxx xx x xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxx xxxx x xxxxx x xxxxx xxx xx xx xxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxch podmínek, jež musí
být v každém jednotlivém případě splněny tak, aby byla ve vztahu k tomuto trestnému
činu dána věcná příslušnost krajského soudu. Txxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx
xxxx xxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxx x xxxxxxx xxxxetí k obchodování na regulovaném trhu bylo požádáno, nebo
prostřednictvím padělků a napodobenin takovýchto investičních nástrojů. Současně
(kumulxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xx
xxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xebo získání
značného prospěchu.
xxxxxxxxx
8.
Naproti tomu dojde-li k odcizení některého z investičních nástrojů, nejedná se o
trestný čin spáchaný prostřexxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx
x xxxxx xxx xxxxx xx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxko soudu prvního stupně, protože investiční nástroj je zde předmětem trestného
činu, a nikoli prostředkem jeho spáchání (srov. R 31/2005-II). Podmínxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxx xx xx xxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxx xxxxxxx xxx spáchán nikoli jen pouhým
odcizením, zpronevěrou, zničením a zpravidla ani pouhým vylákáním některého z investičních
nástrojů, ale že byl spáchán s vxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxx x x xxxxx x xx xx xx xxx
, , swapy, forwardy a jiné náxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxx
xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxx x xxxxx xxxxxxxxx, finančním indexům či finančním kvantitativně vyjádřeným
ukazatelům a ze kterých vyplývá právo na vypořádání v penězích nebo právo na dodání
majetkoxx xxxxxxxx x xxx xx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
x , swapy, forwardy x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx
x x xxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxx xx přeje vypořádání v penězích, není-li využití tohoto práva odvislé
od platební neschopnosti nebo jiné obdobné nemožnosti plnění,
, x xxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx x
x xxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxxxx x xx xxxxxxx xx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx
xegulovaném trhu nebo v mnohostranném obchodním systému provozovaném osobou se sídlem
v členském státě Evropské unie,
, , swapy, foxxxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxxxxxx
x x xxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxx xxx
xxxxou určené pro obchodní účely a mají znaky jiných derivátových investičních nástrojů;
zejména jde o ty, které jsou zúčtovány a vypořádány prostřednictxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx
x x xxxxxx xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xodnota se vztahuje ke klimatickým
ukazatelům, přepravním tarifům, emisním povolenkám nebo míře inflace a dalším ekonomickým
ukazatelům uveřejněnýx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx x x xxxxx xxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxch,
není-li využití tohoto práva odvislé od platební neschopnosti nebo jiné obdobné nemožnosti
plnění,
xx
xxxestiční cenné papíry,
b)
cenné papíry kolektivního investování,
c)
nástroje peněžního trhu,
d)
opce
futures
xx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xx
xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx
xx
xxxx
xxtures
h)
opce
futurex
i)
opce
futures
xx
xxxx
xxxxxxx
k)
nástroje, jejichž hodnota se vztahuje x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxx xx x xxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxátových investičních nástrojů; zejména jde o ty, které jsou obchodovány
na evropském regulovaném trhu nebo v mnohostranném obchodním systému provozxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxx xxxxxxxx xxxoda o výzvě k doplnění zajištění.
10.
Investičními cennými papíry se podle § 3 odst. 2 z. p. k. t. rozumí cenné papíry,
které jsou obchodovatelné xx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xx
xxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxx
xx
xxxxxxxxx xebo obdobné cenné papíry představující právo na splacení dlužné částky,
c)
cenné papíry nahrazující cenné papíry uvedené v písm. a) a b),
d)
xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxx xx x xxx
xx
xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xx xypořádání v penězích a jejichž hodnota
je určena hodnotou investičních cenných papírů, měnových kurzů, úrokových sazeb,
úrokových výnosů, komodit nxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxo fondu a podílové
listy.
11.
Investičními nástroji naproti tomu nejsou platební nástroje, tedy např. směnky a
šeky (§ 3 odst. 5 z. p. k. t.). Jeden ixxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx x xxxxxxxxxxmi nástroji organizovaný organizátorem regulovaného
trhu v souladu s povolením České národní banky, na kterém se obchoduje pravidelně
a který má stanxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xx
xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx na
regulovaný trh, která jsou v souladu s tímto zákonem (§ 55 odst. 1 z. p. k. t.).
Podmínky pro přijímání investičních nástrojů k obchodování na regulovaxxx xxxx xxxxxxx
xxxxx x xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxxtor regulovaného trhu stanovit
v pravidlech pro přijímání investičních nástrojů k obchodování na regulovaném trhu
(§ 56 odst. 1 z. p. k. t.). Organizátxx xxxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxx
xxxxxxx xx xx odst. 1 z. p. k. t.). Pravidla přístupu na regulovaný trh upřesňují
povinnosti účastníků regulovaného trhu vyplývající z řízení a struktury regulovanxxx
xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxx xxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxx xx xx xxxxx x xx xx xx xx).
13.
Padělanými investičními nástroji jsou jakékoli reprodukce (kopie) v listinné podobě
emitovaných (nikoli zaknihovaných) investičních nxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x x x xxxxx
xx x xx xx xx xxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxů.
14.
Napodobeninami investičních nástrojů jsou jakékoli reprodukce (kopie) v listinné
podobě emitovaných (nikoli zaknihovaných) investičnxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx x x
x xxxxx xx x xx xx xx xxx xxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx
x xx xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxísto pravých investičních nástrojů. Mezi
napodobeniny lze xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x x x xxxxx xx x xx xx xx xx
emitované v listinné podobě, jež byly upraveny opět za účelem jejich využití v rozporu
s původním nastavením tohoto investičního nástroje (např. graxxxxx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx
xxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxxxh v odst. 1 písm. b) obligatorním
znakem pro určení věcné příslušnosti krajského soudu k vedení řízení v prvním stupni,
se podle § 138 odst. 1 tr. zákoníku xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxx xxx
xx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxx x xxx xxx xxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx x xxačným prospěchem se podle § 138 odst. 2 tr. zákoníku rozumí
prospěch dosahující částky nejméně 500 000 Kč a současně nepřesahující částku ve
výši 5 000 0xx xxx xxxxx xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxx x xxxxx xx
xxx
xxxxx xx x xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xávažným pravidlům tržní ekonomiky
a oběhu zboží ve styku s cizinou a trestných činů obecně ohrožujících, k jejichž
projednání a rozhodnutí je v prvním sxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxx x xx xxx xxxxxx xx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxi trestního zákoníku.
xxxxxxxxx
K odst. 1 písm. d)
17.
Jedná se o výčet trestných činů proti základům a proti bezpečnosti České
republiky, cizího xxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxx
x xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxx
a rozhodnutí je v prvním stupni trestního řízení vždy věcně příslušný krajský soud,
a to bez ohledu na výši dolní hranice sazby trestu odnětí svobody staxxxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
taxativní
xxx
x xxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxstního řádu provedenou zákonem č. 455/2016 Sb. výčet trestných
činů uvedených pod písm. d), ve vztahu k nimž je od počátku dána věcná příslxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx x xxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx xx xxxoristické skupině (§ 312a
tr. zákoníku), financování terorismu (§ 312d tr. zákoníku), podpory a propagace terorismu
(§ 312e tr. zákoníku) a vyhrožováxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxx xxxxxxxxxx
taxativní
x xxxxx x
xxx
xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxxx
x xxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xx xx xxxxxxxx xxxustil jednání, které naplňuje zákonné
znaky skutkové podstaty některého z trestných činů výslovně uvedených v odst. 1,
přičemž se tohoto jednání dopuxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxa, aby bylo vůči pachateli konáno řízení pro trestný čin opilství podle §
360 odst. 1 tr. zákoníku, tzn. že se nejedná ani o případy, kdy se pachatele do staxx
xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xx xx xxxxxxx xxx
x xxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx xxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxx xx se dříve uvedl
do stavu nepříčetnosti (§ 360 odst. 2 tr. zákoníku).
20.
Bude-li tak v konkrétním případě podle § 360 odst. 2 tr. zákoníku vyloučena axxxxxxx
xxxxxxxxxx x xxx xxxxx x xxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx
xxx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xx xxxáštní části tr. zákoníku,
je třeba příslušnost soudu k projednání a rozhodnutí věci v prvním stupni posuzovat
podle obecných hledisek uvedených v § 16 x x xx xxxxx xx
xxx
xxxxxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx
xxx xxxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxpen rozpoznat protiprávnost svého jednání
nebo své jednání ovládat (§ 26 tr. zákoníku). Ve vztahu k trestnému činu opilství
však tento stav nemohl vznixxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxh
látek. Pachatele, u něhož byla v době činu alespoň jedna ze složek jednání, tedy
rozpoznávací nebo ovládací, pouze výrazněji snížena, je třeba považoxxx xx xxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx x xx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxx zákoníku. Jestliže alespoň jedna
z uvedených složek byla v době činu v důsledku opilosti pachatele vymizelá, lze uvažovat
o trestném činu opilství podxx x xxx xxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxx x xxxxxx
xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxňuje (srov. R 22/1993).
22.
Návykovou látkou se podle § 130 tr. zákoníku rozumí alkohol, omamné látky, psychotropní
látky a ostatní látky způsobixx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx
xxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxx xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx
xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxx xx xxx xxx xx xxxxxx xxxx xxxxk dopustil-li
se činu jinak trestného, na který trestní zákoník stanoví ve zvláštní části trest
mírnější, bude potrestán jen tímto trestem mírnějšímx xxxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xx xxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxh činů, všechny tyto útoky tvoří jeden trestný čin opilství
podle § 360 tr. zákoníku (srov. R 16/1960).
K odst. 3
24.
Věcná příslušnost krajského sxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxx
xxxxxx xx xxxx x xxxxxx xxxxxxx xx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xx xxxxx xxichází v úvahu uložení společného trestu za podmínek § 45 tr. zákoníku,
tedy rozhodnutí o vině jednotlivými dílčími útoky pokračujícího trestného činxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
x xxxxx x xxxx x xxxxx xx x xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxtném činu blíže § 116 tr.
zákoníku. Jestliže postupem podle § 45 tr. zákoníku přichází v úvahu rozhodnutí o
vině obviněného pokračujícím zločinem podvxxx xxxxx x xxx xxxxx xx x xxx xxxxxxxxx
x xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx
xx xxxx xxxxxx xxxxxxikace je naplněna teprve součtem škod způsobených všemi dílčími
útoky pokračujícího trestného činu a že ani v jedné z věcí, v nichž se projednává
určitá xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx x xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
x xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxx
xxxxde-li pro dílčí útoky pokračujícího trestného činu, které ve spojení s dalšími
dílčími útoky, pro které již byla dříve podána obžaloba či vyhlášen odsuxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxx
x xxxx x xxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxloba přímo krajskému soudu, jehož
věcná příslušnost je dána podmínkami odst. 3, je třeba, aby soud (zpravidla okresní),
u něhož byla obžaloba podána, pxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xx xxxxxxx x x xxx xxxxx
x xxxxx xxx x xxx xxxxx x xx x xxxx xxxxx x xxxxx xx xxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx x
xxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxolečně nadřízenému soudu.
26.
Věcná příslušnost krajského soudu k projednání a rozhodnutí věci v prvním stupni
řízení je ze zákona dána i v řízení o xxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxx xx xxx xxxxx xx xxx
xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxetně schválení narovnání, o postoupení věci jinému orgánu nebo
o podmíněném zastavení trestního stíhání, je-li soudem, který by byl příslušný rozhodxxxx
x xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxavomocným
usnesením soudu o zastavení trestního stíhání, včetně schválení narovnání, o postoupení
věci jinému orgánu nebo o podmíněném zastavení trxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxx
xxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xx xxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xx xxxxxxní obnovy krajský soud, navrhne-li to státní zástupce
s odůvodněním, že vzhledem ke skutečnostem nebo důkazům, které nově vyšly najevo,
jde o trestný čxx xxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxx xxx
xxx
xxxxxxx xxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx státního
zástupce na uložení ochranného léčení, zabezpečovací , ochranné výchovy (§
239 odst. 1 tr. řádu ve spojení s § 22 z. s. m.) nebo zabrání xxxx xxxxxx xxxxx xx
xxxx xxxxxxx xxxxxxx xxx xx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxxxx xx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxetnost obviněného], stejně jako
o návrhu, u kterého si rozhodnutí o ochranném opatření, jehož uložení bylo případně
navrženo v obžalobě, sám vyhradí dx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxx x xxxxxxx
xxxx x xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxx x xxxx xxxxx x xxxxx
xxxxx xx
detence
xxx
xxxáštní ustanovení o věcné příslušnosti krajského soudu v oblasti mezinárodní justiční
spolupráce ve věcech trestních obsahuje zákon o mezinárodní juxxxxxx xxxxxxxxxx xx
xxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxxx x xxxxxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx x xxxxxx xxxxx x xxxxx
xxxxx xx xx xxxxx x xx xx xx xxxx xxxx x xxxxxxxxx xádosti cizozemského orgánu o
právní pomoc (§ 48 odst. 5 z. m. j. s.), s udělením souhlasu s provedením příhraničního
odposlechu, včetně jeho pokračovánx xxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx
x xx xxxxx x xx xx xx xxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xx xx odst. 3 z. m. j. s.), s řízením o vyžádání osoby z cizího státu (§
78 z. m. j. s. za užití § 17 a § 26 tr. řádu), s řízením o vydání osoby do cizího
státu (§ 87 odstx x xx xx xx xxxx x xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xx xxx xxxxx x xx xx xx xx xx xxxxx x xx xxx xxxxxx x xxxxxxx
x xxxxxx x xýkonu cizozemského rozhodnutí (§ 121 odst. 3 z. m. j. s.), s řízením
o předání osoby mezinárodnímu soudu (výlučná příslušnost Krajského soudu v Praze,
§ xxx xx xx xx xxxx x xxxxxxx x xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xx
xxx xx xx xx xxxx x xxxxxxx x xxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xydání
evropského zatýkacího rozkazu (§ xxx xx xx xx xx xx xxxxx x xx xxx xxxxxx x xxxxxxx
x xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxx xxxxx x xx xx
xx xxxx x xxxxxxx x xxxxxní osoby do jiného členského státu (§ 202 odst. 1 z. m.
j. s.), s rozhodováním o uznání příkazu k zajištění vydaného justičním orgánem jiného
členského stxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xx xxx xxxxx x xx xx xx xxx x x xxxxxxx x
xxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxěný
trest odnětí svobody nebo ochranné opatření spojené se zbavením osobní svobody (§
301 odst. 1 z. m. j. s.).
Související předpisy:
x xx xxxxx xx x xx xxxxx xx x xx xxxxx xx x xx xxxxx xx x xxx x xx xxxxx xx x xxx
xxxxx xx x xxx xxxxx xx x xxx, § 171, § 192, § 202 odst. 1, § 232 odst. 1, § 301
odst. 1 z. m. j. s.,
§ 14 odst. 3, § 26, § 45, § 54 odst. 1, § 58, § 59, § 108, § 116, § 130, § 138 odst.
1, 2, § 360 odst. 1, x xxx xxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxx x xxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxx xxx x xx xxsm. c) tr. řádu v okolnostech,
které mohly xxx xxxxxxxxx xxx xxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxx
xx xxxxx xxxxx xxxxx xxx xxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx a
po celou další dobu trvání vazby již byl shledáván pouze tzv. útěkový důvod vazby
dle § 67 písm. a) tr. řádu. K tomu, aby bylo možno po více než ročním trvánx xxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xx
xxxxx x xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxutečnostech shledat důvodnou
obavu z opakování trestné činnosti, přičemž toto nebezpečí další trestné činnosti
musí hrozit bezprostředně, jinými sxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx x xxxxx xxx xxxxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxxxx
xxxxxxxxxxx x xalších spoluobviněných nijak nezohlednil ve vztahu ke stěžovateli
rozhodnutí Obvodního soudu pro Prahu 4, kterým tento soud rozhodl v přípravném řízxxx
x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxx xx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxdem, rozhodujícím
o vazbě stěžovatele po podání obžaloby, k tomuto procesnímu stavu přihlédnout a řádně
se vypořádat s argumentací uvedenou v usnesenx xxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxx x xxxxxxx
xxxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxx xx xxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxx x
Právnym posúdením skutku v obžalobe nie je súd viazaný ani pri predbežnom prejednaní
obžaloby pri skúmaní otázky príslušnosti súdu (§ xxx xxxx x xxxxx xx xxx xxxxxx xxxxxxxx
xxx xxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xxx xxxx x xxxxx xx xxx xxxx x xxxxxxxx
xxxxx xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxvaný skutok podľa iného ustanovenia zákona ako obžaloba
možno však len vtedy, keď dôkazy zhromaždené a vykonané v prípravnom konaní poskytujú
dostatoxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxx xxx
xxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx x
Jestliže trestný čin [např. trestný čin podvodu podle § 209 odstx xx xxxxx x xxxxx
xx xxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxx x xx xxxxx x xxxxx
xx xxx xx xx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx x xxxxxx x xxx x xxxním stupni příslušný krajský
soud jen v případě, že tato směnka má povahu investičního nástroje (§ 3 odst. 1 zák.
č. 256/2004 Sb., o podnikání na kapitáloxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx x
xxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxx xxxx x xxxx xxxxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx x xx xxxxx x x x xx xxxxx xx
x xxxx x xxxxxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx x
xxxxxxxxxxx
xxx xxxxxxxxxx x x 16
Místní příslušnost
(Určení místní příslušnosti soudu)
JUDr.
Tomáš
Durdík
- soudce Městského soudu v Praze
Právní stxx xxxxxxxxx xx xx xxx xxxxxxxxx
x x xx
xx
xxx x xxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxx xxxxx
xx xx xxxxxxxx x xx x x x7 věcně příslušný k projednání a rozhodnutí věci samé. Na
určení místní příslušnosti k projednání věci podle § 18 přitom nemá nikterak vliv
skutečnosxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxx x xxxx xxx xxxxxxxxx
xxxx xxxxxx xx xx xx xxxxxxxxx
x xxxxx x
xx
x xxxxx xxxx xxxxx x xx xxxx. 3.
3.
Základním kritériem pro určení místní příslušnosti soudu, jenž splňuje podmínky věcné
příslušnosti k projednání a rozhodnutí věci samé ve xxxxxx x xxx xxxxx x xxx xx xxxxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx
xx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxx x xxxxxxx xxxslušnost určená podle místa spáchání činu
má přednost před příslušností určenou podle ostatních hledisek díky tomu, že na tomto
místě lze obvykle nejlxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxx
xxxx x xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx xx xxxx xxxxé
aplikovat pouze za předpokladu, že o něm nevznikají žádné pochybnosti (srov. NS 7
Td 68/2013). Místem spáchání trestného činu se xxxxxx xxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxx xásti trestního zákoníku (tj. objektivní stránku trestného
činu), a to formou aktivního konání či naopak opomenutí konání, k němuž byl pachatel
za podxxxxx x xxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxx xxx xxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxstním zákoníkem,
jež jsou objektem daného trestného činu. Např. bylo-li k pohrůžkám ve smyslu trestného
činu vydírání podle § 175 odst. 1 tr. zákoníku xxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx
xxxx xxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxx
xxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xx/1988). Takovým následkem trestného činu mohou
být i místa, kde se nachází bydliště poškozeného, přičemž je nerozhodné, zda se jedná
o bydliště trvaléxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx
xx
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxé místo, kde došlo ze strany pachatele k jednání naplňujícímu
kterýkoli z nich. Pořadí, v němž jsou tyto alternativní znaky trestného činu uvedeny
v ustxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxx
x xxxx xxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxx x x7/1996).
5.
Místo, kde pachatel uskutečnil své protiprávní jednání, a místo, kde nastal škodlivý
následek či účinek, přitom nemusí být totožné, txxx xx x xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxx
xxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxx xxx xxxxxxxx
x xxxxxxxx xxx x xxxx xxxxxx xxxxxxxných soudů, u kterého státní zástupce podal obžalobu,
návrh na potrestání nebo návrh na schválení dohody o vině a trestu, popř. jemuž byla
věc přikázána xxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxx xxxxx x xxx xxxxxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxznými
osobami na různých místech České republiky, je příslušným k projednání a rozhodnutí
podané obžaloby ten soud, v jehož obvodu se kterýkoli z pachaxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xx x xx xxxxxxxxxx
xx
x xxxxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxx x x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xkládají
z více útoků, je dána místní příslušnost každého soudu, v jehož obvodu působnosti
byl vykonán některý dílčí akt, z něhož se daný pokračující či hxxxxxxx xxxxxxx xxx
xxxxxx x xxx xxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx
xxxxxx x xxxx x xxxxxxx
xx
x xxxxxxx xxxxjících trestných činů je dána místní příslušnost jednak soudu, v jehož
obvodu působnosti pachatel vyvolal protiprávní stav, jakož i všech dalších věcxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x x96 tr. zákoníku je místem
spáchání činu nejen místo, kde se pachatel xxxxxxxx x xxxx xxxxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxx x xxxxxx xxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxx xxx xxxxxxx xxxxxxxx
xxxxxxx xx xxchatel v této rozhodné době zdržoval na více místech, je místem spáchání
každé z nich (srov. R 44/1971, R 47/1988).
8.
Za situace, kdy byly na téhož obxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxx x
xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxx x xxxxxx x xxxxxx xx xxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxx
xxxxx x xx xxxxx xx x xx xdst. 3), nelze posuzovat místní příslušnost soudů podle
§ 21 odst. 2, nýbrž každý soud posuzuje otázku své místní příslušnosti samostatně
podle § 18 (sxxxx x xxxxxxxx xx xxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxx xxxxxx
xxxxxxxxxxx xx xxxx xxxxxxx xxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxx odst.
2 z. s. z. přikázána jinému státnímu zastupitelství (srov. R 18/1998).
9.
Pro určení místní příslušnosti okresního, popř. obvodního soudu xxxx xxxxxxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xx xxxxxx xx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx
x xxxxxxx xx xx xxxxx x xxxxxxx xx x xxxxxxxx xx 564/2002 Sb., o stanovení územních
okresů a územních obvodů Prahy, v platném znění, neboť je pouze skutečnost,
zda je takové místo v obvodx xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx
xxxxxx xxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxx
xxxxnná úprava, konkrétně příloha č. 3 a příloha č. 4 k zák. o soudech a soudcích,
podle níž je výlučně třeba otázku místní příslušnosti řešit (srov. KS v Praze xx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx x x xx xxxx x
xxxxxxx x xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxxxx xxvodního soudu pro
Prahu 2 nebude dána, bylo-li porušení právních předpisů silničního provozu obviněným
jen prostředkem k realizaci jím pojatého úmysxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxx xx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xx x xx xxxxxxxxx
relevantní
xxx
xx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xx xxxxx x xemá žádný vliv podání trestního
oznámení a uplatnění nároku na náhradu škody nebo nemajetkové újmy, jež byla trestným
činem poškozenému způsobena, poxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xx x
xx xxxxxxxxx
x xdst. 2
11.
Pakliže nelze místo, kde byl trestný čin spáchán, zjistit nebo xxxxxxxx xx x xxxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx pracuje nebo se zdržuje. Uvedená kritéria
jsou vzájemně rovnocenná, tzn. že je nelze posuzovat a vyhodnocovat v zákonem stanoveném
pořadí, kdy by absoxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxx
xástupce, u kterého soudu podá obžalobu, neboť v každém konkrétním případě je vždy
dána místní příslušnost jak soudu, v jehož obvodu obviněný bydlí, tak xxxxxx x xxxxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxx x xxxxx xxxkázání (postoupení věci) mezi těmito
soudy navzájem.
12.
Rozhodujícím pro určení místní příslušnosti soudu podle těchto hledisek je přitom
okamxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxx xxxxxxxxxxxx x
xxxx x xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xsrov. NS
11 Td 34/2010). Místo bydliště, pracoviště či pobytu obviněného v době spáchání skutku
či v době zahájení trestního stíhání tak není pro určení xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxxxxx
xxxx xxxx x xxxxxxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxý přebírá soudní zásilky (srov. NS 11 Td
12/2012).
13.
Pravidlo, podle kterého nelze-li místo činu zjistit nebo byl-li čin spáchán v cizině,
koná říxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxx xx xxxxxxxx xx x xxxxxxxxxx
xxx xxx xxx xxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxx xxxxx xxx xxx x xxxxxxxa určení
příslušnosti spáchán v cizině zcela, tedy tak, že v České republice nenastaly žádné
skutkové okolnosti, které jsou významné pro určení přísluxxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx
x xxxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx xx xxxxx xx x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xx xomu u tzv. distančních deliktů, kdy např. k jednání
sice došlo v cizině, avšak následek nastal v České republice (srov. R 30/1996).
14.
Je-li obviněxx xxxxxxxxxxxx xx xxxxxx x xxx xxxx xxxxx xxx xx xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxx xx xxxxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxtel do
veřejného rejstříku, je jeho sídlem místo, kde má hlavní obchodní závod, popř. kde
má bydliště (§ 429 obč. zák.). Za pracoviště ve smyslu zákonnéhx xxxxxxxx xxx xxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xákup zboží, ale pouze takové místo, které
má trvalejší charakter, pevnější vztah k výkonu činnosti a bývá zpravidla administrativně
označováno jako sxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxx
xxx
xxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxx xoudem, u kterého státní zástupce podal obžalobu, návrh na potrestání
nebo návrh na schválení dohody o vině x xxxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx x xxxx xxxxx x xxx
xxx
xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxx xx xxxxx xxistit ani místo,
kde byl trestný čin spáchán, ani místo, kde obviněný bydlí, pracuje nebo se zdržuje,
nebo jsou-li tato místa mimo území České republikyx xx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxx xxx xxxxxxx x xxxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xednat o soud, v jehož obvodu se orgány činné v trestním
řízení (tj. policejní orgán či státní zástupce) poprvé dozvěděly o spáchání předmětného
skutku, xxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xxx
xxxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxx xxxxxx xxxxx
xx xxxxxx xx xxcech mladistvých vedené do právní moci meritorního rozhodnutí, ale
i na fázi vykonávacího řízení, obsahuje zákon o soudnictví ve věcech mládeže (§ 37
x x xxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xx xx xx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx x xx xxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxření obecná ustanovení
trestního řádu o výkonu odpovídajících ochranných opatření a trestů (§ 74 z. s. m.).
O provinění mladistvých obviněných tak poxxx x xx xx xx xx xxxxxxxx xxxx xxxxxx xxx
xxxx xxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx
x xxxxx xxxxxx xx xxxxxxx xxxx xracuje. Teprve nelze-li žádné takové místo zjistit
nebo jsou-li taková místa mimo území České republiky, koná řízení soud pro mládež,
v jehož obvodu byxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxxx xxxx xxxxxx
xxxx xxx xxxxxxx x xxxxx xxxxxx xxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxadistvého
obviněného, může věcně a místně příslušný soud postoupit věc jinému (věcně příslušnému)
soudu pro mládež, u něhož je konání trestního řízenx xx xxxxxxxx xx xxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxx xx xx xx xx xxxx xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xxx xxxxxx xxxxx
x xx xxx xxxx x x xx xxxxx x xx xx xx xe přitom rozhodné i místo pobytu mladistvého
ve výchovném zařízení, který není jen dočasný (srov. NS 8 Td 55/2010).
18.
Je-li konáno trestní řízení xxxxx xxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxxx xxxx xxx xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxx xxx xxxxxxx xxxxxxx
xxx xxxxxxn, tzn. že se primárně užije ustanovení § 18 odst. 1 tr. ř. Specifická
úprava podmínek pro určení místní příslušnosti soudu obsažená v § 29 zák. o tr. odpoxxxxxxxx
xx xx xxxxxxx xxxx xxxxxx xx xx xxxxxxxx xxx xxxxx xxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxxx
xxx xxxxxxx x xxxxxxx x xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxx xxxxx v jehož obvodu má
obviněná právnická osoba sídlo nebo v jehož obvodu má obviněná zahraniční právnická
osoba svůj podnik nebo organizační složku. Jednáxxx xx x xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx
xxxx xxxx xxxxx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx
x xxx x xxxxx xxxx xxxx xxxx xx xxxxxxx xxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxxxxxxx
xxxxxx x xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxxxx x xxxlo určené podle § 3 písm. d) zák.
o církvích a náboženských společnostech, v platném znění. K pojmu sídlo právnické
osoby blíže v § 136, § 138 a násl. a § 429 xxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxxxx
xxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxž obvodu vyšel čin najevo (k tomu blíže bod 16).
Související předpisy:
Judikatura:
Za místo spáchání trestného činu opilství podle § 201 tr. zák. [nyní § 360 tr. zákoníku]
je nuxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx
x xx xxxx xxx xxxxxx xxx x xxxxxx xxxx xxxxxxxxx x
x xxxxtných činů nenastoupení služby v ozbrojených silách podle § 269 a § 270 tr.
zák. [nyní § 372, § 373 a § 374 tr. zákoníku] je podle § 18 odst. l tr. ř. místně
xxxxxxxxx xxx xxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxx xx xxxxx xx
xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxx xxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxx x součásti
ozbrojených sil uvedené v povolávacím rozkaze. Řízení koná ten z těch soudů, u něhož
podal státní zástupce obžalobu nebo jemuž byla věc postouxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx
x
xxxxxxx x xxxxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxx xxxx
xxxxx x xxx xxxxx x xxx xxxxxxku] použito telefonu, je místem spáchání činu jak místo,
kde se vyskytoval pachatel, tak místo, kde byla osoba, která měla být k něčemu přinucena.
-
xxxxx x xx xxxxx x xxxxx xx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxx
xxxxx xxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx x xxdoucím vlaku musí být
alespoň známo, v obvodu kterého soudu na trase jízdy vlaku k činu došlo. Všechny
soudy, jejichž obvody vlak projížděl, by byly místxx xxxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx x
xxx xx xxxxx xx xxxxxxxxxxxx xx xx xxx xxx xxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxx xxxxxx x
xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx podvodu podle § 250 odst. 1 tr. zák. [nyní § 209 odst.
1 tr. zákoníku] je jednak místo, kde se pachatel dopustil jednání, jímž někoho uvedl
v omyl, dále mísxxx xxx xxxxxxx xxxxxx x xxxx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xx
xx xxxxx x xxx xxxx x
xxxxxxxx xxxx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxx která byla podle § 25 tr.
ř. tomuto soudu přikázána při současném odnětí jinému soudu, a jestliže státní zástupce
v téže věci podá novou obžalobu, nemá pxxxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxx x xxxxxxxxx
xxxx xxxxxx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx x xxxx xxxxxx xxxxxxxxx x x
xxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxušnost soudu řídí ustanoveními § 16-22 tr. ř. -
Převzetím cizí věci pachatelem x xxxx xx x xx xxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx
xxxxxxxxxx xodle § 248 odst. 1 tr. zák. [nyní § 206 odst. 1 tr. zákoníku]. Místo,
kde pachatel věc převzal, proto není místem spáchání tohoto trestného činu ve smyslu
xxxxxxxxxx x xx xxxxx x xxx xxx xxxxx xx xxxx xx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxx xxxxxxxxxx
x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xxx xxx xxxx xxxxx x xxx xxx xxxxxxxxx xxxxx
xxxxxxxxx xx x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxx xxxxxx xxx xx xxxxxx xxxxxl nebo
měl nastat následek (účinek) trestného činu (tzv. distanční delikt). O takový případ
však nejde, jestliže pachatel, který má v souladu se svěřenxx xxxx xxx x xxxxx xx
xxxxxx xxx xx xxxxxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xx xx xxxxxxxx x xxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx x
xxxxxx xxxxxxxx xxxxtného činu nedovolené výroby a držení omamných a psychotropních
látek a jedů podle § 187 tr. zák. [nyní § 283 tr. zákoníku], kterého se pachatel
dopustí xxxx xx xxxxxxxxxx xxxxx x xxxxx xxxxxxxxx xx xxxxxxx xx xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxxxxxxx x
xx Státní zástupce, kterému byla věc vyšším státním zastupitelstvím přikázána k výkonu
dozoru v přípravném řízení je povinen podat obžalobu u věcně a mísxxx xxxxxxxxxxx
xxxxx xxxxxxxxxx xxxxx x xx x x xx xxxxxxxxx xxxxx
xxx xxxxx xxxxx x xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x xxxxxx xxxxxx xxx xxxxx xx
xxxxem, v jehož obvodu státní zastupitelství působí, nejedná se o okolnost, která
soud opravňuje k procesnímu postupu podle § 188 odst. 1 písm. e) tr. ř., t.jx x xxxxxxx
xxxx xxxxxxxx xxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxx xxxxx x xxxxxxxx xx xx xxxxxxxxxxx x xxxx
xxx xx xx xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxupuje podle § 188 odst.
1 písm. a) tr. ř., t.j. po nápadu obžaloby rozhodne o předložení věci nejblíže společně
nadřízenému soudu jeho a soudu, jenž je podxx xxx xxxxxxxxxx x
xx x xx xxxxxxx
xxxxx x xxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xx xx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxxx
xxxxxxx xxxxxxxx x xxxxe společnosti, v níž působil jako statutární orgán, není z
hlediska místní příslušnosti podstatné faktické místo pobytu obviněného jako fyzické
osobxx x
xx xx xx xxxxxx
x xxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxx x xxxxxxxx xxxxx x xxx
xxxxx x xxxxx xx xxx xxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxxx. f) tr. zákoníku], spáchaného
nenastoupením výkonu trestu odnětí svobody na výzvu soudu, je podle § 18 odst. 1
tr.ř. místně příslušným jak soud, v jehox xxxxxx xx xxxxxx xxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx
xx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxx xxxxx x xxxxx
xxxxxx xx xxxxxxxx xx xxxxx pachatel měl nastoupit, ale nenastoupil k výkonu trestu
odnětí svobody. Jestliže je těchto soudů více, podle § 22 tr.ř. koná řízení ten z
nich, u něhož pxxxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxx xxxx
xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx x
xxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xx xxxxxx xxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxx
xxxx xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxxx ximo prostory jejího sídla, je místně
příslušným k projednání věci soud, v jehož obvodu je sídlo úvěrující společnosti.
Místo podepsání předmětných smxxx xxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx x
xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxstný čin spáchaný v pohybujícím se vlaku, si musí soud posuzující místní příslušnosti
opatřit dostatek podkladů, z nichž je možné učinit závěr o místě sxxxxxxx xxxxxxxxx
xxxxx xxxxx x xxxxxxxxxx x xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx xxxx xxxxx x xxxxxxxx xxxxx
xxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxxxxx x xxxx xxx xxxxxxx xin spáchán, je místně příslušným
soud, v jehož obvodu obviněný nastoupil do vlaku a s ohledem na okolnosti případu
začal realizovat svůj úmysl spáchat žxxxxxxx xxxxxxx xxxx x
xxxxx xxxxxx xxxxxxxx x xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx x xxxxxxxxxxx
xxxxxxx xx xxxxxxxxxx xince poškozené společnosti pojistnou událost, pak místně příslušným
k projednání a rozhodnutí věci je soud, v jehož obvodu se nachází pobočka poškozexx
xxxxxxxxxxxx xx xxxxx xxxx xxxxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxx
x xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx x x xxxxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx x
Za místo spáchání trestného činu ve smyslu § 18 odst. 1 tr. řádu je třeba obecně
považovat místo, kde došlo k jednání pachatele, kterx xxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxx xxx xxxxxx xxxx xxx xxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxx xxxxxxx
xxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxx xxx i místa, kde se nachází bydliště poškozeného.
Přitom je nerozhodné, zda se jedná o trvalé či přechodné bydliště. -
Zločin padělání a xxxxxxxxx xxxxx xxxxx x xxx xxxxx x xxxxxx xxxxx xxx xxxxxxxx xx
xxxxxxx xxx xxxx xx xxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx x xxxxxx xxxx xx xxxx xxxxxx xxx xxxxxx
xxxxní příslušnosti soudu je tak podstatné zjištění místa, kde pachatel vyrobil padělané
bankovky. -
Z hlediska určení místní příslušxxxxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xx xxxxxx xxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxx x xxxxxxxxx xxxxxxxxx x xxx x x xxxxxxxx xxxxxx xxxxxxxxx xxxxx
x xxxxx xxxxx xx xez významu okolnost, že pachatel svůj podvodný záměr dokončil zcizením
cizího majetku na jiném místě. -
xxx xxxxxx xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxx xx xxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxx xxxx xx xxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxx xxxx xachateli umožněno se
přihlásit z příslušné IP adresy. Není proto rozhodující sídlo poskytovatele internetového
připojení. -
Trexxxx xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx xxxxx x xxx xxx xxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxx x xxxxx může dojít jak
jednáním, tak i opomenutím. Jestliže pachatel vůbec nepodal daňové tvrzení, jedná
se o tzv. . Místem je však vždy sídlo daxxxxxx xxxxxx x xx xxx x xxxxxxxxxx
xxx xxxxxxxx xxxxx xxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxx xxx x x xxxxxxxxxx
xxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxx. -
omisivní delikt
Znak "doveze" uvedený ve skutkové podstatě přečinu výroby a jiného nakládání s látkami
s hormonálním účinkem podle § 288 odst. 1 txx xxxxxxxx xxxxxxx x xxxxxxxxx xxxxx
xx xxxxx xxxxx xxxxxxxxxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxx xxx xx xxxxx xxxxxxxx xxxxxxx xx
xxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxx xxxxxí místní příslušnosti soudu podle § 18 odst. 1 tr.
řádu má ohledně tohoto přečinu význam též zjištění, že v obvodu dotyčného soudu došlo
k jednání pachatxxxx xxxxx xxxx x xxxxxx xxxxxxxxxxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxxxxxxxxx
xxxx xxxxxx xxxxx xxxxx xxxxxxx xxxxxxx x xxxxx xxxx xxxxxx xxx xx xxxxxx xxx xxxxxxx
odpovědná. -
Trestní řízení konané proti mladistvému se za splnění podmínek § 73 odst. 1 písm.
b) z. s. m. vede od okamžiku zahájení txxxxxxxx xxxxxxx xxxxx xxxxxxxxx xxxxx x xxxxxxxxxxxx
xxxxx x xxxx xxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xx xxxx xx xxx xxxxxxxxx xxxxxxxxxx
xxxxx xxx xxstupuje podle trestního řádu, takže je vyloučen postup podle § 36-88
z. s. m. Otázky hmotně právní povahy se posuzují podle § 1-35 citovaného zákona,
rxxxx xxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxxxx
xx xxxxxxx xxxxxxxx xxxxx x xx xxxxx x xx xx xx xx x xxxxxxx xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxxx
x x xxxxx x písm. d) a § 4 tohoto zákona, takže řízení koná soud pro mládež. Osoba
pachatele je totiž mladistvá ve smyslu podle § 2 odst. 1 písm. c) z. s. m. -
NS 8 Td 16xxxxx
xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxx xxxxxxxx xx x xxxxxx xxxxxxxxxxx xxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxx xxxxxxxxxxx
xxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xx
xxxxxxKA, Z. Příslušnost státního zastupitelství. Trestní právo. 2010, č. 9, s. 14.
KOUDELKA, Z. Příslušnost státního zastupitelství. Trestní právo. 2xxxx xx xx xx xxx
xxxxxxxxx xx xxx xxxxx xxxxxxxxx xxxx x xxxxxxxxxxx xxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxx xxxxxxx
xxxxxx xxxxx xx xx xx xxx
xxxxx xx x xxxxxx xříslušnosti v případě činů jinak trestných spáchaných dětmi mladšími
patnácti let. Státní zastupitelství. 2012, č. 3.
LATA, J. K místní příslušnoxxx x xxxxxxx xxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxxxxxx xxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxx xxxxx xx xx